1.BEARING _ ကုိယ္နူတ္အမူအရာ ေၿပၿပစ္တင့္တယ္ၿခင္း။
2.COURAGE _ သတိေၿပာင္ေၿမာက္ၿခင္း။
3.DECISIVENESS _ လွ်င္ၿမန္စြာဆုံးၿဖတ္နုိင္ၿခင္း။
4.DEPENDABILITY _ ယုံၾကည္စိတ္ခ်နုိင္ၿခင္း။
5.ENDURANCE _ ခံနုိင္ရည္ရွိၿခင္း။
6.ENTHUSIASM _ စိတ္အားထက္သန္ၿခင္း။
7.INITIATIVE _ ထုိးထြင္းညဏ္ရိွၿခင္း။
8.INTEGRITY _ သမာဓိရွိၿခင္း။
9.JUDGMENT _ အဆုံးအၿဖတ္ေပးနုိင္ၿခင္း။
10.JUSTICE _ တရားမွ်တမူရွိၿခင္း။
11.KNOWLEDGE _ ဗဟုသုတၾကြယ္၀ၿခင္း။
12.LOYALTY _ သစၥာရွိၿခင္း။
13.TACT _ ပရိယာယ္ၾကြယ္၀ၿခင္း။
14.UNSELFISHNESS _ တကုိယ္ေကာင္းမဆန္ၿခင္း။
Monday, August 9, 2010
Monday, June 21, 2010
မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး
ဂုဏ္ေတြသိေတာ့ပိုျပီးေလးစားတက္လာတာေပါ့။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေသာဏနႏၵဇာတ္လာ မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး။
၁။ မိဘ ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာ ျဗဟၼာျဖစ္ေတာ့သည္။
၂။ သြန္သင္ျပသ ဆိုဆံုးမ မိဘ ဆရာ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ မိဘဆို လွဴကို လွဴရမည္။
၄။ အိမ္ေစာင့္ အိမ္ဦး နတ္ျမတ္ထူး အထူးပူေဇာ္မည္။
၅။ ျခင္ဆီရိုးထဲ လြန္စြာကဲ ခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကသည္။
၆။ ေမြးဖြားပို႔ေဆာင္ ဤလူ႔ေဘာင္ ဂုဏ္ေရာင္လင္းေစသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳ တိုက္ေကၽြး ေမြးျမဴေပး အေလးထားရမည္။
၈။ ယုယ ၾကင္နာ ပိုးပမာ ေမြးရွာခဲ့ၾကသည္။
၉။ ပူပန္ၾကီးစြာ ေစာင့္ေရွာက္ကာ ကာကြယ္ေပးၾကသည္။
၁၀။ ေလာကအေၾကာင္း လူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းညႊန္ျပသည္။
၁၁။ ယုယပိုက္ေထြး ေခ်ာ့ျမွဴေပး ေႏြးေထြး ၾကင္နာသည္။
၁၂။ ရတဲ့ ဥစၥာ သားသမီးဖို႔ပါ ေဖြရွာ ထိန္းသိမ္းသည္။
မိဘတို႔သည္ သားသမီးအေပၚတြင္ မည္မွ်ေကာင္းေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစေသာစာသားမ်ားျဖစ္သည္။
အခ်ိဳ႔ေသာ သားသမီးတို႔သည္ မိဘကို ပစ္ပယ္၍ ဘိုးဘြားရိပ္သာ သို႔ပို႔ထားၾကသည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ
သားသမီးမ်ားက မိဘတို႔ကိုေစာ္ကားၾကသည္၊ ထိုသို႔သာ သားသမီးမ်ားက မိဘကိုေစာ္ကားေနလွ်င္
ငရဲေရာက္မည္မွာ ဧကန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ လူတိုင္းသိရွိျပီးလိုက္နာႏိုင္ရန္ေရးသား
လိုက္ရပါသည္။
အထက္ပါစာသားမ်ား၏ အက်ယ္ရွင္းလင္းခ်က္မွာ
၁။ သားသမီးအေပၚတြင္ ထာဝစဥ္ ေမတၱာထားေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာ ျဖစ္ပါသည္.
၂။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီလိုစား၊ဒီလိုသြား၊ဒီလိုေန ဟူ၍ သင္ၾကားျပသေပးေသာေၾကာင့္လက္ဦးဆရာ ျဖစ္သည္။
၃။ မိဘသည္ ရပ္ေဝးတြင္ စီးပြားရွာ၍ သားသမီးကိုေကၽြးေမြးသည္။သားသမီးကလည္း
ထိုသို႔ ျပန္လည္ လုပ္ေကၽြး ထိုက္ေသာ အာဟုေနယ် ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။
၄။ သားသမီး ရွာေဖြသည္ကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ ပုဗၸေဒဝတာ ျဖစ္ သည္။
၅။ သားသမီးမေမြးခင္ ကတည္းက ၾကိဳတင္ခ်စ္ခင္လြန္းေသာေၾကာင့္ သုဟဒ ဟုမည္သည္။
၆။ လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ဇေနတၳိ ဟုေခၚသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ေပါသက ဟုေခၚသည္။
၈။ ယုယၾကင္နာစြာ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ဂုဏ္ကို ေပါေသႏၱ ဟုေခၚသည္။
၉။ အျမဲတစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ အာပါဒက ဟုမည္သည္။
၁၀။ လူအေၾကာင္း၊ေလာကအေၾကာင္းကိုမိဘမ်ား သိသမွ် သားသမီးမ်ားသိရေအာင္ ေျပာျပေသာေၾကာင့္ ဒေႆတာရ ဟုေခၚသည္။
၁၁။ သားသမီးမ်ားကို ေခ်ာ့ေျပာ၊နားဝင္ေအာင္ ေျပာေသာေၾကာင့္ ေတာသယႏၱိ ဂုဏ္မည္သည္။
၁၂။ ကိုယ္သံုးဖို႔ ရွာထားေသာပစၥည္းကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္မသံုးရက္၊မစားရက္ေအာင္ သားသမီး အတြက္ ခ်န္ထားေသာေၾကာင္ ့ရေသာ ဂုဏ္ကို ေဂါပယႏၱိဟုေခၚသည္။
Posted by အရွင္နႏၵသာရ(သစၥာေရာင္ျခည္)
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေသာဏနႏၵဇာတ္လာ မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး။
၁။ မိဘ ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာ ျဗဟၼာျဖစ္ေတာ့သည္။
၂။ သြန္သင္ျပသ ဆိုဆံုးမ မိဘ ဆရာ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ မိဘဆို လွဴကို လွဴရမည္။
၄။ အိမ္ေစာင့္ အိမ္ဦး နတ္ျမတ္ထူး အထူးပူေဇာ္မည္။
၅။ ျခင္ဆီရိုးထဲ လြန္စြာကဲ ခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကသည္။
၆။ ေမြးဖြားပို႔ေဆာင္ ဤလူ႔ေဘာင္ ဂုဏ္ေရာင္လင္းေစသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳ တိုက္ေကၽြး ေမြးျမဴေပး အေလးထားရမည္။
၈။ ယုယ ၾကင္နာ ပိုးပမာ ေမြးရွာခဲ့ၾကသည္။
၉။ ပူပန္ၾကီးစြာ ေစာင့္ေရွာက္ကာ ကာကြယ္ေပးၾကသည္။
၁၀။ ေလာကအေၾကာင္း လူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းညႊန္ျပသည္။
၁၁။ ယုယပိုက္ေထြး ေခ်ာ့ျမွဴေပး ေႏြးေထြး ၾကင္နာသည္။
၁၂။ ရတဲ့ ဥစၥာ သားသမီးဖို႔ပါ ေဖြရွာ ထိန္းသိမ္းသည္။
မိဘတို႔သည္ သားသမီးအေပၚတြင္ မည္မွ်ေကာင္းေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစေသာစာသားမ်ားျဖစ္သည္။
အခ်ိဳ႔ေသာ သားသမီးတို႔သည္ မိဘကို ပစ္ပယ္၍ ဘိုးဘြားရိပ္သာ သို႔ပို႔ထားၾကသည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ
သားသမီးမ်ားက မိဘတို႔ကိုေစာ္ကားၾကသည္၊ ထိုသို႔သာ သားသမီးမ်ားက မိဘကိုေစာ္ကားေနလွ်င္
ငရဲေရာက္မည္မွာ ဧကန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ လူတိုင္းသိရွိျပီးလိုက္နာႏိုင္ရန္ေရးသား
လိုက္ရပါသည္။
အထက္ပါစာသားမ်ား၏ အက်ယ္ရွင္းလင္းခ်က္မွာ
၁။ သားသမီးအေပၚတြင္ ထာဝစဥ္ ေမတၱာထားေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာ ျဖစ္ပါသည္.
၂။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီလိုစား၊ဒီလိုသြား၊ဒီလိုေန ဟူ၍ သင္ၾကားျပသေပးေသာေၾကာင့္လက္ဦးဆရာ ျဖစ္သည္။
၃။ မိဘသည္ ရပ္ေဝးတြင္ စီးပြားရွာ၍ သားသမီးကိုေကၽြးေမြးသည္။သားသမီးကလည္း
ထိုသို႔ ျပန္လည္ လုပ္ေကၽြး ထိုက္ေသာ အာဟုေနယ် ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။
၄။ သားသမီး ရွာေဖြသည္ကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ ပုဗၸေဒဝတာ ျဖစ္ သည္။
၅။ သားသမီးမေမြးခင္ ကတည္းက ၾကိဳတင္ခ်စ္ခင္လြန္းေသာေၾကာင့္ သုဟဒ ဟုမည္သည္။
၆။ လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ဇေနတၳိ ဟုေခၚသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ေပါသက ဟုေခၚသည္။
၈။ ယုယၾကင္နာစြာ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ဂုဏ္ကို ေပါေသႏၱ ဟုေခၚသည္။
၉။ အျမဲတစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ အာပါဒက ဟုမည္သည္။
၁၀။ လူအေၾကာင္း၊ေလာကအေၾကာင္းကိုမိဘမ်ား သိသမွ် သားသမီးမ်ားသိရေအာင္ ေျပာျပေသာေၾကာင့္ ဒေႆတာရ ဟုေခၚသည္။
၁၁။ သားသမီးမ်ားကို ေခ်ာ့ေျပာ၊နားဝင္ေအာင္ ေျပာေသာေၾကာင့္ ေတာသယႏၱိ ဂုဏ္မည္သည္။
၁၂။ ကိုယ္သံုးဖို႔ ရွာထားေသာပစၥည္းကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္မသံုးရက္၊မစားရက္ေအာင္ သားသမီး အတြက္ ခ်န္ထားေသာေၾကာင္ ့ရေသာ ဂုဏ္ကို ေဂါပယႏၱိဟုေခၚသည္။
Posted by အရွင္နႏၵသာရ(သစၥာေရာင္ျခည္)
သမၺဳေဒၶဂါထာ အပိုင္း(၃)
သက္တမ္းရင့္ သီဟုိဠ္္သမၺဳေဒၶဂါထာ
ဗုဒါၶ အႏုႏၷာ မရိယာ သုသေခၤေယ ။
(ဗုတ္ဓါ အနန္နာ မရိယာ သုသင္ခေယ ။ )
ဗုုဒါၶ အႏုႏၷာ သုဟလာ ဓိသေခၤေယ ။
(ဗုတ္ဓါ အနန္နာ သုဟလာ ဓိသင္ခေယ။ )
ဗုဒၶါ ရိေယာေဃ ပကု လကၡကပၸေက။
(ဗုတ္ဓါ ရိေယာေဃ ပကု လက္ခကပ္ပေက။)
ဝႏၵာမိ ေတ ဇိရနိရကၠေမ အဟံ။
(ဝန္ဒါမိ ေတ ဇိရနိရက္ကေမ အဟံ။)
သက္တမ္းရင့္သီဟုိဠ္သမၺဳေဒၶဂါထာနိႆရ
သုသခၤေယ - ဘုရားအျဖစ္ ပါရမီိပုည ျဖည့္ခဲ့ရေသာ ခုႏွစ္သေခ်ၤတြင္း ၊
အႏုႏၷာ မရိယာ - ျဗဟၼေဒဝ ဘုရားစလ်က္ေရတြက္ရကိန္း တစ္သိ္န္းႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကုန္ေသာ၊
ဗုဒၶါ -သံုးလူ ့သခင္ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
ဓိသခၤေယ - ႏႈတ္ေတာ္ျမြက္ကာပါရမီယုတ္ျမတ္ျဖည့္ခဲ့အပ္ေသာ ကုိးသေခ်ၤတြင္း၊
အႏုႏၷာ သုဟလာ - ေဂါတမလွ်င္ အစတည္လွ်က္ စဥ္ေရတြက္ေသာ္ သံုးသိန္းရွစ္ေသာင္း ခုႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ။
ဗုဒၶါ -သစၥာသိျမင္ ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
ေဃ -ပါရမီဆယ္ေထြ ျဖည့္ခဲ့ေပေသာ ေလးျဖာမည္ရင္း သေခ်ၤတြင္း ၊
ရိယာ - တစ္က်ိပ္ ႏွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ ဗုဒၶါ - ဘုရားရွင္တုိ ့သည္၊ ဥပၸဇိၨ ံသုၨ - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
လကၡကပၸေက - ကမာၻတစ္သိန္းတြင္း၊
ပကု - ပဒုမုရဘုရားမွ ေဂါတမတုိင္ ေရတြက္ခဲ့ေသာ္ တစ္က်ိပ္ေျခာက္ဆူကုန္ေသာ၊
ဗုဒၶါ - ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ၊
ေတဇိ၇နိရကၠေမ - တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားတုိ ့ကုိ၊
အဟံ - အကၽြႏ္ုပ္သည္ ၊ အာဒ၇ံ -ရိုေသစြာ၊ ဝႏၵာမိ - ရိုေသပန္ထြာ ရွိခိုးပါ၏။
ဤကား သက္တမ္းရင့္သီဟုိဠ္သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ေပတည္း ။ ။
ဗုဒါၶ အႏုႏၷာ မရိယာ သုသေခၤေယ ။
(ဗုတ္ဓါ အနန္နာ မရိယာ သုသင္ခေယ ။ )
ဗုုဒါၶ အႏုႏၷာ သုဟလာ ဓိသေခၤေယ ။
(ဗုတ္ဓါ အနန္နာ သုဟလာ ဓိသင္ခေယ။ )
ဗုဒၶါ ရိေယာေဃ ပကု လကၡကပၸေက။
(ဗုတ္ဓါ ရိေယာေဃ ပကု လက္ခကပ္ပေက။)
ဝႏၵာမိ ေတ ဇိရနိရကၠေမ အဟံ။
(ဝန္ဒါမိ ေတ ဇိရနိရက္ကေမ အဟံ။)
သက္တမ္းရင့္သီဟုိဠ္သမၺဳေဒၶဂါထာနိႆရ
သုသခၤေယ - ဘုရားအျဖစ္ ပါရမီိပုည ျဖည့္ခဲ့ရေသာ ခုႏွစ္သေခ်ၤတြင္း ၊
အႏုႏၷာ မရိယာ - ျဗဟၼေဒဝ ဘုရားစလ်က္ေရတြက္ရကိန္း တစ္သိ္န္းႏွစ္ေသာင္းငါးေထာင္ကုန္ေသာ၊
ဗုဒၶါ -သံုးလူ ့သခင္ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
ဓိသခၤေယ - ႏႈတ္ေတာ္ျမြက္ကာပါရမီယုတ္ျမတ္ျဖည့္ခဲ့အပ္ေသာ ကုိးသေခ်ၤတြင္း၊
အႏုႏၷာ သုဟလာ - ေဂါတမလွ်င္ အစတည္လွ်က္ စဥ္ေရတြက္ေသာ္ သံုးသိန္းရွစ္ေသာင္း ခုႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ။
ဗုဒၶါ -သစၥာသိျမင္ ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
ေဃ -ပါရမီဆယ္ေထြ ျဖည့္ခဲ့ေပေသာ ေလးျဖာမည္ရင္း သေခ်ၤတြင္း ၊
ရိယာ - တစ္က်ိပ္ ႏွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ ဗုဒၶါ - ဘုရားရွင္တုိ ့သည္၊ ဥပၸဇိၨ ံသုၨ - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ။
လကၡကပၸေက - ကမာၻတစ္သိန္းတြင္း၊
ပကု - ပဒုမုရဘုရားမွ ေဂါတမတုိင္ ေရတြက္ခဲ့ေသာ္ တစ္က်ိပ္ေျခာက္ဆူကုန္ေသာ၊
ဗုဒၶါ - ဘုရားရွင္တုိ ့သည္ ၊ ဥပၸဇိၨ ံသု - ပြင့္ေတာ္မူကုန္ျပီ၊
ေတဇိ၇နိရကၠေမ - တစ္သိန္းတစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားတုိ ့ကုိ၊
အဟံ - အကၽြႏ္ုပ္သည္ ၊ အာဒ၇ံ -ရိုေသစြာ၊ ဝႏၵာမိ - ရိုေသပန္ထြာ ရွိခိုးပါ၏။
ဤကား သက္တမ္းရင့္သီဟုိဠ္သမၺဳေဒၶဂါထာေတာ္ေပတည္း ။ ။
သမၺဳေဒၶဂါထာ (၆)မ်ိဳးဘု၇ားရွိခိုး အပိုင္း(၂)
အေရွ ့ကြ်န္းသမၺဳေဒၶဂါထာ
(က) သမၺဳေဒၶ အဌဝီသဥၥ ၊ သဗၺေတဇံ သဗၺဂုဏံ။
(သမ္ဗုတ္ေဓ အတ္ထဝီသင္စ၊ သပ္ဗေတဇံ သပ္ဗဂုဏံ။)
သဗၺသုခံ လဘတုေမ။
(သပ္ဗသုခံ လဘတု ေမ။)
ဆဝိဆာယာ ဆယီစ ဆာယာ။
(ဆဝိဆာယာ ဆယီစ ဆာယာ။)
(ခ) ပဥၥဗုဒါၶ မဟာေတဇံ၊ သဗၺညဳတ ဥာဏဝရံ ။
(ပင္စဗုတ္ဓါ မဟာေတဇံ၊ သပ္ဗညဳတ ညာဏသရံ။)
သဗၺသတၱရႈ သဗၺဘယာ၊ ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။
(သပ္ဗသတ္တရူ သပ္ဗဘယာ၊ ဝိနတ္သန္တု အေသသေတာ။)
အေရွ ့ကြ်န္းသမၺဳေဒၶဂါထာနိႆရ
(က) သဗၺေတဇံ - ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္တုိ ့ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ သဗၺဂုဏံ - ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊
အ႒ဝီယံ - ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၺဳေဒၶစ - ေလးသစၥာမွန္ ဥာဏ္ေရာင္လွ်ံဖိတ္
ထြတ္ထိပ္တင္ေပၚသိျမင္ေတာ ္မူျပီးေသာ
ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးတုိ ့၏ ။ အာႏုဘာေဝန -အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ၊ ေမမမ- ဘုရားတပည့္ေတာ္အား ၊
သဗၺသုခံ- ခ်မ္းသာမႈအလံုးစံုကုိ ၊ လဘတုု - မုခ်မေသြ ရရွိပါေစသတည္း။
(ခ) သဗၺညဳတ ဥာဏဝရံ - သိစရာအမွန္ တစ္စမက်န္ သိျမင္ေတာ္မႈေပထေသာ၊ မဟာေတဇံ- ၾကီးက်ယ္ေသာ တန္ခုိးဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မႈေသာ၊ ပဥၥဗုဒၶါ- ဘဒၵကမာၻ ပြင့္ေတာ္မူမည့္ငါးဆူေသာဘုရားရွင္တုိ ့၏၊ အာႏုဘာေဝန- တန္းခုိးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ ္အားျဖင့္ ၊ သဗၺသတၱရူ- ခပ္သိမ္္းေသာ ရန္အေပါင္းတုိ ့သည္၊ သဗၺဘယာ- အလံုးစံုေသာ ေဘးအေပါင္းတုိိ ့သည္၊
အေသသေတာ- ၾကြင္းက်န္တစိ မရွိေသာအားျဖင့္၊ ဝိနႆႏၱဳ- ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ပါေစသတည္း။
(က) သမၺဳေဒၶ အဌဝီသဥၥ ၊ သဗၺေတဇံ သဗၺဂုဏံ။
(သမ္ဗုတ္ေဓ အတ္ထဝီသင္စ၊ သပ္ဗေတဇံ သပ္ဗဂုဏံ။)
သဗၺသုခံ လဘတုေမ။
(သပ္ဗသုခံ လဘတု ေမ။)
ဆဝိဆာယာ ဆယီစ ဆာယာ။
(ဆဝိဆာယာ ဆယီစ ဆာယာ။)
(ခ) ပဥၥဗုဒါၶ မဟာေတဇံ၊ သဗၺညဳတ ဥာဏဝရံ ။
(ပင္စဗုတ္ဓါ မဟာေတဇံ၊ သပ္ဗညဳတ ညာဏသရံ။)
သဗၺသတၱရႈ သဗၺဘယာ၊ ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။
(သပ္ဗသတ္တရူ သပ္ဗဘယာ၊ ဝိနတ္သန္တု အေသသေတာ။)
အေရွ ့ကြ်န္းသမၺဳေဒၶဂါထာနိႆရ
(က) သဗၺေတဇံ - ဘုန္းတန္ခိုးအာႏုေဘာ္တုိ ့ႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊ သဗၺဂုဏံ - ဂုဏ္ေတာ္အေပါင္းႏွင့္ျပည့္စံုေတာ္မူေသာ၊
အ႒ဝီယံ - ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၺဳေဒၶစ - ေလးသစၥာမွန္ ဥာဏ္ေရာင္လွ်ံဖိတ္
ထြတ္ထိပ္တင္ေပၚသိျမင္ေတာ ္မူျပီးေသာ
ဘုရားရွင္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ၾကီးတုိ ့၏ ။ အာႏုဘာေဝန -အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ ၊ ေမမမ- ဘုရားတပည့္ေတာ္အား ၊
သဗၺသုခံ- ခ်မ္းသာမႈအလံုးစံုကုိ ၊ လဘတုု - မုခ်မေသြ ရရွိပါေစသတည္း။
(ခ) သဗၺညဳတ ဥာဏဝရံ - သိစရာအမွန္ တစ္စမက်န္ သိျမင္ေတာ္မႈေပထေသာ၊ မဟာေတဇံ- ၾကီးက်ယ္ေသာ တန္ခုိးဂုဏ္ႏွင့္ ျပည့္စံုေတာ္မႈေသာ၊ ပဥၥဗုဒၶါ- ဘဒၵကမာၻ ပြင့္ေတာ္မူမည့္ငါးဆူေသာဘုရားရွင္တုိ ့၏၊ အာႏုဘာေဝန- တန္းခုိးရွိန္ေစာ္ အာႏုေဘာ ္အားျဖင့္ ၊ သဗၺသတၱရူ- ခပ္သိမ္္းေသာ ရန္အေပါင္းတုိ ့သည္၊ သဗၺဘယာ- အလံုးစံုေသာ ေဘးအေပါင္းတုိိ ့သည္၊
အေသသေတာ- ၾကြင္းက်န္တစိ မရွိေသာအားျဖင့္၊ ဝိနႆႏၱဳ- ကင္းစင္လြင့္ေပ်ာက္ပါေစသတည္း။
သမၺဳေဒၶ(၆)မ်ိဳး ဘုရားရွိခုိး အပိုင္း (၁)
သမၺဳေဒၶ
သမၺဳေဒၶဘုရားရွိခုိးကို ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း၊ခေလးတိုင္း လိုလုိပင္ ၾကားဖူးၾက၊ အာဂံု ေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္။ အလြန္အစြမ္းထက္ေသာဂါထာေတာ္ေပတည္း ။
သို ့ ေသာ္ အနက္အဓိပၸါယ္သိသူကား နည္းလွ၏။ အနက္အဓိပၸါယ္ကိုသိမွသာလွ်င္ ပိုမို ၾကည္ညို သဒၶါပြားေစႏိုင္ေပမည္။ သိေစ၊၇ြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေစလိုေသာေစတနာျဖင္ ့ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ လိုအပ္မႈ၊ မွားယြင္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာရွိပါက လမ္းညႊန္ေပးေစလိုပါသည္။ ယခုလူတိုင္း လိုလိုၾကားဖူးၾကေသာ ေတာင္ကၽြန္းသမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္ကို ပဏာမ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
သမၺဳေဒၶ (၆)မ်ိဳး ရြတ္ဆုိရျခင္းအက်ုိဳးသြား
သမၺဳေဒၶဘုရားရွိခုိးသည္ အႏၱရာယ္က ကင္းရွင္း ေဘးရန္မွန္သမွ်ေဝး၏။ အတုိက္အခုိက္ အေႏွာင္ ့ အယွက္မွန္သမွ်လြင့္စင္၏။
မိမိ၏စီးပြား၊သားမယား၊ စည္းစိမ္ အုိးအိမ္ဥစၥာ၊ အသက္ဇိဝိတိေျႏၵ ရန္အေပါင္းမွပယ္ရွင္း၏။
သူခုိး ဓါးျပမ်ားလုယက္၊တုိက္ခိုက္မႈမွကင္းရ အခ်ဳပ္၊ေႏွာင္အဖြဲ ့၊ ေထာင္ ၊ ရံုး ၊ ဂတ္ ၊
အမႈအခင္းေဘးမွလြတ္ေျမာက္၏။ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း၊ ေကာင္းေသာအိမ္မက္
မက္ခြင့္ရျခင္း စေသာအက်ိဳးမ်ားသည္ မႏၱန္၏ စြမ္းပကားျဖစ္၏။
(၁)ေတာင္ကြ်န္း သမၺဳေဒၶဘု၇ားရွိခိုး
သမၺဳေဒၶ အဌဝီသဥၥ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက
ပဥၥသတ သဟႆာနိ၊ နမာမိသိ၇သာမဟံ
ံအပၸကာဝါဠဳကာ ဂဂၤါ ၊အန ႏၱာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ။
ေတသ ံဓမၼဥၥ ၊ သံဃဥၥ၊အာဒေ၇န နမာမဟံ ၊
နမကၠာ၇ာ ႏုဘာေေဝန ၊ဟိတြာ သေဗၺဥပဒၵေဝ ၊
အေနက အ ႏၱ၇ာ ယာပိ၊ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။
အဌဝီသံ - သံုးပါးဘဝ သံုးေလာကတြင္ ဥာဏေ၇ာင္ဖိတ္ ေအာင္ဘိသိက္ ႏွင့္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၺဳေဒၶစ-တန္ေဆာင္ပမာ ဥာဏ္ေ၇ာင္ဝါျဖင္ ့ သစၥာ ပြင္ ့ လင္း တ၇ား မင္း တို ့ကို လည္း ေကာင္း၊
ဒြါ ဒသဥၥ သဟႆေက - နိဗၺာန္ကိန္းေအာင္္းစက္ေမြ ့ေလ်ာင္းသည့္တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ
သမၺဳေဒၶစ -လေ၇ာင္ပမာဥာဏ္ေ၇ာင္္ဝါျဖင့္ သစၥာလင္း ထိန္ ျမတ္ မု နိန္ တို ့ ကို လည္း ေကာင္း ၊
ပဥၥသတ သဟႆာနိိ- ေသာင္းတုိက္စၾကာဝ႒ာ ဂုဏ္ဝါေရာင္ရွိန္း ငါးသိန္းကုန္ေသာ၊
သမၺဳေဒၶ စ- ေနေရာင္ပမာ ဥာဏ္ေရာင္ဝါျဖင့္သစၥာလင္းေျပာင္ ျမတ္မုနိန္တုိ ့ ကို လည္္းေကာင္း၊
အဟံံ-အကၽြႏု္ပ္ သည္ ၊သိ၇သာ - ဦးေခါင္း ၇တနာ ျမတ္အဂၤါ ျဖင္ ့ ၊ နမာမိ - ရိုေသညြတ္က်ိဳး လက္စံု မိုး ၍ ရွိခိုး ပါ၏ ။
ဂဂၤါ-ဂဂၤါယ- ဂဂၤါ ျမစ္တြင္း ၌၊ဝါဠဳကာ -ရွိၾကကုန္ ေသာသဲ တို ့ သည္။အပၸကာ -နည္း ၾက ကုန္ေသး၏ ။ နိဗၺဳတာ - ဘံု ဇာတ္ သိမ္း ၍ ျငိမ္း ေအး ေတာ္ မူၾက ကုန္ျပီးေသာ၊ဇိနာ-ေႏွာင့္ယွက္ဖန္လာမာ၇္ငါးျဖာကို
အ၇ိယာ မဂ္ ဘုန္း ေ၇ာင္ စက္ ျဖင့္ ခ်ိဳး ဖ်က္လြယ္ ကူ ေအာင္ေတာ္ မူေသာ ဘု၇ားရွင္ အေပါင္းတို ့ ကား၊
အန ႏၱာ - သခ်ၤာ ဂဏန္း ေ၇ တြက္မွန္း လည္း ဆံုးခန္းတိုင္ေျမာက္ မေ၇ာက္ ႏိုင္ၾကကုန္။
ေတဇိန စ - ထို ဘု၇ား ရွင္ တို ့ကိုလည္းေကာင္း ၊
ေတသံ - ထိုငါးသိန္း တစ္ေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ ရွစ္ ဆူ ကုန္ေသာ၊ဘု၇ား ရွင္ တို ့ ၏ ၊
ဓမၼဥ ၥ-တ၇ားေတာ္ျမတ္ကို လည္ း ေကာင္ း၊သံ ဃဥ ၥ -တပည့္သား သံ ဃာေတာ္ျမတ္ကိုလည္းေကာင္း ၊
အဟံ - အကၽြႏု္ပ္သည္၊အာဒေ၇န အာဒ၇ံ- ရိုေသစြာ၊နမာမိိ - ရိုေသညြတ္က်ိဳ း လက္စံု မိုး၍ ရွိခိုးပါ၏ ။
နမကၠာရာႏုဘာေဝန- ရွိခုိးကန္ေတာ့ရေသာ ပဏာမ ကုသုိလ္ကံ ေစတနာတုိ ့ေၾကာင့္၊
သေဗၺ- အလံုးစံုကုန္ေသာ၊ ဥပဒၵေဝ- ဥပဒၵေဝါတရားတုိ ့ကုိ၊ ဟိတြာ -ပယ္ေဖ်ာက္၍္
အေနကအႏၱရာယာပိ- မ်ားျပားလွေသာ အႏၱရာယ္ အေပါင္းတုိ ့သည္လည္း၊ အေသသေတာ-ႁကြြင္းက်န္တစိမရွိေသာအားျဖင့္၊ ဝိနႆႏၱဳ - ကင္းစင္ လြင့္ေပ်ာက ္ပါေစသတည္း။
သမၺဳေဒၶဘုရားရွိခုိးကို ဗုဒၶဘာသာဝင္တိုင္း၊ခေလးတိုင္း လိုလုိပင္ ၾကားဖူးၾက၊ အာဂံု ေဆာင္ႏိုင္ၾကသည္။ အလြန္အစြမ္းထက္ေသာဂါထာေတာ္ေပတည္း ။
သို ့ ေသာ္ အနက္အဓိပၸါယ္သိသူကား နည္းလွ၏။ အနက္အဓိပၸါယ္ကိုသိမွသာလွ်င္ ပိုမို ၾကည္ညို သဒၶါပြားေစႏိုင္ေပမည္။ သိေစ၊၇ြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ေစလိုေသာေစတနာျဖင္ ့ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။ လိုအပ္မႈ၊ မွားယြင္းမႈ တစ္စံုတစ္ရာရွိပါက လမ္းညႊန္ေပးေစလိုပါသည္။ ယခုလူတိုင္း လိုလိုၾကားဖူးၾကေသာ ေတာင္ကၽြန္းသမၺဳေဒၶ ဂါထာေတာ္ကို ပဏာမ တင္ဆက္လိုက္ပါသည္။
သမၺဳေဒၶ (၆)မ်ိဳး ရြတ္ဆုိရျခင္းအက်ုိဳးသြား
သမၺဳေဒၶဘုရားရွိခုိးသည္ အႏၱရာယ္က ကင္းရွင္း ေဘးရန္မွန္သမွ်ေဝး၏။ အတုိက္အခုိက္ အေႏွာင္ ့ အယွက္မွန္သမွ်လြင့္စင္၏။
မိမိ၏စီးပြား၊သားမယား၊ စည္းစိမ္ အုိးအိမ္ဥစၥာ၊ အသက္ဇိဝိတိေျႏၵ ရန္အေပါင္းမွပယ္ရွင္း၏။
သူခုိး ဓါးျပမ်ားလုယက္၊တုိက္ခိုက္မႈမွကင္းရ အခ်ဳပ္၊ေႏွာင္အဖြဲ ့၊ ေထာင္ ၊ ရံုး ၊ ဂတ္ ၊
အမႈအခင္းေဘးမွလြတ္ေျမာက္၏။ ကုိယ္စိတ္ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း၊ ေကာင္းေသာအိမ္မက္
မက္ခြင့္ရျခင္း စေသာအက်ိဳးမ်ားသည္ မႏၱန္၏ စြမ္းပကားျဖစ္၏။
(၁)ေတာင္ကြ်န္း သမၺဳေဒၶဘု၇ားရွိခိုး
သမၺဳေဒၶ အဌဝီသဥၥ ဒြါဒသဥၥ သဟႆေက
ပဥၥသတ သဟႆာနိ၊ နမာမိသိ၇သာမဟံ
ံအပၸကာဝါဠဳကာ ဂဂၤါ ၊အန ႏၱာ နိဗၺဳတာ ဇိနာ။
ေတသ ံဓမၼဥၥ ၊ သံဃဥၥ၊အာဒေ၇န နမာမဟံ ၊
နမကၠာ၇ာ ႏုဘာေေဝန ၊ဟိတြာ သေဗၺဥပဒၵေဝ ၊
အေနက အ ႏၱ၇ာ ယာပိ၊ဝိနႆႏၱဳ အေသသေတာ။
အဌဝီသံ - သံုးပါးဘဝ သံုးေလာကတြင္ ဥာဏေ၇ာင္ဖိတ္ ေအာင္ဘိသိက္ ႏွင့္ ႏွစ္က်ိပ္ရွစ္ဆူကုန္ေသာ၊ သမၺဳေဒၶစ-တန္ေဆာင္ပမာ ဥာဏ္ေ၇ာင္ဝါျဖင္ ့ သစၥာ ပြင္ ့ လင္း တ၇ား မင္း တို ့ကို လည္း ေကာင္း၊
ဒြါ ဒသဥၥ သဟႆေက - နိဗၺာန္ကိန္းေအာင္္းစက္ေမြ ့ေလ်ာင္းသည့္တစ္ေသာင္းႏွစ္ေထာင္ကုန္ေသာ
သမၺဳေဒၶစ -လေ၇ာင္ပမာဥာဏ္ေ၇ာင္္ဝါျဖင့္ သစၥာလင္း ထိန္ ျမတ္ မု နိန္ တို ့ ကို လည္း ေကာင္း ၊
ပဥၥသတ သဟႆာနိိ- ေသာင္းတုိက္စၾကာဝ႒ာ ဂုဏ္ဝါေရာင္ရွိန္း ငါးသိန္းကုန္ေသာ၊
သမၺဳေဒၶ စ- ေနေရာင္ပမာ ဥာဏ္ေရာင္ဝါျဖင့္သစၥာလင္းေျပာင္ ျမတ္မုနိန္တုိ ့ ကို လည္္းေကာင္း၊
အဟံံ-အကၽြႏု္ပ္ သည္ ၊သိ၇သာ - ဦးေခါင္း ၇တနာ ျမတ္အဂၤါ ျဖင္ ့ ၊ နမာမိ - ရိုေသညြတ္က်ိဳး လက္စံု မိုး ၍ ရွိခိုး ပါ၏ ။
ဂဂၤါ-ဂဂၤါယ- ဂဂၤါ ျမစ္တြင္း ၌၊ဝါဠဳကာ -ရွိၾကကုန္ ေသာသဲ တို ့ သည္။အပၸကာ -နည္း ၾက ကုန္ေသး၏ ။ နိဗၺဳတာ - ဘံု ဇာတ္ သိမ္း ၍ ျငိမ္း ေအး ေတာ္ မူၾက ကုန္ျပီးေသာ၊ဇိနာ-ေႏွာင့္ယွက္ဖန္လာမာ၇္ငါးျဖာကို
အ၇ိယာ မဂ္ ဘုန္း ေ၇ာင္ စက္ ျဖင့္ ခ်ိဳး ဖ်က္လြယ္ ကူ ေအာင္ေတာ္ မူေသာ ဘု၇ားရွင္ အေပါင္းတို ့ ကား၊
အန ႏၱာ - သခ်ၤာ ဂဏန္း ေ၇ တြက္မွန္း လည္း ဆံုးခန္းတိုင္ေျမာက္ မေ၇ာက္ ႏိုင္ၾကကုန္။
ေတဇိန စ - ထို ဘု၇ား ရွင္ တို ့ကိုလည္းေကာင္း ၊
ေတသံ - ထိုငါးသိန္း တစ္ေသာင္း ႏွစ္ေထာင္ ႏွစ္က်ိပ္ ရွစ္ ဆူ ကုန္ေသာ၊ဘု၇ား ရွင္ တို ့ ၏ ၊
ဓမၼဥ ၥ-တ၇ားေတာ္ျမတ္ကို လည္ း ေကာင္ း၊သံ ဃဥ ၥ -တပည့္သား သံ ဃာေတာ္ျမတ္ကိုလည္းေကာင္း ၊
အဟံ - အကၽြႏု္ပ္သည္၊အာဒေ၇န အာဒ၇ံ- ရိုေသစြာ၊နမာမိိ - ရိုေသညြတ္က်ိဳ း လက္စံု မိုး၍ ရွိခိုးပါ၏ ။
နမကၠာရာႏုဘာေဝန- ရွိခုိးကန္ေတာ့ရေသာ ပဏာမ ကုသုိလ္ကံ ေစတနာတုိ ့ေၾကာင့္၊
သေဗၺ- အလံုးစံုကုန္ေသာ၊ ဥပဒၵေဝ- ဥပဒၵေဝါတရားတုိ ့ကုိ၊ ဟိတြာ -ပယ္ေဖ်ာက္၍္
အေနကအႏၱရာယာပိ- မ်ားျပားလွေသာ အႏၱရာယ္ အေပါင္းတုိ ့သည္လည္း၊ အေသသေတာ-ႁကြြင္းက်န္တစိမရွိေသာအားျဖင့္၊ ဝိနႆႏၱဳ - ကင္းစင္ လြင့္ေပ်ာက ္ပါေစသတည္း။
Monday, June 14, 2010
ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ား
စာေပမွာေဖာ္ျပတဲ့ ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားမွာ…
(၁) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ေပ်ာ္ရတယ္။
(၂) ကိုယ္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈမရွိဘဲ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရာက ႏိုးရတယ္။
(၃) အိပ္မက္ေကာင္းေတြကိုပဲ ျမင္မက္ႏုိင္ၿပီး ယုတ္ညံ့ရြံ႕မုန္း ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ အိပ္မက္မ်ား
မမက္ရဘူး။
(၄) လူအေပါင္းက ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတယ္။
(၅) မျမင္ရတဲ့ နတ္မ်ားကလည္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။
(၆) မိဘက သားသမီးကို ေစာင့္ေရွာက္သလို နတ္မ်ားကလည္း ေမတၱာပြားသူကို
ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။
(၇) ေမတၱာဘာ၀နာပြားတဲ့သူကို မီး၊ အဆိပ္၊ လက္နက္ေတြရဲ႕ ေဘးရန္ မက်ေရာက္ဘူး။
(၈) ေမတၱာဘာ၀နာႏွင့္ေနေလ့ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္တည္ၾကည္လြယ္ၿပီး
သမာဓိျဖစ္လြယ္တယ္။
(၉) မ်က္ႏွာ အၿမဲပဲ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ရွိတယ္။
(၁၀) အိပ္ေပ်ာ္သြားသလိုပဲ မေတြမေ၀ မပင္မပန္း ေသလြန္ရတယ္။
(၁၁) နိဗၺာန္ကို မရေသးေသာ္လည္း ယခုလူ႔ဘ၀စုေတၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလာသလိုပဲ
ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ျဖစ္ရတယ္။
ေမတၱာဘာ၀နာပြားၿပီးေနတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္ေနဆဲဘ၀မွာ လူခ်စ္တယ္၊ နတ္ခ်စ္တယ္၊ ႀကံတုိင္းေအာင္ၿပီး ေဆာင္တိုင္းေျမာက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းက ဘ၀မွာ ေနဖို႔ေရာ၊ ေသဖို႔ကိုပါ အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမတၱာပြားၿပီးေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေလာကတစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ ျမင္ရမျမင္ရသတၱ၀ါအားလံုးရဲ႕အက်ဳိးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ေနသူလည္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ေအးျမတယ္၊ နတ္မ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ၾကည္.ပါ။
တကယ္ အသံုး၀င္ပါတယ္
(၁) ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ေပ်ာ္ရတယ္။
(၂) ကိုယ္မွာ ေဖာက္ျပန္မႈမရွိဘဲ ခ်မ္းခ်မ္းသာသာ အိပ္ရာက ႏိုးရတယ္။
(၃) အိပ္မက္ေကာင္းေတြကိုပဲ ျမင္မက္ႏုိင္ၿပီး ယုတ္ညံ့ရြံ႕မုန္း ေၾကာက္လန္႔ဖြယ္ အိပ္မက္မ်ား
မမက္ရဘူး။
(၄) လူအေပါင္းက ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးတယ္။
(၅) မျမင္ရတဲ့ နတ္မ်ားကလည္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္။
(၆) မိဘက သားသမီးကို ေစာင့္ေရွာက္သလို နတ္မ်ားကလည္း ေမတၱာပြားသူကို
ေစာင့္ေရွာက္ၾကတယ္။
(၇) ေမတၱာဘာ၀နာပြားတဲ့သူကို မီး၊ အဆိပ္၊ လက္နက္ေတြရဲ႕ ေဘးရန္ မက်ေရာက္ဘူး။
(၈) ေမတၱာဘာ၀နာႏွင့္ေနေလ့ရွိတဲ့ပုဂၢိဳလ္ဟာ စိတ္တည္ၾကည္လြယ္ၿပီး
သမာဓိျဖစ္လြယ္တယ္။
(၉) မ်က္ႏွာ အၿမဲပဲ ၾကည္ၾကည္လင္လင္ရွိတယ္။
(၁၀) အိပ္ေပ်ာ္သြားသလိုပဲ မေတြမေ၀ မပင္မပန္း ေသလြန္ရတယ္။
(၁၁) နိဗၺာန္ကို မရေသးေသာ္လည္း ယခုလူ႔ဘ၀စုေတၿပီးေနာက္ အိပ္ေပ်ာ္ရာမွႏိုးလာသလိုပဲ
ျဗဟၼာ့ျပည္မွာ ျဖစ္ရတယ္။
ေမတၱာဘာ၀နာပြားၿပီးေနတဲ့သူဟာ အသက္ရွင္ေနဆဲဘ၀မွာ လူခ်စ္တယ္၊ နတ္ခ်စ္တယ္၊ ႀကံတုိင္းေအာင္ၿပီး ေဆာင္တိုင္းေျမာက္တယ္။ ဒါ့ေၾကာင့္ ေမတၱာကမၼ႒ာန္းက ဘ၀မွာ ေနဖို႔ေရာ၊ ေသဖို႔ကိုပါ အားကိုးႏိုင္ေလာက္တဲ့ ကမၼ႒ာန္းျဖစ္ပါတယ္။
ေမတၱာပြားၿပီးေနတဲ့ပုဂၢိဳလ္တစ္ဦးဟာ ပတ္၀န္းက်င္ေလာကတစ္ခုလံုးမွာရွိတဲ့ ျမင္ရမျမင္ရသတၱ၀ါအားလံုးရဲ႕အက်ဳိးကို သယ္ပိုးေဆာင္ရြက္ေနသူလည္းျဖစ္တယ္။ သူ႔ပတ္၀န္းက်င္တစ္ခုလံုး ၿငိမ္းခ်မ္းတယ္၊ ေအးျမတယ္၊ နတ္မ်ားလည္း အခ်င္းခ်င္း ခ်စ္ခင္ၾကတယ္ဆိုတဲ့ သာဓကေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္၊ ယံုယံုၾကည္ၾကည္ ႀကိဳးႀကိဳးစားစား အားထုတ္ၾကည္.ပါ။
တကယ္ အသံုး၀င္ပါတယ္
ေနာင္ပြင္႔ေတာ္မူမည္႔အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္အားဖူးေမွ်ာ္ခ်င္လွ်င္
အလြန္ၾကည္ညိဳစရာေကာင္းေသာဘုရား
ရွင္ရဲ့ တရားေတာ္အားနာၾကားျပီး ေရွ႔ေတာ္မွာတင္ကြ်တ္တမ္း၀င္ နိဗၺန္စံရမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။
အဲ ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘုရားရွင္ ေဟားၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း
လိုက္လုပ္ဖို႔လုိပါတယ္ …သုံးခ်က္ထဲပါ
၁။ မေကာင္းမွု ကိုေရွာင္ရမယ္ ။
၂။ ေကာင္းမွု ကိုေဆာင္ျပီးအစဥ္ျပဳလုပ္ေနရမယ္ ။
၃။ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားရပါမယ္ ။
ေအာက္တိုဘာလထုတ္ ဂႏၶာရီမဂၢဇင္းမွ-
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကပိၸလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းမွာ
သီတင္းသံုးေနတဲ႔အခ်ိန္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ
အရဟတၱဖိုလ္စ်ာန္သမာပတ္ ဝင္စားျပီး အဇိတရဟန္းေနာင္ အနာဂတ္ကာလမွာ
အရိေမေတၱယ်ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူမည္႔အေႀကာင္းကို ေဟာႀကားေတာ္မူပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားေလာင္းက တစ္သေခ်ၤႏွင္႔ ကမၻာတစ္သိန္း
ပါရမီေတြျဖည္႔က်င္႔ျပီး တုသိတာနတ္ျပည္မွာရိွေနမယ္။
ေနာင္ပြင္႔ေတာ္မူမည္႔အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္အေႀကာင္း
အေလာင္းေတာ္နတ္သားက လူ႕ျပည္ကိုဆင္းျပီး ပဋိသေႏၶေနဖို႔ရာအတြက္
ဘုရားေလာင္းတို႔ရဲ႔ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာ ဓမၼတာအရ ပဋိသေႏၶယူေတာ႔မယ္ဆိုရင္
ႀကည္႔ျခင္းငါးပါး အရင္ႀကည္႔ျပီးမွ ပဋိသေႏၶယူေလ႔ရိွႀကတယ္။
ႀကည္႔ျခင္းငါးပါးျဖင္႔ႀကည္႔ေတာ္မူျခင္းက-
(၁)ဘုရားျဖစ္မည္႔ေခတ္အခါကာလကား အႏွစ္တစ္သိန္းမွစျပီး ေအာက္ျဖစ္ေသာကာလ
အႏွစ္တစ္ရာတန္းမွစျပီးအထက္ျဖစ္ေသာကာလ (တစ္သိန္းႏွင္႔ တစ္သိန္းေအာက္- ၁၀၀
အထက္)
(၂)ဘုရားျဖစ္ရာက်ြန္းကား ဇမၺဴဒိပ္က်ြန္း
(၃)ဘုရားပြင္႔ရာေဒသကား မဇၥ်ိမေဒသ
(၄)ဘုရားေလာင္းျဖစ္ရာ အမ်ိဳးကား မင္းမ်ိဳး ပုဏၰားမ်ိဳး
(၅)မယ္ေတာ္၏အသက္အပိုင္းအျခားကား ဘုရားေလာင္းေမြးျပီးခုနစ္ရက္သာေနရျခင္း
ပဋိသေႏၶယူုျခင္း
ေကတုမတီျပည္
သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တိုင္ပင္ႀကံစည္ဘက္ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေသာအတိတ္အနာဂတ္ကိုသိျမင္ႏိုင္ျပီး ပစၥဳပန္သံသရာအစီးအပြားကို
ဆံုးမတတ္ေသာ
သုျဗဟၼပုဏၰားႀကီး၏ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶေနလိမ္႔မည္။
ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာဆယ္လျပည္႔တဲ႔အခါမွာ ဣသိပေတနသမင္ေတာမွာ မယ္ေတာ္
ျဗဟၼဏဝတီသည္ထိုင္လ်က္လည္းမဟုတ္ အိပ္လ်က္လည္းမဟုတ္ဘဲ ရပ္လ်က္သာလွ်င္
သစ္ပင္၏အကိုင္းအခက္ကိုကိုင္လ်က္ေမေတၱယ်ကိုဖြားေတာ္မူလိမ္႔မည္။ဘုရားေလာင္းနဲ႔အတူတစ္ခ်ိန္တည္းဖြားေတာ္မူတဲ႔ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈
ကုေဋအားလံုးအမတ္ေတြခ်ည္းျဖစ္မယ္။
အဇိတဟူေသာအမည္ကိုသာေပးလိမ္႔မယ္။
ဘုရားေလာင္းအဇိတမင္းသားဟာဖြားလွ်င္ဖြားခ်င္း ခုနစ္ဖဝါးလွမ္းျပီး
ေျခေတာ္ခ်တိုင္းခ်တိုင္း ႀကာပြင္႔ေတြေပၚေပါက္လိမ္႔မယ္။ ဖြားလွ်င္ဖြားခ်င္း
ခုနစ္လွမ္းလွမ္းျပီး “ယခုဘဝကား ငါ႔အဖို႔ေနာက္ဆံုးဘဝတည္း
ေနာက္ထပ္ဘဝမရိွေတာ႔ျပီ အာသေဝါကင္းသည္ျဖစ္ေသာေႀကာင္႔ျငိမ္းေအးလတံၱ႔” ဟူေသာစကားကိုအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုႀကည္႔ျပီးေျပာဆိုလိမ္႔မယ္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚလာျခင္း
အဇိတမင္းသားေလာကစည္းစိမ္ခံစားဖို႔ရာေနမင္း၏ေရာင္ျခည္ကဲ႔သို႔လူသားေတြမ်က္စိျဖင္႔စိန္းစိန္းမႀကည္႔ဝံ႕တဲ႔ အေရာင္တလက္လက္ျဖင္႔
ရတနာအေရာင္ထြန္းလင္းေျပာင္တဲ႔
တင္႔တယ္ခံ႕ညားေသာျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚေပါက္လာလိ္မ္႔မည္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ကို တစ္ေဆာင္မွာ ပရိေဘာဂအသံုးအေဆာင္ အျပည္႔အစံုပါတဲ႔
တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီ တစ္ဖက္တစ္ဖက္မွာ ပတၱျမားေက်ာက္မ်က္ရြဲစီေသာ
နဝရတ္ကိုးပါးနဲ႔ ျပည္႔စံုေသာ ပလႅင္ခုနစ္ေထာင္စီ
ရတနာခုနစ္ပါးႏွင္႔ျပည္႔စံုေသာ ထီးျဖဴခုနစ္ေထာင္စီ
ခုတင္ေညာင္ေစာင္းခုနစ္ေထာင္စီ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ကို တိုက္ခန္းက
ခုနစ္ေထာင္စီဆိုေတာ႔ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ဆိုရင္ တုိက္ခန္းေပါင္း ၂၈၀၀၀ ရိွမယ္။
ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္တစ္ေဆာင္ကို ေရႊအိုးႀကီးကတစ္လံုးစီ။
ေရႊအိုးတစ္လံုးစီရဲ႔အဝကား တစ္ယူဇနာက်ယ္မယ္။ ေရႊအိုး၏အေမာက္ကား
ေျမႀကီးနဲ႔အမွ်ေအာက္ေျမႀကီးအဆံုးထိ သံုးလို႔မကုန္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး ေရႊအိုးတစ္လံုးစီမွာ ပေဒသာပင္ႀကီးေျခာက္ပင္စီ ေပါက္လိမ္႔မယ္။
ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းခုနစ္ေထာင္ ေလာဟကသိေႏၶာျမင္း
တစ္ေထာင္ျဖင္႔ ေမာင္းႏွင္ရေသာရထားခုနစ္ရာ
ေမာင္းမေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္က ဆိုတီးမွဳတ္ေျဖေဖ်ာ္ဖို႔ရာ ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီးခုနစ္ေထာင္တို႔ျဖင္႔ေဖ်ာ္ေျဖႀကလိမ္႔မည္။
အဇိတမင္းသားအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း
အခ်ိန္တန္လို႔အရြယ္ေရာက္တဲ႔အခါ
စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳလိမ္႔မည္။ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမတူ နတ္သမီးတမွ်အလြန္လွပျပီး သူ႕ရဲ႔ခႏၶာကိုယ္အနံ႔ကား
စႏၵကူးသရကၡန္အနံ႕လိုေမႊးႀကိဳင္ေနမယ္။ ခႏၶာကိုယ္အသားကလည္း ဝါဂြမ္းကဲ႔သို႔
ႏူးညံ႕မယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေရာင္က ဆယ္႔ႏွစ္ေတာင္အတြင္း မီးမထြန္းဘဲ
အေရာင္တဝင္းဝင္းထိန္ေနမယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာဘယ္ေလာက္ဘုန္းႀကီးလိုက္မလဲဆိုတာ ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ဘဲနဲ႔
အဇိတမင္းသားဘဝေလာက္ရိွတာေတာင္မွ သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တကြ
ျမိဳ႔ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္က ရွင္ဘုရင္ေတြနတ္သားေတြက
ေဝယ်ဝစၥလုပ္ေပးခ်င္လို႔ျပဳလုပ္ခြင္႔ေပးဖို႔လာျပီးေတာင္းပန္ႀကတယ္တဲ႔။
အဇိတမင္းသားက အက်ြႏု္ပ္မွာ ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအမတ္ႀကီးႏွင္႔တကြ
ဆင္ျမင္းရဲမက္ဗိုလ္ပါေတြရိွပါတယ္။ အလိုမရိွေတာ႔ပါဟု ေျပာလႊတ္လိမ္႔မယ္။
သားေတာ္ဖြားျမင္ျခင္း
အဇိတမင္းသားဟာ ျပသာဒ္ေလးေဆာင္မွာ ေလာကီစည္းစိမ္ခံစားေနစဥ္မွာ
အႏွစ္တစ္ေသာင္းျပည္႔တဲ႔အခါက်ရင္ ျဗဟၼာဝံသ ဆိုတဲ႔
သားေယာက်ာ္းေလးေမြးဖြားလိမ္႔မယ္။
နိမိတ္ေလးပါးျမင္ျခင္း
ျဗဟၼာဝံသ သားေယာက်ာ္းေလးေမြးဖြားျပီးတဲ႔အခါ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာ ဓမၼတာအရ ဥယ်ာဥ္ကထြက္စဥ္မွာ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္း
နိမိတ္ႀကီးေလးပါးေတြ႕ျမင္ရရင္ သံေဝဂတရားေတြရလာျပီးေတာ႔
ေတာထြက္မည္႔အႀကံျဖစ္ေပၚလာလိမ္႔မည္။
ဒိဗ်ာဝဒါန ေမေတၱယ်ဗ်ာကရဏဝဒါန (၃၆-၃၇) မွာျပဆိုထားတာကေတာ႔ သခၤမင္း၏
ယဇ္တိုင္အပိုင္းပိုင္းျပတ္သည္ကို ျမင္ရျပီး
သံေဝဂျဖစ္ျပီးေတာထြက္လိမ္႔မည္လို႔ျပဆိုထားတာရိွေသးတယ္။
ဘယ္လိုပံုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေတာကေတာ႔ထြက္မွာပါပဲ။
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္႔အႀကံစိတ္ကို သခၤစႀကဝေတးမင္းက သိတဲ႔အခါ
အဇိတမင္းသားေပ်ာ္ေအာင္ဆိုျပီးေတာ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ကေခ်သည္ေတြျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သား နိဂံုးဇနပုဒ္သူ မင္းသားမင္းေျမး သူေဌး
သူႀကြယ္စေသာ လူအေပါင္းတို႔က ပန္းနံ႔သာစြဲလ်က္ အဇိတမင္းသားကို ျခံရံျပီး
ေနႀကလိမ္႔မယ္။
နတ္ျဗဟၼာေတြကလည္း နတ္တို႔ရဲ႔ ထီး တံခြန္ ပန္းနံ႔သာ ေရႊေပါက္ေပါက္
ေငြေပါက္ေပါက္ စသည္တို႔ျဖင္႔ ဘုရားေလာင္းျပာသာဒ္ မိုးႀကီးရြာသကဲ႔သို႔
အျပည္႔အလွ်ံျခံရံခစားေနႀကလိမ္႔မယ္။ လူ႔ဘဝ ကာမဂုဏ္ထဲမွာေပ်ာ္ေအာင္ေျဖေဖ်ာ္ေနႀကတာ။
အဇိတမင္းသားေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္အႀကံကို သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တကြ
တိုင္းသူျပည္သား လုူေတြအားလံုးသိသြားႀကတဲ႔အခါမွာ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္
ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဇိတမင္း ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းအသံကို အားလံုးသိသြားႀကေတာ႔
နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြ ေတာရြာဇနပုဒ္က လူေတြ မင္းသား
မင္းေျမး သူေဌး သူႀကြယ္အစရိွတဲ႔ လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔တကြ စႏၵမုကၡီ သားေတာ္
ျဗဟၼာဝံသ အလုပ္အေက်ြးကေခ်သည္ေတြေရာ အဇိမင္းရဲ႔ ျပာသာဒ္ထဲမွာ
ေတာထြက္ရင္လိုက္ဖို႔ရာအတြက္ျပည္႔လွ်ံျပီးေတာ႔ေနမယ္။
ေတာထြက္မည္႔ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ လူေပါင္းမ်ားစြာျပည္႔ေနတဲ႔ ျပာသာဒ္ႀကီးဟာ
ဘုရားေလာင္းတန္ခိုးေတာ္ႀကာင္႔လည္းေကာင္း စႀကဝေတးမင္းအာဏာေႀကာင္႔လည္းေကာင္း
နတ္ျဗဟၼာတို႔ တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔လည္းေကာင္း ဟသာၤမင္းပ်ံသကဲ႔သို႔
ေကာင္းကင္ယံသို႔ပ်ံတက္ျပီး ကံ႕ေကာ္ပင္ရိွရာအရပ္သို႔ ေကာင္းကင္ယံခရီးျဖင္႔
ေတာထြက္သြားႀကလိမ္႔မယ္။
နတ္ျဗဟာၼမ်ား ပို႔ေဆာင္ျခင္း
ေကာင္းကင္ယံ ဟသာၤပ်ံ ျပာသာဒ္ႀကီးကို ျဗဟာၼမင္းက သံုးယူဇနာ
ရိွေသာထီးကိုကိုင္ျပီး လိုက္မယ္။ သိႀကားမင္းက အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ရိွေသာ
လက္ယာရစ္ ခရုသင္းကိုကိုင္လ်က္ သာဓု သံုးႀကိမ္ေခၚျပီးလိုက္မယ္။
သုတဝံနတ္သားက သားျမီးယပ္ကိုကိုင္ျပီးလိုက္မယ္။ တုသိတာနတ္သားက
ပတၱျမားယပ္ကိုကိုင္ျပီးလိုက္မယ္။ ပဥၥသၤိခနတ္သားက ေစာင္းကိုကိုင္္မယ္။
ေလာကပါလနတ္သားေလးေယာက္က သန္လ်က္ကိုကိုင္မယ္။ ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရိွတဲ႔
ဘီလူးစစ္သည္ေတြက လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္မယ္။ နတ္သမီးေတြက
ရတနာပုေဋာင္းကိုကိုင္မယ္။ အသူရာနတ္တို႔က သီခ်င္းဆိုျပီးေတာ႔ နတ္တို႔၏
တံခြန္ကိုကိုင္မယ္။ နတ္မင္းတို႔က ပတၱျမားရိွေသာ ဆီမီးကိုကိုင္မယ္။
ဂဠဳန္တို႔က ေစာင္းတီးလိုက္မယ္။ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔က ေစာင္းတီးျပီးလိုက္မယ္။
ဟသာၤပ်ံေကာင္းကင္ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္လို႔ လိုက္ႀကမည္႔ ပရိသတ္ေတြက
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ႔။ ေကာင္းကင္ယံျပာသာဒ္ပ်ံနဲ႔ ေဆြစံုမ်ိဳးစံု သားနဲ႔
မယားနဲ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ပရိသတ္နဲ႔ အျခံအရံနဲ႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင္႔
ကံ႕ေကာ္ပင္ရိွရာသို႔ ေတာထြက္မွာ။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာ ကံ႕ေကာ္ပင္ေအာက္မွာပြင္႔မွာပါ။
ကံ႔ေကာ္ပင္ဆီေရာက္တဲ႔အခါမွာ အဇိတမင္းသားက ကံ႕ေကာ္ပင္ေအာက္မွာ
ဒုကၠခရစရိယာကို က်င္႔ေတာ္မူပါမယ္။ အဇိတမင္းသားဟာ ဒုကၠခရစရိယာကို
ေျခာက္ရက္က်င္႔ေတာ္မူရံုမွ်နဲ႔ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္လိမ္႔မည္။
စႏၵမုကၡီမိဖုရားက အဲဒီေနရာမွာပဲ နတ္ႀသဇာနဲ႔ျပည္႔စံုတဲ႔
ႏြားႏို႔ဆြမ္းလွဳလိမ္႔မယ္။
သဗၺညဳတဥာဏ္ရသည္႔အခ်ိန္
ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္သည္႔အခါ ကံ႕ေကာ္ပင္နဲ႔ မနီးမေဝး
ရတနာခုနစ္ပါးနဲ႔ျပည္႔စံုတဲ႔ အျမင္႔ ၆၄ေတာင္ရိွတဲ႔
ေရႊပလႅင္ေပၚေပါက္လာလိမ္႔မယ္။ ထိုေရႊပလႅင္အထက္ဝယ္
ထက္ဝက္ဖြဲ႔ေခြထိုင္ေနေတာ္မူလ်က္ အေရွ႔ေလာကဓာတ္ကိုႀကည္႔ျပီး နတ္ပရိသတ္နဲ႔
လူပရိသတ္ေတြျခံရံလ်က္ မာရ္နတ္ရဲ႔႔ရန္ကိုေအာင္ျမင္လိမ္႔မယ္။ ညဥ္႔ဦးယံမွာ
ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိဥာဏ္ကိုရမယ္။ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ကိုရမယ္။
မိုးေသာက္ယံအခ်ိန္ အာသဝကၡယဥာဏ္ေတြရျပီးေတာ႔
ေနဝန္းႀကီးေပၚေပါက္လာတဲ႔အခ်ိန္က်ေတာ႔ သစၥာေလးပါးကိုသိျပီး သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုရမယ္။
ဘုရားပြင္႔တဲ႔ကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ လံုးပတ္က အဲဒီေခတ္အခါမွာ လူေတြရဲ႔ အေတာင္နဲ႔
အေတာင္ခုနစ္ဆယ္ရိွမယ္။ အကိုင္းအခက္ ကိုးကိုင္း ခက္မကိုးျဖာလို႔ေခၚတယ္။
ကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ အနံ႕ေတြက ေလေအာက္ကိုဆယ္ယူဇနာ ေလအထက္ကို ဆယ္ယူဇနာေမႊးမယ္။
ကံ႕ေကာ္ပြင္႔ေတြက ႏြားလွည္းဘီးေလာက္ႀကီးမယ္။ ဘုရားျဖစ္တဲ႔ေန႔ကစျပီး
ပြင္႔ႀကတဲ႔ ကံ႕ေကာ္ပြင္႔ေတြဟာ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတဲ႔ေန႔က်မွ ေႀကြႀကေတာ႔မွာ။
အဲဒီကံ႕ေကာ္ပင္ကို ဘယ္ငွက္မွ မနားဝံ႕ႀကဘူး။ ျဖတ္ေက်ာ္မပ်ံ႕ဝံ႕ႀကဘူး။
ကံ႕ေကာ္ပင္းနားေရာက္တဲ႔ငွက္တိုင္း သတၱဝါတိုင္း ကံ႕ေကာ္ပင္ကို လက္ယာရစ္သံုးပတ္ပတ္ျပီးမွ သြားႀကလိမ္႔မယ္။
ျဗဟၼာမင္းက တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ျခင္း
အဲဒီကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ အနီးအနားမွာပဲ သီတင္းသံုးေနတဲ႔အခ်ိန္
ေလးဆယ္႔ကိုးရက္ေက်ာ္လြန္တဲ႔အခါ ပြင္႔ေတာ္မူသြားႀကတဲ႔ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ႔
ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႔ေလာကဂရုကို ခံယူမယ္။
ျဗဟၼာမင္းကေတာင္းပန္မွ တရားေဟာရတာက ပြင္႔ေတာ္မူသြားႀကတဲ႔
ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ႔ ဓမၼတာျဖစ္လို႔ ေဟာရတာ။ ဘုရားမပြင္႔မီ ဗာဟိရကာလမွ
လူဝတ္ေႀကာင္မ်ား ရေသ႔ ပရိဗိုဇ္ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ေတြဟာ ျဗဟၼာေတြကိုသာ
အေလးဂရုျပဳ ကိုးကြယ္ေနႀကတာ။
တေလာကလံုးက အေလးအျမတ္ျပဳေသာ ျဗဟၼာႀကီးက ျမတ္စြာဘုရားအား အေလးျပဳ
ညႊတ္တြားကိုင္းရွိဳင္းလာလွ်င္ တစ္ေလာကလံုးပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို
အေလးျပဳညႊတ္တြားကိုင္းရိွဳင္းလာလိမ္႔မယ္။ အဲဒါကို ေလာကဂရု ယူလိုက္တာလို႔ေခၚတယ္။
ဓမၼစႀကာတရားေဟာႀကြျခင္း
ျဗဟၼာမင္းထံမွ တရားေဟာရန္ဝန္ခံျပီးျပီဆိုလွ်င္ပဲ ဣသိပတနဥယ်ာဥ္ေတာသို႔
ဓမၼစႀကာတရားေဟာဖို႔ရန္ႀကြလိမ္႔မယ္။ ဘုရားရွင္ေျခေတာ္အစံုကို ခံအံ႕ေသာငွာ
ေျမႀကီးကိုခြင္းျပီး အေတာင္သံုးဆယ္ရိွတဲ႔ ႀကာပြင္႔ႀကီး ၂၄ ေတာင္ရိွတဲ႔
ႀကာပြင္႔ငယ္ေတြက ဘုရားရွင္ေျခခ်တိုင္း ေျခခ်တိုင္း ပြင္႔ေပးလိမ္႔မယ္။
လူပရိသတ္ ရွစ္ယူဇနာ နတ္ပရိသတ္ စႀကာဝဠာတိုက္အျပည္႔ ျဗဟၼာျပည္အထက္ဆံုး
အကနိ႒ဘံုတိုင္ေအာင္ ပရိသတ္ေတြကို ထန္းသီးလံုးေလာက္ႀကီးေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္
ေျခာက္ပါးလႊတ္ျပီး ဓမၼစႀကာတရားေဟာတဲ႔အခါမွာ လူပုဂၢိဳလ္ ကုေဋတစ္သိန္း
နတ္ျဗဟၼာေတြက ကုေဋတစ္သိန္း က်ြတ္တမ္းဝင္ႀကလိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ေရႊပန္းဆိုင္း ေငြပန္းဆိုင္း ပုလဲပန္းဆိုင္း
သႏၱာပန္းဆိုင္းတို႔ျဖင္႔ တန္ဆာဆင္လ်က္ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုျပီး
ဆယ္႔ႏွစ္ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ႔ ဗိမာန္မ်က္ႏွာက်က္သည္
ဓမၼစႀကာတရားဦးေဟာသည္႔ေန႔မွစျပီး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံသည္႔တိုင္ေအာင္ ေန႔ညအျမဲပင္လိုက္ပါျပီး မ်က္ႏွာက်က္အျဖစ္ မိုးကာျပီးေနမယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရား ေနသန္႔စင္ေသာအခါ ေနဖို႔ရာအတြက္ ေျမႀကီးတို႔ကိုခြဲျပီး
ရတနာသံုးပါးႏွင္႔ျပည္႔စံုေသာ ၁၂ ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ႔
ေရႊမ႑ပ္ႀကီးေပၚေပါက္လိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ မိတာန္ပန္းဆိုင္း တုရင္တိုင္ ထီး တံခြန္
ဆီမီး တန္ေဆာင္း ရတနာမ႑ပ္ႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားေဟာရာ ဌာနတိုင္းမွာ
အိမ္မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေပါက္ဝ ေက်ာင္းမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေပါက္ဝ
ျမိဳ႔မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ျမိဳ႔မွာ ေတာမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေတာမွာ စတဲ႔
ေဟာတဲ႔ေနရာတိုင္းမွာ ေကာင္းကင္ယံကေနျပီး အျမဲတမ္း ပရိနိဗၺာန္စံအထိ
လို္က္ပါေနမွာ။
ရုပ္ျမင္သံႀကားေမေတၱယ်ဘုရား
အရိေမေတၱယ်ဘုရား တရားေဟာတဲ႔အခါ ဘယ္ျမိဳ႔ ဘယ္ေဒသ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ရြာေဒသ ဇနပုဒ္
အိမ္ကပဲေဟာေဟာ စႀကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းလံုး ဘုရားရွင္ရဲ႔
တရားေဟာအသံကိုႀကားေနရမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ပံုသဏၭာန္ကိုလည္းျမင္ေနရမယ္။
ရုပ္လည္းျမင္ရမယ္ အသံလည္းႀကားရမယ္။ မျမင္ခ်င္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ထားလည္း
မရဘူး။ မႀကားခ်င္လို႔နားပိတ္ထားလည္းမရဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ႔တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔
၃၁ ဘံုအကာအရံမရိွ ဖီလာထုတ္ခ်င္းေပါက္ျမင္ႀကရမွာ။ အေပၚႀကည္႔ရင္ နတ္သား
နတ္သမီး ျဗဟၼာေတြျမင္ရမယ္။ ေအာက္ငံု႕ႀကည္႔ရင္ ငရဲျပည္မွာ ခံစားေနရတဲ႔
ငရဲဒုကၡမ်ိဳးစံုကိုျမင္ရေတာ႔ ငရဲေရာက္ေအာင္
အကုသိုလ္ေတြျပဳရဲဖို႔မရိွေတာ႔ဘူး။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ႕တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ေယာက်ာ္းဆိုရင္ နတ္သားလို မိန္းမဆိုရင္ နတ္သမီးလို ေခ်ာေမာလွပေတြခ်ည္းျဖစ္ရာ ရုပ္မေခ်ာ
အဂၤါမစံုတစ္ေယာက္မွမရိွ။ အကုန္းအကြ အကန္း အႏူအဝဲေရာဂါသည္ေတြ လံုးဝမရိွ။
အသက္ငါးရာျပည္႔တဲ႔အရြယ္ေရာက္ရင္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြ
အိမ္ေထာင္ျပဳႀကလိမ္႔မယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ခိုက္ရန္ေဒါသမရိွ ျပႆနာမရိွ
ကြဲကြာသြားျခင္းလည္းမရိွ။ အျမဲအဆင္ေျပမယ္။ ရာသက္ပန္ေပါင္းသင္းရမယ္။
အမ်ိဳးသမီးတိုင္းမွာ ပတၱျမားနားေတာင္း လက္စြပ္ လက္ေကာက္
ေျခက်င္းစသည္တို႔ဟာ ေရႊအိုးႀကီးေတြထဲက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယူဝတ္ႀကမွာ။
ေရႊမဝတ္နိုင္တဲ႔သူမရိွဘူးတဲ႔။
စားစရာပေဒသာပင္ေတြမွာ ယူစားခ်င္တဲ႔အခ်ိန္ယူစားလို႔ရတယ္။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔ႀကည္႔မယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေရာဂါမွကိုမရိွဘူး။
ေန႕ညခြဲမရ
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ႔ တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ကမၻာေလာႀကီးဟာ ေန႔အခါ
ညအခါရယ္လို႔မရိွ ေန႔ေရာညပါ အျမဲတမ္းလင္းထိန္ျပီးေတာ႔ မနက္ပြင္႔တဲ႔ပန္း
ညပြင္႔တဲ႔ပန္း မနက္ပန္း ညပန္း ႀကက္တြန္သံေတြကို ႀကည္႔ရွဳနားေထာင္ျပီး
ေန႔ညခြဲယူရလိမ္႔မယ္။
ပရိနိဗၺာန္စံမည္႔အရြယ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးတဲ႔အခ်ိန္ကစျပီး ကုေဋခုနစ္ရာေသာ
ပရိသတ္တို႔ကို ေခ်ခ်ြတ္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ အႏွစ္ရွစ္ေသာင္းျပည္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္လိမ္႔မယ္။
ဒါေပမယ္႔ သာသနာေတာ္က အႏွစ္ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း
ျပည္႔တဲ႔အခါ ဘဒၵကမၻာႀကီးသည္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ သာသနာပ်က္ျပီး
ကမၻာတစ္သိန္းကာလလံုး ဘုရားမပြင္႔ေတာ႔ဘူးတဲ႔။
ဘုရားမပြင္႔တဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ မ႑ကမၻာျဖစ္ျပီးေတာ႔
ဥတၱရာမမင္းသည္ ရာမသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။ ပေသနဒီေကာသလမင္းက
ဓမၼရာဇာဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။
အဲဒီ မ႑ကမၻာမွာဘုရားႏွစ္ဆူပြင္႔ျပီးပ်က္စီးသြားတဲ႔အခါ သာရကမၻာျဖစ္ေပၚျပီး အဘိဘူဘုရားတစ္ဆူသာပြင္႔လိမ္႔မယ္။
သာရကမၻာပ်က္ျပီး ကမၻာတစ္သိန္းဘုရားမပြင္႔ဘဲေနျပီးေတာ႔ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔ ကမၻာမ်ားမွာ
ဒီဃေသာနိအသူရိန္နတ္သား စႏၵနီပုဏၰား သုဘလုလင္ ေတာေဒယ်ပုဏၰား
နာဠာဂီရိဆင္မင္း ပလေလယဆင္မင္းတို႔ အစဥ္အတိုင္း ဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားဖူးေျမာ္ရန္ ျပဳလုပ္ရမည္႔ကုသိုလ္
ယခုႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သာသနာကာလအတြင္းမွာ
ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းသာမေဏ သီလရွင္ဝတ္ျပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ သာသနာျပဳေနတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
မိမိရင္မွျဖစ္တဲ႔သား သူတစ္ပါးရင္မွျဖစ္တဲ႔သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း
ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
မိခင္ဖခင္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်မဟုတ္ဘဲ
စိတ္ပါလက္ပါျပဳစုလုပ္ေက်ြးေသာပုဂိၢဳလ္
သရဏဂံုသီလမျပတ္ေဆာက္တည္ေသာပုဂၢိဳလ္
ဘုရားသာသနာတည္စိမ္႔ေသာငွာ ေစတီပုထိုး စည္းခံု ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း
ဇရပ္စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွဳဒါန္းတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
ေဗာဓိေညာင္ပင္စိုက္ပ်ိဳးေသာပုဂၢိဳလ္
ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာပုဂၢိဳလ္
ေရတြင္း ေရအိုင္ ေရကန္ စတုဒိသာေက်ာင္းဇရပ္ တံတားျ႔ပဳျပင္ေသာပုဂၢိဳလ္
အရုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္းမျပတ္ေလာင္းလွဳေသာပုဂၢိဳလ္
ရဟန္းတို႔အားပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင္႔ေထာက္ပံ႕လွဳဒါန္းေသာပုဂၢိဳလ္
ကမၼဌာန္းဘာဝနာပြားမ်ားအားထုတ္ေသာပုဂၢိဳလ္….
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုး ဧကန္မုခ် မလြဲမေသြ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရျပီး နိဗၺာန္ကိုရမယ္။
အဲဒါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေတြကေတာ႔…..
မဟာေဝသႏၱရာဇာတ္ေတာ္ကို ေန႔ခ်င္းကုန္ေအာင္နာႀကားႀကေသာသူတို႔သည္
က်ြႏု္ပ္ဘုရားမျဖစ္မီအႀကား သံသရာ၌ က်င္လည္ေလသမွ်မွာလည္း စိတ္ႏွင္႔ကိုယ္ကို
အစိုးရ၍ လူေကာင္း နတ္ေကာင္း စည္းစိမ္ေကာင္းကို ခံစားရျပီး
က်ြႏု္ပ္ဘုရားျဖစ္ေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဖူးေတြ႕ရ၍ ပဋိသမိၻဒါပညာေလးပါးႏွင္႔တကြ
ရဟႏၱာအျဖစ္ကို မခ်ြတ္မလြဲရႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္လို႔ ရွင္မာလဲမေထရ္ျမတ္အား
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းက ေျပာျပေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။
ရွင္ရဲ့ တရားေတာ္အားနာၾကားျပီး ေရွ႔ေတာ္မွာတင္ကြ်တ္တမ္း၀င္ နိဗၺန္စံရမယ္ဆိုရင္ အေကာင္းဆုံးေပါ့ဗ်ာ။
အဲ ဒီအတြက္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘုရားရွင္ ေဟားၾကားခဲ့သည့္အတိုင္း
လိုက္လုပ္ဖို႔လုိပါတယ္ …သုံးခ်က္ထဲပါ
၁။ မေကာင္းမွု ကိုေရွာင္ရမယ္ ။
၂။ ေကာင္းမွု ကိုေဆာင္ျပီးအစဥ္ျပဳလုပ္ေနရမယ္ ။
၃။ စိတ္ကို ျဖဴစင္ေအာင္ထားရပါမယ္ ။
ေအာက္တိုဘာလထုတ္ ဂႏၶာရီမဂၢဇင္းမွ-
ေဂါတမ ျမတ္စြာဘုရားရွင္က ကပိၸလဝတ္ျပည္ နိေျဂာဓာရံုေက်ာင္းမွာ
သီတင္းသံုးေနတဲ႔အခ်ိန္ အရွင္သာရိပုတၱရာ၏ ေလွ်ာက္ထားခ်က္အရ
အရဟတၱဖိုလ္စ်ာန္သမာပတ္ ဝင္စားျပီး အဇိတရဟန္းေနာင္ အနာဂတ္ကာလမွာ
အရိေမေတၱယ်ဘုရား ျဖစ္ေတာ္မူမည္႔အေႀကာင္းကို ေဟာႀကားေတာ္မူပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားေလာင္းက တစ္သေခ်ၤႏွင္႔ ကမၻာတစ္သိန္း
ပါရမီေတြျဖည္႔က်င္႔ျပီး တုသိတာနတ္ျပည္မွာရိွေနမယ္။
ေနာင္ပြင္႔ေတာ္မူမည္႔အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္အေႀကာင္း
အေလာင္းေတာ္နတ္သားက လူ႕ျပည္ကိုဆင္းျပီး ပဋိသေႏၶေနဖို႔ရာအတြက္
ဘုရားေလာင္းတို႔ရဲ႔ ထံုးတမ္းအစဥ္အလာ ဓမၼတာအရ ပဋိသေႏၶယူေတာ႔မယ္ဆိုရင္
ႀကည္႔ျခင္းငါးပါး အရင္ႀကည္႔ျပီးမွ ပဋိသေႏၶယူေလ႔ရိွႀကတယ္။
ႀကည္႔ျခင္းငါးပါးျဖင္႔ႀကည္႔ေတာ္မူျခင္းက-
(၁)ဘုရားျဖစ္မည္႔ေခတ္အခါကာလကား အႏွစ္တစ္သိန္းမွစျပီး ေအာက္ျဖစ္ေသာကာလ
အႏွစ္တစ္ရာတန္းမွစျပီးအထက္ျဖစ္ေသာကာလ (တစ္သိန္းႏွင္႔ တစ္သိန္းေအာက္- ၁၀၀
အထက္)
(၂)ဘုရားျဖစ္ရာက်ြန္းကား ဇမၺဴဒိပ္က်ြန္း
(၃)ဘုရားပြင္႔ရာေဒသကား မဇၥ်ိမေဒသ
(၄)ဘုရားေလာင္းျဖစ္ရာ အမ်ိဳးကား မင္းမ်ိဳး ပုဏၰားမ်ိဳး
(၅)မယ္ေတာ္၏အသက္အပိုင္းအျခားကား ဘုရားေလာင္းေမြးျပီးခုနစ္ရက္သာေနရျခင္း
ပဋိသေႏၶယူုျခင္း
ေကတုမတီျပည္
သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တိုင္ပင္ႀကံစည္ဘက္ကိုးကြယ္ရာျဖစ္ေသာအတိတ္အနာဂတ္ကိုသိျမင္ႏိုင္ျပီး ပစၥဳပန္သံသရာအစီးအပြားကို
ဆံုးမတတ္ေသာ
သုျဗဟၼပုဏၰားႀကီး၏ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာ ပဋိသေႏၶေနလိမ္႔မည္။
ျဗဟၼဏဝတီပုေဏၰးမဝမ္းမွာဆယ္လျပည္႔တဲ႔အခါမွာ ဣသိပေတနသမင္ေတာမွာ မယ္ေတာ္
ျဗဟၼဏဝတီသည္ထိုင္လ်က္လည္းမဟုတ္ အိပ္လ်က္လည္းမဟုတ္ဘဲ ရပ္လ်က္သာလွ်င္
သစ္ပင္၏အကိုင္းအခက္ကိုကိုင္လ်က္ေမေတၱယ်ကိုဖြားေတာ္မူလိမ္႔မည္။ဘုရားေလာင္းနဲ႔အတူတစ္ခ်ိန္တည္းဖြားေတာ္မူတဲ႔ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈
ကုေဋအားလံုးအမတ္ေတြခ်ည္းျဖစ္မယ္။
အဇိတဟူေသာအမည္ကိုသာေပးလိမ္႔မယ္။
ဘုရားေလာင္းအဇိတမင္းသားဟာဖြားလွ်င္ဖြားခ်င္း ခုနစ္ဖဝါးလွမ္းျပီး
ေျခေတာ္ခ်တိုင္းခ်တိုင္း ႀကာပြင္႔ေတြေပၚေပါက္လိမ္႔မယ္။ ဖြားလွ်င္ဖြားခ်င္း
ခုနစ္လွမ္းလွမ္းျပီး “ယခုဘဝကား ငါ႔အဖို႔ေနာက္ဆံုးဘဝတည္း
ေနာက္ထပ္ဘဝမရိွေတာ႔ျပီ အာသေဝါကင္းသည္ျဖစ္ေသာေႀကာင္႔ျငိမ္းေအးလတံၱ႔” ဟူေသာစကားကိုအရပ္ေလးမ်က္ႏွာကိုႀကည္႔ျပီးေျပာဆိုလိမ္႔မယ္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚလာျခင္း
အဇိတမင္းသားေလာကစည္းစိမ္ခံစားဖို႔ရာေနမင္း၏ေရာင္ျခည္ကဲ႔သို႔လူသားေတြမ်က္စိျဖင္႔စိန္းစိန္းမႀကည္႔ဝံ႕တဲ႔ အေရာင္တလက္လက္ျဖင္႔
ရတနာအေရာင္ထြန္းလင္းေျပာင္တဲ႔
တင္႔တယ္ခံ႕ညားေသာျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ေပၚေပါက္လာလိ္မ္႔မည္။
ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ကို တစ္ေဆာင္မွာ ပရိေဘာဂအသံုးအေဆာင္ အျပည္႔အစံုပါတဲ႔
တိုက္ခန္းက ခုနစ္ေထာင္စီ တစ္ဖက္တစ္ဖက္မွာ ပတၱျမားေက်ာက္မ်က္ရြဲစီေသာ
နဝရတ္ကိုးပါးနဲ႔ ျပည္႔စံုေသာ ပလႅင္ခုနစ္ေထာင္စီ
ရတနာခုနစ္ပါးႏွင္႔ျပည္႔စံုေသာ ထီးျဖဴခုနစ္ေထာင္စီ
ခုတင္ေညာင္ေစာင္းခုနစ္ေထာင္စီ ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ကို တိုက္ခန္းက
ခုနစ္ေထာင္စီဆိုေတာ႔ ျပာသာဒ္ေလးေဆာင္ဆိုရင္ တုိက္ခန္းေပါင္း ၂၈၀၀၀ ရိွမယ္။
ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္တစ္ေဆာင္ကို ေရႊအိုးႀကီးကတစ္လံုးစီ။
ေရႊအိုးတစ္လံုးစီရဲ႔အဝကား တစ္ယူဇနာက်ယ္မယ္။ ေရႊအိုး၏အေမာက္ကား
ေျမႀကီးနဲ႔အမွ်ေအာက္ေျမႀကီးအဆံုးထိ သံုးလို႔မကုန္ဘူး။ ဒါတင္မကေသးဘူး ေရႊအိုးတစ္လံုးစီမွာ ပေဒသာပင္ႀကီးေျခာက္ပင္စီ ေပါက္လိမ္႔မယ္။
ျပာသာဒ္တစ္ေဆာင္ တစ္ေဆာင္မွာ ဆဒၵန္ဆင္မင္းခုနစ္ေထာင္ ေလာဟကသိေႏၶာျမင္း
တစ္ေထာင္ျဖင္႔ ေမာင္းႏွင္ရေသာရထားခုနစ္ရာ
ေမာင္းမေပါင္းတစ္ေသာင္းေျခာက္ေထာင္က ဆိုတီးမွဳတ္ေျဖေဖ်ာ္ဖို႔ရာ ကေခ်သည္အမ်ိဳးသမီးခုနစ္ေထာင္တို႔ျဖင္႔ေဖ်ာ္ေျဖႀကလိမ္႔မည္။
အဇိတမင္းသားအိမ္ေထာင္ျပဳျခင္း
အခ်ိန္တန္လို႔အရြယ္ေရာက္တဲ႔အခါ
စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးနဲ႔အိမ္ေထာင္ျပဳလိမ္႔မည္။ စႏၵမုကၡီအမ်ိဳးသမီးကလည္း သူမတူ နတ္သမီးတမွ်အလြန္လွပျပီး သူ႕ရဲ႔ခႏၶာကိုယ္အနံ႔ကား
စႏၵကူးသရကၡန္အနံ႕လိုေမႊးႀကိဳင္ေနမယ္။ ခႏၶာကိုယ္အသားကလည္း ဝါဂြမ္းကဲ႔သို႔
ႏူးညံ႕မယ္။ ခႏၶာကိုယ္အေရာင္က ဆယ္႔ႏွစ္ေတာင္အတြင္း မီးမထြန္းဘဲ
အေရာင္တဝင္းဝင္းထိန္ေနမယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာဘယ္ေလာက္ဘုန္းႀကီးလိုက္မလဲဆိုတာ ရွင္ဘုရင္မဟုတ္ဘဲနဲ႔
အဇိတမင္းသားဘဝေလာက္ရိွတာေတာင္မွ သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တကြ
ျမိဳ႔ေပါင္းရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္က ရွင္ဘုရင္ေတြနတ္သားေတြက
ေဝယ်ဝစၥလုပ္ေပးခ်င္လို႔ျပဳလုပ္ခြင္႔ေပးဖို႔လာျပီးေတာင္းပန္ႀကတယ္တဲ႔။
အဇိတမင္းသားက အက်ြႏု္ပ္မွာ ဖြားဘက္ေတာ္ ၁၈ ကုေဋအမတ္ႀကီးႏွင္႔တကြ
ဆင္ျမင္းရဲမက္ဗိုလ္ပါေတြရိွပါတယ္။ အလိုမရိွေတာ႔ပါဟု ေျပာလႊတ္လိမ္႔မယ္။
သားေတာ္ဖြားျမင္ျခင္း
အဇိတမင္းသားဟာ ျပသာဒ္ေလးေဆာင္မွာ ေလာကီစည္းစိမ္ခံစားေနစဥ္မွာ
အႏွစ္တစ္ေသာင္းျပည္႔တဲ႔အခါက်ရင္ ျဗဟၼာဝံသ ဆိုတဲ႔
သားေယာက်ာ္းေလးေမြးဖြားလိမ္႔မယ္။
နိမိတ္ေလးပါးျမင္ျခင္း
ျဗဟၼာဝံသ သားေယာက်ာ္းေလးေမြးဖြားျပီးတဲ႔အခါ ဘုရားရွင္တို႔ရဲ႔ ထံုးတမ္းစဥ္လာ ဓမၼတာအရ ဥယ်ာဥ္ကထြက္စဥ္မွာ သူအို သူနာ သူေသ ရဟန္း
နိမိတ္ႀကီးေလးပါးေတြ႕ျမင္ရရင္ သံေဝဂတရားေတြရလာျပီးေတာ႔
ေတာထြက္မည္႔အႀကံျဖစ္ေပၚလာလိမ္႔မည္။
ဒိဗ်ာဝဒါန ေမေတၱယ်ဗ်ာကရဏဝဒါန (၃၆-၃၇) မွာျပဆိုထားတာကေတာ႔ သခၤမင္း၏
ယဇ္တိုင္အပိုင္းပိုင္းျပတ္သည္ကို ျမင္ရျပီး
သံေဝဂျဖစ္ျပီးေတာထြက္လိမ္႔မည္လို႔ျပဆိုထားတာရိွေသးတယ္။
ဘယ္လိုပံုနည္းနဲ႔ျဖစ္ျဖစ္ ေတာကေတာ႔ထြက္မွာပါပဲ။
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္႔အႀကံစိတ္ကို သခၤစႀကဝေတးမင္းက သိတဲ႔အခါ
အဇိတမင္းသားေပ်ာ္ေအာင္ဆိုျပီးေတာ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ေသာ ကေခ်သည္ေတြျမိဳ႔သူ ျမိဳ႔သား နိဂံုးဇနပုဒ္သူ မင္းသားမင္းေျမး သူေဌး
သူႀကြယ္စေသာ လူအေပါင္းတို႔က ပန္းနံ႔သာစြဲလ်က္ အဇိတမင္းသားကို ျခံရံျပီး
ေနႀကလိမ္႔မယ္။
နတ္ျဗဟၼာေတြကလည္း နတ္တို႔ရဲ႔ ထီး တံခြန္ ပန္းနံ႔သာ ေရႊေပါက္ေပါက္
ေငြေပါက္ေပါက္ စသည္တို႔ျဖင္႔ ဘုရားေလာင္းျပာသာဒ္ မိုးႀကီးရြာသကဲ႔သို႔
အျပည္႔အလွ်ံျခံရံခစားေနႀကလိမ္႔မယ္။ လူ႔ဘဝ ကာမဂုဏ္ထဲမွာေပ်ာ္ေအာင္ေျဖေဖ်ာ္ေနႀကတာ။
အဇိတမင္းသားေတာထြက္ေတာ္မူျခင္း
အဇိတမင္းသား ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ႔ စိတ္အႀကံကို သခၤစႀကဝေတးမင္းႏွင္႔တကြ
တိုင္းသူျပည္သား လုူေတြအားလံုးသိသြားႀကတဲ႔အခါမွာ ဘယ္ေန႔ ဘယ္ရက္
ဘယ္အခ်ိန္မွာ အဇိတမင္း ေတာထြက္မယ္ဆိုတဲ႔ သတင္းအသံကို အားလံုးသိသြားႀကေတာ႔
နန္းတြင္းသူ နန္းတြင္းသား ျမိဳ႕သူျမိဳ႕သားေတြ ေတာရြာဇနပုဒ္က လူေတြ မင္းသား
မင္းေျမး သူေဌး သူႀကြယ္အစရိွတဲ႔ လူေပါင္းမ်ားစြာႏွင္႔တကြ စႏၵမုကၡီ သားေတာ္
ျဗဟၼာဝံသ အလုပ္အေက်ြးကေခ်သည္ေတြေရာ အဇိမင္းရဲ႔ ျပာသာဒ္ထဲမွာ
ေတာထြက္ရင္လိုက္ဖို႔ရာအတြက္ျပည္႔လွ်ံျပီးေတာ႔ေနမယ္။
ေတာထြက္မည္႔ အခ်ိန္လည္းေရာက္ေရာ လူေပါင္းမ်ားစြာျပည္႔ေနတဲ႔ ျပာသာဒ္ႀကီးဟာ
ဘုရားေလာင္းတန္ခိုးေတာ္ႀကာင္႔လည္းေကာင္း စႀကဝေတးမင္းအာဏာေႀကာင္႔လည္းေကာင္း
နတ္ျဗဟၼာတို႔ တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔လည္းေကာင္း ဟသာၤမင္းပ်ံသကဲ႔သို႔
ေကာင္းကင္ယံသို႔ပ်ံတက္ျပီး ကံ႕ေကာ္ပင္ရိွရာအရပ္သို႔ ေကာင္းကင္ယံခရီးျဖင္႔
ေတာထြက္သြားႀကလိမ္႔မယ္။
နတ္ျဗဟာၼမ်ား ပို႔ေဆာင္ျခင္း
ေကာင္းကင္ယံ ဟသာၤပ်ံ ျပာသာဒ္ႀကီးကို ျဗဟာၼမင္းက သံုးယူဇနာ
ရိွေသာထီးကိုကိုင္ျပီး လိုက္မယ္။ သိႀကားမင္းက အေတာင္ေျခာက္ဆယ္ရိွေသာ
လက္ယာရစ္ ခရုသင္းကိုကိုင္လ်က္ သာဓု သံုးႀကိမ္ေခၚျပီးလိုက္မယ္။
သုတဝံနတ္သားက သားျမီးယပ္ကိုကိုင္ျပီးလိုက္မယ္။ တုသိတာနတ္သားက
ပတၱျမားယပ္ကိုကိုင္ျပီးလိုက္မယ္။ ပဥၥသၤိခနတ္သားက ေစာင္းကိုကိုင္္မယ္။
ေလာကပါလနတ္သားေလးေယာက္က သန္လ်က္ကိုကိုင္မယ္။ ႏွစ္သိန္းရွစ္ေသာင္းရိွတဲ႔
ဘီလူးစစ္သည္ေတြက လက္နက္ကိုယ္စီကိုင္မယ္။ နတ္သမီးေတြက
ရတနာပုေဋာင္းကိုကိုင္မယ္။ အသူရာနတ္တို႔က သီခ်င္းဆိုျပီးေတာ႔ နတ္တို႔၏
တံခြန္ကိုကိုင္မယ္။ နတ္မင္းတို႔က ပတၱျမားရိွေသာ ဆီမီးကိုကိုင္မယ္။
ဂဠဳန္တို႔က ေစာင္းတီးလိုက္မယ္။ ဂႏၶဗၺနတ္တို႔က ေစာင္းတီးျပီးလိုက္မယ္။
ဟသာၤပ်ံေကာင္းကင္ျပာသာဒ္ထဲမွာ ေတာထြက္လို႔ လိုက္ႀကမည္႔ ပရိသတ္ေတြက
ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္တဲ႔။ ေကာင္းကင္ယံျပာသာဒ္ပ်ံနဲ႔ ေဆြစံုမ်ိဳးစံု သားနဲ႔
မယားနဲ႔ ရွစ္ေသာင္းေလးေထာင္ပရိသတ္နဲ႔ အျခံအရံနဲ႔ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင္႔
ကံ႕ေကာ္ပင္ရိွရာသို႔ ေတာထြက္မွာ။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ဟာ ကံ႕ေကာ္ပင္ေအာက္မွာပြင္႔မွာပါ။
ကံ႔ေကာ္ပင္ဆီေရာက္တဲ႔အခါမွာ အဇိတမင္းသားက ကံ႕ေကာ္ပင္ေအာက္မွာ
ဒုကၠခရစရိယာကို က်င္႔ေတာ္မူပါမယ္။ အဇိတမင္းသားဟာ ဒုကၠခရစရိယာကို
ေျခာက္ရက္က်င္႔ေတာ္မူရံုမွ်နဲ႔ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္လိမ္႔မည္။
စႏၵမုကၡီမိဖုရားက အဲဒီေနရာမွာပဲ နတ္ႀသဇာနဲ႔ျပည္႔စံုတဲ႔
ႏြားႏို႔ဆြမ္းလွဳလိမ္႔မယ္။
သဗၺညဳတဥာဏ္ရသည္႔အခ်ိန္
ညေနခ်မ္းအခ်ိန္ေရာက္သည္႔အခါ ကံ႕ေကာ္ပင္နဲ႔ မနီးမေဝး
ရတနာခုနစ္ပါးနဲ႔ျပည္႔စံုတဲ႔ အျမင္႔ ၆၄ေတာင္ရိွတဲ႔
ေရႊပလႅင္ေပၚေပါက္လာလိမ္႔မယ္။ ထိုေရႊပလႅင္အထက္ဝယ္
ထက္ဝက္ဖြဲ႔ေခြထိုင္ေနေတာ္မူလ်က္ အေရွ႔ေလာကဓာတ္ကိုႀကည္႔ျပီး နတ္ပရိသတ္နဲ႔
လူပရိသတ္ေတြျခံရံလ်က္ မာရ္နတ္ရဲ႔႔ရန္ကိုေအာင္ျမင္လိမ္႔မယ္။ ညဥ္႔ဦးယံမွာ
ပုေဗၺနိဝါသႏုႆတိဥာဏ္ကိုရမယ္။ သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္မွာ ဒိဗၺစကၡဳဥာဏ္ကိုရမယ္။
မိုးေသာက္ယံအခ်ိန္ အာသဝကၡယဥာဏ္ေတြရျပီးေတာ႔
ေနဝန္းႀကီးေပၚေပါက္လာတဲ႔အခ်ိန္က်ေတာ႔ သစၥာေလးပါးကိုသိျပီး သဗၺညဳတဥာဏ္ကိုရမယ္။
ဘုရားပြင္႔တဲ႔ကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ လံုးပတ္က အဲဒီေခတ္အခါမွာ လူေတြရဲ႔ အေတာင္နဲ႔
အေတာင္ခုနစ္ဆယ္ရိွမယ္။ အကိုင္းအခက္ ကိုးကိုင္း ခက္မကိုးျဖာလို႔ေခၚတယ္။
ကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ အနံ႕ေတြက ေလေအာက္ကိုဆယ္ယူဇနာ ေလအထက္ကို ဆယ္ယူဇနာေမႊးမယ္။
ကံ႕ေကာ္ပြင္႔ေတြက ႏြားလွည္းဘီးေလာက္ႀကီးမယ္။ ဘုရားျဖစ္တဲ႔ေန႔ကစျပီး
ပြင္႔ႀကတဲ႔ ကံ႕ေကာ္ပြင္႔ေတြဟာ ဘုရားပရိနိဗၺာန္စံတဲ႔ေန႔က်မွ ေႀကြႀကေတာ႔မွာ။
အဲဒီကံ႕ေကာ္ပင္ကို ဘယ္ငွက္မွ မနားဝံ႕ႀကဘူး။ ျဖတ္ေက်ာ္မပ်ံ႕ဝံ႕ႀကဘူး။
ကံ႕ေကာ္ပင္းနားေရာက္တဲ႔ငွက္တိုင္း သတၱဝါတိုင္း ကံ႕ေကာ္ပင္ကို လက္ယာရစ္သံုးပတ္ပတ္ျပီးမွ သြားႀကလိမ္႔မယ္။
ျဗဟၼာမင္းက တရားေဟာရန္ ေတာင္းပန္ျခင္း
အဲဒီကံ႕ေကာ္ပင္ရဲ႔ အနီးအနားမွာပဲ သီတင္းသံုးေနတဲ႔အခ်ိန္
ေလးဆယ္႔ကိုးရက္ေက်ာ္လြန္တဲ႔အခါ ပြင္႔ေတာ္မူသြားႀကတဲ႔ ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ႔
ထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ ျဗဟၼာမင္းႀကီးရဲ႔ေလာကဂရုကို ခံယူမယ္။
ျဗဟၼာမင္းကေတာင္းပန္မွ တရားေဟာရတာက ပြင္႔ေတာ္မူသြားႀကတဲ႔
ဘုရားရွင္တိုင္းရဲ႔ ဓမၼတာျဖစ္လို႔ ေဟာရတာ။ ဘုရားမပြင္႔မီ ဗာဟိရကာလမွ
လူဝတ္ေႀကာင္မ်ား ရေသ႔ ပရိဗိုဇ္ ရဟန္း ပုဏၰားတို႔ေတြဟာ ျဗဟၼာေတြကိုသာ
အေလးဂရုျပဳ ကိုးကြယ္ေနႀကတာ။
တေလာကလံုးက အေလးအျမတ္ျပဳေသာ ျဗဟၼာႀကီးက ျမတ္စြာဘုရားအား အေလးျပဳ
ညႊတ္တြားကိုင္းရွိဳင္းလာလွ်င္ တစ္ေလာကလံုးပင္ ျမတ္စြာဘုရားကို
အေလးျပဳညႊတ္တြားကိုင္းရိွဳင္းလာလိမ္႔မယ္။ အဲဒါကို ေလာကဂရု ယူလိုက္တာလို႔ေခၚတယ္။
ဓမၼစႀကာတရားေဟာႀကြျခင္း
ျဗဟၼာမင္းထံမွ တရားေဟာရန္ဝန္ခံျပီးျပီဆိုလွ်င္ပဲ ဣသိပတနဥယ်ာဥ္ေတာသို႔
ဓမၼစႀကာတရားေဟာဖို႔ရန္ႀကြလိမ္႔မယ္။ ဘုရားရွင္ေျခေတာ္အစံုကို ခံအံ႕ေသာငွာ
ေျမႀကီးကိုခြင္းျပီး အေတာင္သံုးဆယ္ရိွတဲ႔ ႀကာပြင္႔ႀကီး ၂၄ ေတာင္ရိွတဲ႔
ႀကာပြင္႔ငယ္ေတြက ဘုရားရွင္ေျခခ်တိုင္း ေျခခ်တိုင္း ပြင္႔ေပးလိမ္႔မယ္။
လူပရိသတ္ ရွစ္ယူဇနာ နတ္ပရိသတ္ စႀကာဝဠာတိုက္အျပည္႔ ျဗဟၼာျပည္အထက္ဆံုး
အကနိ႒ဘံုတိုင္ေအာင္ ပရိသတ္ေတြကို ထန္းသီးလံုးေလာက္ႀကီးေသာ ေရာင္ျခည္ေတာ္
ေျခာက္ပါးလႊတ္ျပီး ဓမၼစႀကာတရားေဟာတဲ႔အခါမွာ လူပုဂၢိဳလ္ ကုေဋတစ္သိန္း
နတ္ျဗဟၼာေတြက ကုေဋတစ္သိန္း က်ြတ္တမ္းဝင္ႀကလိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္
ဘုရားရွင္၏တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ေရႊပန္းဆိုင္း ေငြပန္းဆိုင္း ပုလဲပန္းဆိုင္း
သႏၱာပန္းဆိုင္းတို႔ျဖင္႔ တန္ဆာဆင္လ်က္ ရတနာခုနစ္ပါးႏွင္႔ ျပည္႔စံုျပီး
ဆယ္႔ႏွစ္ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ႔ ဗိမာန္မ်က္ႏွာက်က္သည္
ဓမၼစႀကာတရားဦးေဟာသည္႔ေန႔မွစျပီး ပရိနိဗၺာန္ဝင္စံသည္႔တိုင္ေအာင္ ေန႔ညအျမဲပင္လိုက္ပါျပီး မ်က္ႏွာက်က္အျဖစ္ မိုးကာျပီးေနမယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရား ေနသန္႔စင္ေသာအခါ ေနဖို႔ရာအတြက္ ေျမႀကီးတို႔ကိုခြဲျပီး
ရတနာသံုးပါးႏွင္႔ျပည္႔စံုေသာ ၁၂ ယူဇနာက်ယ္ဝန္းတဲ႔
ေရႊမ႑ပ္ႀကီးေပၚေပါက္လိမ္႔မယ္။
ဘုရားရွင္တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ မိတာန္ပန္းဆိုင္း တုရင္တိုင္ ထီး တံခြန္
ဆီမီး တန္ေဆာင္း ရတနာမ႑ပ္ႀကီးဟာ ဘုရားရွင္တရားေဟာရာ ဌာနတိုင္းမွာ
အိမ္မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ အိမ္ေပါက္ဝ ေက်ာင္းမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေက်ာင္းေပါက္ဝ
ျမိဳ႔မွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ျမိဳ႔မွာ ေတာမွာေဟာမယ္ဆိုရင္ ေတာမွာ စတဲ႔
ေဟာတဲ႔ေနရာတိုင္းမွာ ေကာင္းကင္ယံကေနျပီး အျမဲတမ္း ပရိနိဗၺာန္စံအထိ
လို္က္ပါေနမွာ။
ရုပ္ျမင္သံႀကားေမေတၱယ်ဘုရား
အရိေမေတၱယ်ဘုရား တရားေဟာတဲ႔အခါ ဘယ္ျမိဳ႔ ဘယ္ေဒသ ဘယ္အရပ္ ဘယ္ရြာေဒသ ဇနပုဒ္
အိမ္ကပဲေဟာေဟာ စႀကဝဠာတိုက္တစ္ေသာင္းလံုး ဘုရားရွင္ရဲ႔
တရားေဟာအသံကိုႀကားေနရမယ္။ ဘုရားရွင္ရဲ႔ ပံုသဏၭာန္ကိုလည္းျမင္ေနရမယ္။
ရုပ္လည္းျမင္ရမယ္ အသံလည္းႀကားရမယ္။ မျမင္ခ်င္လို႔ မ်က္စိမွိတ္ထားလည္း
မရဘူး။ မႀကားခ်င္လို႔နားပိတ္ထားလည္းမရဘူး။ ဘုရားရွင္ရဲ႔တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔
၃၁ ဘံုအကာအရံမရိွ ဖီလာထုတ္ခ်င္းေပါက္ျမင္ႀကရမွာ။ အေပၚႀကည္႔ရင္ နတ္သား
နတ္သမီး ျဗဟၼာေတြျမင္ရမယ္။ ေအာက္ငံု႕ႀကည္႔ရင္ ငရဲျပည္မွာ ခံစားေနရတဲ႔
ငရဲဒုကၡမ်ိဳးစံုကိုျမင္ရေတာ႔ ငရဲေရာက္ေအာင္
အကုသိုလ္ေတြျပဳရဲဖို႔မရိွေတာ႔ဘူး။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ႕တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ေယာက်ာ္းဆိုရင္ နတ္သားလို မိန္းမဆိုရင္ နတ္သမီးလို ေခ်ာေမာလွပေတြခ်ည္းျဖစ္ရာ ရုပ္မေခ်ာ
အဂၤါမစံုတစ္ေယာက္မွမရိွ။ အကုန္းအကြ အကန္း အႏူအဝဲေရာဂါသည္ေတြ လံုးဝမရိွ။
အသက္ငါးရာျပည္႔တဲ႔အရြယ္ေရာက္ရင္ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီးေတြ
အိမ္ေထာင္ျပဳႀကလိမ္႔မယ္။ ဇနီးေမာင္ႏွံႏွစ္ဦး ခိုက္ရန္ေဒါသမရိွ ျပႆနာမရိွ
ကြဲကြာသြားျခင္းလည္းမရိွ။ အျမဲအဆင္ေျပမယ္။ ရာသက္ပန္ေပါင္းသင္းရမယ္။
အမ်ိဳးသမီးတိုင္းမွာ ပတၱျမားနားေတာင္း လက္စြပ္ လက္ေကာက္
ေျခက်င္းစသည္တို႔ဟာ ေရႊအိုးႀကီးေတြထဲက ႀကိဳက္ႏွစ္သက္ရာ ယူဝတ္ႀကမွာ။
ေရႊမဝတ္နိုင္တဲ႔သူမရိွဘူးတဲ႔။
စားစရာပေဒသာပင္ေတြမွာ ယူစားခ်င္တဲ႔အခ်ိန္ယူစားလို႔ရတယ္။ က်န္းမာေရးအေနနဲ႔ႀကည္႔မယ္ဆိုရင္လည္း ဘာေရာဂါမွကိုမရိွဘူး။
ေန႕ညခြဲမရ
အရိေမေတၱယ်ဘုရားရွင္ရဲ႔ တန္ခိုးေတာ္ေႀကာင္႔ ကမၻာေလာႀကီးဟာ ေန႔အခါ
ညအခါရယ္လို႔မရိွ ေန႔ေရာညပါ အျမဲတမ္းလင္းထိန္ျပီးေတာ႔ မနက္ပြင္႔တဲ႔ပန္း
ညပြင္႔တဲ႔ပန္း မနက္ပန္း ညပန္း ႀကက္တြန္သံေတြကို ႀကည္႔ရွဳနားေထာင္ျပီး
ေန႔ညခြဲယူရလိမ္႔မယ္။
ပရိနိဗၺာန္စံမည္႔အရြယ္
ျမတ္စြာဘုရားရွင္ဟာ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူျပီးတဲ႔အခ်ိန္ကစျပီး ကုေဋခုနစ္ရာေသာ
ပရိသတ္တို႔ကို ေခ်ခ်ြတ္ေတာ္မူျပီးလွ်င္ အႏွစ္ရွစ္ေသာင္းျပည္႔တဲ႔အခ်ိန္မွာ ပရိနိဗၺာန္စံဝင္လိမ္႔မယ္။
ဒါေပမယ္႔ သာသနာေတာ္က အႏွစ္ႏွစ္သိန္းေျခာက္ေသာင္း
ျပည္႔တဲ႔အခါ ဘဒၵကမၻာႀကီးသည္ အခ်ိန္တန္လွ်င္ သာသနာပ်က္ျပီး
ကမၻာတစ္သိန္းကာလလံုး ဘုရားမပြင္႔ေတာ႔ဘူးတဲ႔။
ဘုရားမပြင္႔တဲ႔ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ မ႑ကမၻာျဖစ္ျပီးေတာ႔
ဥတၱရာမမင္းသည္ ရာမသမၺဳဒၶဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။ ပေသနဒီေကာသလမင္းက
ဓမၼရာဇာဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။
အဲဒီ မ႑ကမၻာမွာဘုရားႏွစ္ဆူပြင္႔ျပီးပ်က္စီးသြားတဲ႔အခါ သာရကမၻာျဖစ္ေပၚျပီး အဘိဘူဘုရားတစ္ဆူသာပြင္႔လိမ္႔မယ္။
သာရကမၻာပ်က္ျပီး ကမၻာတစ္သိန္းဘုရားမပြင္႔ဘဲေနျပီးေတာ႔ ကမၻာတစ္သိန္းေက်ာ္လြန္ေသာအခါ ျဖစ္ေပၚလာမယ္႔ ကမၻာမ်ားမွာ
ဒီဃေသာနိအသူရိန္နတ္သား စႏၵနီပုဏၰား သုဘလုလင္ ေတာေဒယ်ပုဏၰား
နာဠာဂီရိဆင္မင္း ပလေလယဆင္မင္းတို႔ အစဥ္အတိုင္း ဘုရားျဖစ္လိမ္႔မယ္။
အရိေမေတၱယ်ဘုရားဖူးေျမာ္ရန္ ျပဳလုပ္ရမည္႔ကုသိုလ္
ယခုႀကံဳေတြ႔ေနရတဲ႔ ေဂါတမျမတ္စြာဘုရား သာသနာကာလအတြင္းမွာ
ကိုယ္တိုင္ ရဟန္းသာမေဏ သီလရွင္ဝတ္ျပီး ပရိယတ္ ပဋိပတ္ သာသနာျပဳေနတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
မိမိရင္မွျဖစ္တဲ႔သား သူတစ္ပါးရင္မွျဖစ္တဲ႔သားေတြကို ရဟန္းခံေပးျခင္း
ရွင္ျပဳေပးျခင္းျပဳတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
မိခင္ဖခင္ေက်းဇူးရွင္ေတြကို ဝတ္ေက်တမ္းေက်မဟုတ္ဘဲ
စိတ္ပါလက္ပါျပဳစုလုပ္ေက်ြးေသာပုဂိၢဳလ္
သရဏဂံုသီလမျပတ္ေဆာက္တည္ေသာပုဂၢိဳလ္
ဘုရားသာသနာတည္စိမ္႔ေသာငွာ ေစတီပုထိုး စည္းခံု ဥမင္လိုဏ္ေခါင္း
ဇရပ္စသည္တို႔ကို ျပဳျပင္တဲ႔ပုဂၢိဳလ္ အသစ္ေဆာက္လုပ္လွဳဒါန္းတဲ႔ပုဂၢိဳလ္
ေဗာဓိေညာင္ပင္စိုက္ပ်ိဳးေသာပုဂၢိဳလ္
ေညာင္ေရသြန္းေလာင္းေသာပုဂၢိဳလ္
ေရတြင္း ေရအိုင္ ေရကန္ စတုဒိသာေက်ာင္းဇရပ္ တံတားျ႔ပဳျပင္ေသာပုဂၢိဳလ္
အရုဏ္ဆြမ္း ေန႔ဆြမ္းမျပတ္ေလာင္းလွဳေသာပုဂၢိဳလ္
ရဟန္းတို႔အားပစၥည္းေလးပါးတို႔ျဖင္႔ေထာက္ပံ႕လွဳဒါန္းေသာပုဂၢိဳလ္
ကမၼဌာန္းဘာဝနာပြားမ်ားအားထုတ္ေသာပုဂၢိဳလ္….
အဲဒီ ပုဂၢိဳလ္ေတြအားလံုး ဧကန္မုခ် မလြဲမေသြ ေျမႀကီးလက္ခတ္မလြဲ
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားကို ဖူးေျမာ္ရျပီး နိဗၺာန္ကိုရမယ္။
အဲဒါက ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားကိုယ္တိုင္ေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေတြျဖစ္ပါတယ္။
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းေျပာျပခဲ႔တဲ႔ ကုသိုလ္ေတြကေတာ႔…..
မဟာေဝသႏၱရာဇာတ္ေတာ္ကို ေန႔ခ်င္းကုန္ေအာင္နာႀကားႀကေသာသူတို႔သည္
က်ြႏု္ပ္ဘုရားမျဖစ္မီအႀကား သံသရာ၌ က်င္လည္ေလသမွ်မွာလည္း စိတ္ႏွင္႔ကိုယ္ကို
အစိုးရ၍ လူေကာင္း နတ္ေကာင္း စည္းစိမ္ေကာင္းကို ခံစားရျပီး
က်ြႏု္ပ္ဘုရားျဖစ္ေသာအခါ ေရွးဦးစြာ ဖူးေတြ႕ရ၍ ပဋိသမိၻဒါပညာေလးပါးႏွင္႔တကြ
ရဟႏၱာအျဖစ္ကို မခ်ြတ္မလြဲရႏိုင္ပါလိမ္႔မယ္လို႔ ရွင္မာလဲမေထရ္ျမတ္အား
အရိေမေတၱယ်ျမတ္စြာဘုရားေလာင္းက ေျပာျပေတာ္မူခဲ႔ပါတယ္။
Wednesday, June 9, 2010
" Friend ( သူငယ္ခ်င္းေကာင္းဆိုတာ) "
A - Accepts you as you are.
သင့္ကုိအရွိအတုိင္းလက္ခံသူ
B - Believes in ''you'' .
သင့္ကုိယုံၾကည္သူ
C - Calls you just to say ''HI'' .
"ေနေကာင္းရဲ႕လား"ဟုမၾကာခဏ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သသူ
D - Doesn't give up on you.
သုံးလုိ႕မရပါဘူးဟု စြန္႕ပယ္မပစ္တတ္သူ
E - Envisions the whole of you (even the unfinished parts)
သင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံး (မၿပီးေသးေသာ အစိတ္အပုိင္းမ်ားအပါအ၀င္)ကုိ
မွန္းေမွ်ာ္ပီတိျဖစ္ေနသူ
F - Forgives your mistakes.
သင့္အမွားမ်ားကုိ ခြင့္လႊတ္တတ္သူ
G - Gives unconditionally.
ျခြင္းခ်က္မရွိေသာ ေမတၱာေစတနာကုိ ေပးတတ္သူ
H - Helps you.
ကူညီေဖးမသူ
I - Invites you over.
ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိဖိတ္ေခၚတတ္သူ
J - Just ''be'' with you.
သင္ႏွင့္အတူရွိေနတာကုိ ေက်နပ္သူ
K - Keeps you close at heart.
လွဳိက္လွဲပြင့္လင္းစြာ ခင္မင္သူ
L - Loves you for who you are.
ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမပါေသာ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ခ်စ္ခင္သူ
M - Makes a difference in your life.
သင့္ဘ၀မွာ သူရွိေနသည့္အတြက္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစသူ
N - Never judges.
အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ျခင္းမျပဳသူ
O - Offer support.
သင့္ဘက္မွ ရပ္တည္ေထာက္ခံေပးမည့္သူ
P - Picks you up.
၀မ္းနည္းအားငယ္ျခင္းကုိ ေျဖသိမ့္ေပးမည့္သူ
Q - Quiets you fears.
ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကုိ ေျပေပ်ာက္ေစသူ
R - Raises your spirits.
စိက္ဓာတ္ျမွင့္ေပးသူ
S - Says nice things about you.
သင့္ရဲ႕ေကာင္းကြက္ေလးမ်ားကုိသာ ေရြးခ်ယ္ေျပာသည့္သူ
T - Tells you truth when you need to hear it.
သင့္ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္နားေထာင္ပါက အမွန္ကုိေျပာမည့္သူ
U - Understand you.
သင့္ကုိနားလည္သူ
V - Values you.
သင့္ကုိတန္ဖုိးထားသူ
W - Walks beside you.
သင့္နားမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေပးမည့္သူ
X - Xplains thing you don't understand.
သင္နားလည္လာသည္အထိ ရွင္းျပေပးမည့္သူ
Y - Yells when you won't listen.
သူ႕စကားကုိနားမေထာင္ပါက ေအာ္တတ္သူ
Z - Zaps you back to reality.
သင့္အားအမွန္တရားဘက္သုိ႔ပုိ႕ေဆာင္ေပးမည့္သူ
သင့္ကုိအရွိအတုိင္းလက္ခံသူ
B - Believes in ''you'' .
သင့္ကုိယုံၾကည္သူ
C - Calls you just to say ''HI'' .
"ေနေကာင္းရဲ႕လား"ဟုမၾကာခဏ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သသူ
D - Doesn't give up on you.
သုံးလုိ႕မရပါဘူးဟု စြန္႕ပယ္မပစ္တတ္သူ
E - Envisions the whole of you (even the unfinished parts)
သင့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္အားလုံး (မၿပီးေသးေသာ အစိတ္အပုိင္းမ်ားအပါအ၀င္)ကုိ
မွန္းေမွ်ာ္ပီတိျဖစ္ေနသူ
F - Forgives your mistakes.
သင့္အမွားမ်ားကုိ ခြင့္လႊတ္တတ္သူ
G - Gives unconditionally.
ျခြင္းခ်က္မရွိေသာ ေမတၱာေစတနာကုိ ေပးတတ္သူ
H - Helps you.
ကူညီေဖးမသူ
I - Invites you over.
ေႏြးေထြးစြာ ႀကိဳဆုိဖိတ္ေခၚတတ္သူ
J - Just ''be'' with you.
သင္ႏွင့္အတူရွိေနတာကုိ ေက်နပ္သူ
K - Keeps you close at heart.
လွဳိက္လွဲပြင့္လင္းစြာ ခင္မင္သူ
L - Loves you for who you are.
ဆင္းရဲ ခ်မ္းသာမပါေသာ ခ်စ္ျခင္းျဖင့္ခ်စ္ခင္သူ
M - Makes a difference in your life.
သင့္ဘ၀မွာ သူရွိေနသည့္အတြက္ အေျပာင္းအလဲျဖစ္ေစသူ
N - Never judges.
အျပစ္တင္ေ၀ဖန္ျခင္းမျပဳသူ
O - Offer support.
သင့္ဘက္မွ ရပ္တည္ေထာက္ခံေပးမည့္သူ
P - Picks you up.
၀မ္းနည္းအားငယ္ျခင္းကုိ ေျဖသိမ့္ေပးမည့္သူ
Q - Quiets you fears.
ေၾကာက္ရြံ႕စိတ္ကုိ ေျပေပ်ာက္ေစသူ
R - Raises your spirits.
စိက္ဓာတ္ျမွင့္ေပးသူ
S - Says nice things about you.
သင့္ရဲ႕ေကာင္းကြက္ေလးမ်ားကုိသာ ေရြးခ်ယ္ေျပာသည့္သူ
T - Tells you truth when you need to hear it.
သင့္ကုိယ္ခ်င္းစာစိတ္ျဖင့္နားေထာင္ပါက အမွန္ကုိေျပာမည့္သူ
U - Understand you.
သင့္ကုိနားလည္သူ
V - Values you.
သင့္ကုိတန္ဖုိးထားသူ
W - Walks beside you.
သင့္နားမွာ ေလွ်ာက္လွမ္းေပးမည့္သူ
X - Xplains thing you don't understand.
သင္နားလည္လာသည္အထိ ရွင္းျပေပးမည့္သူ
Y - Yells when you won't listen.
သူ႕စကားကုိနားမေထာင္ပါက ေအာ္တတ္သူ
Z - Zaps you back to reality.
သင့္အားအမွန္တရားဘက္သုိ႔ပုိ႕ေဆာင္ေပးမည့္သူ
ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အိပ္မက္ပံုေဖာ္လိုၾကသည့္ လူငယ္မ်ား
ေအးစပယ္ျဖဴ
အတြဲအမွတ္ (၂၄ ၊ အမွတ္ ၄၆၉)
ကက္ဆက္က လြင့္ပ်ံ႕လာသည့္ ေတးသံရွင္အငဲ၏သီခ်င္းသံကမိသားစုမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေနသည့္ အိမ္တစ္အိမ္ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို ပီျပင္စြာဖြဲ႕ဆိုျပေနသကဲ့သို႔ပင္။
သီခ်င္းစာသားမ်ားက ငယ္စဥ္ကပင္ရွိခဲ့သည့္ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ပိုင္ဆိုင္လိုသည့္ အိပ္မက္ကအေကာင္အထည္ မေပၚလာႏိုင္ ေသးသည့္အေၾကာင္း ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
ကြ်န္မအေတြးေတြက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္မ်ားျပားလာသည့္ အထပ္ျမင့္လူေနအိမ္ခန္းမ်ားႏွင့္ လူငယ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အိပ္မက္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စကားသံမ်ားဆီသို႔ ပ်ံသန္းသြားခဲ့ရသည္။
လူငယ္အမ်ားစု၏ စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ားတြင္ အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈမွာလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္ဆိုတာျငင္းမရႏိုင္။
ပီျပင္လွပလာသည့္ အိပ္မက္အခ်ဳိ႕ရွိသလို အမ်ားစုရဲ႕အိမ္မက္မ်ားကေတာ့ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ပံုေဖာ္ဆဲ။
"ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးတစ္လံုးေလာက္ အရမ္းလိုခ်င္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အပင္ေလးေတြ စိမ္းစိမ္းစိုစိုျခံ၀င္းေလးနဲ႔ အိမ္ေလးေပါ့။ အရမ္းႀကီးတာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ပဲေနရတာလည္းအဆင္ေျပမယ့္ အိမ္ေလးေပါ့။ရန္ကုန္မွာပဲေနခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာဆိုရင္ ဒီလိုမ်ဳိးေနႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ သိပ္ေဈးႀကီးမယ္ထင္တယ္။ ၿမိဳ႕ထဲဆိုေတာ့အသံလည္းဆူတယ္ေလ။
ဒီေတာ့ၿမိဳ႕ထဲကိုလည္း နည္းနည္းသြားလာရလြယ္မယ့္ သဃၤန္းကြ်န္းလို၊ ေနရာမ်ဳိးမွာ ၀ယ္ခ်င္တယ္"လို႔ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ပုဂၢလိကကုမၸဏီတစ္ခုက ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သူ မရီရီက သူ႔စိတ္ကူးအိပ္မက္ထဲက ပံုေဖာ္ထားသည့္ အိမ္ေလးအေၾကာင္းကို ေျပာျပ သည္။
လက္ရွိမွာေတာ့သူကမိဘမ်ားနဲ႔အတူ မိဘေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္က ခုနစ္လႊာ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။
"လခစား၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ အသံုးစရိတ္နဲ႔ ရတဲ့လခကစုမိတယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းတစ္ခုခု လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ကြ်န္မစိတ္ကူးထားတဲ့ အိမ္ေလး၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ ပိုနီးစပ္လာမယ္ထင္ပါတယ္" ဟု သူက ထပ္မံေျပာပါသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ အိုင္တီပညာရွင္ ကိုေက်ာ္ေဇာ၀င္းကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ သြားလာဆက္သြယ္ ရလြယ္ၿပီး ေအးေအးခ်မ္း ခ်မ္းလည္း ေနထိုင္ႏိုင္မယ့္ ဆင္ေျခဖံုး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးတစ္လုံး ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုသည္။
သူလိုခ်င္တဲ့ အိမ္ပံုစံေလးကလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုျခံ၀င္းေလးပါတဲ့ တစ္ထပ္တိုက္ေလးျဖစ္ၿပီး အဲဒီအတြက္ သူက သိန္း ၂၀၀ ေလာက္ ေတာ့ သံုးစြဲဖို႔ ရည္ရြယ္ထားသည္ဟု ဆိုသည္။
သူ႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ သူ႔၀င္ေငြရဲ႕ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကို စုေဆာင္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလ်က္ရွိတယ္ လို႔လည္း သူက ျဖည့္စြက္ေျပာျပသည္။
ေနာင္ခုနစ္ႏွစ္ ခန္႔ၾကာသည့္အခါ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက အိမ္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ဟု သူက ေမွ်ာ္လင့္ယုံ ၾကည္လ်က္ရွိသည္။
ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အသက္ ၃၀ အရြယ္ လူငယ္ဇနီးေမာင္ႏွံကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးျဖစ္တည္ခဲ့ရပံု မလြယ္ကူခဲ့ဘူးဆိုတာကို ဖြင့္ေျပာျပပါသည္။
"အရင္ကေတာ့ကြ်န္မတို႔အိမ္ငွားေနၾကတယ္။ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္ေတာ့ အိမ္ခဏခဏေျပာင္းရတာ အရမ္းဒုကၡေရာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလးတစ္လံုးေလာက္ျဖစ္ေအာင္၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး က်န္တဲ့အသံုးစရိတ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေခြ်တာၿပီး အိမ္ခန္းေလး တစ္ခန္းျဖစ္ေအာင္ ပထမ ဦးစားေပးစုေဆာင္းခဲ့ၾကတယ္"ဟု ဇနီး ျဖစ္သူ မဇင္မင္းေအးကဆိုသည္။
ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာလိုင္းတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔အမ်ဳိးသား၀င္ေငြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အေသးစားကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းကရတဲ့ ၀င္ေငြေတြကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္စုေဆာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္မွာ စတုရန္းေပ ၉၀၀ ခန္႔ရွိတဲ့ တိုက္ခန္း ေလးတစ္ခန္းကို သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
"ကိုယ့္လက္ထဲကပိုက္ဆံနဲ႔လိုက္မီတာ ေရြးရတာဆိုေတာ့ ခုနစ္လႊာေလာက္ပဲရတယ္ေလ။ တက္ရတာေတာ့ျမင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ခန္းေလးဆုိေတာ့ ေနရတာစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ အိမ္၀ယ္ဖို႔ စဥ္းစားေတာ့ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းဖို႔ ဦးစားေပး စဥ္းစားခဲ့တယ္။
ဒီအခန္းေလးက ေဘးကပ္လ်က္တိုက္ေတြလည္းမရွိတာကို သေဘာက်ၿပီးေရြးျဖစ္သြားတာ"လို႔ သူကေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ပုံကို ေျပာျပန္သည္။
ေနာက္ထပ္အိပ္မက္ကို အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ႏိုင္သူတစ္ဦးကေတာ့ အသက္ ၃၄ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုျမတ္မင္းပါ။
သူက လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္က လက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ တိုက္ခန္းေလးကို သူ႔အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္မွာ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့သူပါ။ "ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိးအသက္ ၂၀ ေလာက္ကစၿပီး ျဖစ္မိတယ္။
ကိုယ္တိုင္လည္း အင္ဂ်င္နီယာဆိုေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး၀ယ္ၿပီး ဘယ္လိုျပင္ဆင္မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးထားတာေပါ့။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔ အိမ္တြင္းအလွဆင္လုပ္ငန္းလုပ္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ စုေဆာင္းမိတဲ့ေငြနဲ႔ လက္ရွိေနတဲ့ တုိက္ခန္းေလးကို ၀ယ္ခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ပ္သိန္း ၇၀ ေလာက္ ေပးရတယ္"ဟု ကိုျမတ္မင္းက ေျပာသည္။
စတုရန္းေပ ၆၅၀ ေလာက္ရွိတဲ့ တိုက္ခန္းေလးက သူ႔ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက ေနအိမ္ေလးမျဖစ္ေသးေၾကာင္း ကိုျမတ္မင္းက ျဖည့္စြက္ ေျပာသည္။
"ကိုယ္တကယ္ေနခ်င္တဲ့ အိမ္ပံုစံေလးကေတာ့ ျခံ၀င္းေလးနဲ႔ လံုးခ်င္းတစ္ထပ္ပံုစံမ်ဳိးေလးေနခ်င္တယ္။အင္းစိန္ဘက္ဆိုရင္ ေနရတာ လည္း ေအးေအးေဆးေဆးရွိမယ္ထင္တယ္" ဟု သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို ထပ္မံေျပာဆိုသည္။
သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးထဲကအိမ္ေလးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေနာက္ထပ္ ၁၀ ႏွစ္နီးပါး ေလာက္ အခ်ိန္ယူရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ခန္႔မွန္းေနသည္။
ဩစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသားလူငယ္မိတ္ေဆြတစ္ဦးကလည္းသူတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕လူငယ္အမ်ားစုမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ အိပ္မက္ ကိုယ္စီရွိၾကၿပီး ဘဏ္ေခ်းေငြရယူႏိုင္တဲ့ စနစ္ေၾကာင့္သူတို႔ရဲ႕အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ၾကေၾကာင္းေျပာဆိုသည္။
လူငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ စိတ္ကူး အိပ္မက္ေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ လာႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတာနဲ႔အမွ် အိမ္ျခံေျမက႑ ပိုမိုဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာ ေစဖို႔ရာအတြက္လည္းအေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္းသုံးသပ္ရပါသည္။
အတြဲအမွတ္ (၂၄ ၊ အမွတ္ ၄၆၉)
ကက္ဆက္က လြင့္ပ်ံ႕လာသည့္ ေတးသံရွင္အငဲ၏သီခ်င္းသံကမိသားစုမ်ားအတြက္ လိုအပ္ေနသည့္ အိမ္တစ္အိမ္ပိုင္ဆိုင္လိုမႈ စိတ္ကူးအိပ္မက္ကို ပီျပင္စြာဖြဲ႕ဆိုျပေနသကဲ့သို႔ပင္။
သီခ်င္းစာသားမ်ားက ငယ္စဥ္ကပင္ရွိခဲ့သည့္ အိမ္ေလးတစ္အိမ္ပိုင္ဆိုင္လိုသည့္ အိပ္မက္ကအေကာင္အထည္ မေပၚလာႏိုင္ ေသးသည့္အေၾကာင္း ဖြဲ႕ဆိုထားသည္။
ကြ်န္မအေတြးေတြက ရန္ကုန္ၿမိဳ႕မွာ တစ္ႏွစ္ထက္တစ္ႏွစ္မ်ားျပားလာသည့္ အထပ္ျမင့္လူေနအိမ္ခန္းမ်ားႏွင့္ လူငယ္တို႔၏ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အိပ္မက္မ်ားႏွင့္ ပတ္သက္သည့္ စကားသံမ်ားဆီသို႔ ပ်ံသန္းသြားခဲ့ရသည္။
လူငယ္အမ်ားစု၏ စိတ္ကူးအိပ္မက္မ်ားတြင္ အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈမွာလည္း တစ္ခုအပါအ၀င္ျဖစ္သည္ဆိုတာျငင္းမရႏိုင္။
ပီျပင္လွပလာသည့္ အိပ္မက္အခ်ဳိ႕ရွိသလို အမ်ားစုရဲ႕အိမ္မက္မ်ားကေတာ့ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႔ ပံုေဖာ္ဆဲ။
"ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးတစ္လံုးေလာက္ အရမ္းလိုခ်င္တယ္။ ျဖစ္ႏိုင္ရင္ အပင္ေလးေတြ စိမ္းစိမ္းစိုစိုျခံ၀င္းေလးနဲ႔ အိမ္ေလးေပါ့။ အရမ္းႀကီးတာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္ပဲေနရတာလည္းအဆင္ေျပမယ့္ အိမ္ေလးေပါ့။ရန္ကုန္မွာပဲေနခ်င္တယ္ဆိုေတာ့ ၿမိဳ႕ထဲမွာဆိုရင္ ဒီလိုမ်ဳိးေနႏိုင္ဖို႔ဆိုရင္ သိပ္ေဈးႀကီးမယ္ထင္တယ္။ ၿမိဳ႕ထဲဆိုေတာ့အသံလည္းဆူတယ္ေလ။
ဒီေတာ့ၿမိဳ႕ထဲကိုလည္း နည္းနည္းသြားလာရလြယ္မယ့္ သဃၤန္းကြ်န္းလို၊ ေနရာမ်ဳိးမွာ ၀ယ္ခ်င္တယ္"လို႔ အသက္ ၂၅ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ပုဂၢလိကကုမၸဏီတစ္ခုက ၀န္ထမ္းတစ္ဦးျဖစ္သူ မရီရီက သူ႔စိတ္ကူးအိပ္မက္ထဲက ပံုေဖာ္ထားသည့္ အိမ္ေလးအေၾကာင္းကို ေျပာျပ သည္။
လက္ရွိမွာေတာ့သူကမိဘမ်ားနဲ႔အတူ မိဘေတြပိုင္ဆိုင္တဲ့ ဗိုလ္တေထာင္ၿမိဳ႕နယ္က ခုနစ္လႊာ တိုက္ခန္းတစ္ခန္းမွာ ေနထိုင္လ်က္ ရွိသည္။
"လခစား၀န္ထမ္းတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ေတာ့ အသံုးစရိတ္နဲ႔ ရတဲ့လခကစုမိတယ္လို႔ မရွိပါဘူး။ ေနာက္ပိုင္း ကိုယ္ပိုင္လုပ္ငန္းတစ္ခုခု လုပ္ႏိုင္ဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။အဲဒီအခါက်ရင္ေတာ့ကြ်န္မစိတ္ကူးထားတဲ့ အိမ္ေလး၀ယ္ႏိုင္ဖို႔ ပိုနီးစပ္လာမယ္ထင္ပါတယ္" ဟု သူက ထပ္မံေျပာပါသည္။
စင္ကာပူႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္ကိုင္ေနတဲ့ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္ အိုင္တီပညာရွင္ ကိုေက်ာ္ေဇာ၀င္းကေတာ့ ရန္ကုန္ၿမိဳ႕နဲ႔ သြားလာဆက္သြယ္ ရလြယ္ၿပီး ေအးေအးခ်မ္း ခ်မ္းလည္း ေနထိုင္ႏိုင္မယ့္ ဆင္ေျခဖံုး ၿမိဳ႕နယ္တစ္ခုမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးတစ္လုံး ပိုင္ဆိုင္ခ်င္ေၾကာင္း ဖြင့္ဟေျပာဆိုသည္။
သူလိုခ်င္တဲ့ အိမ္ပံုစံေလးကလည္း စိမ္းစိမ္းစိုစိုျခံ၀င္းေလးပါတဲ့ တစ္ထပ္တိုက္ေလးျဖစ္ၿပီး အဲဒီအတြက္ သူက သိန္း ၂၀၀ ေလာက္ ေတာ့ သံုးစြဲဖို႔ ရည္ရြယ္ထားသည္ဟု ဆိုသည္။
သူ႔ရဲ႕ရည္မွန္းခ်က္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ဖို႔ သူ႔၀င္ေငြရဲ႕ ၂၀ ရာခိုင္ႏႈန္းခန္႔ကို စုေဆာင္းႏိုင္ေအာင္ ႀကိဳးစားလ်က္ရွိတယ္ လို႔လည္း သူက ျဖည့္စြက္ေျပာျပသည္။
ေနာင္ခုနစ္ႏွစ္ ခန္႔ၾကာသည့္အခါ သူ႕ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက အိမ္ေလးကို ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္မည္ဟု သူက ေမွ်ာ္လင့္ယုံ ၾကည္လ်က္ရွိသည္။
ကိုယ္ပိုင္အိမ္ အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ ေဖာ္ႏိုင္ခဲ့တဲ့ အသက္ ၃၀ အရြယ္ လူငယ္ဇနီးေမာင္ႏွံကေတာ့ သူတို႔ရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလးျဖစ္တည္ခဲ့ရပံု မလြယ္ကူခဲ့ဘူးဆိုတာကို ဖြင့္ေျပာျပပါသည္။
"အရင္ကေတာ့ကြ်န္မတို႔အိမ္ငွားေနၾကတယ္။ ကိုယ္ပိုင္မဟုတ္ေတာ့ အိမ္ခဏခဏေျပာင္းရတာ အရမ္းဒုကၡေရာက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကိုယ္ပိုင္ အိမ္ေလးတစ္လံုးေလာက္ျဖစ္ေအာင္၀ယ္မယ္ဆိုၿပီး က်န္တဲ့အသံုးစရိတ္ေတြကို တတ္ႏိုင္သမွ် ေခြ်တာၿပီး အိမ္ခန္းေလး တစ္ခန္းျဖစ္ေအာင္ ပထမ ဦးစားေပးစုေဆာင္းခဲ့ၾကတယ္"ဟု ဇနီး ျဖစ္သူ မဇင္မင္းေအးကဆိုသည္။
ႏိုင္ငံျခားသေဘၤာလိုင္းတစ္ခုမွာ အလုပ္လုပ္ေနတဲ့ သူ႔အမ်ဳိးသား၀င္ေငြနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အေသးစားကိုယ္ပိုင္ လုပ္ငန္းကရတဲ့ ၀င္ေငြေတြကို တစ္ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က်စ္က်စ္လ်စ္လ်စ္စုေဆာင္းၿပီးတဲ့အခါမွာေတာ့ စမ္းေခ်ာင္းၿမိဳ႕နယ္မွာ စတုရန္းေပ ၉၀၀ ခန္႔ရွိတဲ့ တိုက္ခန္း ေလးတစ္ခန္းကို သူတို႔ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့ၾကသည္။
"ကိုယ့္လက္ထဲကပိုက္ဆံနဲ႔လိုက္မီတာ ေရြးရတာဆိုေတာ့ ခုနစ္လႊာေလာက္ပဲရတယ္ေလ။ တက္ရတာေတာ့ျမင့္တာေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ခန္းေလးဆုိေတာ့ ေနရတာစိတ္ခ်မ္းသာတယ္။ အိမ္၀ယ္ဖို႔ စဥ္းစားေတာ့ ေလ၀င္ေလထြက္ေကာင္းဖို႔ ဦးစားေပး စဥ္းစားခဲ့တယ္။
ဒီအခန္းေလးက ေဘးကပ္လ်က္တိုက္ေတြလည္းမရွိတာကို သေဘာက်ၿပီးေရြးျဖစ္သြားတာ"လို႔ သူကေရြးခ်ယ္ျဖစ္ခဲ့ပုံကို ေျပာျပန္သည္။
ေနာက္ထပ္အိပ္မက္ကို အေကာင္ အထည္ ေဖာ္ႏိုင္သူတစ္ဦးကေတာ့ အသက္ ၃၄ ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ေဆာက္လုပ္ေရး အင္ဂ်င္နီယာ တစ္ဦးျဖစ္သူ ကိုျမတ္မင္းပါ။
သူက လႈိင္ၿမိဳ႕နယ္က လက္ရွိေနထိုင္ေနတဲ့ တိုက္ခန္းေလးကို သူ႔အသက္ ၂၉ ႏွစ္အရြယ္မွာ ပိုင္ဆိုင္ႏိုင္ခဲ့သူပါ။ "ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး လိုခ်င္တယ္ဆိုတဲ့ စိတ္မ်ဳိးအသက္ ၂၀ ေလာက္ကစၿပီး ျဖစ္မိတယ္။
ကိုယ္တိုင္လည္း အင္ဂ်င္နီယာဆိုေတာ့ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ေလး၀ယ္ၿပီး ဘယ္လိုျပင္ဆင္မယ္ဆိုၿပီး စိတ္ကူးထားတာေပါ့။ ေက်ာင္းၿပီးေတာ့ ေဆာက္လုပ္ေရးနဲ႔ အိမ္တြင္းအလွဆင္လုပ္ငန္းလုပ္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္အၾကာမွာ စုေဆာင္းမိတဲ့ေငြနဲ႔ လက္ရွိေနတဲ့ တုိက္ခန္းေလးကို ၀ယ္ခဲ့တယ္။အဲဒီအခ်ိန္တုန္းကေတာ့ က်ပ္သိန္း ၇၀ ေလာက္ ေပးရတယ္"ဟု ကိုျမတ္မင္းက ေျပာသည္။
စတုရန္းေပ ၆၅၀ ေလာက္ရွိတဲ့ တိုက္ခန္းေလးက သူ႔ရဲ႕စိတ္ကူးထဲက ေနအိမ္ေလးမျဖစ္ေသးေၾကာင္း ကိုျမတ္မင္းက ျဖည့္စြက္ ေျပာသည္။
"ကိုယ္တကယ္ေနခ်င္တဲ့ အိမ္ပံုစံေလးကေတာ့ ျခံ၀င္းေလးနဲ႔ လံုးခ်င္းတစ္ထပ္ပံုစံမ်ဳိးေလးေနခ်င္တယ္။အင္းစိန္ဘက္ဆိုရင္ ေနရတာ လည္း ေအးေအးေဆးေဆးရွိမယ္ထင္တယ္" ဟု သူ႔ထင္ျမင္ခ်က္ကို ထပ္မံေျပာဆိုသည္။
သူ႔ရဲ႕ စိတ္ကူးထဲကအိမ္ေလးကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ဖို႔အတြက္ အနည္းဆံုး ေနာက္ထပ္ ၁၀ ႏွစ္နီးပါး ေလာက္ အခ်ိန္ယူရမွာ ျဖစ္ေၾကာင္းလည္း ခန္႔မွန္းေနသည္။
ဩစေၾတးလ်ႏိုင္ငံသားလူငယ္မိတ္ေဆြတစ္ဦးကလည္းသူတို႔ႏိုင္ငံရဲ႕လူငယ္အမ်ားစုမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ပိုင္ဆိုင္မႈအတြက္ အိပ္မက္ ကိုယ္စီရွိၾကၿပီး ဘဏ္ေခ်းေငြရယူႏိုင္တဲ့ စနစ္ေၾကာင့္သူတို႔ရဲ႕အိပ္မက္ကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္ၾကေၾကာင္းေျပာဆိုသည္။
လူငယ္ေတြရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ စိတ္ကူး အိပ္မက္ေတြကိုအေကာင္အထည္ေဖာ္ လာႏိုင္ေအာင္ ဖန္တီးေပးတာနဲ႔အမွ် အိမ္ျခံေျမက႑ ပိုမိုဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္လာ ေစဖို႔ရာအတြက္လည္းအေထာက္အကူ ျပဳႏိုင္မွာျဖစ္ေၾကာင္းသုံးသပ္ရပါသည္။
Monday, June 7, 2010
ေဒါသကင္းေရး (၁၀) ခ်က္ေဆး
ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ဆိုတာ တကယ္ေတာ့ မလြယ္ကူပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ေဒါသ ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ အက်ိဳးရွိမဲ့ အႀကံျပဳခ်က္ေတြေတာ့ ရွိပါတယ္။ တစ္ေယာက္
ေယာက္က သင့္ကို ကားလမ္းေၾကာင္း ပိတ္လိုက္တဲ့အခါ သင့္ကိုယ္သင္ ေဒါသထြက္တာ
ခံစားဖူး ပါသလား။ သင့္သားသမီးက သင္ခိုင္းတဲ့ အတိုင္း လုပ္မေပးခဲ့ရင္
ေတြးေတြးၿပီး ေဒါသ ေပါက္ကြဲ ဖူးပါသလား။
ေဒါသဆိုတာ ပံုမွန္ ျဖစ္တတ္တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းျမင္ၿပီး တိုးတက္မႈ ျဖစ္ေစတဲ့ နည္းလမ္းကို ဘယ္လို သိႏိုင္ပါ့မလဲ။
ထိန္းခ်ဳပ္မႈ မရွိတဲ့ ေဒါသဟာ ဆိုးရြားတဲ့ စိတ္ခံစားမႈကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ရဲ႕ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခား သူစိမ္းေတြနဲ႔ ေဒါသ ျဖစ္စရာ တစ္ခုခု ျဖစ္လာရင္ ေဒါသ ကင္းေဝးေရး
အတြက္ လုပ္ရမယ့္ ပင္ကိုယ္ စြမ္းရည္ကို အသံုးခ်ဖို႔ အခ်ိန္ ေရာက္ၿပီဆိုတာ
သိဖို႔ လိုပါတယ္။ ေဒါသ ကင္းေရး ၁၀ ခ်က္ေဆးဟာ သင့္ရဲ႕ ေဒါသေတြကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ကူညီႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္း အျဖစ္ အသံုးျပဳဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
(၁) ခတၱခဏ အခ်ိန္ယူ တတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ သင့္ရဲ႕ ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ တစ္ဖက္သားကို ခြန္းတံု႔ မျပန္ခင္ ၁ ကေန ၁၀ အထိ လက္ခ်ိဳးေရ တြက္လိုက္ပါ။
(၂) ကာလေလး တစ္ခု လုပ္တတ္ ေအာင္လုပ္ပါ။ ခံျပင္းစရာေတြကို သက္သာခြင့္ ရတဲ့အထိ ေဒါသကို တေအာင့္ေလာက္ ထိန္းလိုက္ပါ။
(၃) စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး သင့္ရဲ႕ ေဒါသကို ရင္ဖြင့္ ေျပာျပတတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တဲ့ နည္းကို မသံုးဘဲ သင့္ရဲ႕
ခံျပင္းမႈ၊ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္မႈကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာျပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုတာ
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါ။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဟာ အေျခ အေနကို ပိုလို႔ ဆိုးရြား
ေစႏိုင္ပါတယ္။
(၄) ေလ့က်င့္ခန္း တစ္ခုခု လုပ္လိုက္ပါ။ ကာလ လႈပ္ရွားမႈ လုပ္တာဟာ သင့္ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္လာမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္။
အထူး သျဖင့္ ေဒါသ ေပါက္ကြဲလုဆဲဆဲ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ပို္ေကာင္း
ပါတယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ လမ္းေလွ်ာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေျပးလိုက္၊
ဒါမွမဟုတ္ ေရကူးလိုက္၊ ဒါမွ မဟုတ္ အေလးမလိုက္ပါ။
(၅) တစ္ခုခုမေျပာခင္ အေသအခ်ာ စဥ္းစားပါ။ မစဥ္းစားမိဘဲ ေျပာမိမယ္ဆိုရင္ ဝမ္းနည္း စိတ္ထိခိုက္လာၿပီး ရန္မ်ားဖို႔ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သင္ေျပာခ်င္တာကို လက္ေရးနဲ႔ ခ်ေရးလိုက္ပါ။ ဒီလို
လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ျပႆနာ ေတြကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီး ေဒါသ ထြက္တဲ့အခါ
လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းတဲ့ လြယ္ကူတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္မွာပါ။
(၆) ျပႆနာ ေတြကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာလိုက္ပါ။ သင့္စိတ္ကို ကေယာက္ ကယက္ လုပ္တဲ့အေပၚ အာ႐ံုစိုက္မဲ့အစား၊ အဓိက ျပႆနာကို ေျဖရွင္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔ ေဒါသ
ထြက္ေအာင္ လုပ္တဲ့သူနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။
(၇) ျပႆနာကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့ အခါမွာ ‘ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မ’ ဆိုၿပီး သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုပါ။ ဒီလို သံုးႏႈန္း ေျပာဆို လိုက္တာနဲ႔ ေဝဖန္တာတို႔၊
အျပစ္တင္တာ တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္မွာပါ။ သူတစ္ပါးကို ေဒါသ
ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ မေက်မခ်မ္း ေအာင္ လုပ္တာေတြကို ေရွာင္ရွား
ႏိုင္မွာပါ။
စိုးရိမ္ ပူပန္မႈ၊ အားၿပိဳင္မႈေတြ မရွိလာ ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဥပမာ- ‘ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ အလုပ္ေတြကို ခင္ဗ်ား တကယ္ ကူညီ သင့္တယ္ဗ်ာ ’ လို႔
ေျပာမယ့္အစား ‘ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မခ်မ္းသာဘူးဗ်ာ .. ဒီညေနက်ေတာ့ အိမ္
အလုပ္ေတြကို ခင္ဗ်ား ကူညီေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး’ လို႔
ေျပာလိုက္တာမ်ိဳးေပါ့။
(၈) သဝန္တို၊ မနာလိုတာေတြ မလုပ္ဖို႔ပါ။ တကယ္လို႔ သူတစ္ပါးကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရင္ ႏွစ္ဦးစလံုး အတြက္ အဆင္ေျပမွာပါ။ သင္လိုခ်င္တဲ့
အတိုင္း လူတိုင္းကို အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ သဘာဝ
မက်ပါဘူး။
(၉) စိတ္ဖိစီးမႈကို ရယ္စရာ ဟာသလုပ္ၿပီး ေခ်ဖ်က္ ပစ္လိုက္ပါ။ ရယ္စရာ လုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းဟာ စိတ္ပင္ပန္း ညစ္ႏြမ္းမႈကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္
လုပ္လိုက္သလို ပါပဲ။ ေစာင္းခ်ိတ္တဲ့ စကားေထ့လံုး ေငါ့လံုးေတြ မေျပာမိဖို႔
အေရး ႀကီးပါတယ္။ ဒီလို ေျပာလိုက္မိတဲ့ အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြကို
နာက်င္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရာ ခပ္သိမ္းကို ပိုဆိုး ရြားေစႏိုင္ပါတယ္။
(၁၀) အပန္းေျဖ အနားယူတဲ့ အလုပ္ကို ေလ့က်င့္ပါ။ အနားယူဖို႔ စိတ္ဖိစီးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းဟာ သင့္ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အသက္႐ႈ
ေလ့က်င့္ခန္းကို မ်ားမ်ား ေလ့က်င့္ပါ။ အနားယူတဲ့ ျမင္ကြင္းကို
ေတြးၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ညင္သာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ထပ္တလဲလဲ ေတြးၾကည့္ပါ။
ဥပမာ - သက္သက္ သာသာေနပါ။ ေဒါသကို ေလွ်ာ့ဖို႔ တျခား ခိုင္မာတဲ့ နည္းလမ္း ေတြကေတာ့ သီခ်င္း နားေထာင္ပါ။ စာမ်ားမ်ား ေရးပါ။ ေယာဂ က်င့္ပါ။ လူတိုင္း
နီးပါးေတာ့ ေဒါသ ျဖစ္ဖူး ၾကမွာပါ။ ေဒါသ ထြက္လာရင္ ဘာလုပ္ရမလဲေပါ့။
ေဒါသကို ေပါက္ကြဲ ထြက္လိုက္ရင္ပဲ ကၽြန္မလည္း စိတ္ခ်မ္းသာ သလိုလို၊ ေဒါသကို ၿမိဳသိပ္လိုက္တာက ေကာင္းသလိုလို၊ ပင္လယ္ ကမ္းေျခသြားၿပီး ေအာ္ဟစ္
ခိုင္းလိုက္ရင္ပဲ ေဒါသ ေျပသြား သလိုလို၊ ေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ၿပီး ေအာ္ရင္ပဲ
ရင္ထဲမွာ ေပါ့သြားသလိုလို အဲလို သလိုလို ေတြၾကားထဲမွာ ဒီနည္းလမ္းေလးကို
သံုးၾကည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တာေနာ္။ ဒီစာေလးကို ဖတ္ၿပီး ေဒါသထြက္တဲ့သူေတြ
အနည္းဆံုးေတာ့ ၿပံဳးမိသြားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
ေယာက္က သင့္ကို ကားလမ္းေၾကာင္း ပိတ္လိုက္တဲ့အခါ သင့္ကိုယ္သင္ ေဒါသထြက္တာ
ခံစားဖူး ပါသလား။ သင့္သားသမီးက သင္ခိုင္းတဲ့ အတိုင္း လုပ္မေပးခဲ့ရင္
ေတြးေတြးၿပီး ေဒါသ ေပါက္ကြဲ ဖူးပါသလား။
ေဒါသဆိုတာ ပံုမွန္ ျဖစ္တတ္တဲ့ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ တစ္ခုပါပဲ။ ဒါေပမယ့္ အေကာင္းျမင္ၿပီး တိုးတက္မႈ ျဖစ္ေစတဲ့ နည္းလမ္းကို ဘယ္လို သိႏိုင္ပါ့မလဲ။
ထိန္းခ်ဳပ္မႈ မရွိတဲ့ ေဒါသဟာ ဆိုးရြားတဲ့ စိတ္ခံစားမႈကို ျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။
ကိုယ္ရဲ႕ မိသားစု၊ သူငယ္ခ်င္းေတြ၊ လုပ္ေဖာ္ ကိုင္ဖက္ေတြ၊ ဒါမွမဟုတ္ တျခား သူစိမ္းေတြနဲ႔ ေဒါသ ျဖစ္စရာ တစ္ခုခု ျဖစ္လာရင္ ေဒါသ ကင္းေဝးေရး
အတြက္ လုပ္ရမယ့္ ပင္ကိုယ္ စြမ္းရည္ကို အသံုးခ်ဖို႔ အခ်ိန္ ေရာက္ၿပီဆိုတာ
သိဖို႔ လိုပါတယ္။ ေဒါသ ကင္းေရး ၁၀ ခ်က္ေဆးဟာ သင့္ရဲ႕ ေဒါသေတြကို
ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ ကူညီႏိုင္မယ့္ နည္းလမ္း အျဖစ္ အသံုးျပဳဖို႔
ေမွ်ာ္လင့္ပါတယ္။
(၁) ခတၱခဏ အခ်ိန္ယူ တတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ သင့္ရဲ႕ ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ဖို႔ တစ္ဖက္သားကို ခြန္းတံု႔ မျပန္ခင္ ၁ ကေန ၁၀ အထိ လက္ခ်ိဳးေရ တြက္လိုက္ပါ။
(၂) ကာလေလး တစ္ခု လုပ္တတ္ ေအာင္လုပ္ပါ။ ခံျပင္းစရာေတြကို သက္သာခြင့္ ရတဲ့အထိ ေဒါသကို တေအာင့္ေလာက္ ထိန္းလိုက္ပါ။
(၃) စိတ္တည္ၿငိမ္ေအာင္ လုပ္ၿပီး သင့္ရဲ႕ ေဒါသကို ရင္ဖြင့္ ေျပာျပတတ္ေအာင္ လုပ္ပါ။ ထိပ္တိုက္ ရင္ဆိုင္တဲ့ နည္းကို မသံုးဘဲ သင့္ရဲ႕
ခံျပင္းမႈ၊ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္မႈကို ထုတ္ေဖာ္ ေျပာျပဖို႔ အခ်ိန္ေရာက္ၿပီဆိုတာ
ဆံုးျဖတ္လိုက္ပါ။ စိတ္လႈပ္ရွားမႈဟာ အေျခ အေနကို ပိုလို႔ ဆိုးရြား
ေစႏိုင္ပါတယ္။
(၄) ေလ့က်င့္ခန္း တစ္ခုခု လုပ္လိုက္ပါ။ ကာလ လႈပ္ရွားမႈ လုပ္တာဟာ သင့္ရဲ႕ စိတ္လႈပ္ရွားမႈ ေတြအတြက္ ထြက္ေပါက္တစ္ခု ျဖစ္လာမွာ ေသခ်ာ ပါတယ္။
အထူး သျဖင့္ ေဒါသ ေပါက္ကြဲလုဆဲဆဲ အခ်ိန္မွာ လုပ္ေပးႏုိင္ရင္ ပို္ေကာင္း
ပါတယ္။ အျပင္ထြက္ၿပီး ခပ္သြက္သြက္ လမ္းေလွ်ာက္၊ ဒါမွမဟုတ္ ေျပးလိုက္၊
ဒါမွမဟုတ္ ေရကူးလိုက္၊ ဒါမွ မဟုတ္ အေလးမလိုက္ပါ။
(၅) တစ္ခုခုမေျပာခင္ အေသအခ်ာ စဥ္းစားပါ။ မစဥ္းစားမိဘဲ ေျပာမိမယ္ဆိုရင္ ဝမ္းနည္း စိတ္ထိခိုက္လာၿပီး ရန္မ်ားဖို႔ ျဖစ္လာပါလိမ့္မယ္။
ဒီအခ်ိန္မွာေတာ့ သင္ေျပာခ်င္တာကို လက္ေရးနဲ႔ ခ်ေရးလိုက္ပါ။ ဒီလို
လုပ္လိုက္တာနဲ႔ ျပႆနာ ေတြကို ၿပီးေအာင္ လုပ္ႏိုင္ၿပီး ေဒါသ ထြက္တဲ့အခါ
လမ္းေၾကာင္း ေျပာင္းတဲ့ လြယ္ကူတဲ့ နည္းလမ္းတစ္ခု ျဖစ္မွာပါ။
(၆) ျပႆနာ ေတြကို ခြဲျခမ္း စိတ္ျဖာလိုက္ပါ။ သင့္စိတ္ကို ကေယာက္ ကယက္ လုပ္တဲ့အေပၚ အာ႐ံုစိုက္မဲ့အစား၊ အဓိက ျပႆနာကို ေျဖရွင္း ဆံုးျဖတ္ဖို႔ ေဒါသ
ထြက္ေအာင္ လုပ္တဲ့သူနဲ႔ အဆင္ေျပေအာင္ လုပ္ၾကည့္လိုက္ပါ။
(၇) ျပႆနာကို ထုတ္ေဖာ္တဲ့ အခါမွာ ‘ကၽြန္ေတာ္၊ ကၽြန္မ’ ဆိုၿပီး သံုးႏႈန္း ေျပာဆိုပါ။ ဒီလို သံုးႏႈန္း ေျပာဆို လိုက္တာနဲ႔ ေဝဖန္တာတို႔၊
အျပစ္တင္တာ တို႔ကို ေရွာင္ၾကဥ္ႏိုင္မွာပါ။ သူတစ္ပါးကို ေဒါသ
ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ၊ ဒါမွ မဟုတ္ မေက်မခ်မ္း ေအာင္ လုပ္တာေတြကို ေရွာင္ရွား
ႏိုင္မွာပါ။
စိုးရိမ္ ပူပန္မႈ၊ အားၿပိဳင္မႈေတြ မရွိလာ ႏိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ဥပမာ- ‘ကၽြန္ေတာ့္ အိမ္ အလုပ္ေတြကို ခင္ဗ်ား တကယ္ ကူညီ သင့္တယ္ဗ်ာ ’ လို႔
ေျပာမယ့္အစား ‘ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မခ်မ္းသာဘူးဗ်ာ .. ဒီညေနက်ေတာ့ အိမ္
အလုပ္ေတြကို ခင္ဗ်ား ကူညီေပးႏိုင္မွာ မဟုတ္ပါဘူး’ လို႔
ေျပာလိုက္တာမ်ိဳးေပါ့။
(၈) သဝန္တို၊ မနာလိုတာေတြ မလုပ္ဖို႔ပါ။ တကယ္လို႔ သူတစ္ပါးကို ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရင္ ႏွစ္ဦးစလံုး အတြက္ အဆင္ေျပမွာပါ။ သင္လိုခ်င္တဲ့
အတိုင္း လူတိုင္းကို အဆင္ေျပေအာင္ ဆက္ဆံဖို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတာ သဘာဝ
မက်ပါဘူး။
(၉) စိတ္ဖိစီးမႈကို ရယ္စရာ ဟာသလုပ္ၿပီး ေခ်ဖ်က္ ပစ္လိုက္ပါ။ ရယ္စရာ လုပ္ျပစ္လိုက္ျခင္းဟာ စိတ္ပင္ပန္း ညစ္ႏြမ္းမႈကို ပ်ံ႕ႏွံ႔ေအာင္
လုပ္လိုက္သလို ပါပဲ။ ေစာင္းခ်ိတ္တဲ့ စကားေထ့လံုး ေငါ့လံုးေတြ မေျပာမိဖို႔
အေရး ႀကီးပါတယ္။ ဒီလို ေျပာလိုက္မိတဲ့ အတြက္ ခံစားခ်က္ေတြကို
နာက်င္ေစႏိုင္ပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ အရာ ခပ္သိမ္းကို ပိုဆိုး ရြားေစႏိုင္ပါတယ္။
(၁၀) အပန္းေျဖ အနားယူတဲ့ အလုပ္ကို ေလ့က်င့္ပါ။ အနားယူဖို႔ စိတ္ဖိစီးမႈ ေလွ်ာ့ခ်ျခင္းဟာ သင့္ေဒါသကို ထိန္းခ်ဳပ္ ေပးႏိုင္ပါလိမ့္မယ္။ အသက္႐ႈ
ေလ့က်င့္ခန္းကို မ်ားမ်ား ေလ့က်င့္ပါ။ အနားယူတဲ့ ျမင္ကြင္းကို
ေတြးၾကည့္ၾကည့္ပါ။ ညင္သာတဲ့ စကားလံုးေတြကို ထပ္တလဲလဲ ေတြးၾကည့္ပါ။
ဥပမာ - သက္သက္ သာသာေနပါ။ ေဒါသကို ေလွ်ာ့ဖို႔ တျခား ခိုင္မာတဲ့ နည္းလမ္း ေတြကေတာ့ သီခ်င္း နားေထာင္ပါ။ စာမ်ားမ်ား ေရးပါ။ ေယာဂ က်င့္ပါ။ လူတိုင္း
နီးပါးေတာ့ ေဒါသ ျဖစ္ဖူး ၾကမွာပါ။ ေဒါသ ထြက္လာရင္ ဘာလုပ္ရမလဲေပါ့။
ေဒါသကို ေပါက္ကြဲ ထြက္လိုက္ရင္ပဲ ကၽြန္မလည္း စိတ္ခ်မ္းသာ သလိုလို၊ ေဒါသကို ၿမိဳသိပ္လိုက္တာက ေကာင္းသလိုလို၊ ပင္လယ္ ကမ္းေျခသြားၿပီး ေအာ္ဟစ္
ခိုင္းလိုက္ရင္ပဲ ေဒါသ ေျပသြား သလိုလို၊ ေတာင္ထိပ္ေပၚတက္ၿပီး ေအာ္ရင္ပဲ
ရင္ထဲမွာ ေပါ့သြားသလိုလို အဲလို သလိုလို ေတြၾကားထဲမွာ ဒီနည္းလမ္းေလးကို
သံုးၾကည့္ရင္ ေကာင္းမယ္ ထင္တာေနာ္။ ဒီစာေလးကို ဖတ္ၿပီး ေဒါသထြက္တဲ့သူေတြ
အနည္းဆံုးေတာ့ ၿပံဳးမိသြားမယ္လို႔ ထင္ပါတယ္။
မိဘေက်းဇူး
ကၽြန္ေတာ္တို႔ေတြ အားလံုး အေမ႔ဆံုးေသာ အရာတစ္ခု ရွိပါတယ္။ အျခား မဟုတ္ပါဘူး။ မိဘေက်းဇူးဆပ္ျခင္း ဆိုတာပါပဲ။ မိဘေတြရဲ႕ ေက်းဇူးကို ဆပ္ရမယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္တို႔ အားလံုးသိၾကပါတယ္။ ကေလးဘ၀ ကတည္းက ပံုျပင္ေတြ၊ ကဗ်ာေတြ၊ အမ်ိဳးမ်ိဳး သင္ခဲ႔ၾကၿပီးလည္း ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမယ္႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘာေၾကာင္႔ အခုခ်ိန္ထိ မိဘ ေက်းဇူးကို ဆပ္ဖို႔ အေကာင္အထည္ မေဖၚၾကတာလဲ??၊ ေမ႔ေလွ်ာ႔ ေပါ႔ဆ ေနၾကတာလဲ??၊ မေမ႔ေလွ်ာ႔တဲ႔ သူေတြကေရာ ဒါေလးလုပ္ဖို႔ကို ဘာေၾကာင္႔ ေရးႀကီးခြင္႔က်ယ္ လုပ္ေနၾကရတာလဲ??။ ကိုယ္႔ကိုယ္ကို ေမးၾကည္႔ပါတယ္။ ကိုယ္ဖက္က ျပည္႔စံုမွ ဆပ္မွာလား?။ အဲဒီလို လုပ္လို႔ေတာ႔ မရျပန္ဘူးဗ်။ ကၽြန္ေတာ္တို႔က တျဖည္းျဖည္း ရင္႔က်က္ တည္ၿငိမ္လာၿပီး ျပည္႔စံုလာတယ္ ပဲထားအံုး မိဘေတြရဲ႕ အသက္ကေရာ၊ ရပ္ေနမွာမွမဟုတ္တာ။ သူတို႔ေတြလည္း အသက္ေတြ ႀကီးလာမွာပဲ။ ဒီလိုနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္ဖို႔ ျပင္ေနရင္းနဲ႔ပဲ မဆပ္လိုက္ရတဲ႔ သားသၼီးေတြလည္း တစ္ပံုႀကီးရွိပါတယ္။ မိခင္ ဒါမွမဟုတ္ ဖခင္ တစ္ဦးသာ ရွိေတာ႔တဲ႔သူေတြ ဆိုရင္ ပိုၿပီးေတာင္ အေလးအနက္ ထားသင္႔ပါတယ္။ မိဘထက္ အေရႀကီးတဲ႔သူ၊ မိဘထက္ ေက်းဇူးႀကီးတဲ႔သူ ဆိုတာ ရွိနိုင္ပါ႔မလား။ မိဘေက်းဇူး ဆပ္ခြင္႔ရတယ္ဆိုတာ ေတာ္ရံုတန္ရံု အခြင္႔အေရးေတာ႔ မဟုတ္ပါဘူး။ ၀မ္းတြင္မွာ သေႏၶ စၿပီး တည္ကတည္းေန အခုခ်ိန္ထိ မိဘဆီက မွီခိုမႈ ကင္းေအာင္ ဘယ္ေလာက္ ေနနိုင္ၿပီလဲ။ အခုခ်ိန္ ခၽြတ္ၿခံဳက်သြားရင္ေရာ မိဘကလြဲၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို ဘယ္သူကမ်ား လက္ခံမွာတဲ႔လဲ..........။
*
သည္ကေန႔ မင္းျဖစ္ေနသမွ်၊ ေနာက္တစ္ေန႔ မင္းျဖစ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္မွန္းနိုင္သမွ် အားလံုး မင္းမိဘ ေက်းဇူေၾကာင္႔။
*
ငါ႔ဘ၀တြင္ ရတနာသံုးပါးသည္ နိဗၺာန္၊ အေမသည္ အသက္သခင္၊ အေဖသည္ မီးရွဴးတိုင္၊ ဆရာသည္ လမ္းျပၾကယ္။
*
ငါ႔ဘ၀တြင္ ငါ႔မိဘသာ ရွိေနပါေစ။ ဒုကၡဟူသမွ် လက္ျပေခၚပါ႔မယ္။
*
ေငြနဲ႔ အရာရာကို ဖန္တီးယူနိုင္တယ္တဲ႔။ ျဖစ္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိဘတို႔ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊ အနစ္နာခံမႈ ေတြကိုေတာ႔ ေငြနဲ႔ လဲလို႔ မရပါဘူး။
*
မိခင္တိုင္းရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ သားသၼီးတိုင္းအတြက္ ေဆာင္းမွာ ေႏြးေထြးမႈကို ေပးနိုင္သလို ေႏြမွာလည္း ေအးျမမႈကို ေပးစြမ္းနိုင္ပါတယ္။
*
အပူမီးကုေဋ အေမ႔ရင္မွာ ၀န္းရံေသာ္လည္း အၿပံဳးမပ်က္ သားေမွးဆက္ရန္ သားေခ်ာ႔ေတးသံ ရင္တြင္းမွာေလ လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ သီဆိုဆဲပါေလ။
*
လျပည္႔ည လ၀န္းထက္ အေမ႔မ်က္၀န္းက ပို၍ စိုရႊန္းေတာက္ပ၏။
*
ငါ႔ရဲ႕ပထမအခ်စ္က မိခင္၊ ဒုတိယႏွလံုးသား ကဖခင္။
*
ေလာကမွာ မိမိအေပၚ ဘယ္သူေတြ ေမတၱာပ်က္ပ်က္၊ မိဘႏွစ္ပါးက ေမတၱာမပ်က္ဘူး။
*
စီးပြားေရး ေတာင္႔တင္း ခိုင္မာသူတို႔သည္ မိဘအား ေထာက္ပံ႔ ၾကည္႔ရႈနိုင္ျခင္းဟူေသာ ႀကီးမားေသာ ဆုလဘ္ကို ရရွိၾကသည္။
*
မသိတတ္ခင္က မိဘကို စိတ္ညစ္ေစတာကို ထားလိုက္ေတာ႔။ အခု သိတတ္ၿပီ။ မိဘကို ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေတာ႔။
*
မိဘေက်းဇူးကို ဆပ္ခြင္႔ရတုန္းမွာ အရအမိဆပ္ပါ။
*
မိဘ၊ ဆရာရဲ႕ ေမတၱာကို ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္တာအေကာင္းဆံုး။
မိဘေက်းဇူးကိုဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
*
သည္ကေန႔ မင္းျဖစ္ေနသမွ်၊ ေနာက္တစ္ေန႔ မင္းျဖစ္မယ္လို႔ ေမွ်ာ္မွန္းနိုင္သမွ် အားလံုး မင္းမိဘ ေက်းဇူေၾကာင္႔။
*
ငါ႔ဘ၀တြင္ ရတနာသံုးပါးသည္ နိဗၺာန္၊ အေမသည္ အသက္သခင္၊ အေဖသည္ မီးရွဴးတိုင္၊ ဆရာသည္ လမ္းျပၾကယ္။
*
ငါ႔ဘ၀တြင္ ငါ႔မိဘသာ ရွိေနပါေစ။ ဒုကၡဟူသမွ် လက္ျပေခၚပါ႔မယ္။
*
ေငြနဲ႔ အရာရာကို ဖန္တီးယူနိုင္တယ္တဲ႔။ ျဖစ္နိုင္ပါလိမ္႔မယ္။ ဒါေပမယ္႔ မိဘတို႔ရဲ႕ ေမတၱာ၊ ေစတနာ၊ အနစ္နာခံမႈ ေတြကိုေတာ႔ ေငြနဲ႔ လဲလို႔ မရပါဘူး။
*
မိခင္တိုင္းရဲ႕ရင္ခြင္ဟာ သားသၼီးတိုင္းအတြက္ ေဆာင္းမွာ ေႏြးေထြးမႈကို ေပးနိုင္သလို ေႏြမွာလည္း ေအးျမမႈကို ေပးစြမ္းနိုင္ပါတယ္။
*
အပူမီးကုေဋ အေမ႔ရင္မွာ ၀န္းရံေသာ္လည္း အၿပံဳးမပ်က္ သားေမွးဆက္ရန္ သားေခ်ာ႔ေတးသံ ရင္တြင္းမွာေလ လိႈက္လႈိက္လွဲလွဲ သီဆိုဆဲပါေလ။
*
လျပည္႔ည လ၀န္းထက္ အေမ႔မ်က္၀န္းက ပို၍ စိုရႊန္းေတာက္ပ၏။
*
ငါ႔ရဲ႕ပထမအခ်စ္က မိခင္၊ ဒုတိယႏွလံုးသား ကဖခင္။
*
ေလာကမွာ မိမိအေပၚ ဘယ္သူေတြ ေမတၱာပ်က္ပ်က္၊ မိဘႏွစ္ပါးက ေမတၱာမပ်က္ဘူး။
*
စီးပြားေရး ေတာင္႔တင္း ခိုင္မာသူတို႔သည္ မိဘအား ေထာက္ပံ႔ ၾကည္႔ရႈနိုင္ျခင္းဟူေသာ ႀကီးမားေသာ ဆုလဘ္ကို ရရွိၾကသည္။
*
မသိတတ္ခင္က မိဘကို စိတ္ညစ္ေစတာကို ထားလိုက္ေတာ႔။ အခု သိတတ္ၿပီ။ မိဘကို ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစေတာ႔။
*
မိဘေက်းဇူးကို ဆပ္ခြင္႔ရတုန္းမွာ အရအမိဆပ္ပါ။
*
မိဘ၊ ဆရာရဲ႕ ေမတၱာကို ေအာင္ျမင္မႈနဲ႔ ေက်းဇူးဆပ္တာအေကာင္းဆံုး။
မိဘေက်းဇူးကိုဆပ္ႏုိင္ၾကပါေစလို႕ ခ်စ္ခင္ေလးစားစြာၿဖင့္
Sunday, May 30, 2010
တစ္ေန့ေန့ေပါ့ ......အေမ
တေန့ေန့ေပါ့ ....အေမ
မိုးဦး၀င္စ ဒီအခ်ိန္ဆို
အိမ္ေဘးနားကေခ်ာင္းကေလး
ေတာင္က်ေရေတြစီးဆင္းလို့
၀ါးခင္းတံတားေလးကေကာ
ေကာင္းေသးရဲ့ အေမ...
အေမစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့စံပယ္ရံုေလးကေတာ့
တျပံုတမႀကီးပြင့္ေရာ့မယ္
ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္းလည္း
စံပယ္ရနံေလးေတြတမ္းတ
သားလြမ္းေနရပါတယ္ အေမ...
"သားလူေလး ထေတာ့ကြယ္"...တဲ့
မပီျပင္၀ိုးတ၀ါး
ပာိုး...အေ၀းကစကားသံ
ကေယာင္ကတမ္းနဲ့ လန့္ႏိုးခဲ့ရတဲ့မနက္ေတြ
မ်ားလွျပီ ...အေမ..
အေမ့ရင္ခြင္ထဲကခြဲထြက္
ဘ၀အတြက္ပ်ံသန္းရင္း
အေမ့အေႀကာင္းလြမ္းခ်င္းေတြညဥ္းဆို
သားရင္ထဲငိုေနရတယ္ အေမ...
လွုပ္ရွားရုန္းကန္ ေလာကဓံကိုအံတုရင္း
ဘ၀တိုက္ပြဲ၀င္ ရွုံးတလွည့္ ႏိုင္တလွည့္နဲ့
ပာန္ေဆာင္အျပံဳး မ်က္ႏွာဖံုးေတြႀကား
အေမေရးလိုက္တဲ့ဆုေတာင္းစာေလးက
သားအတြက္ေတာ့ခြန္အားေတြျဖစ္ရတယ္
"သားေလးက်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ" ေလ
ဆပ္လို့မကုန္ႏို္င္တဲ့အနႏၱေက်းဇူး
အေမ့အတြက္ရည္စူးလို့ ရွိခိုးဦးခ်
သားကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္
ဒီတာ၀န္ေတြျပီးတဲ့တေန့
အေမ့ဆီ အေျပးျပန္ခဲ့မယ္
အဲဒီအခ်ိန္က်
ေခါင္းကေလးပြတ္သပ္
အေမ့ရင္ခြင္မွာ ေမွးစက္ပါရေစ
သားေခ်ာ့ေတးထပ္ေလးနဲ့
အေမေခ်ာ့သိပ္ေပးပါေနာ္..........
မိုးဦး၀င္စ ဒီအခ်ိန္ဆို
အိမ္ေဘးနားကေခ်ာင္းကေလး
ေတာင္က်ေရေတြစီးဆင္းလို့
၀ါးခင္းတံတားေလးကေကာ
ေကာင္းေသးရဲ့ အေမ...
အေမစိုက္ပ်ိဳးထားတဲ့စံပယ္ရံုေလးကေတာ့
တျပံုတမႀကီးပြင့္ေရာ့မယ္
ညအိပ္ရာ၀င္တိုင္းလည္း
စံပယ္ရနံေလးေတြတမ္းတ
သားလြမ္းေနရပါတယ္ အေမ...
"သားလူေလး ထေတာ့ကြယ္"...တဲ့
မပီျပင္၀ိုးတ၀ါး
ပာိုး...အေ၀းကစကားသံ
ကေယာင္ကတမ္းနဲ့ လန့္ႏိုးခဲ့ရတဲ့မနက္ေတြ
မ်ားလွျပီ ...အေမ..
အေမ့ရင္ခြင္ထဲကခြဲထြက္
ဘ၀အတြက္ပ်ံသန္းရင္း
အေမ့အေႀကာင္းလြမ္းခ်င္းေတြညဥ္းဆို
သားရင္ထဲငိုေနရတယ္ အေမ...
လွုပ္ရွားရုန္းကန္ ေလာကဓံကိုအံတုရင္း
ဘ၀တိုက္ပြဲ၀င္ ရွုံးတလွည့္ ႏိုင္တလွည့္နဲ့
ပာန္ေဆာင္အျပံဳး မ်က္ႏွာဖံုးေတြႀကား
အေမေရးလိုက္တဲ့ဆုေတာင္းစာေလးက
သားအတြက္ေတာ့ခြန္အားေတြျဖစ္ရတယ္
"သားေလးက်န္းမာ ခ်မ္းသာပါေစ" ေလ
ဆပ္လို့မကုန္ႏို္င္တဲ့အနႏၱေက်းဇူး
အေမ့အတြက္ရည္စူးလို့ ရွိခိုးဦးခ်
သားကန္ေတာ့လိုက္ပါတယ္
ဒီတာ၀န္ေတြျပီးတဲ့တေန့
အေမ့ဆီ အေျပးျပန္ခဲ့မယ္
အဲဒီအခ်ိန္က်
ေခါင္းကေလးပြတ္သပ္
အေမ့ရင္ခြင္မွာ ေမွးစက္ပါရေစ
သားေခ်ာ့ေတးထပ္ေလးနဲ့
အေမေခ်ာ့သိပ္ေပးပါေနာ္..........
Saturday, May 29, 2010
{ ဓမၼဒါန } ႏွင့္ { ျမတ္ဗုဒၶ ႀသ၀ါဒ }
{ ဓမၼဒါန }
ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေက်ာင္း ၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါး ၊ စသည့္ အာမိသဟူေသာ
အလႈဒါနတို႔ထက္ ၊ သူတပါးတို႔အား ၊ တရားဓမၼ ၊ ေဟာေျပာ ၊ ဆံုးမျခင္း ၊
သင္ႀကားေပးျခင္း ၊ တရားစာေပ ၊ ေရးသား ညႊန္ႀကားေပးျခင္း ၊ တရားႏွင့္
စပ္ေသာ ၊ က်မ္းစာအုပ္တို႔ကို ၊ လႈဒါန္းျခင္း ၊ စေသာ ၊ တရားအလႈကသာ
လြန္စြာထူးစြ ၊ မြန္ျမတ္လွပါေပသည္ ……………….။
{ ျမတ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္း }
ငါဘုရားကို ၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွ်င္ ၊ ငါ့အား ၊ ပန္းနံ႔သာတို႔ျဖင့္ ၊ ပူေဇာ္ျခင္းထက္ ၊
ငါဘုရား ၊ ေဟာႀကားေသာ ၊ တရားေတာ္တို႔ကို ၊ က်င့္ႀကံ ၊ အားထုပ္ျခင္းက ၊
ပို၍ ၊ ျမတ္ေသာ ၊ ပူေဇာ္ျခင္း ၊ မည္သည္……………။
{ အျမတ္ဆုံး တရား }
တရားအလႈသည္ ၊ အလႈအားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……….။
တရား အရသာသည္ ၊ အရသာ ၊ အားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……..။
တရား၌ ၊ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ၊ ေမြ႔ေလ်ာ္မႈ႔ ၊ အားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……..။
………………………………………………………………………………………………
{ ျမတ္ဗုဒၶ ႀသ၀ါဒ }
အို….ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔…………….
အဆင့္ဆင့္ ေျပာစကား ၊ ႀကားရံုမွျဖင့္လည္း ၊ ဟုတ္လွျပီဟု ၊ မဟူႀကနဲ႔ဦး ။
မိဘဘိုးဘြား ၊ အစဥ္အဆက္ ၊ ေျပာစကားျဖင့္လည္း ၊ ဟုတ္လွမွန္လွေပ၏ဟု
မစြဲႀကႏွင့္ဦး။ အဲဒါ ဒီလိုတဲ့ဟု ၊ မေသမခ်ာ ၊ ေျပာစကားအရလည္း အမွန္ပဲဟု
မယူႀကနဲ႔ဦး။ မိမိတို႔သင္ထားေသာ က်မ္းမ်ားႏွင့္ညီ၍ အမွန္ပဲဟု မစြဲမမွတ္
ႀကနဲ႔ဦး။ ဤအတိုင္း ျဖစ္တန္ရ၏ဟု ႀကံဆယူျခင္းျဖင့္လည္း ဟုတ္လွပီဟု
မစြဲႏွင့္ဦး။ နည္းလမ္းယုတၱိ ခ်ိန္ဆယူျခင္းအေႀကာင္းေႀကာင့္လည္း အတည္
မယူႀကႏွင့္ဦး။ မိမိႀကံဆေသာ အေႀကာင္းျဖင့္လည္း ဟုတ္လွျပီဟု မယူႏွင့္ဦး။
ေတြးႀကံစဥ္းစားျခင္းျဖင့္ ေႀကနပ္ႏွစ္သက္ လက္ခံထားေသာ အယူဆျဖင့္
လည္း ၊ အတည္မစြဲႀကႏွင့္ဦး။ဤ ရေသ့ ရဟန္းကား ယံုႀကည္အားထား
ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ သူ႔စကား မွတ္သားလိုက္သင့္သည္ ဟုလည္း အတည္
မမွတ္ႏွင့္ဦး။ ဤ ရေသ့ ရဟန္းကား ငါ့ဆရာ သူ႔စကား ငါလိုက္နာသင့္သည္
ဟုလည္း စြဲျမဲစြာ မွတ္ယူမထားႏွင့္ဦး………….။
အို….ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔……………
ဤ အက်င့္မ်ားကား အကုသိုလ္တည္း အျပစ္ရွိ၏ ပညာရွိမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္ ျဖစ္၏ ။ အက်ိဳးမဲ့ ဒုကၡ ေရာက္ဖို႔ ျဖစ္၏ ။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္
ကိုယ္ႀကပ္ သိနားလည္ေသာအခါ ထိုအက်င့္ ထိုအမူ မ်ားကို စြန္႔ပယ္
ႀကကုန္ေလာ ။
ဤ အက်င့္တရားမ်ားကား ကုသိုလ္ျဖစ္၏ ။ အျပစ္မရွိ ပညာရွိမ်ား ခ်ီးမြမ္းဖြယ္
ျဖစ္၏ ။ စီးပြားခ်မ္းသာ ရဖို႔သာျဖစ္၏ ဤသို႔ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ႀကပ္
သိနားလည္ေသာအခါ ထိုအမႈ႔မ်ားကို ႏွစ္သက္စြာ လက္ခံ၍ ၊
လိုက္နာက်င့္ႀကံ ႀကကုန္ေလာ့………………။
{အဂၤုတၱရ နိကာယ္ ကာလာမ သုတ္ေတာ္မွ }
ဆြမ္း ၊ သကၤန္း ၊ ေက်ာင္း ၊ ေဆး ပစၥည္းေလးပါး ၊ စသည့္ အာမိသဟူေသာ
အလႈဒါနတို႔ထက္ ၊ သူတပါးတို႔အား ၊ တရားဓမၼ ၊ ေဟာေျပာ ၊ ဆံုးမျခင္း ၊
သင္ႀကားေပးျခင္း ၊ တရားစာေပ ၊ ေရးသား ညႊန္ႀကားေပးျခင္း ၊ တရားႏွင့္
စပ္ေသာ ၊ က်မ္းစာအုပ္တို႔ကို ၊ လႈဒါန္းျခင္း ၊ စေသာ ၊ တရားအလႈကသာ
လြန္စြာထူးစြ ၊ မြန္ျမတ္လွပါေပသည္ ……………….။
{ ျမတ္ေသာ ပူေဇာ္ျခင္း }
ငါဘုရားကို ၊ ခ်စ္ျမတ္ႏိုးလွ်င္ ၊ ငါ့အား ၊ ပန္းနံ႔သာတို႔ျဖင့္ ၊ ပူေဇာ္ျခင္းထက္ ၊
ငါဘုရား ၊ ေဟာႀကားေသာ ၊ တရားေတာ္တို႔ကို ၊ က်င့္ႀကံ ၊ အားထုပ္ျခင္းက ၊
ပို၍ ၊ ျမတ္ေသာ ၊ ပူေဇာ္ျခင္း ၊ မည္သည္……………။
{ အျမတ္ဆုံး တရား }
တရားအလႈသည္ ၊ အလႈအားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……….။
တရား အရသာသည္ ၊ အရသာ ၊ အားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……..။
တရား၌ ၊ ေမြ႔ေလ်ာ္ျခင္းသည္ ၊ ေမြ႔ေလ်ာ္မႈ႔ ၊ အားလံုးကို ၊ ေအာင္ႏိုင္၏……..။
………………………………………………………………………………………………
{ ျမတ္ဗုဒၶ ႀသ၀ါဒ }
အို….ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔…………….
အဆင့္ဆင့္ ေျပာစကား ၊ ႀကားရံုမွျဖင့္လည္း ၊ ဟုတ္လွျပီဟု ၊ မဟူႀကနဲ႔ဦး ။
မိဘဘိုးဘြား ၊ အစဥ္အဆက္ ၊ ေျပာစကားျဖင့္လည္း ၊ ဟုတ္လွမွန္လွေပ၏ဟု
မစြဲႀကႏွင့္ဦး။ အဲဒါ ဒီလိုတဲ့ဟု ၊ မေသမခ်ာ ၊ ေျပာစကားအရလည္း အမွန္ပဲဟု
မယူႀကနဲ႔ဦး။ မိမိတို႔သင္ထားေသာ က်မ္းမ်ားႏွင့္ညီ၍ အမွန္ပဲဟု မစြဲမမွတ္
ႀကနဲ႔ဦး။ ဤအတိုင္း ျဖစ္တန္ရ၏ဟု ႀကံဆယူျခင္းျဖင့္လည္း ဟုတ္လွပီဟု
မစြဲႏွင့္ဦး။ နည္းလမ္းယုတၱိ ခ်ိန္ဆယူျခင္းအေႀကာင္းေႀကာင့္လည္း အတည္
မယူႀကႏွင့္ဦး။ မိမိႀကံဆေသာ အေႀကာင္းျဖင့္လည္း ဟုတ္လွျပီဟု မယူႏွင့္ဦး။
ေတြးႀကံစဥ္းစားျခင္းျဖင့္ ေႀကနပ္ႏွစ္သက္ လက္ခံထားေသာ အယူဆျဖင့္
လည္း ၊ အတည္မစြဲႀကႏွင့္ဦး။ဤ ရေသ့ ရဟန္းကား ယံုႀကည္အားထား
ထိုက္ေသာ ပုဂၢိဳလ္ သူ႔စကား မွတ္သားလိုက္သင့္သည္ ဟုလည္း အတည္
မမွတ္ႏွင့္ဦး။ ဤ ရေသ့ ရဟန္းကား ငါ့ဆရာ သူ႔စကား ငါလိုက္နာသင့္သည္
ဟုလည္း စြဲျမဲစြာ မွတ္ယူမထားႏွင့္ဦး………….။
အို….ကာလာမ အမ်ိဳးသားတို႔……………
ဤ အက်င့္မ်ားကား အကုသိုလ္တည္း အျပစ္ရွိ၏ ပညာရွိမ်ားကဲ့ရဲ႕ဖြယ္ ျဖစ္၏ ။ အက်ိဳးမဲ့ ဒုကၡ ေရာက္ဖို႔ ျဖစ္၏ ။ ဤသို႔ျဖင့္ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္
ကိုယ္ႀကပ္ သိနားလည္ေသာအခါ ထိုအက်င့္ ထိုအမူ မ်ားကို စြန္႔ပယ္
ႀကကုန္ေလာ ။
ဤ အက်င့္တရားမ်ားကား ကုသိုလ္ျဖစ္၏ ။ အျပစ္မရွိ ပညာရွိမ်ား ခ်ီးမြမ္းဖြယ္
ျဖစ္၏ ။ စီးပြားခ်မ္းသာ ရဖို႔သာျဖစ္၏ ဤသို႔ သင္တို႔ ကိုယ္တိုင္ ကိုယ္ႀကပ္
သိနားလည္ေသာအခါ ထိုအမႈ႔မ်ားကို ႏွစ္သက္စြာ လက္ခံ၍ ၊
လိုက္နာက်င့္ႀကံ ႀကကုန္ေလာ့………………။
{အဂၤုတၱရ နိကာယ္ ကာလာမ သုတ္ေတာ္မွ }
Wednesday, May 26, 2010
လုပ္ငန္းခြင္၀င္ေနၾကတဲ့သူေတြဖတ္ေစခ်င္လို႔ပါ..
၁) တစ္ပါးသူဟာ ဘယ္ေလာက္ပဲဆိုးေနပါေစ၊ ကိုယ့္ကိုယ္ နာက်င္ေအာင္လုပ္ခဲ့ပါေစ
သူ႔ကို ခြင့္လြတ္တတ္ရမယ္။ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။ ဒါမွ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို
ကိုယ္ကရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
၂) ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ထားရသလို
စိတ္ပ်က္ အားငယ္ခ်ိန္မွာလည္း ဒီအားငယ္မႈေတြဟာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔
နားလည္ရမယ္။
၃) ဒီေန႔ရဲ႕ တစ္ဇြတ္ထိုးက မနက္ျဖန္အတြက္ ေနာင္တကို ျဖစ္ေစတယ္။
၄) စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကိုပ်က္စီးေစႏိုင္တယ္။
စကားအခြန္းတစ္ေထာင္သံုးမွ လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ႏိုင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင့္ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ခ်ိတ္ဆဲြထားပါ။
၅) ကိုယ့္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာၾကားမွာ စိတ္ၾကီးဝင္တဲ့ ေပါင္းျမက္ေတြ
စိုက္ပ်ဳိးမထားပါနဲ႔။ ကုိယ့္ရဲ႕ မဝင့္ဝါတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ေတြ
မယုတ္ေလ်ာ့သြားေစနဲ႔။
၆) သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ဳိးမွ မျဖစ္ေစဘူး။
သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း သူ႔ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေလွ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။
၇) အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးသူဟာ ထက္ျမက္သူ
အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္သူဟာ တံုးအသူ
၈) သူတစ္ပါးရဲ႕ အထင္အျမင္ကို အရင္နားေထာင္ပါ။
ကိုယ့္အယူအဆကို ထုတ္ေျပာဖို႔ မေလာပါနဲ႔။
၉) ပုလင္းခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ပုလင္းထဲ အဆိပ္ေတြထည့္ရမွာလဲ?
ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ
ထည့္ရမွာလဲ?
၁ဝ) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႐ိုးသားမႈရွိလာတဲ့အခါ ေလာကမွာ ဘယ္သူ႔မွ
ကိုယ့္ကိုလိမ္ညာလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၁) သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္နာက်င္မႈမ်ဳိးနဲ႔ ကိုယ့္အျပစ္၊
ကိုယ့္ဆိုးက်ဳိးကို ဖံုးကြယ္တတ္တဲ့လူေလာက္ ႐ွက္ဖို႔ေကာင္းတာ မ႐ွိဘူး။
၁၂) ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွ သြားပုပ္ေလလႊင့္ အေျပာမခံရတဲ့လူ မရွိသလို အျမဲတမ္း
အခ်ီးက်ဴးခံေနရသူလည္း မရွိဘူး။ ကိုယ္စကားမ်ားရင္ အျပစ္ေျပာမယ္၊
ကိုယ္စကားနည္းရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္၊ ကိုယ္စကားလံုးဝ မေျပာဘဲ
ဆိတ္ဆိတ္ေနရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာကမွာ
မေျပာမခံရတဲ့လူဆိုတာ မရွိဘူး။
၁၃) ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ မဟုတ္မမွန္ သြားပုပ္ေလလႊင့္ သတင္းေတြအတြက္
အေကာင္းဆံုး အေျဖျဖစ္တယ္။
၁၄) လူေတြက ကိုယ့္ကိုေၾကာက္တယ္ ဒါ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူး။
လူေတြက ကိုယ့္ကိုႏွိမ္တယ္ ဒါ ရွက္စရာမဟုတ္ဘူး။
၁၅) တစ္ျခားသူက ကိုယ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္က
တစ္ျခားသူရဲ႕ စကားကိုယူျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတာ။
သူ႔ကို ခြင့္လြတ္တတ္ရမယ္။ လက္လြတ္တတ္ရမယ္။ ဒါမွ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္မႈကို
ကိုယ္ကရႏိုင္မွာျဖစ္တယ္။
၂) ေပ်ာ္ရႊင္ခ်ိန္မွာ ဒီေပ်ာ္ရႊင္မႈဟာ ထာဝရမဟုတ္ဘူးဆိုတာ နားလည္ထားရသလို
စိတ္ပ်က္ အားငယ္ခ်ိန္မွာလည္း ဒီအားငယ္မႈေတြဟာ အျမဲတမ္းမဟုတ္ဘူးလို႔
နားလည္ရမယ္။
၃) ဒီေန႔ရဲ႕ တစ္ဇြတ္ထိုးက မနက္ျဖန္အတြက္ ေနာင္တကို ျဖစ္ေစတယ္။
၄) စကားတစ္ခြန္းတည္းနဲ႔ လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ဘဝကိုပ်က္စီးေစႏိုင္တယ္။
စကားအခြန္းတစ္ေထာင္သံုးမွ လူတစ္ေယာက္ကို ျပဳစုပ်ဳိးေထာင္ႏိုင္တယ္။
ဒါေၾကာင့္ သင့္ပါးစပ္ဖ်ားမွာ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားကို ခ်ိတ္ဆဲြထားပါ။
၅) ကိုယ့္ရဲ႕ အသိဥာဏ္ပညာၾကားမွာ စိတ္ၾကီးဝင္တဲ့ ေပါင္းျမက္ေတြ
စိုက္ပ်ဳိးမထားပါနဲ႔။ ကုိယ့္ရဲ႕ မဝင့္ဝါတဲ့စိတ္ေၾကာင့္ အသိဥာဏ္ေတြ
မယုတ္ေလ်ာ့သြားေစနဲ႔။
၆) သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း ကိုယ့္အတြက္ ဘာေကာင္းက်ဳိးမွ မျဖစ္ေစဘူး။
သူ႔ကို မနာလိုျဖစ္တိုင္း သူ႔ေအာင္ျမင္မႈေတြ ေလွ်ာ့သြားမွာ မဟုတ္ဘူး။
၇) အခြင့္အေရးကို ဖန္တီးသူဟာ ထက္ျမက္သူ
အခြင့္အေရးကို ေစာင့္ေမွ်ာ္သူဟာ တံုးအသူ
၈) သူတစ္ပါးရဲ႕ အထင္အျမင္ကို အရင္နားေထာင္ပါ။
ကိုယ့္အယူအဆကို ထုတ္ေျပာဖို႔ မေလာပါနဲ႔။
၉) ပုလင္းခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္ပုလင္းထဲ အဆိပ္ေတြထည့္ရမွာလဲ?
ခံစားတတ္တဲ့ စိတ္ခ်င္းအတူတူ ဘာေၾကာင့္ ကိုယ့္စိတ္ထဲ မေပ်ာ္ရႊင္တာေတြ
ထည့္ရမွာလဲ?
၁ဝ) ကိုယ့္ကိုယ္ကို ႐ိုးသားမႈရွိလာတဲ့အခါ ေလာကမွာ ဘယ္သူ႔မွ
ကိုယ့္ကိုလိမ္ညာလို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။
၁၁) သူတစ္ပါးကို ထိခိုက္နာက်င္မႈမ်ဳိးနဲ႔ ကိုယ့္အျပစ္၊
ကိုယ့္ဆိုးက်ဳိးကို ဖံုးကြယ္တတ္တဲ့လူေလာက္ ႐ွက္ဖို႔ေကာင္းတာ မ႐ွိဘူး။
၁၂) ေလာကမွာ ဘယ္ေတာ့မွ သြားပုပ္ေလလႊင့္ အေျပာမခံရတဲ့လူ မရွိသလို အျမဲတမ္း
အခ်ီးက်ဴးခံေနရသူလည္း မရွိဘူး။ ကိုယ္စကားမ်ားရင္ အျပစ္ေျပာမယ္၊
ကိုယ္စကားနည္းရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္၊ ကိုယ္စကားလံုးဝ မေျပာဘဲ
ဆိတ္ဆိတ္ေနရင္လည္း အျပစ္ေျပာမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာကမွာ
မေျပာမခံရတဲ့လူဆိုတာ မရွိဘူး။
၁၃) ဆိတ္ဆိတ္ေနျခင္းဟာ မဟုတ္မမွန္ သြားပုပ္ေလလႊင့္ သတင္းေတြအတြက္
အေကာင္းဆံုး အေျဖျဖစ္တယ္။
၁၄) လူေတြက ကိုယ့္ကိုေၾကာက္တယ္ ဒါ ဂုဏ္ယူစရာမဟုတ္ဘူး။
လူေတြက ကိုယ့္ကိုႏွိမ္တယ္ ဒါ ရွက္စရာမဟုတ္ဘူး။
၁၅) တစ္ျခားသူက ကိုယ့္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ျဖစ္ေစတာ မဟုတ္ဘူး။ ကိုယ့္က
တစ္ျခားသူရဲ႕ စကားကိုယူျပီး ကိုယ့္ကိုယ္ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ေပးေနတာ။
Sunday, May 23, 2010
မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး
ဂုဏ္ေတြသိေတာ့ပိုျပီးေလးစားတက္လာတာေပါ့။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေသာဏနႏၵဇာတ္လာ မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး။
၁။ မိဘ ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာ ျဗဟၼာျဖစ္ေတာ့သည္။
၂။ သြန္သင္ျပသ ဆိုဆံုးမ မိဘ ဆရာ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ မိဘဆို လွဴကို လွဴရမည္။
၄။ အိမ္ေစာင့္ အိမ္ဦး နတ္ျမတ္ထူး အထူးပူေဇာ္မည္။
၅။ ျခင္ဆီရိုးထဲ လြန္စြာကဲ ခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကသည္။
၆။ ေမြးဖြားပို႔ေဆာင္ ဤလူ႔ေဘာင္ ဂုဏ္ေရာင္လင္းေစသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳ တိုက္ေကၽြး ေမြးျမဴေပး အေလးထားရမည္။
၈။ ယုယ ၾကင္နာ ပိုးပမာ ေမြးရွာခဲ့ၾကသည္။
၉။ ပူပန္ၾကီးစြာ ေစာင့္ေရွာက္ကာ ကာကြယ္ေပးၾကသည္။
၁၀။ ေလာကအေၾကာင္း လူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းညႊန္ျပသည္။
၁၁။ ယုယပိုက္ေထြး ေခ်ာ့ျမွဴေပး ေႏြးေထြး ၾကင္နာသည္။
၁၂။ ရတဲ့ ဥစၥာ သားသမီးဖို႔ပါ ေဖြရွာ ထိန္းသိမ္းသည္။
မိဘတို႔သည္ သားသမီးအေပၚတြင္ မည္မွ်ေကာင္းေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစေသာ
စာသားမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ သားသမီးတို႔သည္ မိဘကို ပစ္ပယ္၍ ဘိုးဘြား
ရိပ္သာ သို႔ပို႔ထားၾကသည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ သားသမီးမ်ားက မိဘတို႔ကို
ေစာ္ကားၾကသည္၊ ထိုသို႔သာ သားသမီးမ်ားက မိဘကိုေစာ္ကားေနလွ်င္
ငရဲေရာက္မည္မွာ ဧကန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ လူတိုင္းသိရွိျပီး
လိုက္နာႏိုင္ရန္ေရးသားလိုက္ရပါသည္။ အထက္ပါစာသားမ်ား၏ အက်ယ္ရွင္းလင္းခ်က္မွာ
၁။ သားသမီးအေပၚတြင္ ထာဝစဥ္ ေမတၱာထားေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာ ျဖစ္ပါသည္.
၂။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီလိုစား၊ဒီလိုသြား၊ဒီလိုေန ဟူ၍
သင္ၾကားျပသေပးေသာေၾကာင့္လက္ဦးဆရာ ျဖစ္သည္။
၃။ မိဘသည္ ရပ္ေဝးတြင္ စီးပြားရွာ၍ သားသမီးကိုေကၽြးေမြးသည္။သားသမီးကလည္း
ထိုသို႔ ျပန္လည္ လုပ္ေကၽြး ထိုက္ေသာ အာဟုေနယ် ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။
၄။ သားသမီး ရွာေဖြသည္ကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ
ပုဗၸေဒဝတာ ျဖစ္ သည္။
၅။ သားသမီးမေမြးခင္ ကတည္းက ၾကိဳတင္ခ်စ္ခင္လြန္းေသာေၾကာင့္ သုဟဒ ဟုမည္သည္။
၆။ လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ဇေနတၳိ ဟုေခၚသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ေပါသက ဟုေခၚသည္။
၈။ ယုယၾကင္နာစြာ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ဂုဏ္ကို ေပါေသႏၱ ဟုေခၚသည္။
၉။ အျမဲတစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ အာပါဒက ဟုမည္သည္။
၁၀။ လူအေၾကာင္း၊ေလာကအေၾကာင္းကိုမိဘမ်ား သိသမွ် သားသမီးမ်ားသိရေအာင္
ေျပာျပေသာေၾကာင့္ ဒေႆတာရ ဟုေခၚသည္။
၁၁။ သားသမီးမ်ားကို ေခ်ာ့ေျပာ၊နားဝင္ေအာင္ ေျပာေသာေၾကာင့္ ေတာသယႏၱိ
ဂုဏ္မည္သည္။
၁၂။ ကိုယ္သံုးဖို႔ ရွာထားေသာပစၥည္းကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္မသံုးရက္
၊မစားရက္ေအာင္ သားသမီး အတြက္ ခ်န္ထားေသာေၾကာင္ ့ရေသာ ဂုဏ္ကို ေဂါပယႏၱိ
ဟုေခၚသည္။
စကားခ်ပ္။ ။ ပါဠိစာေပကို မ်ားစြာ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ ႔ေသာ
ပါဠိစာသားမ်ားမွားယြင္းမႈ ရွိခဲ့ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏
အမွားပင္ျဖစ္ေၾကာင္းဝန္ခံအပ္ပါသည္။ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္မွ ျပန္လည္
ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မွ်ေဝမယ္။
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ေသာ ေသာဏနႏၵဇာတ္လာ မိဘဂုဏ္(၁၂)ပါး။
၁။ မိဘ ဆိုတာ ကိုးကြယ္ရာ ျဗဟၼာျဖစ္ေတာ့သည္။
၂။ သြန္သင္ျပသ ဆိုဆံုးမ မိဘ ဆရာ ျဖစ္ေတာ့သည္။
၃။ အလွဴခံ ပုဂၢိဳလ္ မိဘဆို လွဴကို လွဴရမည္။
၄။ အိမ္ေစာင့္ အိမ္ဦး နတ္ျမတ္ထူး အထူးပူေဇာ္မည္။
၅။ ျခင္ဆီရိုးထဲ လြန္စြာကဲ ခ်စ္လည္းခ်စ္ၾကသည္။
၆။ ေမြးဖြားပို႔ေဆာင္ ဤလူ႔ေဘာင္ ဂုဏ္ေရာင္လင္းေစသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳ တိုက္ေကၽြး ေမြးျမဴေပး အေလးထားရမည္။
၈။ ယုယ ၾကင္နာ ပိုးပမာ ေမြးရွာခဲ့ၾကသည္။
၉။ ပူပန္ၾကီးစြာ ေစာင့္ေရွာက္ကာ ကာကြယ္ေပးၾကသည္။
၁၀။ ေလာကအေၾကာင္း လူ႔အေၾကာင္း ေကာင္းေကာင္းညႊန္ျပသည္။
၁၁။ ယုယပိုက္ေထြး ေခ်ာ့ျမွဴေပး ေႏြးေထြး ၾကင္နာသည္။
၁၂။ ရတဲ့ ဥစၥာ သားသမီးဖို႔ပါ ေဖြရွာ ထိန္းသိမ္းသည္။
မိဘတို႔သည္ သားသမီးအေပၚတြင္ မည္မွ်ေကာင္းေၾကာင္းကို ထင္ရွားေစေသာ
စာသားမ်ားျဖစ္သည္။ အခ်ိဳ႔ေသာ သားသမီးတို႔သည္ မိဘကို ပစ္ပယ္၍ ဘိုးဘြား
ရိပ္သာ သို႔ပို႔ထားၾကသည္။ အခ်ိဳ ႔ေသာ သားသမီးမ်ားက မိဘတို႔ကို
ေစာ္ကားၾကသည္၊ ထိုသို႔သာ သားသမီးမ်ားက မိဘကိုေစာ္ကားေနလွ်င္
ငရဲေရာက္မည္မွာ ဧကန္ျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ မျဖစ္ရေလေအာင္ လူတိုင္းသိရွိျပီး
လိုက္နာႏိုင္ရန္ေရးသားလိုက္ရပါသည္။ အထက္ပါစာသားမ်ား၏ အက်ယ္ရွင္းလင္းခ်က္မွာ
၁။ သားသမီးအေပၚတြင္ ထာဝစဥ္ ေမတၱာထားေသာေၾကာင့္ ျဗဟၼာ ျဖစ္ပါသည္.
၂။ ငယ္စဥ္ကတည္းက ဒီလိုစား၊ဒီလိုသြား၊ဒီလိုေန ဟူ၍
သင္ၾကားျပသေပးေသာေၾကာင့္လက္ဦးဆရာ ျဖစ္သည္။
၃။ မိဘသည္ ရပ္ေဝးတြင္ စီးပြားရွာ၍ သားသမီးကိုေကၽြးေမြးသည္။သားသမီးကလည္း
ထိုသို႔ ျပန္လည္ လုပ္ေကၽြး ထိုက္ေသာ အာဟုေနယ် ပုဂၢိဳလ္ ျဖစ္သည္။
၄။ သားသမီး ရွာေဖြသည္ကို မေပ်ာက္ပ်က္ေအာင္ တိုးတက္ေအာင္ ေစာင့္ေရွာက္ေပးေသာ
ပုဗၸေဒဝတာ ျဖစ္ သည္။
၅။ သားသမီးမေမြးခင္ ကတည္းက ၾကိဳတင္ခ်စ္ခင္လြန္းေသာေၾကာင့္ သုဟဒ ဟုမည္သည္။
၆။ လူျဖစ္ေအာင္ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ဇေနတၳိ ဟုေခၚသည္။
၇။ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးခဲ့ေသာ မိခင္၏ ဂုဏ္ကို ေပါသက ဟုေခၚသည္။
၈။ ယုယၾကင္နာစြာ ေမြးဖြားေပးခဲ့ေသာ မိခင္၏ဂုဏ္ကို ေပါေသႏၱ ဟုေခၚသည္။
၉။ အျမဲတစဥ္ ေစာင့္ေရွာက္ေနတတ္ေသာေၾကာင့္ အာပါဒက ဟုမည္သည္။
၁၀။ လူအေၾကာင္း၊ေလာကအေၾကာင္းကိုမိဘမ်ား သိသမွ် သားသမီးမ်ားသိရေအာင္
ေျပာျပေသာေၾကာင့္ ဒေႆတာရ ဟုေခၚသည္။
၁၁။ သားသမီးမ်ားကို ေခ်ာ့ေျပာ၊နားဝင္ေအာင္ ေျပာေသာေၾကာင့္ ေတာသယႏၱိ
ဂုဏ္မည္သည္။
၁၂။ ကိုယ္သံုးဖို႔ ရွာထားေသာပစၥည္းကို ကိုယ္ ကိုယ္တိုင္မသံုးရက္
၊မစားရက္ေအာင္ သားသမီး အတြက္ ခ်န္ထားေသာေၾကာင္ ့ရေသာ ဂုဏ္ကို ေဂါပယႏၱိ
ဟုေခၚသည္။
စကားခ်ပ္။ ။ ပါဠိစာေပကို မ်ားစြာ ကၽြမ္းက်င္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အခ်ိဳ ႔ေသာ
ပါဠိစာသားမ်ားမွားယြင္းမႈ ရွိခဲ့ေသာ္ ကၽြႏု္ပ္၏
အမွားပင္ျဖစ္ေၾကာင္းဝန္ခံအပ္ပါသည္။ ဘာသာေရးစာအုပ္တစ္အုပ္မွ ျပန္လည္
ေကာက္ႏႈတ္ ေဖာ္ျပ ျခင္း ျဖစ္ပါသည္။
မွ်ေဝမယ္။
Wednesday, May 19, 2010
ရင္ကြဲမ်က္ရည္
အေမ႔အျပံဳးမွာ
ၾကယ္ေတြေၾကြကုန္တာ
ကြ်န္ေတာ္မသိလိုက္ဘူး....
အေမ႔မ်က္ရည္စက္ထဲ
ႏွင္းပုလဲေတြခုန္ဆင္းသြားတာ
ကြ်န္ေတာ္မသိလိုက္ဘူး....
အေမ႔စကားလံုးတိုင္းမွာ
သံကြန္ျခာအထပ္ထပ္ဆင္ျမန္းျပီးသားဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္မသိလိုက္ဘူး....
အေမ႔အျပဳအမူတိုင္းဟာ
စုန္ေရအစီးသန္ဖို႔အားထုတ္မႈတစ္ခုတည္းဆိုတာ
ကြ်န္ေတာ္မသိလိုက္ဘူး....
ကြ်န္ေတာ္ ေတာနက္ထဲကလန္႔ႏိုးေတာ႔
မိုးသီးေတြ ျပာေဝေနျပီး
နဖူးထက္ကလက္ဖမိုးေပၚမွာ ၾကာပြင့္ေနခဲ႔တယ္
ဒါေပမယ္႔ ...
အေမဟာ မိုးကုပ္စက္ဝိုင္းေပၚမွာဆက္ထိုင္ဖို႔
ကြ်န္ေတာ္မေရာက္ေပါက္ႏိုင္တဲ႔ဖ်ာစုတ္ကေလးကိုပဲ
ရင္ဘတ္အျပည္႔ လွဲက်င္းေနေလရဲ႕။ ။
Tuesday, May 18, 2010
ျမတ္စြာဘုရား ေဟာၾကားေတာ္မူေသာ ေအာင္ႏိုင္မႈ ( ၅ ) မ်ိဳး
( ၁ ) ေဒါသအမ်က္ထြက္ေနသူကို အမ်က္မထြက္သျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၂ ) မေကာင္းေသာ ယုတ္မာသူကို ေကာင္းတရားျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၃ ) ေစးႏွဲဝန္တိုသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၄ ) မဟုတ္မမွန္ ေဖာက္ျပန္ခၽြတ္ယြင္းသူကို မွန္ကန္ေစမႈျဖင့္
ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၅ ) ခပ္သိမ္းေသာ အကုသိုလ္ တရားတို႕ကို ကုသုိလ္တရားျဖင့္
ေအာင္ႏိုင္ျခင္း။
( ၂ ) မေကာင္းေသာ ယုတ္မာသူကို ေကာင္းတရားျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၃ ) ေစးႏွဲဝန္တိုသူကို ေပးကမ္းျခင္းျဖင့္ ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၄ ) မဟုတ္မမွန္ ေဖာက္ျပန္ခၽြတ္ယြင္းသူကို မွန္ကန္ေစမႈျဖင့္
ေအာင္ႏိုင္ျခင္း ။
( ၅ ) ခပ္သိမ္းေသာ အကုသိုလ္ တရားတို႕ကို ကုသုိလ္တရားျဖင့္
ေအာင္ႏိုင္ျခင္း။
ေရလွဴဒါန္းျခင္း အက်ိဳး ( ၁၀ ) ပါး
ေရလွဴဒါန္းျခင္း အက်ိဳး ( ၁၀ ) ပါး
( ၁ ) လ်င္ျမန္ျခင္း ၊
( ၂ ) သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ၊
( ၃ ) ေက်ာ္ၾကားျခင္း လူသိမ်ားျခင္း ၊
( ၄ ) ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ကင္းျခင္း ၊
( ၅ ) အေျခြအရံမ်ားျခင္း ၊
( ၆ ) အသက္ရွည္ျခင္း ၊
( ၇ ) အဆင္းလွျခင္း ၊
( ၈ ) ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း ၊
( ၉ ) ခြန္အားဗလ ႀကီးမားျခင္း ၊
( ၁၀ ) ဥာဏ္ပညာ ႀကီးမားျခင္း တို႕ ျဖစ္ပါသည္ ။
( ၁ ) လ်င္ျမန္ျခင္း ၊
( ၂ ) သန္႕ရွင္းစင္ၾကယ္ျခင္း ၊
( ၃ ) ေက်ာ္ၾကားျခင္း လူသိမ်ားျခင္း ၊
( ၄ ) ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈ ကင္းျခင္း ၊
( ၅ ) အေျခြအရံမ်ားျခင္း ၊
( ၆ ) အသက္ရွည္ျခင္း ၊
( ၇ ) အဆင္းလွျခင္း ၊
( ၈ ) ခ်မ္းသာႀကီးျခင္း ၊
( ၉ ) ခြန္အားဗလ ႀကီးမားျခင္း ၊
( ၁၀ ) ဥာဏ္ပညာ ႀကီးမားျခင္း တို႕ ျဖစ္ပါသည္ ။
Monday, May 17, 2010
“အေမ႔အိမ္ကထမင္းပြဲ"
ငါးပိ တို႔စရာ ရယ္နဲ႔
ဖြယ္ဖြယ္ရာစံုလင္စြ
သားလွကိုေကြ်းခဲ႔ အေမ...........။
ဟိုး.........အေ၀းကမို႔
အေမ႔ဆီမႀကံဳသာေပါ႔
စုန္တခါ ဆန္တခ်ီနဲ႔
က်င္လည္ရလူ႔ေလာကထဲ
ေမာဟိုက္လွေပ...................။
ေမာဟထမင္း ေလာဘဟင္းနဲ႔
မတင္းတိမ္သမ်ွ အမ်က္ေ၀
ရတက္ေပြလီ အျဖစ္မ်ား.............။
ယပ္ကေလး တဖ်က္ဖ်က္နဲ႔
ခူးခပ္ကာ သား ကိုေကြ်း
ၾကည့္ေငးရင္း ပီတိဖံုးလို႔............။
ၿပံဳးေနတဲ႔ အေမ႔မ်က္ႏွာ
ဘယ္ခါမွျပန္ျမင္ေတြ႔လိမ္႔
အေမ႔ အိမ္ထမင္းဟင္းကို
ေမ်ွာ္ေတြးရင္း လႊမ္းပါရတယ္
(အေမေရ) စားရေစသား.............။ ။
(Ye Noung)
10.phosaw@gmail.com
အေမ နဲ႔ေ၀းေနတဲ႔ သား/သမီး မ်ား ကိုရည္ရႊယ္ပါသည္။
ဖြယ္ဖြယ္ရာစံုလင္စြ
သားလွကိုေကြ်းခဲ႔ အေမ...........။
ဟိုး.........အေ၀းကမို႔
အေမ႔ဆီမႀကံဳသာေပါ႔
စုန္တခါ ဆန္တခ်ီနဲ႔
က်င္လည္ရလူ႔ေလာကထဲ
ေမာဟိုက္လွေပ...................။
ေမာဟထမင္း ေလာဘဟင္းနဲ႔
မတင္းတိမ္သမ်ွ အမ်က္ေ၀
ရတက္ေပြလီ အျဖစ္မ်ား.............။
ယပ္ကေလး တဖ်က္ဖ်က္နဲ႔
ခူးခပ္ကာ သား ကိုေကြ်း
ၾကည့္ေငးရင္း ပီတိဖံုးလို႔............။
ၿပံဳးေနတဲ႔ အေမ႔မ်က္ႏွာ
ဘယ္ခါမွျပန္ျမင္ေတြ႔လိမ္႔
အေမ႔ အိမ္ထမင္းဟင္းကို
ေမ်ွာ္ေတြးရင္း လႊမ္းပါရတယ္
(အေမေရ) စားရေစသား.............။ ။
(Ye Noung)
10.phosaw@gmail.com
အေမ နဲ႔ေ၀းေနတဲ႔ သား/သမီး မ်ား ကိုရည္ရႊယ္ပါသည္။
သတိရတယ္ ေမေမ..............
ေမေမ အခုခ်ိန္ဆုိ သား အရမ္းသတိရတယ္
ဘယ္အခ်ိန္ ေမေမနဲ့ေတြ႕မလည္းလုိ႕
သား ေလးေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတယ္
ရထားၾကီးေတြေျပးထြက္တုိ္င္း အိမ္ျပန္ခ်င္ေပမဲ့
မျဖစ္နုိင္လုိ႕ပါ........သား........ဝမး္နည္းေနတယ္
သူမ်ားေတာ့ မိမ်ားေန႕ေရာက္လုိ႕
သ႕ူေမ...... ေတြနဲ့ေပ်ာ္ပါးၾကတယ္
ဒါေပမဲ့ သား မွာ ေမေမ မရိွေတာ့
အားငယ္စြာနဲ့ပဲ အိမ္းခန္းက်င္းေလးထဲမွာ
ငိုရိႈက္ေနမိ ေမေမ ...........
အခုေတာ့ ေမေမ့ အသံေတြကိုသားအရမ္း
ၾကားခ်င္တယ္
ေမေမ နဲ႕တူတူထုိင္ျပိးစကားေတြေျပာအံုးမလား
ဒီလုိနဲ႕ပဲ တသက္လံုးေဝးကြာရင္း
ဘဝကိုအဆံုးသတ္ေတာ့မလား........
ျပန္ဆံုးနုိင္ေအာင္သားအျမဲဆုေတာင္း
ေပးတယ္ေနာ္ ေမေမ.........
ေမေမ့ကို သားအရမ္းခ်စ္တယ္
လြမ္းလည္းလြမ္းတယ္။။။။။။။။။
ဘယ္အခ်ိန္ ေမေမနဲ့ေတြ႕မလည္းလုိ႕
သား ေလးေစာင့္ေမ်ွာ္ေနတယ္
ရထားၾကီးေတြေျပးထြက္တုိ္င္း အိမ္ျပန္ခ်င္ေပမဲ့
မျဖစ္နုိင္လုိ႕ပါ........သား........ဝမး္နည္းေနတယ္
သူမ်ားေတာ့ မိမ်ားေန႕ေရာက္လုိ႕
သ႕ူေမ...... ေတြနဲ့ေပ်ာ္ပါးၾကတယ္
ဒါေပမဲ့ သား မွာ ေမေမ မရိွေတာ့
အားငယ္စြာနဲ့ပဲ အိမ္းခန္းက်င္းေလးထဲမွာ
ငိုရိႈက္ေနမိ ေမေမ ...........
အခုေတာ့ ေမေမ့ အသံေတြကိုသားအရမ္း
ၾကားခ်င္တယ္
ေမေမ နဲ႕တူတူထုိင္ျပိးစကားေတြေျပာအံုးမလား
ဒီလုိနဲ႕ပဲ တသက္လံုးေဝးကြာရင္း
ဘဝကိုအဆံုးသတ္ေတာ့မလား........
ျပန္ဆံုးနုိင္ေအာင္သားအျမဲဆုေတာင္း
ေပးတယ္ေနာ္ ေမေမ.........
ေမေမ့ကို သားအရမ္းခ်စ္တယ္
လြမ္းလည္းလြမ္းတယ္။။။။။။။။။
ဦးသုခ၏ `အေမ`
ဦးသုခ၏ `အေမ`
ကမၻာၾကီး ကမၻာၾကီးကို
အာဒံနဲ႔ ဧဝ ကပဲ စတယ္လို႔ ေျပာေျပာ...
ျဗဟၼာၾကီးေလးဦးက စတယ္ပဲေျပာေျပာ...
သူတုိ႔ထဲမွာ
အေမ...ဆိုတဲ့ ဣတၳိလိင္
ပါလာလုိ႔သာ
ကမၻာၾကီးက အဆက္မျပတ္ဘဲနဲ႔
ဒီေန႔အထိ က်ေနာ္တို႕အထိ
သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြျဖစ္လာတယ္မဟုတ္လား အေမ...
အေမမွန္သမွ်
ဘာသာျခား လူမ်ဳိးျခားရယ္လို႔
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ မရွိဘူးအေမ...
သားသည္အေမတစ္ေယာက္ဟာ
အေမပါပဲ အေမ...
သူက ယုတ္ညံ့လို႔...
သူက လူမ်ဳိးျခားမို႔လို႔...
သူက ဘယ္ဘာသာမို႔လို႔...
မဟုတ္ပါဘူး အေမ
မဟုတ္ပါဘူး
က်ေနာ္ျမင္တာျဖင့္
က်ေနာ္ေျပာဦးမယ္
က်ေနာ္လြန္သြားမလား...
မလြန္ပါဘူး အေမ
က်ေနာ္ စဥ္းစားထားျပီးမွ ေျပာတာပါ
အေမမွန္ရင္ေလ...
အေမ
နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာ
ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့...
အေမဟာ
က်ေနာ့္လက္ထက္ထဲမွာ...
က်ေနာ့္မ်က္ေစ့ေအာက္မွာပဲ မိန္းမရႊင္ျဖစ္ေနပါေစ......
အေမဟာ အေမပါပဲ.....။ ။
ကမၻာၾကီး ကမၻာၾကီးကို
အာဒံနဲ႔ ဧဝ ကပဲ စတယ္လို႔ ေျပာေျပာ...
ျဗဟၼာၾကီးေလးဦးက စတယ္ပဲေျပာေျပာ...
သူတုိ႔ထဲမွာ
အေမ...ဆိုတဲ့ ဣတၳိလိင္
ပါလာလုိ႔သာ
ကမၻာၾကီးက အဆက္မျပတ္ဘဲနဲ႔
ဒီေန႔အထိ က်ေနာ္တို႕အထိ
သားစဥ္ေျမးဆက္ေတြျဖစ္လာတယ္မဟုတ္လား အေမ...
အေမမွန္သမွ်
ဘာသာျခား လူမ်ဳိးျခားရယ္လို႔
က်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာ မရွိဘူးအေမ...
သားသည္အေမတစ္ေယာက္ဟာ
အေမပါပဲ အေမ...
သူက ယုတ္ညံ့လို႔...
သူက လူမ်ဳိးျခားမို႔လို႔...
သူက ဘယ္ဘာသာမို႔လို႔...
မဟုတ္ပါဘူး အေမ
မဟုတ္ပါဘူး
က်ေနာ္ျမင္တာျဖင့္
က်ေနာ္ေျပာဦးမယ္
က်ေနာ္လြန္သြားမလား...
မလြန္ပါဘူး အေမ
က်ေနာ္ စဥ္းစားထားျပီးမွ ေျပာတာပါ
အေမမွန္ရင္ေလ...
အေမ
နားနဲ႔မနာ ဖဝါးနဲ႔နာ
ေျပာလိုက္ပါရေစေတာ့...
အေမဟာ
က်ေနာ့္လက္ထက္ထဲမွာ...
က်ေနာ့္မ်က္ေစ့ေအာက္မွာပဲ မိန္းမရႊင္ျဖစ္ေနပါေစ......
အေမဟာ အေမပါပဲ.....။ ။
Tuesday, May 11, 2010
ကုိးကြယ္ၿခင္းႏွင့္ဘာသာတရား(၃)
ဗုဒၶဘာသာ ရူေထာင့္က ေနေတာ့ လူသားေတြရဲ့ လိုအပ္ခ်က္ကုိ ဘာနဲ့ၿဖည့္မလဲ ဆိုရင္ ဓမၼနဲ့ၿဖည့္မွ ၿပည့္ႏုိင္ ပါလိမ့္မယ္ ။ ပစၥည္းေတြနဲ့ ၿဖည့္ေနလို.ေတာ့ ၿပည့္မွာ မဟုတ္ပါဘူး။ ေလာဘရဲ့
လိုအပ္ခ်က္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပည့္စံုတယ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ အလိုမၿပည့္ သမွ်ကုိ
ဒုကၡလုိ. ေၿပာၾကပါတယ္။ အဲဒီ လိုတယ္၊ လိုတယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓတ္ကုိ
ထုတ္ပစ္လိုက္မွပဲ အားလံုး အလို ၿပည့္သြားမွာပါ။ လိုတယ္၊ လိုတယ္ ဆိုတာသည္
သမုဒယ ၊ လိုသေလာက္ မရခ်င္းသည္ ဒုကၡ ထုိႏွစ္ပါးသည္ သစၥာႏွစ္ပါး ၿဖစ္ေပသည္။
ထုိ.ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ အစ သစၥာက ၊ အမွန္ကုိ နားလည္ၿခင္းပင္ ၿဖစ္ေပသည္၊
အမွန္ကုိ တကယ္ သိမွ ပညာတတ္ ဟု ေခၚပါတယ္။ အရာရာ အေၾကာင္း အက်ိဳး၊ အေကာင္း
အဆိုး မွန္သမွ်ကုိ ခြဲၿခားေ၀ဖန္ စီစစ္တဲ့ဥဏ္ ရွိသူမွသာလွ်င္ ပညာတတ္လို.
ေခၚဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ထို့ၿပင္ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ၀ါဒသည္ ၀ိဘဇၨဝါဒ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ၏ ၀ါဒသည္ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိတယ္။ စီစစ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ကုိးကြယ္မိၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ကုိးကြယ္ခံတဲ့ ဘုရားကို ၿဖစ္ေစ၊ ရဟန္း ကုိပဲ ၿဖစ္ေစ ဘာမွ ေ၀ဖန္ခြင့္
မရွိဘူးဆိုတဲ့ ဘာသာ တရားမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အလြန္တစ္ရာ လြတ္လပ္ပါတယ္။
ထို.ေၾကာင့္
နေမာ ဝိဘဇၨ ဝါဒိေနာ အနႏၲ ဇိနႆ။
အနႏၲ ဇိနႆ ဆို သည့္ စကားမွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ကုိယ္တိုင္က ေၾကြးေၾကာ္ ခဲ့ေသာ စကားကုိ သံုးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဗုဒၶ အၿဖစ္သို ့ေရာက္ၿပီးေသာအခါ အသေခ်ၤ
ပလႅင္ေဗြ ကေနၿပီး ေဗာဓိပင္ တစ္ပတ္လည္တြင္ ေလးဆယ့္ကုိးရက္ သတင္းသံုး
ေနခဲ့ၿပီး၊ ဗာရာဏသီ ဘက္ကုိ တစ္ပါးတည္း ခရီးရွည္ ထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဘာအလို့ငွာလဲဆိုရင္ သစၥာတရားေတြ ၿပဘို.ရာ အတြက္ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ
ခရီးထြက္တဲ့ အခါမွာ ဗာရဏသီနဲ့ ဗုဒၶဂါယာ ၾကားက ဂယာၿမိဳ.ဦးက ေတာအုပ္ၾကီးကုိ
ဂရာသီတ လို့ေခၚပါတယ္။ အဲဒီ ေတာအုပ္ၾကီး ထဲမွာ အ၀တ္လုံးလံုး မ၀တ္တဲ့ တိတၳိ
သဲကတံုးၾကီး ဥပကနဲ့ ၿမတ္ဗုဒၶတို့ ေတြ.ဆံု ခဲ့ၾကပါတယ္ ။
ထိုေခတ္က ဟိရိ ၊ ၾသတၱပၸဆုိတဲ့ ရွက္ျခင္း ေၾကာက္ျခင္းေတြ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေလာကၾကီးက ၾကည့္ လိုက္ လွ်င္ အ၀တ္လံုးလံုး
မ၀တ္တဲ့ လူေတြဟာ နိ္သီရိက ပုဂၢိဳလ္ေတြ လို. ေခၚဆိုၾကတယ္။ က်က္သေရ မရွိတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြလို. ဒီလို ဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို.က သူတို့ အယူနဲ့သူတို.
ဘာေၿပာလဲ ဆိုေတာ့ အ၀တ္မ၀တ္ တာကမွ က်က္သေရ ရွိတယ္တဲ့။ အ၀တ္ကေလး တစ္ထည္ကုိ
သံေယာဇဥ္ တြယ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္ ကိေလသာ ေတြကုိ ဘယ္လို ေအာင္ၿမင္
မလဲေပါ့ေလ။ သူတို့လည္း သူတို. အေၾကာင္းနဲ. သူတို့ လာတာ။ ထို.ေၾကာင့္
အ၀တ္အထည္ကုိ တြယ္တာ မေနနဲ့ေတာ. အကုန္စြန္. ဆိုၿပီးေတာ့ သားစြန္.၊
မယားစြန္.၊ ဇနီးစြန္.၊ ထီးစြန္.၊ နန္းစြန္. ၊ အိုးစြန္. ၊ အိမ္စြန္. ၊
ဒီေလာက္စြန္. ယံုနဲ. အားမရေသးႏိုင္ပဲ ၊ သံေယာဇဥ္ အၾကြင္းမဲ့ ၿဖတ္တယ္ဆိုၿပီး
အ၀တ္ပါ အကုန္ စြန္. ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဗုဒၶ မပြင့္ေပၚမွီ ၊ ဗုဒၶနဲ.
ေခတ္တိုင္း အမ်ား ၾကီးရိွပါတယ္။ သူတို.ကေၿပာတယ္၊ သူတို.ကုိယ္သူတို.
ေအာင္ၿမင္ သူေတြတဲ့။ ဘာေအာင္တာ လဲဆိုေတာ့ ကိေလသာကုိ ေအာင္တာတဲ့။
အ၀တ္ကေလးမွာ စြဲေနတဲ့ အစြဲဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ ကိေလသာ ေအာင္ၿပီးတဲ့
အတြက္ေၾကာင့္ သူတို.က သူတို့ကိုယ္သူတို့ ေအာင္ၿမင္သူ ေတြလို့ ေၿပာပါတယ္။
ေအာင္ၿမင္သူ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ဇိနပါပဲ။ အဲဒီ ဇိန ကုိ အိႏိၵယက အသံ ထြက္ေတာ့
ဂ်ိနလို. အသံထြက္ပါတယ္။ အဲဒီ ဂိ်န ကေန ေနာက္ေတာ့ ဂ်ိန္း ၿဖစ္္လာခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ိန္းဆိုတဲ့ စကားလံုး ဟာဇိန ၊ ဂ်ိန ကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ိန္းၿဖစ္လာပါတယ္ ။
ၿမန္မလို ဘာသာၿပန္လွ်င္ ေအာင္ၿမင္တဲ့ လူေတြကုိ ဂ်ိန္းလို့ေခၚတယ္ ။ ဘာ
ေအာင္ၿမင္လဲ ဆုိေတာ့ ကာမဂုဏ္ ကုိ ေအာင္ၿမင္တဲ့ လူေတြလို့ ေခၚပါတယ္။
ၿမတ္စြာဘုရားထက္ ႏွစ္သံုးဆယ္ ေလာက္ေစာ ၿပီး ေပၚေပါက္ခဲ့ ပါတယ္။ ဂ်ိန္း
ဂိုဏ္းကုိ ဦးေဆာင္သူ ကေတာ့ ေ၀သာလီသား နိဂ႑နာဋပုတၱ ၿဖစ္ပါတယ္။
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဇနီး မယား သား သမီးေတြနဲ့ ေန ေနတံုး စဥ္းစားခဲ့တယ္။
ကမၻာေလာကၾကီး တစ္ခုလံုး ေသာက ပရိေဒ၀နဲ. ဒုကၡေတြ မ်ားလိုက္တာ။ ဒီဒုကၡ ေတြရဲ့
အေၾကာင္းရင္းက ဘာေတြ ဘာလိမ့္မလဲ။ ထိုအထိအေတြး ေတြက ေကာင္းမြန္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ဂိ်န္း၀ါဒသည္ ဗုဒၶ၀ါဒနဲ့ ထပ္တူက်လို. ေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတာ
ကုိလည္း ေတြ.ရပါတယ္္။ ဒုကၡ ေတြရဲ့အေၾကာင္းဟာ ဘာလဲဆိုၿပီး သူ ေဖာ္ထုတ္တာက
သံေယာဇဥ္ပဲ။ ထို့ ေၾကာင့္ ဇနီးယား၊ သမီး သား သံေယာဇဥ္ ေတြကုိၿဖတ္ၿပီး
စြန္.လြတ္ ခဲ့တယ္။ စီးပြား ဥစၥာေတြ အကုန္ လံုးစြန္.ပစ္ခဲ့တယ္။
ပိတ္ၿဖဴေလး၀တ္၊ ေခါင္းရိတ္ၿပီးေတာ့ ေတာထြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ေတာထဲမွာ တရား
ႏွလံုးက်င့္ သံုးလို့ေနတယ္။ အာနာပါန ပဲ က်င့္တာပါပဲ။ အာနာပါန က်င့္ေတာ့
သမာဓိ ေတာ္ေတာ္ ေလးေကာင္း လာပါတယ္။ စိတ္ေတြၾကည္၊ သမာဓိက ေကာင္းေနေတာ့
ႏွာေခါင္းထဲကေလက အၿပင္ထြက္ သြားေသာအခါ ေလကပံုသဏန္ ေပၚၿပီးေတာ့ ထြက္သြားတယ္။
ထုိအရာကို လိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ့ ေလထဲမွာ ပုိး ေကာင္ေလး ေတြ ေတြ.တယ္။
ရူသြင္းလိုက္တဲ့အခါ ေလထဲက ပိုးေကာင္ေလးေတြက အထဲ ၀င္သြားတယ္။ ရူထုတ္လိုက္ေတာ့ ၀မ္းထဲ က
ပိုးေတြက အၿပင္ထြက္ သြားတယ္။ အၿပင္ပိုးက ၀မ္းထဲေရာက္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္
မတူေတာ့ အထဲ ေရာက္ေတာ့ေသတယ္။ အထဲကပိုး အၿပင္ေရာက္ေတာ့ ေသတယ္။ ထို.ေၾကာင့္
သူစဥ္းစားတယ္။ ထြက္ေလ ၊ ၀င္ေလဆိုတဲ့ ကမဠန္းက အကုသိုလ္ အားၾကီးတဲ့ ကမဌန္း
၊ပိုးေကာင္ေတြကုိ ေသေစတယ္။
ထို. ေၾကာင့္ ထြက္တဲ့ေလလည္း မထြက္ရေအာင္ ၊ ၀င္တဲ့ေလလည္း မ၀င္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ထြက္ေလ ၀င္ေလ ရပ္ေအာင္ က်င့္ရမယ္ ဆိုၿပီး ၿဖစ္ၿပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ထြက္ေလ၊ ၀င္ေလကုိ ရပ္ေအာင္ မလုပ္နိင္ေတာ့ အၿပင္ဘက္က
ပိုးနဲ့ အတြင္းထဲကပိုး ၀င္ခြင့္ ထြက္ခြင့္ မရေအာင္ ႏွာေခါင္းအ၀တ္ နဲ့
စည္းထား ၿပန္တယ္။ ပိုးေကာင္ေလးေတြ ေသတဲ့ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ေစတနာနဲ့ သတ္မသတ္
ဆိုတဲ့ ကိစၥကို သူသည္ ထည့္မစဥ္း စားခဲ့ၿခင္းေၾကင့္ ထိုအေတြးသည္ အစြန္းေရာက္
သြားေစခဲ့ပါသည္။
ထိုေနာက္ တရားက်င့္ ေသာအခါေတာ့ ပိတ္ၿဖဴေလး၀တ္ၿပီး က်င့္ေသာေၾကာင့္ ၿဖဴတဲ့အ၀တ္က ညစ္ႏြမ္း သြားတယ္ဆုိ ညစ္မွန္း သိပ္သိသာတယ္။ ထို.ေၾကာင့္ ေလ်ာ္ရ
ၿပန္ပါတယ္။ေလ်ာ္ၿပီးေတာ့ ၿပန္၀တ္နဲ့၊ ေလ်ာ္ရင္း၊ ေလ်ာ္ရင္းနဲ့
စဥ္းစားၿပန္တယ္၊ ေလ်ာ္ရတဲ့ ဒုကၡ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိ အၿဖဴေရာင္ကုိ သံေယာဇဥ္
ၿဖစ္လို. အဲဒီ အၿဖဴ ေလးကုိ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္ေတာ့၊ အ၀တ္၀တ္ရတာ ၊ဘာေၾကာင့္
ဒီအ၀တ္ ေတြ ဒီေလာက္ ၀တ္ၾကသလဲ စဥ္းစားၿပန္တယ္။ ပူတာမခံႏုိင္ဘူး၊
ေအးတာမခံႏိုင္ဘူး၊ အ၀တ္နဲ့ ဖံုးထားတယ္။ မက္ကိုက္၊ ၿခင္ကုိက္၊ ယင္ကိုက္၊
ေနပူ၊ ေလတုိက္၊ မခံနိုင ္ေသာေၾကာင့္ အ၀တ္နဲ့ ဖံုးထားတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ
၊မက္၊ၿခင္၊ ယင္၊ ေလ၊ ေနထိတာ မခံႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သံေယာဇဥ္
ၿဖစ္လို.၊ ထိုသံေယာဇဥ္ကို ၿဖတ္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး အ၀တ္စ ခၽြတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဟိရိ
၊ ၾသတၱပ တရားဆိုတာ ကုိထည္.သြင္း မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး ။
ေနာက္ေတာ့ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ မေပၚရန္ အတြက္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ဆူးထဲမွာ အိပ္ၿပီးႏွိပ္စက္၊ တေဆာင္းတြင္းလံုး ေရစိမ္ၿပီးေတာ့ ႏွိပ္စက္၊ တေႏြလံုးလံုး မီးလွဳံၿပီး
နွိပ္စက္ ၿပန္ပါတယ္။ဒီခႏၶာကုိယ္ကုိ နွိပ္စက္လြန္း အားၾကီးေတာ့ ရာဂ တဏွာေလဘ
မေပၚႏိုင္ဘူး၊ ငုတ္သြားတယ္၊ ႏွိပ္စက္ပါမ်ားရင္ ပင္ပန္းလြန္း အားၾကီးရင္
ကိေလသာ စိတ္က ငုတ္သြားတယ္။ ထိုအရာကုိ ကိေလသာ ကာမဂုဏ္ကုိ
ေအာင္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့၊ ဇိန အမည္ခံတဲ့ ဂ်ိန္းဂိုဏ္း ၿဖစ္လာပါတယ္။
ထိုပုဂၢိဳလ္ၾကီး အဲဒီ ဂိ်န အမည္ခံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး ေဟာတဲ့ တရားေတြဟာ ဂ်ိန္းဘာသာ (Jainism)
ၿဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီ ဂ်ိန္းဆိုတဲ့ ဆရာၾကီး ဂိုဏ္းထဲမွာ ၀င္ေနတဲ့ ဥပက
ဆရာၾကီးနဲ့ က်က္သေရရွိရွိ သကၤန္းကုိ သပၸယ္စြာ ၀တ္ရံုထားေသာ ၿမတ္ဗုဒၶႏွင့္
လမ္းမွာ ဆံုၾကတယ္။ ဆံုေတာ့ ဥပက၊ က ၿမတ္ဗုဒၶ ကုိေတြ.လွ်င္ေတြ.ခ်င္း၊ ေမးတဲ့
ေမးခြန္းေတြ မ်ားစြာထဲက အက်ဥ္းေလး ေရးသားလိုက္ပါတယ္။
အုိအရွင္ ၊ အရွင္မ်က္နွာ ၾကည့္ရတာ အိေၿႏၵက ၾကည္လိုက္တာ၊ အရည္အဆင္းကလည္း
ေရႊလို၀င္းၿပီး ေတာ ့ေနတယ္။ ဘယ္သူ.ကုိ ဆရာတင္ ၿပီးေတာ့ ရဟန္းၿပဳ ခဲ့ပါသလဲ၊
အသင့္ဆရာ ဘယ္သူမ်ားပါလဲ။ ထိုအခါ ၿမတ္ဗုဒၶက ဇိတာေ၀ပါပကာဓမၼာ၊ တကယ့္ကုိပဲ
ယုတ္မာေသာ တရားေတြကို အၾကြင္းမဲ့ ေအာင္ၿပီးၿပီ ဟဲ့။ ဥပကာ ဒါေၾကာင့္ ငါသည္
ဇိနမည္၏တဲ့ ။
ယုတ္မာတဲ့ တရား တစိတ္တစ္ေဒသ ပဲေအာင္ၿပီးေတာ့ မေအာင္ေသးတာေတြ က်န္ေသး သလားလို. ေမးရင္ အနႏၵဇိေနာ ဆိုတဲ့ ပုဒ္က ေၿပာေနပါတယ္။ ယုတ္မာတဲ့ တရားေတြ အၾကြင္းမရွိ အကုန္လံုး ေအာင္ၿမင္ ၿပီးခဲ့
တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ အနႏၵဇိန မည္ပါသည္။
ထို.ေၾကာင့္ အေတြးဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အေၾကာင္းနဲ့ ယုတၱိနဲ့ စနစ္တက် ေတြးတတ္ဖို. သိပ္လိုပါတယ္။ ယုတၱိရွိ ရွိနဲ့ ေတြးႏိုင္မွ ေတြးရင္း ေတြးရင္းနဲ့ ယုတၱိ
ကင္းမဲ့သြားရင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ရူးသြပ္စရာ၊ အစြန္းေရာက္ စရာအေၾကာင္းေတြ
ၿဖစ္လာ တတ္ပါတယ္။ ထို.ေၾကာင့္ ၀ိဗဇ ၀ါဒီေနာ-အရာရာ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္း
အဆိုး မွန္သမွ်ကုိ ခြဲၿခား ေ၀ဖန္ေလ. ရွိေပေသာ အနႏၵဇိနႆ-ယုတ္မာတဲ့ တရားေတြ
အကုန္လံုးကုိ အၾကြင္း မရွိ ေအာင္ၿမင္ေတာ္မူ ၿပီးေသာ ၿမတ္ဗုဒၶ အား နေမာ ကာယ၊
၀စီ၊ မေနာ ခ်ီလ်က္ လက္ဆံုမိုး၍ ရွိခိုးရၿခင္းသည္ ေကာင္းစြာ မေသြ ၿဖစ္ပါ
ေစေတာ့ သတည္း။
လူတိုင္း၊လူတိုင္း၊ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရား ကုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာ ကုိမဆို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႏိုင္ ပါတယ္။
က်န္းကိုး -ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ
အေၿခခံတရားေတာ္
ေရးသားၿပဳစုသူ – ေမစိုး
လိုအပ္ခ်က္သည္ ဘယ္ေတာ့မွ ၿပည့္စံုတယ္ မရွိႏိုင္ပါဘူး။ အလိုမၿပည့္ သမွ်ကုိ
ဒုကၡလုိ. ေၿပာၾကပါတယ္။ အဲဒီ လိုတယ္၊ လိုတယ္ ဆိုတဲ့ စိတ္ဓတ္ကုိ
ထုတ္ပစ္လိုက္မွပဲ အားလံုး အလို ၿပည့္သြားမွာပါ။ လိုတယ္၊ လိုတယ္ ဆိုတာသည္
သမုဒယ ၊ လိုသေလာက္ မရခ်င္းသည္ ဒုကၡ ထုိႏွစ္ပါးသည္ သစၥာႏွစ္ပါး ၿဖစ္ေပသည္။
ထုိ.ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ အစ သစၥာက ၊ အမွန္ကုိ နားလည္ၿခင္းပင္ ၿဖစ္ေပသည္၊
အမွန္ကုိ တကယ္ သိမွ ပညာတတ္ ဟု ေခၚပါတယ္။ အရာရာ အေၾကာင္း အက်ိဳး၊ အေကာင္း
အဆိုး မွန္သမွ်ကုိ ခြဲၿခားေ၀ဖန္ စီစစ္တဲ့ဥဏ္ ရွိသူမွသာလွ်င္ ပညာတတ္လို.
ေခၚဆိုႏိုင္ပါတယ္။
ထို့ၿပင္ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ၀ါဒသည္ ၀ိဘဇၨဝါဒ ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶ၏ ၀ါဒသည္ ေ၀ဖန္ခြင့္ရွိတယ္။ စီစစ္ခြင့္ ရွိပါတယ္။ ကုိးကြယ္မိၿပီဆိုရင္ အဲဒီ ကုိးကြယ္ခံတဲ့ ဘုရားကို ၿဖစ္ေစ၊ ရဟန္း ကုိပဲ ၿဖစ္ေစ ဘာမွ ေ၀ဖန္ခြင့္
မရွိဘူးဆိုတဲ့ ဘာသာ တရားမ်ိဳး မဟုတ္ပါဘူး။ အလြန္တစ္ရာ လြတ္လပ္ပါတယ္။
ထို.ေၾကာင့္
နေမာ ဝိဘဇၨ ဝါဒိေနာ အနႏၲ ဇိနႆ။
အနႏၲ ဇိနႆ ဆို သည့္ စကားမွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ကုိယ္တိုင္က ေၾကြးေၾကာ္ ခဲ့ေသာ စကားကုိ သံုးထားၿခင္းၿဖစ္သည္။ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဗုဒၶ အၿဖစ္သို ့ေရာက္ၿပီးေသာအခါ အသေခ်ၤ
ပလႅင္ေဗြ ကေနၿပီး ေဗာဓိပင္ တစ္ပတ္လည္တြင္ ေလးဆယ့္ကုိးရက္ သတင္းသံုး
ေနခဲ့ၿပီး၊ ဗာရာဏသီ ဘက္ကုိ တစ္ပါးတည္း ခရီးရွည္ ထြက္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဘာအလို့ငွာလဲဆိုရင္ သစၥာတရားေတြ ၿပဘို.ရာ အတြက္ ၿဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိ
ခရီးထြက္တဲ့ အခါမွာ ဗာရဏသီနဲ့ ဗုဒၶဂါယာ ၾကားက ဂယာၿမိဳ.ဦးက ေတာအုပ္ၾကီးကုိ
ဂရာသီတ လို့ေခၚပါတယ္။ အဲဒီ ေတာအုပ္ၾကီး ထဲမွာ အ၀တ္လုံးလံုး မ၀တ္တဲ့ တိတၳိ
သဲကတံုးၾကီး ဥပကနဲ့ ၿမတ္ဗုဒၶတို့ ေတြ.ဆံု ခဲ့ၾကပါတယ္ ။
ထိုေခတ္က ဟိရိ ၊ ၾသတၱပၸဆုိတဲ့ ရွက္ျခင္း ေၾကာက္ျခင္းေတြ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေလာကၾကီးက ၾကည့္ လိုက္ လွ်င္ အ၀တ္လံုးလံုး
မ၀တ္တဲ့ လူေတြဟာ နိ္သီရိက ပုဂၢိဳလ္ေတြ လို. ေခၚဆိုၾကတယ္။ က်က္သေရ မရွိတဲ့
ပုဂၢိဳလ္ေတြလို. ဒီလို ဆိုၾကတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူတို.က သူတို့ အယူနဲ့သူတို.
ဘာေၿပာလဲ ဆိုေတာ့ အ၀တ္မ၀တ္ တာကမွ က်က္သေရ ရွိတယ္တဲ့။ အ၀တ္ကေလး တစ္ထည္ကုိ
သံေယာဇဥ္ တြယ္ေနတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ဟာ ဘယ္ ကိေလသာ ေတြကုိ ဘယ္လို ေအာင္ၿမင္
မလဲေပါ့ေလ။ သူတို့လည္း သူတို. အေၾကာင္းနဲ. သူတို့ လာတာ။ ထို.ေၾကာင့္
အ၀တ္အထည္ကုိ တြယ္တာ မေနနဲ့ေတာ. အကုန္စြန္. ဆိုၿပီးေတာ့ သားစြန္.၊
မယားစြန္.၊ ဇနီးစြန္.၊ ထီးစြန္.၊ နန္းစြန္. ၊ အိုးစြန္. ၊ အိမ္စြန္. ၊
ဒီေလာက္စြန္. ယံုနဲ. အားမရေသးႏိုင္ပဲ ၊ သံေယာဇဥ္ အၾကြင္းမဲ့ ၿဖတ္တယ္ဆိုၿပီး
အ၀တ္ပါ အကုန္ စြန္. ၾကတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ေတြဟာ ဗုဒၶ မပြင့္ေပၚမွီ ၊ ဗုဒၶနဲ.
ေခတ္တိုင္း အမ်ား ၾကီးရိွပါတယ္။ သူတို.ကေၿပာတယ္၊ သူတို.ကုိယ္သူတို.
ေအာင္ၿမင္ သူေတြတဲ့။ ဘာေအာင္တာ လဲဆိုေတာ့ ကိေလသာကုိ ေအာင္တာတဲ့။
အ၀တ္ကေလးမွာ စြဲေနတဲ့ အစြဲဆိုတဲ့ သံေယာဇဥ္ ကိေလသာ ေအာင္ၿပီးတဲ့
အတြက္ေၾကာင့္ သူတို.က သူတို့ကိုယ္သူတို့ ေအာင္ၿမင္သူ ေတြလို့ ေၿပာပါတယ္။
ေအာင္ၿမင္သူ ဆိုတဲ့ စကားဟာ ဇိနပါပဲ။ အဲဒီ ဇိန ကုိ အိႏိၵယက အသံ ထြက္ေတာ့
ဂ်ိနလို. အသံထြက္ပါတယ္။ အဲဒီ ဂိ်န ကေန ေနာက္ေတာ့ ဂ်ိန္း ၿဖစ္္လာခဲ့ပါတယ္။
ဂ်ိန္းဆိုတဲ့ စကားလံုး ဟာဇိန ၊ ဂ်ိန ကေန ေနာက္ပိုင္းမွာ ဂ်ိန္းၿဖစ္လာပါတယ္ ။
ၿမန္မလို ဘာသာၿပန္လွ်င္ ေအာင္ၿမင္တဲ့ လူေတြကုိ ဂ်ိန္းလို့ေခၚတယ္ ။ ဘာ
ေအာင္ၿမင္လဲ ဆုိေတာ့ ကာမဂုဏ္ ကုိ ေအာင္ၿမင္တဲ့ လူေတြလို့ ေခၚပါတယ္။
ၿမတ္စြာဘုရားထက္ ႏွစ္သံုးဆယ္ ေလာက္ေစာ ၿပီး ေပၚေပါက္ခဲ့ ပါတယ္။ ဂ်ိန္း
ဂိုဏ္းကုိ ဦးေဆာင္သူ ကေတာ့ ေ၀သာလီသား နိဂ႑နာဋပုတၱ ၿဖစ္ပါတယ္။
ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ဇနီး မယား သား သမီးေတြနဲ့ ေန ေနတံုး စဥ္းစားခဲ့တယ္။
ကမၻာေလာကၾကီး တစ္ခုလံုး ေသာက ပရိေဒ၀နဲ. ဒုကၡေတြ မ်ားလိုက္တာ။ ဒီဒုကၡ ေတြရဲ့
အေၾကာင္းရင္းက ဘာေတြ ဘာလိမ့္မလဲ။ ထိုအထိအေတြး ေတြက ေကာင္းမြန္ခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီ ဂိ်န္း၀ါဒသည္ ဗုဒၶ၀ါဒနဲ့ ထပ္တူက်လို. ေကာင္းတာေတြ အမ်ားၾကီး ရွိတာ
ကုိလည္း ေတြ.ရပါတယ္္။ ဒုကၡ ေတြရဲ့အေၾကာင္းဟာ ဘာလဲဆိုၿပီး သူ ေဖာ္ထုတ္တာက
သံေယာဇဥ္ပဲ။ ထို့ ေၾကာင့္ ဇနီးယား၊ သမီး သား သံေယာဇဥ္ ေတြကုိၿဖတ္ၿပီး
စြန္.လြတ္ ခဲ့တယ္။ စီးပြား ဥစၥာေတြ အကုန္ လံုးစြန္.ပစ္ခဲ့တယ္။
ပိတ္ၿဖဴေလး၀တ္၊ ေခါင္းရိတ္ၿပီးေတာ့ ေတာထြက္ ခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ ေတာထဲမွာ တရား
ႏွလံုးက်င့္ သံုးလို့ေနတယ္။ အာနာပါန ပဲ က်င့္တာပါပဲ။ အာနာပါန က်င့္ေတာ့
သမာဓိ ေတာ္ေတာ္ ေလးေကာင္း လာပါတယ္။ စိတ္ေတြၾကည္၊ သမာဓိက ေကာင္းေနေတာ့
ႏွာေခါင္းထဲကေလက အၿပင္ထြက္ သြားေသာအခါ ေလကပံုသဏန္ ေပၚၿပီးေတာ့ ထြက္သြားတယ္။
ထုိအရာကို လိုက္ၾကည့္ရင္းနဲ့ ေလထဲမွာ ပုိး ေကာင္ေလး ေတြ ေတြ.တယ္။
ရူသြင္းလိုက္တဲ့အခါ ေလထဲက ပိုးေကာင္ေလးေတြက အထဲ ၀င္သြားတယ္။ ရူထုတ္လိုက္ေတာ့ ၀မ္းထဲ က
ပိုးေတြက အၿပင္ထြက္ သြားတယ္။ အၿပင္ပိုးက ၀မ္းထဲေရာက္ေတာ့ ပတ္၀န္းက်င္
မတူေတာ့ အထဲ ေရာက္ေတာ့ေသတယ္။ အထဲကပိုး အၿပင္ေရာက္ေတာ့ ေသတယ္။ ထို.ေၾကာင့္
သူစဥ္းစားတယ္။ ထြက္ေလ ၊ ၀င္ေလဆိုတဲ့ ကမဠန္းက အကုသိုလ္ အားၾကီးတဲ့ ကမဌန္း
၊ပိုးေကာင္ေတြကုိ ေသေစတယ္။
ထို. ေၾကာင့္ ထြက္တဲ့ေလလည္း မထြက္ရေအာင္ ၊ ၀င္တဲ့ေလလည္း မ၀င္ရေအာင္ ဆိုၿပီး ထြက္ေလ ၀င္ေလ ရပ္ေအာင္ က်င့္ရမယ္ ဆိုၿပီး ၿဖစ္ၿပန္တယ္။ ဒါေပမဲ့ ထြက္ေလ၊ ၀င္ေလကုိ ရပ္ေအာင္ မလုပ္နိင္ေတာ့ အၿပင္ဘက္က
ပိုးနဲ့ အတြင္းထဲကပိုး ၀င္ခြင့္ ထြက္ခြင့္ မရေအာင္ ႏွာေခါင္းအ၀တ္ နဲ့
စည္းထား ၿပန္တယ္။ ပိုးေကာင္ေလးေတြ ေသတဲ့ဆိုတဲ့ ကိစၥမွာ ေစတနာနဲ့ သတ္မသတ္
ဆိုတဲ့ ကိစၥကို သူသည္ ထည့္မစဥ္း စားခဲ့ၿခင္းေၾကင့္ ထိုအေတြးသည္ အစြန္းေရာက္
သြားေစခဲ့ပါသည္။
ထိုေနာက္ တရားက်င့္ ေသာအခါေတာ့ ပိတ္ၿဖဴေလး၀တ္ၿပီး က်င့္ေသာေၾကာင့္ ၿဖဴတဲ့အ၀တ္က ညစ္ႏြမ္း သြားတယ္ဆုိ ညစ္မွန္း သိပ္သိသာတယ္။ ထို.ေၾကာင့္ ေလ်ာ္ရ
ၿပန္ပါတယ္။ေလ်ာ္ၿပီးေတာ့ ၿပန္၀တ္နဲ့၊ ေလ်ာ္ရင္း၊ ေလ်ာ္ရင္းနဲ့
စဥ္းစားၿပန္တယ္၊ ေလ်ာ္ရတဲ့ ဒုကၡ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိ အၿဖဴေရာင္ကုိ သံေယာဇဥ္
ၿဖစ္လို. အဲဒီ အၿဖဴ ေလးကုိ သံေယာဇဥ္ ၿဖစ္ေတာ့၊ အ၀တ္၀တ္ရတာ ၊ဘာေၾကာင့္
ဒီအ၀တ္ ေတြ ဒီေလာက္ ၀တ္ၾကသလဲ စဥ္းစားၿပန္တယ္။ ပူတာမခံႏုိင္ဘူး၊
ေအးတာမခံႏိုင္ဘူး၊ အ၀တ္နဲ့ ဖံုးထားတယ္။ မက္ကိုက္၊ ၿခင္ကုိက္၊ ယင္ကိုက္၊
ေနပူ၊ ေလတုိက္၊ မခံနိုင ္ေသာေၾကာင့္ အ၀တ္နဲ့ ဖံုးထားတယ္။ ခႏၶာကုိယ္ကုိ
၊မက္၊ၿခင္၊ ယင္၊ ေလ၊ ေနထိတာ မခံႏိုင္ဘူး ဆိုတာ ခႏၶာကုိယ္ကုိ သံေယာဇဥ္
ၿဖစ္လို.၊ ထိုသံေယာဇဥ္ကို ၿဖတ္ေတာ့မယ္ ဆိုၿပီး အ၀တ္စ ခၽြတ္ေတာ့တာပါပဲ။ ဟိရိ
၊ ၾသတၱပ တရားဆိုတာ ကုိထည္.သြင္း မစဥ္းစားခဲ့ပါဘူး ။
ေနာက္ေတာ့ ကိေလသာ ရာဂစိတ္ မေပၚရန္ အတြက္ ခႏၶာကုိယ္ကုိ ဆူးထဲမွာ အိပ္ၿပီးႏွိပ္စက္၊ တေဆာင္းတြင္းလံုး ေရစိမ္ၿပီးေတာ့ ႏွိပ္စက္၊ တေႏြလံုးလံုး မီးလွဳံၿပီး
နွိပ္စက္ ၿပန္ပါတယ္။ဒီခႏၶာကုိယ္ကုိ နွိပ္စက္လြန္း အားၾကီးေတာ့ ရာဂ တဏွာေလဘ
မေပၚႏိုင္ဘူး၊ ငုတ္သြားတယ္၊ ႏွိပ္စက္ပါမ်ားရင္ ပင္ပန္းလြန္း အားၾကီးရင္
ကိေလသာ စိတ္က ငုတ္သြားတယ္။ ထိုအရာကုိ ကိေလသာ ကာမဂုဏ္ကုိ
ေအာင္ၿပီဆိုၿပီးေတာ့၊ ဇိန အမည္ခံတဲ့ ဂ်ိန္းဂိုဏ္း ၿဖစ္လာပါတယ္။
ထိုပုဂၢိဳလ္ၾကီး အဲဒီ ဂိ်န အမည္ခံတဲ့ ပုဂၢိဳလ္ၾကီး ေဟာတဲ့ တရားေတြဟာ ဂ်ိန္းဘာသာ (Jainism)
ၿဖစ္လာပါတယ္။ အဲဒီ ဂ်ိန္းဆိုတဲ့ ဆရာၾကီး ဂိုဏ္းထဲမွာ ၀င္ေနတဲ့ ဥပက
ဆရာၾကီးနဲ့ က်က္သေရရွိရွိ သကၤန္းကုိ သပၸယ္စြာ ၀တ္ရံုထားေသာ ၿမတ္ဗုဒၶႏွင့္
လမ္းမွာ ဆံုၾကတယ္။ ဆံုေတာ့ ဥပက၊ က ၿမတ္ဗုဒၶ ကုိေတြ.လွ်င္ေတြ.ခ်င္း၊ ေမးတဲ့
ေမးခြန္းေတြ မ်ားစြာထဲက အက်ဥ္းေလး ေရးသားလိုက္ပါတယ္။
အုိအရွင္ ၊ အရွင္မ်က္နွာ ၾကည့္ရတာ အိေၿႏၵက ၾကည္လိုက္တာ၊ အရည္အဆင္းကလည္း
ေရႊလို၀င္းၿပီး ေတာ ့ေနတယ္။ ဘယ္သူ.ကုိ ဆရာတင္ ၿပီးေတာ့ ရဟန္းၿပဳ ခဲ့ပါသလဲ၊
အသင့္ဆရာ ဘယ္သူမ်ားပါလဲ။ ထိုအခါ ၿမတ္ဗုဒၶက ဇိတာေ၀ပါပကာဓမၼာ၊ တကယ့္ကုိပဲ
ယုတ္မာေသာ တရားေတြကို အၾကြင္းမဲ့ ေအာင္ၿပီးၿပီ ဟဲ့။ ဥပကာ ဒါေၾကာင့္ ငါသည္
ဇိနမည္၏တဲ့ ။
ယုတ္မာတဲ့ တရား တစိတ္တစ္ေဒသ ပဲေအာင္ၿပီးေတာ့ မေအာင္ေသးတာေတြ က်န္ေသး သလားလို. ေမးရင္ အနႏၵဇိေနာ ဆိုတဲ့ ပုဒ္က ေၿပာေနပါတယ္။ ယုတ္မာတဲ့ တရားေတြ အၾကြင္းမရွိ အကုန္လံုး ေအာင္ၿမင္ ၿပီးခဲ့
တဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ၿမတ္ဗုဒၶသည္ အနႏၵဇိန မည္ပါသည္။
ထို.ေၾကာင့္ အေတြးဆိုတဲ့ ေနရာမွာ အေၾကာင္းနဲ့ ယုတၱိနဲ့ စနစ္တက် ေတြးတတ္ဖို. သိပ္လိုပါတယ္။ ယုတၱိရွိ ရွိနဲ့ ေတြးႏိုင္မွ ေတြးရင္း ေတြးရင္းနဲ့ ယုတၱိ
ကင္းမဲ့သြားရင္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ ရူးသြပ္စရာ၊ အစြန္းေရာက္ စရာအေၾကာင္းေတြ
ၿဖစ္လာ တတ္ပါတယ္။ ထို.ေၾကာင့္ ၀ိဗဇ ၀ါဒီေနာ-အရာရာ အေၾကာင္းအက်ိဳး၊ အေကာင္း
အဆိုး မွန္သမွ်ကုိ ခြဲၿခား ေ၀ဖန္ေလ. ရွိေပေသာ အနႏၵဇိနႆ-ယုတ္မာတဲ့ တရားေတြ
အကုန္လံုးကုိ အၾကြင္း မရွိ ေအာင္ၿမင္ေတာ္မူ ၿပီးေသာ ၿမတ္ဗုဒၶ အား နေမာ ကာယ၊
၀စီ၊ မေနာ ခ်ီလ်က္ လက္ဆံုမိုး၍ ရွိခိုးရၿခင္းသည္ ေကာင္းစြာ မေသြ ၿဖစ္ပါ
ေစေတာ့ သတည္း။
လူတိုင္း၊လူတိုင္း၊ကိုးကြယ္တဲ့ ဘာသာတရား ကုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာ ကုိမဆို လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ႏိုင္ ပါတယ္။
က်န္းကိုး -ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ
အေၿခခံတရားေတာ္
ေရးသားၿပဳစုသူ – ေမစိုး
ကိုးကြယ္ၿခင္းႏွင့္ ဘာသာတရား (၂)
ဒီေန့ ကမၻာတြင္ အလြန္ ထင္ရွားေသာ ကိုးကြယ္ရာ ဘာသာၾကီး ေလးခုၿဖစ္ေသာ (၁) ဟိႏၵဴ ဘာသာ (၂) ဗုဒၶ ဘာသာ (၃) ခရစ္ယန္ ဘာသာ(၄) အစၥလမ္ ဘာသာ တို့အနက္ ဘာသာတရား အားလံုးလိုလို သည္
အေရွ့တိုင္း မွာပဲ ေပၚေပါက္ ခဲ့ၾကပါသည္။ အေနာက္ တိုင္းတြင္ ဘယ္သာသာ
မွစတင္မေမြး ဖြားခဲ့ပါဘူး။
၁။ Hinduism actually has no single founder.
ဟိႏၵဴဘာသာကုိ-တည္ေထာင္သူႏွင့္ တည္ေထာင္သည့္ သကၠရာဇ္ ေဖြရွာလို့ မရႏိုင္ခဲ့ပါ။ အလြန္ေစာ လြန္း ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္ပါသည္။ ထို၀ါဒကို တည္ေထာင္တဲ့ တည္ေထာင္သူ ရယ္လို့ သီးသန့္
မရွိၿခင္းေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ မေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္္။
တည္ေထာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ တည္ေထာင္ သူရဲ့ သကၠရာဇ္ကုိ ၾကိုးစား ရွာလို့
သိႏိုင္ပါတယ္။ထို့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဟိႏၵဴ၀ါဒ ၏ ေနာက္ ဘယ္ေလာက္
ၾကာတယ္ဆိုတာေၿပာလိုမၿဖစ္ေတာ့ ပါဘူး၊ ဟိႏၵဴ၀ါဒရဲ့ သကၠရာဇ္ မရွိၿခင္းေၾကာင့္
ၿဖစ္ ပါတယ္။
၂။ The founder of Buddhism Siddhartha Gautama was born
inLumbini.
ဗုဒၶ ဘာသာ- တည္ေထာင္သူမွာ သိဒၶတၳ၊ ေဂါတမ ၿဖစ္ၿပီး ခရစ္ေတာ္၏ေရွ့ (Before Christ, BC -၆၂၃ခုႏွစ္) ေစာ၍ ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါသည္။ ၿမတ္ဗုဒၶကုိ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လၿပည့္ေန့
ေသာၾကာေန့တြင္အိႏိၵယႏိုင္ငံ လုမၺိနီ၌ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
၃။ The founder of Christianity Jesus Christ, was born in
Jerusalem.
ခရစ္ယန္ ဘာသာ-တည္ေထာင္သူမွာ ဂ်ီးဆက္ခရိုက္ ၿဖစ္ၿပီး- ၿမတ္ဗုဒၶ၏ေနာက္ ၆၂၃ခုနွစ္ ေနာက္က် ေပၚေပါက္ၿပီး၊ ေယရူခရစ္ကုိ ေဂ်ရူစလင္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
၄။ The founder of Islamism, Muhammad was born in Mecca, Saudi
Arabia.
အစၥလာမ္ ဘာသာ-တည္ေထာင္သူမွာ မိုဟာမက္ ၿဖစ္ၿပီး ဗုဒၶ၏ေနာက္ ၁၁၉၄ခုနွစ္ ေနာက္က်ေပၚေပါက္၊ ခဲ့ပါသည္။ ခရစ္ေတာ္ ကြယ္ၿပီးေနာက္ ေအဒီ ၅၇၁တြင္ မိုဟာမက္ကုိ မက္ကာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မမူ ေသးမွီက လူတို့သည္ ေဘးအႏၱာရယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို့ၿဖင့္ ေၿခာက္လွန့္ခံရ ေသာေၾကာင့္္ ကုိးကြယ္ရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ရွာေဖြခဲ့ ၾကပါသည္။ကုိးကြယ္ၾကရာတြင္ တစ္ခ်ိဳ့က ေတာ၊ ေတာင္၊
ေရ၊ ေၿမ၊ ေန၊ လ၊ နကၡတ္၊ တာရာ၊သစ္ပင္၊ ဥယ်ာဥ္ ၊ေစတီ စသည္ တို့ကုိုိ
ကိုးကြယ္ခဲ့ ၾကပါသည္။ (ေစတီ ဆိုသည္မွာ
ၿမတ္ဗုဒၶမပြင့္မွီကအိႏိၵယႏိုင္ငံေ၀သာလီၿပည္တြင္နတ္ဘီလူးမ်ား၏နတ္ကြန္းမ်ားကိုေစတီလို့ေခၚေ၀ါသမုတ္
ခဲ့ၾကပါသည္။)
အမွန္စစ္စစ္ ေစတီဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ေပၚမွသာ ေပၚရတာမ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶမေပၚခင္ ေစတီမရွိႏိုင္ ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ား သိထားတဲ့ ဓာတုေစတီ၊ ဓမၼေစတီ၊ပရိေဘာဂေစတီ၊ ဥဒၵိႆေစတီ၊ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ေပၚေသာ
အခါမွ ေပၚၾကရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ဓာတုေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ရုပ္ပိုင္းက ၿဖစ္ေသာ ဓတ္ေတာ္၊ အေသြးအသား၊ ဆံေတာ္၊ ေမြးညွင္းေတာ္ စသည္တို ့ၿဖစ္ပါသည္။ဓမၼေစတီ
ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ဥဏ္ေတာ္က ၿဖစ္ေသာ ဓမၼခႏၶာ ပိဋိကတ္ သံုးပံု တရားေတာ္
စသည္တို့ ၿဖစ္ပါသည္ ။ပရိေဘာဂ ေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ အသံုးအေဆာင္ သပိတ္၊
သကၤန္း၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၊ ေဗာဓိပင္
စသည္တို့ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ဥဒိႆေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ကိုယ္စား ၊ ဗုဒၶကုိ
ရည္ညြန္းၿပီး ပံုတူထုထားတဲ့ ရုပ္တုေတာ္ ၊ ဆင္းတုေတာ္ စသည္
တို့ၿဖစ္ပါသည္။ဘုရား ပရိနိဗၺန္ မစံေသးပဲနဲ့ ဓာတုေစတီမရွိႏိုင္ပါ။ ၿမတ္ဗုဒၶ
တရားတလံုးမွ မေဟာေသးပဲနဲ့ ဓမၼေစတီ မရွိႏိုင္ပါဘူး၊
ဗုဒၶရဲ့ေဗာဓိပင္ မေပါက္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ပရိေဘာဂေစတီ မရွိႏိုင္ပါဘူး။
ရုပ္တုဆင္းတု မေပၚေသးသမ်ွ ဥဒိႆေစတီ
မေပၚေပါက္ႏိုင္ပါဘူး။အိႏၵယႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ေစတီမ်ားကုိ ၿမတ္ဗုဒၶပြင့္ၿပီး
ေသာအခါတြင ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ေစတီ (၄)
ဆူန့ဲခြဲၿခား၍ ၿမတ္စြာ ဘုရားက အထက္ပါ အတိုင္းခြဲၿခား သိေစရန္
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ အိႏိၵယ ၿပည္ၾကီး၏ သမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ပါက
အိႏၵဳၿမစ္၀ွမ္းကေန အိႏိၵယ ယဥ္ေက်းမူ့ စတင္တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရပါသည္။
အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းက အာရိယန္ လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အေၾကာင္းကုိ သမိုင္းမွာ
ရွာလ်ွင္ေတြ့ႏုိင္ပါတယ္။ အရိယန္ ကေနအရိယာ၊ အာရိယန္ ဆိုတဲ့ပုဒ္ကုိ ၿမန္မာသံ
ပီပီသသပါဠိလို အသံထြက္လ်င္္ အရိယာ ဆိုတဲ့ပုဒ္က အရိယန္ ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီ
အရိယန္ကေနေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာေသာအခါ တၿဖည္းၿဖည္း ေၿပာင္းလဲ
လာၿပီးေနာက္ (Asian) ၿဖစ္သြား ပံုရပါတယ္လို့ ေတြးႏိုင္ပါတယ္။အာရွ(Asian
) တိုက္ၾကီး တစ္ခုလံုးရဲ့ အဆက္အႏြယ္ ေတြဟာ အရိယန္ လူမ်ိဳးေတြရဲ့
အဆက္အႏြယ္ၿဖစ္ႏိုင္တယ္လို့ ယူဆ ႏိုင္ပါတယ္။ အရိယာ ဆိုတဲ့စကားလံုးသည္
လူၿမတ္လို့အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ ၿမတ္ေသာ လူမ်ိဳးတို့၏ အဆက္အႏြယ္ဟာ
အာရွ(Asian)တိုက္သား ေတြပဲလို့ ဒီလို ေတြးေခၚယူဆ လို့ရႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအယူအဆကုိ
မၾကိဳက္လို့ၿငင္္းမယ္ ဆိုလည္း ၿငင္းခြင့္ရွိပါတယ္။ ပယ္မယ္္ ဆိုလည္းပယ္ႏိုင္
ခြင့္ရွိပါတယ္။
အိႏိၵယၿပည္ရဲ့ အေနာက္ေၿမာက္မွာ သိႏၵဳၿမစ္ သို့မဟုတ္ အိႏၵဳၿမစ္ကုိ ဗဟိုထားၿပီး ၿမစ္ၾကီး ငါးဆင္းနဲ့ အလြန္ စိမ္းလမ္း လွပဆိုေၿပ ေနေသာ အရပ္ကုိ (Punjab) ပန္က် လို့ေခၚပါတယ္။ (Punjab means “land
of five rivers”.) အဲဒါကုိ ကုလားေတြ ဖတ္ေတာ့ ပန္ခ်ပလို့
ေၿပာၾကၿပီး(Punjabi) လူမ်ိဳးစုေတြ၏ ယဥ္ေက်းမူ့ ထြန္းကာရာ အရပ္ၿဖစ္ပါတယ္။
ၿမန္မာေတြရဲ့စကားသံက်ေတာ့့ ပန္ခ်ာပီဆိုၿပီး ၿဖစ္လာ ပါတယ္။ အဲဒီအရပ္မွာ
ရွိတဲ့အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းက လူေတြ ေတြးေတြးၿပီးေတာ့ ေပၚလာတဲ့ ဘာသာဟာ အိႏၵဴဘာသာ
လို့ေခၚရင္းနဲ့ လိူက္လိူက္ လွဲလွဲ ခ်က္ကေန ထုတ္ယူလိုက္တဲ့ အသံကေန
ဟိႏၵဴလို့ၿဖစ္ေပၚ လာပံုရပါတယ္။ အဲဒီ အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းမွာ
ေကာ္ေကးရွပ္ေတာင္တန္း ၾကီးတစ္၀ိုက္က အာရိယန္ လူမ်ိဳးေတြ ဆင္းလာၿပီး
အေၿခခ်ၿပီးေတာ့ေတြးေတာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿမစ္၀က်ြန္းေပၚေဒသဆိုေတာ့ အလြန္ လွပ
စိမ္းဆိုေနၿပီး
ေၿမကလည္း ေကာင္းတယ္။ ေရလ်ွံတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေၿမလည္း
ေကာင္းတယ္။စိုက္လို့ပ်ိဳးလုိ့ ေကာင္းတဲ့အတြက္ သီးနွံေတြလည္း
ၿဖစ္ထြန္းတဲ့အရပ္ၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ လွပတဲ့ကမာၻေၿမကုိ ဘယ္သူဖန္ဆင္းသလဲလို့ လူေတြေတြးၾကတယ္။ အဲဒီအေတြးထဲမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ရင္းနဲ့ ကမာၻဦးအစ အၿမတ္ဆံုးၿဖစ္တဲ့ နတ္မင္း ၾကီးသံုး ေယာက္ၿဖစ္တဲ့ Brahma, Vishnuand
Shiva ဟာ သူတို့ရဲ့ ရတနာသံုးပါးလို့ ေခၚၾကပါတယ္။ ၿမန္မာလိုကေတာ့ ၿဗဟၼာ
၊ ဗိႆနိုး၊ သွ်ီ၀ ဆိုၿပီး အသံထြက္ပါတယ္။သူတို့ကိုဘာေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးလို့ ေခၚ လဲဆိုလ်ွင္ ၿဗဟၼာ ကုိ
ဖန္ဆင္းသူ(creator) ကမာၻ ေလာကၾကီးကို အစိုးရသူ၊
ၿပဳလုပ္သူ၊လို့ယံုၾကည္ၾကတယ္။ ထို ယံုၾကည္ၿခင္းမ်ိဳး ကုိ Believe in God
orSupernatural Rolling power ( Religion) လို့ေခၚပါတယ္္။
ကမာၻၾကီးရဲ့ အစ ၿဗဟၼာက ဆိုတဲ့ ၿဗဟၼဏ၀ါဒ သည္ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို့၏ ၀ါဒ ၿဖစ္ၿပီးေတာ့ Brahma is a creator ဆိုၿပီးေပၚလာပါတယ္။ေနာက္ ဒီေလာက္လွပတဲ့ ကမာၻကုိ ဘယ္သူ ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ၾကမလဲလို့ေတြးရင္းနဲ့ ဗိႆနိုး၊ ကုိသြားေတြ့
တယ္။ Vishnu is a
Maintainer ဆိုၿပီးေပၚလာၿပန္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခါ တစ္ေလက်ေတာ့
ေရလ်ွံလို့ပ်က္ကုန္ၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ မီးေလာင္လို့ပ်က္ကုန္ၿပီ၊
မုန္တိိုင္းတိုက္လို့ ပ်က္ကုန္ၿပီဆုိေတာ့ ကမာၻေၿမၾကီးကုိ
ဘယ္သူဖ်က္စီးတာလဲဆိုတာကုိ ရွာေဖြၾကၿပန္ေတာ့ သွ်ီ၀
ကုိသြားေတြ့တယ္။ Shiva
is a Destroyer ဆိုၿပီး ေပၚလာ ၿပန္ပါတယ္။ကမာၻကုိ ဖန္ဆင္းတာ ၿဗဟၼာ၊
ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္တာက ဗိႆနိုး၊ ဖ်က္စီးတာက သွ်ီ၀ဆိုၿပီးၾတိမုနိ
အာဒိေဒ၀တၱာ
ဆိုၿပီး ကုိးကြယ္ လာၾကပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ တရားေတာ္မွာ ကေတာ့ လူသားေတြရဲ့ ဘ၀ကုိ ဖန္တီးတာက (create) လုပ္တာက၊ အ၀ိဇၨာ၊
တဏွာ၊ကံ။ လူ့ဘ၀ကုိ (Maintain) လုပ္တာက ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရ၊လူ့ဘ၀
ဖ်က္စီးတာ (destroyer) က ေလာဘ၊ ေဒါသ နဲ့ေမာဟ၊
ဓမၼသက္သက္ပါ။အဲဒါကေတာ့(Buddhism) ဗုဒၶရဲ့ ဓမၼပါ။
အိႏၵဳ ၿမစ္၀ွမ္းက လူေတြရဲ့ အေတြးကေတာ့ လူ့အၿပင္ဘက္ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီ ၿဗဟၼာ ၊ ဗိႆနိုး၊ သွ်ီ၀ အလြန္ အေရးၾကီး တဲ့တန္ခိုးရွင္ သံုးေယာက္ကုိ အတိုခ်ဳံးၿပီးေတာ့ ရွိခိုးဘို့အသံုးၿပဳဘုိ့
လုပ္တဲ့အခါ က်ေတာ့။
ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ေတြက ဗုဒၶံ၊ ဓမၼံ၊ သံဃံ ကုိ ဗုဓံႆ ဆိုတာမ်ိဳး ၊ ဟိႏၵဴေတြ
ကလည္းအတိုခ်ံဳး သတ္မွတ္လိုက္ ေသာအခါ-ၿဗဟၼာ ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ့ ကုိယ္စား
ေနရာကုိ” အ “ အကၡရာနဲ့သတ္မွတ္တယ္။
ဗိႆနိုး ေစာင့္ေရွာင့္ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေနရာကုိ “ ဥ “
အကၡရာနဲ့သတ္မွတ္တယ္။သွ်ီ၀ ဖ်က္စီးတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ “ မ “အကၡရာနဲ့
သတ္မွတ္တယ္။အဲဒီ အဥမ သံုးခုေပါင္းရင္ “ ဥံဳမ္ “ဆိုၿပီး ၿဖစ္လာပါတယ္။
“ဥဳံ”သည္ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္တုိ႕ယုံၾကည္ အားထားသည့္ ျဗဟၼာႀကီးႏွင့္၊ ဗိႆနိဳး၊ သွ်ီ၀ တုိ႕ကုိကုိယ္စား ျပဳကာ သုံးစြဲသည့္ စကားလုံး ျဖစ္သည္ ။ထုိဟိႏၵဴတုိ႕သုံးစြဲသည့္ ဥဳံဆုိသည့္ စကားလုံးမ်ဳိးကုိ
ဥဳံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ စသည္ရြက္ဆုိျခင္းကုိ မျပဳသင့္ပါ။စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ
သူေတာ္ေကာင္း တို့သည္ ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမမ်ား၊ဂါထာမ်ား ႏွင့္
ၿမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား၏ ေရွ့တြင္ ဥဳံ ကုိ ထည့္သြင္း
မရြတ္ဆိုသင့္ပါ။ ၿမတ္စြာဘုရားလည္း”ဥံဳ “ကို အေရွ႕က ထားၿပီး
ေဟာၾကားခဲ့သည့္တရား မရွိခဲ့ဘူးပါ။
ဥံဳ ကို ေရွ့ကခံ၍ ထည့္သြင္း ရြတ္ဆိုၿခင္းသည္ ဟိႏၵဴက နတ္ဘုရားေတြကို
ပဏာမရွိခိုးေနတာနဲ႔ တူေနပါတယ္။လူတိုင္း လူတိုင္း၊ ကိုးကြယ္တဲ့
ဘာသာတရားကုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာ ကုိမဆို
လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ ႏိုင္ပါတယ္။သန့္ရွင္းေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကုိ
တည္ေဆာက္မယ္ ဆိုရင္ သန့္သန့္ရွင္းရွင္း ဗုဒၶဘာသာ ေလးေတာ့ ၿဖစ္ေစ
ခ်င္ပါတယ္။ထို့ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို့ သန့္ရွင္းေသာ
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ၿဖစ္ၾကပါေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ပူေဇာ္ အပ္ပါသည္။
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ အေၿခခံတရားေတာ္ မ်ားမွ သန့္ရွင္း ေသာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ၿဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ထုတ္ႏုတ္ ပူေဇာ္ပါသည္။)
ေရးသားၿပဳစုသူ – ေမစိုး
အေရွ့တိုင္း မွာပဲ ေပၚေပါက္ ခဲ့ၾကပါသည္။ အေနာက္ တိုင္းတြင္ ဘယ္သာသာ
မွစတင္မေမြး ဖြားခဲ့ပါဘူး။
၁။ Hinduism actually has no single founder.
ဟိႏၵဴဘာသာကုိ-တည္ေထာင္သူႏွင့္ တည္ေထာင္သည့္ သကၠရာဇ္ ေဖြရွာလို့ မရႏိုင္ခဲ့ပါ။ အလြန္ေစာ လြန္း ေသာေၾကာင့္ၿဖစ္ပါသည္။ ထို၀ါဒကို တည္ေထာင္တဲ့ တည္ေထာင္သူ ရယ္လို့ သီးသန့္
မရွိၿခင္းေၾကာင့္ သကၠရာဇ္ မေဖာ္ထုတ္ ႏိုင္ၿခင္း ၿဖစ္ပါသည္္။
တည္ေထာင္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ရွိရင္ တည္ေထာင္ သူရဲ့ သကၠရာဇ္ကုိ ၾကိုးစား ရွာလို့
သိႏိုင္ပါတယ္။ထို့ေၾကာင့္ ဗုဒၶ၀ါဒသည္ ဟိႏၵဴ၀ါဒ ၏ ေနာက္ ဘယ္ေလာက္
ၾကာတယ္ဆိုတာေၿပာလိုမၿဖစ္ေတာ့ ပါဘူး၊ ဟိႏၵဴ၀ါဒရဲ့ သကၠရာဇ္ မရွိၿခင္းေၾကာင့္
ၿဖစ္ ပါတယ္။
၂။ The founder of Buddhism Siddhartha Gautama was born
inLumbini.
ဗုဒၶ ဘာသာ- တည္ေထာင္သူမွာ သိဒၶတၳ၊ ေဂါတမ ၿဖစ္ၿပီး ခရစ္ေတာ္၏ေရွ့ (Before Christ, BC -၆၂၃ခုႏွစ္) ေစာ၍ ေပၚေပါက္ ခဲ့ပါသည္။ ၿမတ္ဗုဒၶကုိ မဟာသကၠရာဇ္ ၆၈ ခုႏွစ္ ကဆုန္လၿပည့္ေန့
ေသာၾကာေန့တြင္အိႏိၵယႏိုင္ငံ လုမၺိနီ၌ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
၃။ The founder of Christianity Jesus Christ, was born in
Jerusalem.
ခရစ္ယန္ ဘာသာ-တည္ေထာင္သူမွာ ဂ်ီးဆက္ခရိုက္ ၿဖစ္ၿပီး- ၿမတ္ဗုဒၶ၏ေနာက္ ၆၂၃ခုနွစ္ ေနာက္က် ေပၚေပါက္ၿပီး၊ ေယရူခရစ္ကုိ ေဂ်ရူစလင္မွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
၄။ The founder of Islamism, Muhammad was born in Mecca, Saudi
Arabia.
အစၥလာမ္ ဘာသာ-တည္ေထာင္သူမွာ မိုဟာမက္ ၿဖစ္ၿပီး ဗုဒၶ၏ေနာက္ ၁၁၉၄ခုနွစ္ ေနာက္က်ေပၚေပါက္၊ ခဲ့ပါသည္။ ခရစ္ေတာ္ ကြယ္ၿပီးေနာက္ ေအဒီ ၅၇၁တြင္ မိုဟာမက္ကုိ မက္ကာမွာ ေမြးဖြားခဲ့ပါသည္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ပြင့္ေတာ္မမူ ေသးမွီက လူတို့သည္ ေဘးအႏၱာရယ္ အမ်ိဳးမ်ိဳးတို့ၿဖင့္ ေၿခာက္လွန့္ခံရ ေသာေၾကာင့္္ ကုိးကြယ္ရာ အမ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ရွာေဖြခဲ့ ၾကပါသည္။ကုိးကြယ္ၾကရာတြင္ တစ္ခ်ိဳ့က ေတာ၊ ေတာင္၊
ေရ၊ ေၿမ၊ ေန၊ လ၊ နကၡတ္၊ တာရာ၊သစ္ပင္၊ ဥယ်ာဥ္ ၊ေစတီ စသည္ တို့ကုိုိ
ကိုးကြယ္ခဲ့ ၾကပါသည္။ (ေစတီ ဆိုသည္မွာ
ၿမတ္ဗုဒၶမပြင့္မွီကအိႏိၵယႏိုင္ငံေ၀သာလီၿပည္တြင္နတ္ဘီလူးမ်ား၏နတ္ကြန္းမ်ားကိုေစတီလို့ေခၚေ၀ါသမုတ္
ခဲ့ၾကပါသည္။)
အမွန္စစ္စစ္ ေစတီဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ေပၚမွသာ ေပၚရတာမ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶမေပၚခင္ ေစတီမရွိႏိုင္ ပါဘူး။ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ အမ်ား သိထားတဲ့ ဓာတုေစတီ၊ ဓမၼေစတီ၊ပရိေဘာဂေစတီ၊ ဥဒၵိႆေစတီ၊ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ ေပၚေသာ
အခါမွ ေပၚၾကရမည္ၿဖစ္ပါသည္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ဓာတုေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ရုပ္ပိုင္းက ၿဖစ္ေသာ ဓတ္ေတာ္၊ အေသြးအသား၊ ဆံေတာ္၊ ေမြးညွင္းေတာ္ စသည္တို ့ၿဖစ္ပါသည္။ဓမၼေစတီ
ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ဥဏ္ေတာ္က ၿဖစ္ေသာ ဓမၼခႏၶာ ပိဋိကတ္ သံုးပံု တရားေတာ္
စသည္တို့ ၿဖစ္ပါသည္ ။ပရိေဘာဂ ေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ အသံုးအေဆာင္ သပိတ္၊
သကၤန္း၊ ေဇတ၀န္ေက်ာင္း၊ ေဗာဓိပင္
စသည္တို့ ၿဖစ္ၾကပါသည္။ဥဒိႆေစတီ ဆိုသည္မွာ ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ကိုယ္စား ၊ ဗုဒၶကုိ
ရည္ညြန္းၿပီး ပံုတူထုထားတဲ့ ရုပ္တုေတာ္ ၊ ဆင္းတုေတာ္ စသည္
တို့ၿဖစ္ပါသည္။ဘုရား ပရိနိဗၺန္ မစံေသးပဲနဲ့ ဓာတုေစတီမရွိႏိုင္ပါ။ ၿမတ္ဗုဒၶ
တရားတလံုးမွ မေဟာေသးပဲနဲ့ ဓမၼေစတီ မရွိႏိုင္ပါဘူး၊
ဗုဒၶရဲ့ေဗာဓိပင္ မေပါက္ေသးသမွ် ကာလပတ္လံုး ပရိေဘာဂေစတီ မရွိႏိုင္ပါဘူး။
ရုပ္တုဆင္းတု မေပၚေသးသမ်ွ ဥဒိႆေစတီ
မေပၚေပါက္ႏိုင္ပါဘူး။အိႏၵယႏိုင္ငံမွာရွိတဲ့ ေစတီမ်ားကုိ ၿမတ္ဗုဒၶပြင့္ၿပီး
ေသာအခါတြင ္ၿမတ္ဗုဒၶ၏ ေစတီ (၄)
ဆူန့ဲခြဲၿခား၍ ၿမတ္စြာ ဘုရားက အထက္ပါ အတိုင္းခြဲၿခား သိေစရန္
ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါသည္။ အိႏိၵယ ၿပည္ၾကီး၏ သမိုင္းကို ေလ့လာၾကည့္ပါက
အိႏၵဳၿမစ္၀ွမ္းကေန အိႏိၵယ ယဥ္ေက်းမူ့ စတင္တယ္ဆိုတာ ေတြ့ရပါသည္။
အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းက အာရိယန္ လူမ်ိဳးေတြရဲ့ အေၾကာင္းကုိ သမိုင္းမွာ
ရွာလ်ွင္ေတြ့ႏုိင္ပါတယ္။ အရိယန္ ကေနအရိယာ၊ အာရိယန္ ဆိုတဲ့ပုဒ္ကုိ ၿမန္မာသံ
ပီပီသသပါဠိလို အသံထြက္လ်င္္ အရိယာ ဆိုတဲ့ပုဒ္က အရိယန္ ၿဖစ္ပါတယ္ ။ အဲဒီ
အရိယန္ကေနေနာက္ပိုင္း ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကာလာေသာအခါ တၿဖည္းၿဖည္း ေၿပာင္းလဲ
လာၿပီးေနာက္ (Asian) ၿဖစ္သြား ပံုရပါတယ္လို့ ေတြးႏိုင္ပါတယ္။အာရွ(Asian
) တိုက္ၾကီး တစ္ခုလံုးရဲ့ အဆက္အႏြယ္ ေတြဟာ အရိယန္ လူမ်ိဳးေတြရဲ့
အဆက္အႏြယ္ၿဖစ္ႏိုင္တယ္လို့ ယူဆ ႏိုင္ပါတယ္။ အရိယာ ဆိုတဲ့စကားလံုးသည္
လူၿမတ္လို့အဓိပၸါယ္ ရပါတယ္။ ၿမတ္ေသာ လူမ်ိဳးတို့၏ အဆက္အႏြယ္ဟာ
အာရွ(Asian)တိုက္သား ေတြပဲလို့ ဒီလို ေတြးေခၚယူဆ လို့ရႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအယူအဆကုိ
မၾကိဳက္လို့ၿငင္္းမယ္ ဆိုလည္း ၿငင္းခြင့္ရွိပါတယ္။ ပယ္မယ္္ ဆိုလည္းပယ္ႏိုင္
ခြင့္ရွိပါတယ္။
အိႏိၵယၿပည္ရဲ့ အေနာက္ေၿမာက္မွာ သိႏၵဳၿမစ္ သို့မဟုတ္ အိႏၵဳၿမစ္ကုိ ဗဟိုထားၿပီး ၿမစ္ၾကီး ငါးဆင္းနဲ့ အလြန္ စိမ္းလမ္း လွပဆိုေၿပ ေနေသာ အရပ္ကုိ (Punjab) ပန္က် လို့ေခၚပါတယ္။ (Punjab means “land
of five rivers”.) အဲဒါကုိ ကုလားေတြ ဖတ္ေတာ့ ပန္ခ်ပလို့
ေၿပာၾကၿပီး(Punjabi) လူမ်ိဳးစုေတြ၏ ယဥ္ေက်းမူ့ ထြန္းကာရာ အရပ္ၿဖစ္ပါတယ္။
ၿမန္မာေတြရဲ့စကားသံက်ေတာ့့ ပန္ခ်ာပီဆိုၿပီး ၿဖစ္လာ ပါတယ္။ အဲဒီအရပ္မွာ
ရွိတဲ့အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းက လူေတြ ေတြးေတြးၿပီးေတာ့ ေပၚလာတဲ့ ဘာသာဟာ အိႏၵဴဘာသာ
လို့ေခၚရင္းနဲ့ လိူက္လိူက္ လွဲလွဲ ခ်က္ကေန ထုတ္ယူလိုက္တဲ့ အသံကေန
ဟိႏၵဴလို့ၿဖစ္ေပၚ လာပံုရပါတယ္။ အဲဒီ အိႏၵဴၿမစ္၀ွမ္းမွာ
ေကာ္ေကးရွပ္ေတာင္တန္း ၾကီးတစ္၀ိုက္က အာရိယန္ လူမ်ိဳးေတြ ဆင္းလာၿပီး
အေၿခခ်ၿပီးေတာ့ေတြးေတာခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿမစ္၀က်ြန္းေပၚေဒသဆိုေတာ့ အလြန္ လွပ
စိမ္းဆိုေနၿပီး
ေၿမကလည္း ေကာင္းတယ္။ ေရလ်ွံတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ ေၿမလည္း
ေကာင္းတယ္။စိုက္လို့ပ်ိဳးလုိ့ ေကာင္းတဲ့အတြက္ သီးနွံေတြလည္း
ၿဖစ္ထြန္းတဲ့အရပ္ၿဖစ္ပါတယ္။
ဒီေလာက္ လွပတဲ့ကမာၻေၿမကုိ ဘယ္သူဖန္ဆင္းသလဲလို့ လူေတြေတြးၾကတယ္။ အဲဒီအေတြးထဲမွာ ဖန္ဆင္းရွင္ကုိ ေဖာ္ထုတ္ရင္းနဲ့ ကမာၻဦးအစ အၿမတ္ဆံုးၿဖစ္တဲ့ နတ္မင္း ၾကီးသံုး ေယာက္ၿဖစ္တဲ့ Brahma, Vishnuand
Shiva ဟာ သူတို့ရဲ့ ရတနာသံုးပါးလို့ ေခၚၾကပါတယ္။ ၿမန္မာလိုကေတာ့ ၿဗဟၼာ
၊ ဗိႆနိုး၊ သွ်ီ၀ ဆိုၿပီး အသံထြက္ပါတယ္။သူတို့ကိုဘာေၾကာင့္
ရတနာသံုးပါးလို့ ေခၚ လဲဆိုလ်ွင္ ၿဗဟၼာ ကုိ
ဖန္ဆင္းသူ(creator) ကမာၻ ေလာကၾကီးကို အစိုးရသူ၊
ၿပဳလုပ္သူ၊လို့ယံုၾကည္ၾကတယ္။ ထို ယံုၾကည္ၿခင္းမ်ိဳး ကုိ Believe in God
orSupernatural Rolling power ( Religion) လို့ေခၚပါတယ္္။
ကမာၻၾကီးရဲ့ အစ ၿဗဟၼာက ဆိုတဲ့ ၿဗဟၼဏ၀ါဒ သည္ ဟိႏၵဴလူမ်ိဳးတို့၏ ၀ါဒ ၿဖစ္ၿပီးေတာ့ Brahma is a creator ဆိုၿပီးေပၚလာပါတယ္။ေနာက္ ဒီေလာက္လွပတဲ့ ကမာၻကုိ ဘယ္သူ ထိန္းသိမ္း
ေစာင့္ေရွာက္ၾကမလဲလို့ေတြးရင္းနဲ့ ဗိႆနိုး၊ ကုိသြားေတြ့
တယ္။ Vishnu is a
Maintainer ဆိုၿပီးေပၚလာၿပန္ပါတယ္။ေနာက္တစ္ခါ တစ္ေလက်ေတာ့
ေရလ်ွံလို့ပ်က္ကုန္ၿပီ။ တစ္ခါတစ္ေလက်ေတာ့ မီးေလာင္လို့ပ်က္ကုန္ၿပီ၊
မုန္တိိုင္းတိုက္လို့ ပ်က္ကုန္ၿပီဆုိေတာ့ ကမာၻေၿမၾကီးကုိ
ဘယ္သူဖ်က္စီးတာလဲဆိုတာကုိ ရွာေဖြၾကၿပန္ေတာ့ သွ်ီ၀
ကုိသြားေတြ့တယ္။ Shiva
is a Destroyer ဆိုၿပီး ေပၚလာ ၿပန္ပါတယ္။ကမာၻကုိ ဖန္ဆင္းတာ ၿဗဟၼာ၊
ထိန္းသိမ္း ေစာင့္ေရွာက္တာက ဗိႆနိုး၊ ဖ်က္စီးတာက သွ်ီ၀ဆိုၿပီးၾတိမုနိ
အာဒိေဒ၀တၱာ
ဆိုၿပီး ကုိးကြယ္ လာၾကပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ တရားေတာ္မွာ ကေတာ့ လူသားေတြရဲ့ ဘ၀ကုိ ဖန္တီးတာက (create) လုပ္တာက၊ အ၀ိဇၨာ၊
တဏွာ၊ကံ။ လူ့ဘ၀ကုိ (Maintain) လုပ္တာက ကံ၊ စိတ္၊ ဥတု၊ အဟာရ၊လူ့ဘ၀
ဖ်က္စီးတာ (destroyer) က ေလာဘ၊ ေဒါသ နဲ့ေမာဟ၊
ဓမၼသက္သက္ပါ။အဲဒါကေတာ့(Buddhism) ဗုဒၶရဲ့ ဓမၼပါ။
အိႏၵဳ ၿမစ္၀ွမ္းက လူေတြရဲ့ အေတြးကေတာ့ လူ့အၿပင္ဘက္ ေရာက္သြားပါတယ္။ အဲဒီ ၿဗဟၼာ ၊ ဗိႆနိုး၊ သွ်ီ၀ အလြန္ အေရးၾကီး တဲ့တန္ခိုးရွင္ သံုးေယာက္ကုိ အတိုခ်ဳံးၿပီးေတာ့ ရွိခိုးဘို့အသံုးၿပဳဘုိ့
လုပ္တဲ့အခါ က်ေတာ့။
ဗုဒၶ ဘာသာ၀င္ေတြက ဗုဒၶံ၊ ဓမၼံ၊ သံဃံ ကုိ ဗုဓံႆ ဆိုတာမ်ိဳး ၊ ဟိႏၵဴေတြ
ကလည္းအတိုခ်ံဳး သတ္မွတ္လိုက္ ေသာအခါ-ၿဗဟၼာ ဖန္ဆင္းရွင္ရဲ့ ကုိယ္စား
ေနရာကုိ” အ “ အကၡရာနဲ့သတ္မွတ္တယ္။
ဗိႆနိုး ေစာင့္ေရွာင့္ ထိန္းသိမ္းတဲ့ ေနရာကုိ “ ဥ “
အကၡရာနဲ့သတ္မွတ္တယ္။သွ်ီ၀ ဖ်က္စီးတဲ့ ေနရာမွာေတာ့ “ မ “အကၡရာနဲ့
သတ္မွတ္တယ္။အဲဒီ အဥမ သံုးခုေပါင္းရင္ “ ဥံဳမ္ “ဆိုၿပီး ၿဖစ္လာပါတယ္။
“ဥဳံ”သည္ ဟိႏၵဴ ဘာသာ၀င္တုိ႕ယုံၾကည္ အားထားသည့္ ျဗဟၼာႀကီးႏွင့္၊ ဗိႆနိဳး၊ သွ်ီ၀ တုိ႕ကုိကုိယ္စား ျပဳကာ သုံးစြဲသည့္ စကားလုံး ျဖစ္သည္ ။ထုိဟိႏၵဴတုိ႕သုံးစြဲသည့္ ဥဳံဆုိသည့္ စကားလုံးမ်ဳိးကုိ
ဥဳံ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစၧာမိ စသည္ရြက္ဆုိျခင္းကုိ မျပဳသင့္ပါ။စစ္မွန္ေသာ ဗုဒၶဘာသာ
သူေတာ္ေကာင္း တို့သည္ ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ အဆံုးအမမ်ား၊ဂါထာမ်ား ႏွင့္
ၿမတ္စြာဘုရား၏ ဂုဏ္ေတာ္မ်ား၏ ေရွ့တြင္ ဥဳံ ကုိ ထည့္သြင္း
မရြတ္ဆိုသင့္ပါ။ ၿမတ္စြာဘုရားလည္း”ဥံဳ “ကို အေရွ႕က ထားၿပီး
ေဟာၾကားခဲ့သည့္တရား မရွိခဲ့ဘူးပါ။
ဥံဳ ကို ေရွ့ကခံ၍ ထည့္သြင္း ရြတ္ဆိုၿခင္းသည္ ဟိႏၵဴက နတ္ဘုရားေတြကို
ပဏာမရွိခိုးေနတာနဲ႔ တူေနပါတယ္။လူတိုင္း လူတိုင္း၊ ကိုးကြယ္တဲ့
ဘာသာတရားကုိေတာ့ ဘယ္ဘာသာ ကုိမဆို
လြတ္လပ္စြာ ကိုးကြယ္ ႏိုင္ပါတယ္။သန့္ရွင္းေသာ ေထရ၀ါဒ ဗုဒၶဘာသာကုိ
တည္ေဆာက္မယ္ ဆိုရင္ သန့္သန့္ရွင္းရွင္း ဗုဒၶဘာသာ ေလးေတာ့ ၿဖစ္ေစ
ခ်င္ပါတယ္။ထို့ေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္ အေပါင္းတို့ သန့္ရွင္းေသာ
ေထရ၀ါဒဗုဒၶဘာသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ား ၿဖစ္ၾကပါေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ပူေဇာ္ အပ္ပါသည္။
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ အေၿခခံတရားေတာ္ မ်ားမွ သန့္ရွင္း ေသာ
ဗုဒၶဘာသာ၀င္မ်ား ၿဖစ္ေစရန္ ရည္ရြယ္၍ ထုတ္ႏုတ္ ပူေဇာ္ပါသည္။)
ေရးသားၿပဳစုသူ – ေမစိုး
ကိုးကြယ္ၿခင္းႏွင့္ ဘာသာတရား (၁)
ၿမတ္ဗုဒၶသည္ ဘုရား ၿဖစ္ေတာ္ မူၿပီးသည့္ ေနာက္ (၄၅) ႏွစ္လံုးလံုး ေဟာၾကား ေတာ္မူခဲ့ေသာ တရားေတာ္ မ်ားကုိ ဓမၼဟု ေခၚဆိုပါတယ္။ ဓမၼသည္ ( Religion) မဟုတ္ပါဘူး။ ထို့ေၾကာင့္ဘယ္ဘာသာ၀င္မ်ိဳးမဆို၊
အသားအေရာင္၊ အမ်ိဳး၊ ဇတ္ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာ၊ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္သူမဆို
ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ ဓမၼကို နားေထာင္ ႏိုင္ပါတယ္။ လိုက္နာက်င့္သံုးလို့ ရပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာေတာ္မူ ခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားသည္ဓမၼသာၿဖစ္၍ ( Religion)
မဟုတ္ပါဘူး။Religion ဆိုတာ (Believe in worship of a “God “or supernatural
rolling Power ) ကို ကုိးကြယ္ ယံုၾကည္ တဲ့ သေဘာ (God ကို ယံုၾကည္
ကိုးကြယ္ၿခင္း၊ သို့မဟုတ္ ကမၻာၾကီးကိုလြမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့
တန္ခိုးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ၿခင္းကုိ) Religionလို့ေခၚပါတယ္။
ယံုၾကည္ၿခင္းရယ္၊ ကုိးကြယ္ၿခင္းရယ္၊ ဆုေတာင္းၿခင္းရယ္(၃)မ်ိဳး
ၿပဳလုပ္ၾကၿခင္းကုိ (Religion) လို့ေခၚပါတယ္လို့ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက
ရွင္းလင္းစြာ ေဟာၾကား ထားပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာတဲ့ ဓမၼက သင္ယူဘို့ု့၊ က်င့္ဘို့၊
ထိုးထြင္းသိၿမင္ဘို့ (For learning, For Practice ,Forpenetration ) ကို
ရည္ရြယ္ပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ဗုဒၶ ၀ါဒအရ ကိုးကြယ္ၿခင္းသည္ စရဏ
ၿပဌန္းတဲ့ အက်င့္တရား
ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ၿဖစ္ပါတယ္။ဗုဒၶ၀ါဒမွာစရဏ(အက်င့္)ကပဓာနျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
(ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးၿခင္း)ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားကိုးရေသာ၀ါဒျဖစ္ပါသည္။အၾကင္သူသည္ဓမၼကိုၿမင္မွဗုဒၶကိုၿမင္သည္။
တရားကုိၿမင္သူသည္ ဘုရားကုိ ၿမင္ပါသည္။ထုိေၾကာင့္ ဓမၼကို ၿမင္ေအာင္
က်င့္သံုးဘို့သည္ အဓိကအက်ဆံုးပင္ ၿဖစ္ပါသည္။ယံုၾကည္ၿခင္း၊ ကိုးကြယ္ၿခင္း၊
ဆုေတာင္းၿခင္း ဆိုတာနဲ့ေတာ့ ၀ိမုတိၱ ဆိုတဲ့
လြတ္ေၿမာက္ၿခင္းကုိမရႏိုင္ပါဘူး။ဓမၼဆိုတာကေတာ့ယံုၾကည္ေနယံုနဲ့မၿပီးေသးပါဘူး၊သစ္သီးစားခ်င္သူသည္ သစ္ပင္ ေပၚမတက္ဘဲ သစ္ပင္ေအာက္ ထိုင္၍သစ္ပင္ကို ရွိခိုးဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ သစ္သီး မစားရေပ။ သစ္ပင္ေပၚတက္မွသစ္သီးစားရမည္ ျဖစ္၏။
ထို့အတူဆရာ၀န္တစ္ေယာက္သည္ ေရာဂါသည္ တစ္ေယာက္ကုိ၊ ေဆးကုေသာအခါ
ေရာဂါရဲ့အေနအထား၊ ေရာဂါရဲ့ စတင္ပံုကုိအရင္ ရွာေဖြ
ၾကည့္ရူပါတယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီ ေရာဂါဘာေၾကာင္
့ၿဖစ္သလဲဆိုတာကုိသိၿပီးဘာေဆးေပးရမလဲဆိုတာကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့ေဆးညြန္း(prescription)ေရးေပးလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေဆးေပးလိုက္ပါတယ္။
ေရာဂါသည္က ေဆးညြန္းကုိ ဖတ္တယ္၊ ဒီေဆးညြန္းအတိုင္း ဒီေဆးေသာက္ရင္ ေရာဂါေပ်ာက္ လိမ့္မယ္လို့ ယံုၾကည္သလို ဆရာ၀န္ကုိလည္း ယံုၾကည္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးမေသာက္ပဲ ေနမယ္ဆိုရင္ေရာဂါမေပ်ာက္ႏိုင္ပါဘူး။
ဆရာ၀န္ၾကီး ေတာ္တယ္၊ တတ္တယ္၊ ဆိုၿပီး ဆရာ၀န္ၾကီးကုိ
ယံုၾကည္ပါ၏ ဆိုၿပီး ရွိခိုးေန ယံုနဲ့ ရာဂါ မေပ်ာက္သလို။ ေဆးညြန္း
ေကာင္းလြန္းလို့ အညြန္းၾကီး ဖတ္ေနေသာ္ လည္းလူနာ ေရာဂါ မေပ်ာက္
ကင္းႏိုင္ပါဘူး။
ဆရာ၀န္ကုိလည္း ယံုတယ္။ ေဆးညြန္းကုိလည္း ေသခ်ာစနစ္တက် ဖတ္တယ္။ ေဆးညြန္း အားေလ်ာ္စြာ ေဆးကုိလည္း ေသာက္တယ္ဆိုရင္ ဒီလူနာဟာ ေရာဂါေပ်ာက္ပါတယ္။
ထို့ေၾကာင္ ့ၿမတ္ဗုဒၶဟာ အလြန္က်ြမ္းက်င္တဲ့ သမားေတာ္ ၾကီးနဲ့တူပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားတဲ့ ပိဋိကတ္သံုးပံုသည္ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ေဆးညြန္းက်မ္း ေတြနဲ့တူပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာတဲ့၊ သီလ၊ သမာဓိ၊
ပညာ ဆိုတဲ့အက်င့္ ေတြကေတာ့ ေရာဂါေပ်ာက္ဖို့ အေကာင္းဆံုး ေဆးေတြပါပဲ။
ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္ က်င့္သံုးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ က်င့္သံုးရာ၌လည္း
ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အသိဉာဏ္ (သဒၶါႏွင့္ပညာ) ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစပ္၍ သတိျဖင့္က်င့္သံုးရပါသည္။
ဆင္းရဲမွ လြတ္လိုလွ်င္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ေရွာင္ရမည္။ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ ကိုက်င့္ရမည္ ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ သုစရိုက္ကို က်င့္သံုးရမည္သာ ျဖစ္၏။
ဆင္းရဲကင္းလိုလွ်င္ ဒုစရိုက္ကို ေရွာင္ရွားရမည္ၿဖစ္သည္။
ဤသို့ က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဒုကၡႏွင့္ ဒုကၡျဖစ္ျခင္း အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း
သိရမည္။ သုခႏွင့္ သုခ၏ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း သိရမည္။ဗုဒၶ ၀ါဒသည္
တစံုတေယာက္ေသာ တန္ခိုးရွင္ကို ယံုၾကည္ျပီး မွီခိုေနရတဲ့
၀ါဒမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ၿမတ္ဗုဒၶ ၏ ၀ါဒမွာ (၀ိဘဇၨ၀ါဒီ- ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားႏိုင္မွ ဗုဒၶ၀ါဒ ) ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္သည္ ေ၀ဖန္ စီစစ္ခြင့္ရွိေသာ ဘာသာတရားမ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ အရာရာ ေ၀ဖန္
စီစစ္ေလ့့ရွိေသာပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ဆူ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္စီစစ္ခြင့္ မရွိေသာဘာသာ
တရားမ်ိဳး
မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုးကြယ္မိၿပီဆိုရင္ ကိုးကြယ္ခံတဲ့ ဘုရားကုိၿဖစ္ေစ၊
ရဟန္းကိုၿဖစ္ေစ၊ ဘာမွ ေ၀ဖန္ခြင့္မရွိဘူး ဆိုတဲ့ ဘာသာတရားမိ်ဳး မဟုတ္ပါဘူး၊
အလြန္တရာလြတ္လပ္ပါတယ္။ လူေတြအားလံုး ေ၀ဖန္စီစစ္တဲ့ဥဏ္ ရွိမွသာ ကုိးကြယ္ရာဟာ
မြန္ၿမတ္တဲ့ ကုိးကြယ္ရာမ်ိဳး ၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္ စီစစ္တဲ့ဥဏ္ မရွိဘဲနဲ့
ကိုးကြယ္ရာသည္ မြန္ၿမတ္တဲ့ ကိုးကြယ္မူ့မ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ အရာရာ၌ အေကာင္း
အဆိုး အေၾကာင္း အက်ိဳး အရာဟူ သမွ်ကုိ ခြဲၿခမ္းစိတ္ၿဖာ ေ၀ဖန္ေလ့ ရွိေလေသာ
၊အတိုင္းမသိ ယုတ္မာေသာ တရားေတြ ကုိေအာင္ၿမင္ေတာ္ မူေသာၿမတ္စြာ ဘုရား
အားရွိခိုးၿခင္းသည္ မြန္ၿမတ္ေသာ ကိုးကြယ္ ၿခင္းမ်ိဳးသာ ၿဖစ္ပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ မပြင့္ေသးမွီ ေရွးအခါက လူတို့သည္ ေဘးဒုကၡအမ်ိဳးမိ်ဳး၊ ေဘးအႏၱာရယ္ အမ်ိဳးမိ်ဳးၿဖင့္ ၿခိမ္းေၿခာက္ ခံရတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊
စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာ အၿဖာၿဖာကုိ လိုလား ေတာင့္တ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္ရာ
အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုးကြယ္ရာ ရေသာအခါ ထိုကိုးကြယ္ ရာက ခ်မ္းသာ
စည္းစိမ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေဘးအႏၲရာယ္ကို ကာကြယ္ေပးလိမ့္မည္ ဟူ၍လည္း
ယံုၾကည္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ ထိုေၾကာင့္ တစ္ခိ်ဳ့က ေတာ ၊ေတာင္၊ ေရ၊ ေၿမ၊ ေန၊ လ၊
နကၡတ္၊ တာရာ၊ သစ္ပင္၊ ဥယ်ာဥ္ ၊ ေစတီ (ေစတီ ဆိုသည္မွာ နတ္ကြန္းမ်ား ကုိ
အိႏိၵယမွာ ဗုဒၶမပြင့္ခင္ကေစတီ လို့ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ ရွိခိုးအပ္၊ အရိုအေသ
ၿပဳအပ္၊ ပူေဇာ္အပ္ေသာ အရာဌာန မ်ားကုိ ေစတီလို့ေခၚခဲ့ၾကပါတယ္။ )
စသည္အရာမ်ားကို တန္ခိုးရွင္ဟု သတ္မွတ္ ကာ မွီခိုအားကုိး ယံုၾကည္ ကုိးကြယ္
ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ သာသနာေတာ္ မွာေတာ့ မမြန္ၿမတ္တာ ေတြကုိ
ကိုးကြယ္စရာ အေနနဲ့ ဘယ္ထဲမွာမွ ထည့္မသြင္းထားပါဘူး။ မြန္ၿမတ္တဲ့ ကိုးကြယ္
ၿခင္းပဲၿဖစ္ရပါမယ္။
ေဘးရန္ကုိ ေၾကာက္လို့ ကုိးကြယ္ေပမဲ့ ဒါဟာ ေဘးရန္ကင္းတဲ့ ကိုးကြယ္ၿခင္းမ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာမြန္ၿမတ္တဲ့ ကုိးကြယ္မူ့မ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုကိုးကြယ္မူ့ အေၾကာင္းၿပဳလို့
ဒုကၡမွ မလြတ္ ေၿမက္ ႏိုင္ပါဘူး။ အၾကင္သူသည္၊ ဗုဒၶကုိလည္းေကာင္း၊
ဓမၼကိုလည္းေကာင္း၊ သံဃာကုိလည္းေကာင္း သရဏံ ကိုးကြယ္ ၿခင္းသုိ့ ေရာက္္ေနေသာ
ပုဂၢိဳလ္သည္ ေလးမ်ိဳးေသာ သစၥာတရားတို့ကုိ ၿမင္ႏိုင္တဲ့ အက်ိဳး ကုိရပါတယ္။
ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ ကုိ ကုိးကြယ္ၿခင္းသည္ ေဘးရန္ကင္း၏ ။မြန္ၿမတ္တဲ့
ကုိးကြယ္ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေၿမာက္၏ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဗုဒၶ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱ၀ါေတြ အက်ိဳးမဲ့ၿဖစ္မည့္ ကိစၥကုိတားၿမစ္ေတာ္မူ ပါတယ္။ အက်ိဳးစီးပြားၿဖစ္မည့္ ကိစၥကုိ၊ လမ္းညြန္ခ်က္
ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ မေကာင္းတာ မွန္သမွ် တားၿမစ္တယ္။ ေကာင္းတာ မွန္သမွ်
ညြန္ၾကားပါတယ္။ ေက်းွဇူး တင္စရာေကာင္းတဲ့ ဆရာတစ္ဆူဟု စိတ္တြင္ၾကည္ညို
တတ္လွ်င္ သဒၶါ ၿဖစ္ေစပါတယ္။
ဓမၼသည္ ၿမတ္စြာဘုရား ဆံုးမေတာ္မူတဲ့ အတိုင္း ဓမၼကုိ က်င့္ႏိုင္လွ်င္္္၊ က်င့္ႏိုင္သည္ႏွင့္ အမ်ွ မေကာင္းက်ိဳး ေတြကုိ ဖယ္ရွားၿပီး ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ရေစႏိုင္ပါတယ္။
သံဃာကလည္း သာသနာေတာ္ကုိ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အတိုင္း တရားေတာ္မ်ားကုိ အေတြး ေခၚသစ္ေတြလည္း ၿဖည့္စြပ္္မထားပဲ ၊ၿမတ္ဗုဒၶ ၏ မူရင္း ေဟာေၿပာခ်က္ေတြကုိလည္း
ဖယ္ႏုတ္ၿခင္း မရွိဘဲ တစ္စုံတစ္ခု ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲၿခင္း လည္းမလုပ္ပဲ
မူရင္းအတိုင္း ႏွစ္ေပါင္း၂၅၀၀ ေက်ာ္ ကာလ ပတ္လံုး သယ္ေဆာင္ထိန္းသိမ္း
လာတာကုိ ေက်းဇူးတင္တတ္တယ္ ဆိုရင္ သံဃာအေပၚမွာ သဒၶါ ၿဖစ္ေစပါတယ္။
(ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ ရတနာသံုပါးရဲ့ အေပၚမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ၾကည္ညို ယံုၾကည္တဲ့စိတ္
သဒၶါတရား အရင္းခံရွိေသာ၊ သဒၶါတရား ရရွိ၍ လာေသာ ေကာင္းစြာ က်င့္အပ္ေသာ
အက်င့္ၿမတ္သည္(သမၼာဒိ႒ိ ) ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ အယူ မုခ်ကိန္း တယ္လို့ိ
ဆိုထိုက္ပါေပတယ္။
သမၼာဒိ႒ိ (သမၼာဒိ႒ိ ) ဆိုသည္မွာအသိဉာဏ္ မွန္ကန္ၿခင္း၊ အယူအဆ
မွန္ကန္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။
သဒၶါတရားလွ်င္ အရင္းခံရွိေသာ သမၼာဒိ႒ိနဲ့တြဲတဲ့ ေစတနာက သတၱ၀ါေတြ၏ စိတ္သႏၷန္မွာ ၿဖစ္တဲ့ ေဘးအႏၱရယ္ေတြ၊ ေၾကာက္လန့္ၿခင္း၊ ထိတ္လန့္ၿခင္း ၊ ကုိယ္ စိတ္ႏွစ္ ပါး ဆင္းရဲၿခင္း၊
မေကာင္းတဲ့ဘ၀ ဆိုးအၿဖစ္ဆိုးေတြ၊ကုိယ္ႏုတ္ စိတ္ႏွလံုး ညစ္ညူးမူ့ ေတြ ကုိ
ဖယ္ရွားေပးႏိုင္စြမ္း သတၱိ အထူးရွိပါတယ္။
အသိဉာဏ္ႏွင့္ အက်င့္ မပါတဲ့ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) မ်ိဳးကိုေတာ့ ဗုဒၶ၀ါဒက လက္မခံလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဆိုတာဟာ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံရပါတယ္။ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံမွ ယံုၾကည္မႈ
(သဒၶါ) ဟာ အက်င့္တရား ပါတယ္။ အက်င့္တရားပါမွ ခ်မ္းသာစစ္၊ ခ်မ္းသာမွန္ကိ္ု
ရႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ႔ အဆင္းေတာ္၊ အသံေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ တန္ခိုးေတာ္၊ ဉာဏ္ေတာ္ေတြကို အလြန္အမင္း ၾကည္ညိဳျပီး ဗုဒၶအနားက မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ကၠလိ ရဟန္းေတာ္ကို ဗုဒၶက-
အို-၀ကၠလိ၊ ငါ၏ ပူတိကာယ (အပုပ္ျပည့္တဲ့ ကိုယ္ႀကီး) ကို ၾကည္ညိဳ၍ ေနျခင္းဟာ ဘာအက်ိဳး ရွိမည္နည္း။ သြားေလာ့၊ က်င့္ေလာ့၊-ဟု ႏွင္ထုတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ၀ကၠလိ ရဟန္းကို ႏွင္ထုတ္တာဟာ
သဒၶါသာရွိျပီး ပညာႏွင့္ အက်င့္ကို အသံုးမခ်လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ထို့ေၾကာင့္ သဒၶါအရင္းခံတဲ့၊ အသိဥဏ္မွန္ကန္မူ့၊ အယူအဆမွန္ကန္မူ့
ဆိုသည့္(သမၼာဒိ႒ိ) တြဲလွ်င္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ အယူေၿဖာင့္ၿပီဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။
ထိုေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္စြာ သိရိွနားလည္ၾကျပီး ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ )
ႏွင့္အသိဉာဏ္ ( ပညာ) ၊အက်င့္ တို႔ ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစပ္၍ သတိျဖင့္
က်င့္သံုးႏိုင္ၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား
ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ အေၿခခံတရားေတာ္ မွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တိုင္း သိသင္႔သိထိုက္တ့ဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္စြာ သိရိွနားလည္ၾက ရန္ရည္ရြယ္၍
ထုတ္ႏုတ္ပူေဇာ္ အပ္ပါသည္။)
ေရးသားသူ – ေမစိုး
အသားအေရာင္၊ အမ်ိဳး၊ ဇတ္ ကုိးကြယ္သည့္ ဘာသာ၊ဘယ္လူမ်ိဳး၊ ဘယ္သူမဆို
ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ ဓမၼကို နားေထာင္ ႏိုင္ပါတယ္။ လိုက္နာက်င့္သံုးလို့ ရပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာေတာ္မူ ခဲ့ေသာ တရားေတာ္မ်ားသည္ဓမၼသာၿဖစ္၍ ( Religion)
မဟုတ္ပါဘူး။Religion ဆိုတာ (Believe in worship of a “God “or supernatural
rolling Power ) ကို ကုိးကြယ္ ယံုၾကည္ တဲ့ သေဘာ (God ကို ယံုၾကည္
ကိုးကြယ္ၿခင္း၊ သို့မဟုတ္ ကမၻာၾကီးကိုလြမ္းမိုးအုပ္ခ်ဳပ္တဲ့
တန္ခိုးတစ္မ်ိဳးမ်ိဳးကုိ ယံုၾကည္ကိုးကြယ္ ၿခင္းကုိ) Religionလို့ေခၚပါတယ္။
ယံုၾကည္ၿခင္းရယ္၊ ကုိးကြယ္ၿခင္းရယ္၊ ဆုေတာင္းၿခင္းရယ္(၃)မ်ိဳး
ၿပဳလုပ္ၾကၿခင္းကုိ (Religion) လို့ေခၚပါတယ္လို့ သီတဂူဆရာေတာ္ဘုရားၾကီးက
ရွင္းလင္းစြာ ေဟာၾကား ထားပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာတဲ့ ဓမၼက သင္ယူဘို့ု့၊ က်င့္ဘို့၊
ထိုးထြင္းသိၿမင္ဘို့ (For learning, For Practice ,Forpenetration ) ကို
ရည္ရြယ္ပါတယ္။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ဗုဒၶ ၀ါဒအရ ကိုးကြယ္ၿခင္းသည္ စရဏ
ၿပဌန္းတဲ့ အက်င့္တရား
ၿဖစ္ေသာေၾကာင့္ပင္ၿဖစ္ပါတယ္။ဗုဒၶ၀ါဒမွာစရဏ(အက်င့္)ကပဓာနျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္
(ကိုယ္တိုင္က်င့္သံုးၿခင္း)ကိုယ့္ကိုယ္ကိုအားကိုးရေသာ၀ါဒျဖစ္ပါသည္။အၾကင္သူသည္ဓမၼကိုၿမင္မွဗုဒၶကိုၿမင္သည္။
တရားကုိၿမင္သူသည္ ဘုရားကုိ ၿမင္ပါသည္။ထုိေၾကာင့္ ဓမၼကို ၿမင္ေအာင္
က်င့္သံုးဘို့သည္ အဓိကအက်ဆံုးပင္ ၿဖစ္ပါသည္။ယံုၾကည္ၿခင္း၊ ကိုးကြယ္ၿခင္း၊
ဆုေတာင္းၿခင္း ဆိုတာနဲ့ေတာ့ ၀ိမုတိၱ ဆိုတဲ့
လြတ္ေၿမာက္ၿခင္းကုိမရႏိုင္ပါဘူး။ဓမၼဆိုတာကေတာ့ယံုၾကည္ေနယံုနဲ့မၿပီးေသးပါဘူး၊သစ္သီးစားခ်င္သူသည္ သစ္ပင္ ေပၚမတက္ဘဲ သစ္ပင္ေအာက္ ထိုင္၍သစ္ပင္ကို ရွိခိုးဆုေတာင္းျခင္းျဖင့္ သစ္သီး မစားရေပ။ သစ္ပင္ေပၚတက္မွသစ္သီးစားရမည္ ျဖစ္၏။
ထို့အတူဆရာ၀န္တစ္ေယာက္သည္ ေရာဂါသည္ တစ္ေယာက္ကုိ၊ ေဆးကုေသာအခါ
ေရာဂါရဲ့အေနအထား၊ ေရာဂါရဲ့ စတင္ပံုကုိအရင္ ရွာေဖြ
ၾကည့္ရူပါတယ္။ ၿပီးမွ အဲဒီ ေရာဂါဘာေၾကာင္
့ၿဖစ္သလဲဆိုတာကုိသိၿပီးဘာေဆးေပးရမလဲဆိုတာကုိၾကည့္ၿပီးေတာ့ေဆးညြန္း(prescription)ေရးေပးလိုက္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေဆးေပးလိုက္ပါတယ္။
ေရာဂါသည္က ေဆးညြန္းကုိ ဖတ္တယ္၊ ဒီေဆးညြန္းအတိုင္း ဒီေဆးေသာက္ရင္ ေရာဂါေပ်ာက္ လိမ့္မယ္လို့ ယံုၾကည္သလို ဆရာ၀န္ကုိလည္း ယံုၾကည္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ေဆးမေသာက္ပဲ ေနမယ္ဆိုရင္ေရာဂါမေပ်ာက္ႏိုင္ပါဘူး။
ဆရာ၀န္ၾကီး ေတာ္တယ္၊ တတ္တယ္၊ ဆိုၿပီး ဆရာ၀န္ၾကီးကုိ
ယံုၾကည္ပါ၏ ဆိုၿပီး ရွိခိုးေန ယံုနဲ့ ရာဂါ မေပ်ာက္သလို။ ေဆးညြန္း
ေကာင္းလြန္းလို့ အညြန္းၾကီး ဖတ္ေနေသာ္ လည္းလူနာ ေရာဂါ မေပ်ာက္
ကင္းႏိုင္ပါဘူး။
ဆရာ၀န္ကုိလည္း ယံုတယ္။ ေဆးညြန္းကုိလည္း ေသခ်ာစနစ္တက် ဖတ္တယ္။ ေဆးညြန္း အားေလ်ာ္စြာ ေဆးကုိလည္း ေသာက္တယ္ဆိုရင္ ဒီလူနာဟာ ေရာဂါေပ်ာက္ပါတယ္။
ထို့ေၾကာင္ ့ၿမတ္ဗုဒၶဟာ အလြန္က်ြမ္းက်င္တဲ့ သမားေတာ္ ၾကီးနဲ့တူပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားတဲ့ ပိဋိကတ္သံုးပံုသည္ အလြန္ေကာင္းတဲ့ ေဆးညြန္းက်မ္း ေတြနဲ့တူပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာတဲ့၊ သီလ၊ သမာဓိ၊
ပညာ ဆိုတဲ့အက်င့္ ေတြကေတာ့ ေရာဂါေပ်ာက္ဖို့ အေကာင္းဆံုး ေဆးေတြပါပဲ။
ထို႔ေၾကာင့္ ကိုးကြယ္ျခင္းဟူသည္ က်င့္သံုးျခင္းပင္ ျဖစ္၏။ က်င့္သံုးရာ၌လည္း
ယံုၾကည္မႈႏွင့္ အသိဉာဏ္ (သဒၶါႏွင့္ပညာ) ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစပ္၍ သတိျဖင့္က်င့္သံုးရပါသည္။
ဆင္းရဲမွ လြတ္လိုလွ်င္ မေကာင္းေသာ အက်င့္ကို ေရွာင္ရမည္။ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ ေကာင္းေသာ အက်င့္ ကိုက်င့္ရမည္ ျဖစ္၏။ သို႔ျဖစ္၍ ခ်မ္းသာရလိုလွ်င္ သုစရိုက္ကို က်င့္သံုးရမည္သာ ျဖစ္၏။
ဆင္းရဲကင္းလိုလွ်င္ ဒုစရိုက္ကို ေရွာင္ရွားရမည္ၿဖစ္သည္။
ဤသို့ က်င့္သံုးျခင္းျဖင့္ ဒုကၡႏွင့္ ဒုကၡျဖစ္ျခင္း အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း
သိရမည္။ သုခႏွင့္ သုခ၏ အေၾကာင္းရင္းကိုလည္း သိရမည္။ဗုဒၶ ၀ါဒသည္
တစံုတေယာက္ေသာ တန္ခိုးရွင္ကို ယံုၾကည္ျပီး မွီခိုေနရတဲ့
၀ါဒမ်ိဳးလည္းမဟုတ္ပါဘူး။
ၿမတ္ဗုဒၶ ၏ ၀ါဒမွာ (၀ိဘဇၨ၀ါဒီ- ေ၀ဖန္ပိုင္းၿခားႏိုင္မွ ဗုဒၶ၀ါဒ ) ၿဖစ္ပါတယ္။ ဗုဒၶဘာသာ တရားေတာ္သည္ ေ၀ဖန္ စီစစ္ခြင့္ရွိေသာ ဘာသာတရားမ်ိဳး ၿဖစ္ပါတယ္။ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ အရာရာ ေ၀ဖန္
စီစစ္ေလ့့ရွိေသာပုဂၢိဳလ္ထူးတစ္ဆူ ၿဖစ္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္စီစစ္ခြင့္ မရွိေသာဘာသာ
တရားမ်ိဳး
မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုးကြယ္မိၿပီဆိုရင္ ကိုးကြယ္ခံတဲ့ ဘုရားကုိၿဖစ္ေစ၊
ရဟန္းကိုၿဖစ္ေစ၊ ဘာမွ ေ၀ဖန္ခြင့္မရွိဘူး ဆိုတဲ့ ဘာသာတရားမိ်ဳး မဟုတ္ပါဘူး၊
အလြန္တရာလြတ္လပ္ပါတယ္။ လူေတြအားလံုး ေ၀ဖန္စီစစ္တဲ့ဥဏ္ ရွိမွသာ ကုိးကြယ္ရာဟာ
မြန္ၿမတ္တဲ့ ကုိးကြယ္ရာမ်ိဳး ၿဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ေ၀ဖန္ စီစစ္တဲ့ဥဏ္ မရွိဘဲနဲ့
ကိုးကြယ္ရာသည္ မြန္ၿမတ္တဲ့ ကိုးကြယ္မူ့မ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါ။ အရာရာ၌ အေကာင္း
အဆိုး အေၾကာင္း အက်ိဳး အရာဟူ သမွ်ကုိ ခြဲၿခမ္းစိတ္ၿဖာ ေ၀ဖန္ေလ့ ရွိေလေသာ
၊အတိုင္းမသိ ယုတ္မာေသာ တရားေတြ ကုိေအာင္ၿမင္ေတာ္ မူေသာၿမတ္စြာ ဘုရား
အားရွိခိုးၿခင္းသည္ မြန္ၿမတ္ေသာ ကိုးကြယ္ ၿခင္းမ်ိဳးသာ ၿဖစ္ပါတယ္။
ၿမတ္ဗုဒၶ မပြင့္ေသးမွီ ေရွးအခါက လူတို့သည္ ေဘးဒုကၡအမ်ိဳးမိ်ဳး၊ ေဘးအႏၱာရယ္ အမ်ိဳးမိ်ဳးၿဖင့္ ၿခိမ္းေၿခာက္ ခံရတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ေသာ္ လည္းေကာင္း၊
စည္းစိမ္ ခ်မ္းသာ အၿဖာၿဖာကုိ လိုလား ေတာင့္တ၍ ေသာ္လည္းေကာင္း၊ ကိုးကြယ္ရာ
အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွာခဲ့ၾကပါတယ္။ ကိုးကြယ္ရာ ရေသာအခါ ထိုကိုးကြယ္ ရာက ခ်မ္းသာ
စည္းစိမ္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ေဘးအႏၲရာယ္ကို ကာကြယ္ေပးလိမ့္မည္ ဟူ၍လည္း
ယံုၾကည္ခဲ့ ၾကပါတယ္။ ထိုေၾကာင့္ တစ္ခိ်ဳ့က ေတာ ၊ေတာင္၊ ေရ၊ ေၿမ၊ ေန၊ လ၊
နကၡတ္၊ တာရာ၊ သစ္ပင္၊ ဥယ်ာဥ္ ၊ ေစတီ (ေစတီ ဆိုသည္မွာ နတ္ကြန္းမ်ား ကုိ
အိႏိၵယမွာ ဗုဒၶမပြင့္ခင္ကေစတီ လို့ေခၚခဲ့ၾကတယ္။ ရွိခိုးအပ္၊ အရိုအေသ
ၿပဳအပ္၊ ပူေဇာ္အပ္ေသာ အရာဌာန မ်ားကုိ ေစတီလို့ေခၚခဲ့ၾကပါတယ္။ )
စသည္အရာမ်ားကို တန္ခိုးရွင္ဟု သတ္မွတ္ ကာ မွီခိုအားကုိး ယံုၾကည္ ကုိးကြယ္
ေနခဲ့ၾကပါတယ္။ ၿမတ္ဗုဒၶရဲ့ သာသနာေတာ္ မွာေတာ့ မမြန္ၿမတ္တာ ေတြကုိ
ကိုးကြယ္စရာ အေနနဲ့ ဘယ္ထဲမွာမွ ထည့္မသြင္းထားပါဘူး။ မြန္ၿမတ္တဲ့ ကိုးကြယ္
ၿခင္းပဲၿဖစ္ရပါမယ္။
ေဘးရန္ကုိ ေၾကာက္လို့ ကုိးကြယ္ေပမဲ့ ဒါဟာ ေဘးရန္ကင္းတဲ့ ကိုးကြယ္ၿခင္းမ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒါေတြဟာမြန္ၿမတ္တဲ့ ကုိးကြယ္မူ့မ်ိဳး မၿဖစ္ႏိုင္ပါဘူး။ ဒီလိုကိုးကြယ္မူ့ အေၾကာင္းၿပဳလို့
ဒုကၡမွ မလြတ္ ေၿမက္ ႏိုင္ပါဘူး။ အၾကင္သူသည္၊ ဗုဒၶကုိလည္းေကာင္း၊
ဓမၼကိုလည္းေကာင္း၊ သံဃာကုိလည္းေကာင္း သရဏံ ကိုးကြယ္ ၿခင္းသုိ့ ေရာက္္ေနေသာ
ပုဂၢိဳလ္သည္ ေလးမ်ိဳးေသာ သစၥာတရားတို့ကုိ ၿမင္ႏိုင္တဲ့ အက်ိဳး ကုိရပါတယ္။
ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ ကုိ ကုိးကြယ္ၿခင္းသည္ ေဘးရန္ကင္း၏ ။မြန္ၿမတ္တဲ့
ကုိးကြယ္ၿခင္းၿဖစ္၏ ။ ဒုကၡအေပါင္းမွ လြတ္ေၿမာက္၏ ။
အဘယ္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ ဗုဒၶ ၿမတ္စြာဘုရားသည္ သတၱ၀ါေတြ အက်ိဳးမဲ့ၿဖစ္မည့္ ကိစၥကုိတားၿမစ္ေတာ္မူ ပါတယ္။ အက်ိဳးစီးပြားၿဖစ္မည့္ ကိစၥကုိ၊ လမ္းညြန္ခ်က္
ေပးေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ မေကာင္းတာ မွန္သမွ် တားၿမစ္တယ္။ ေကာင္းတာ မွန္သမွ်
ညြန္ၾကားပါတယ္။ ေက်းွဇူး တင္စရာေကာင္းတဲ့ ဆရာတစ္ဆူဟု စိတ္တြင္ၾကည္ညို
တတ္လွ်င္ သဒၶါ ၿဖစ္ေစပါတယ္။
ဓမၼသည္ ၿမတ္စြာဘုရား ဆံုးမေတာ္မူတဲ့ အတိုင္း ဓမၼကုိ က်င့္ႏိုင္လွ်င္္္၊ က်င့္ႏိုင္သည္ႏွင့္ အမ်ွ မေကာင္းက်ိဳး ေတြကုိ ဖယ္ရွားၿပီး ေကာင္းက်ိဳးေတြကုိ ရေစႏိုင္ပါတယ္။
သံဃာကလည္း သာသနာေတာ္ကုိ ၿမတ္ဗုဒၶ ေဟာၾကားေတာ္မူတဲ့အတိုင္း တရားေတာ္မ်ားကုိ အေတြး ေခၚသစ္ေတြလည္း ၿဖည့္စြပ္္မထားပဲ ၊ၿမတ္ဗုဒၶ ၏ မူရင္း ေဟာေၿပာခ်က္ေတြကုိလည္း
ဖယ္ႏုတ္ၿခင္း မရွိဘဲ တစ္စုံတစ္ခု ၿပဳၿပင္ေၿပာင္းလဲၿခင္း လည္းမလုပ္ပဲ
မူရင္းအတိုင္း ႏွစ္ေပါင္း၂၅၀၀ ေက်ာ္ ကာလ ပတ္လံုး သယ္ေဆာင္ထိန္းသိမ္း
လာတာကုိ ေက်းဇူးတင္တတ္တယ္ ဆိုရင္ သံဃာအေပၚမွာ သဒၶါ ၿဖစ္ေစပါတယ္။
(ဗုဒၶ၊ ဓမၼ၊ သံဃ ရတနာသံုပါးရဲ့ အေပၚမွာ ေရာက္ေနတဲ့ ၾကည္ညို ယံုၾကည္တဲ့စိတ္
သဒၶါတရား အရင္းခံရွိေသာ၊ သဒၶါတရား ရရွိ၍ လာေသာ ေကာင္းစြာ က်င့္အပ္ေသာ
အက်င့္ၿမတ္သည္(သမၼာဒိ႒ိ ) ေၿဖာင့္မတ္တဲ့ အယူ မုခ်ကိန္း တယ္လို့ိ
ဆိုထိုက္ပါေပတယ္။
သမၼာဒိ႒ိ (သမၼာဒိ႒ိ ) ဆိုသည္မွာအသိဉာဏ္ မွန္ကန္ၿခင္း၊ အယူအဆ
မွန္ကန္ၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။
သဒၶါတရားလွ်င္ အရင္းခံရွိေသာ သမၼာဒိ႒ိနဲ့တြဲတဲ့ ေစတနာက သတၱ၀ါေတြ၏ စိတ္သႏၷန္မွာ ၿဖစ္တဲ့ ေဘးအႏၱရယ္ေတြ၊ ေၾကာက္လန့္ၿခင္း၊ ထိတ္လန့္ၿခင္း ၊ ကုိယ္ စိတ္ႏွစ္ ပါး ဆင္းရဲၿခင္း၊
မေကာင္းတဲ့ဘ၀ ဆိုးအၿဖစ္ဆိုးေတြ၊ကုိယ္ႏုတ္ စိတ္ႏွလံုး ညစ္ညူးမူ့ ေတြ ကုိ
ဖယ္ရွားေပးႏိုင္စြမ္း သတၱိ အထူးရွိပါတယ္။
အသိဉာဏ္ႏွင့္ အက်င့္ မပါတဲ့ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) မ်ိဳးကိုေတာ့ ဗုဒၶ၀ါဒက လက္မခံလိုပါဘူး။ ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ) ဆိုတာဟာ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံရပါတယ္။ အသိဉာဏ္ေပၚမွာ အေျခခံမွ ယံုၾကည္မႈ
(သဒၶါ) ဟာ အက်င့္တရား ပါတယ္။ အက်င့္တရားပါမွ ခ်မ္းသာစစ္၊ ခ်မ္းသာမွန္ကိ္ု
ရႏိုင္ပါတယ္။
ဗုဒၶရဲ႔ အဆင္းေတာ္၊ အသံေတာ္၊ ဘုန္းေတာ္၊ တန္ခိုးေတာ္၊ ဉာဏ္ေတာ္ေတြကို အလြန္အမင္း ၾကည္ညိဳျပီး ဗုဒၶအနားက မခြာႏိုင္ေအာင္ ျဖစ္ေနတဲ့ ၀ကၠလိ ရဟန္းေတာ္ကို ဗုဒၶက-
အို-၀ကၠလိ၊ ငါ၏ ပူတိကာယ (အပုပ္ျပည့္တဲ့ ကိုယ္ႀကီး) ကို ၾကည္ညိဳ၍ ေနျခင္းဟာ ဘာအက်ိဳး ရွိမည္နည္း။ သြားေလာ့၊ က်င့္ေလာ့၊-ဟု ႏွင္ထုတ္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ၀ကၠလိ ရဟန္းကို ႏွင္ထုတ္တာဟာ
သဒၶါသာရွိျပီး ပညာႏွင့္ အက်င့္ကို အသံုးမခ်လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။
ထို့ေၾကာင့္ သဒၶါအရင္းခံတဲ့၊ အသိဥဏ္မွန္ကန္မူ့၊ အယူအဆမွန္ကန္မူ့
ဆိုသည့္(သမၼာဒိ႒ိ) တြဲလွ်င္ ထိုပုဂၢိဳလ္သည္ အယူေၿဖာင့္ၿပီဟုဆိုႏိုင္ပါသည္။
ထိုေၾကာင့္ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕ အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္စြာ သိရိွနားလည္ၾကျပီး ယံုၾကည္မႈ (သဒၶါ )
ႏွင့္အသိဉာဏ္ ( ပညာ) ၊အက်င့္ တို႔ ညီညြတ္စြာ ေပါင္းစပ္၍ သတိျဖင့္
က်င့္သံုးႏိုင္ၾကေသာ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ သူေတာ္စင္မ်ား
ျဖစ္ႏိုင္ၾကပါေစလို႔ဆႏၵျပဳလိုက္ပါတယ္။
(ေက်းဇူးေတာ္ရွင္ သီတဂူ ဆရာေတာ္ ဘုရားၾကီး၏ ဗုဒၶဘာသာ အေၿခခံတရားေတာ္ မွ ဗုဒၶဘာသာ၀င္ တိုင္း သိသင္႔သိထိုက္တ့ဲ ဗုဒၶဘာသာရဲ႕အႏွစ္သာရကို မွန္ကန္စြာ သိရိွနားလည္ၾက ရန္ရည္ရြယ္၍
ထုတ္ႏုတ္ပူေဇာ္ အပ္ပါသည္။)
ေရးသားသူ – ေမစိုး
ခံယူေဆာက္တည္ထားျပီးေသာသရဏဂံု မညစ္ႏြမ္းေစရန္
ဒီကေန႔ ဗုဒၶဘာသာသူေတာ္စင္တို႔ ေသာတာပတၱိမဂ္ဖိုလ္ မရၾကေသးခင္ ဗုဒၶံ သရဏံ
ဂစၧာမိ-ဆိုတဲ့ သရဏဂံုဟာ တကယ္ပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ ယံုၾကည္ရတယ္ထား။ ဘယ္အထိ
စိတ္ခ်ရသလဲဆိုေတာ့ ေသခါနီးအထိ စိတ္ခ်ရတယ္။ ေသျပီးရင္ ဒီသရဏဂံုက
ဟိုဘက္မလိုက္ေတာ့ဘူး။ ဟိုဘက္ဘ၀ သရဏဂံု မလိုက္ေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔သည္
ဟိုဘက္ဘ၀မွာ ဘုရား တရား သံဃာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဦးမယ္ဆိုရင္ ဒီသရဏဂံုကို ထပ္ျပီး
ေဆာက္တည္ဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ မေတြ႔ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေဆာက္တည္ရမွန္းကို
မသိေတာ့ဘူး။
ဒီေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႔ ေလာကီသရဏဂံု ဘယ္ခါပ်က္၊ ေသတဲ့အခါပ်က္တယ္။
ေသတဲ့အခါပ်က္တဲ့ သရဏဂံုသည္ အျပစ္သင့္ေသာ ပ်က္စီးျခင္းလား-အျပစ္ကင္းေသာ
ပ်က္စီးျခင္းလားဆိုရင္ အျပစ္ကင္းေသာ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္တယ္။ မေသခင္
သရဏဂံုပ်က္ရင္ေတာ့ အျပစ္ရွိတယ္။ မေသခင္ သရဏဂံုပ်က္လို႔ အျပစ္ရွိတာက
ဘယ္လိုတုန္းဆိုရင္ ညစ္ႏြမ္းတဲ့ဘက္ကစျပီး စဥ္းစားပါ။ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာ
၃-ပါးတို႔ရဲ႔ အေပၚမွာ မသိမႈေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ရတနာ ၃-ပါးအေၾကာင္း
မသိဘူးဆိုတာ အညာဏ၊ ဘုရား တရား သံဃာအေပၚမွာ ယံုမွားမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္ သံသယ။
မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္ မိစၧာဉာဏ။
အသက္ရွင္စဥ္ ဘုရား တရား သံဃာကို ယံုူၾကည္ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ပါ၏ဆိုတဲ့
သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ရတနာ ၃-ပါးတို႔ရဲ႔ ဂုဏ္သတၱိေတြကို မသိရွိဘူး။
နားမလည္ဘူးဆိုရင္ သရဏဂံု မပ်က္ေသးေပမဲ့ ညစ္ႏြမ္းတတ္တယ္။ ဘုရားအေၾကာင္း
တရားအေၾကာင္း သံဃာအေၾကာင္း။ တနည္း-ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္
အဲဒီေလာက္ကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္မ်ား မသိၾကဘူးဆိုရင္ သရဏဂံု မပ်က္ေတာင္မွ
ဒီသရဏဂံုဟာ ညစ္ႏြမ္းစရာအေၾကာင္း ရွိသတဲ့။ မသိလို႔ရွိရင္ ယံုၾကည္ခ်က္က
မျပင္းထန္ဘူးမဟုတ္လား။ ယံုၾကည္ခ်က္ မျပင္းထန္ေတာ့ သဒၶါ အားေပ်ာ့သြားတယ္။
သဒၶါအားေပ်ာ့သြားရင္ သမၼာဒိ႒ိလဲ အားေပ်ာ့ သြားတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားအေၾကာင္း သိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။ အညာဏမွ လြတ္ေအာင္
တရားနဲ႔သံဃာတို႔ရဲ႔ အေၾကာင္းကိုလဲ သိေအာင္ ပို၍ ႀကိဳးစားေပးရမယ္။ ဘာအတြက္
ဒီလို တိုက္တြန္းစကား ေျပာရသတံုးဆိုေတာ့ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းမွာစိုးလို႔။
(၁) ဘုရား တရား သံဃာတို႔ရဲ႔ ဂုဏ္ကို မသိရွိၾကဘူးဆိုရင္
မသိနားမလည္တဲ့အညာဏေၾကာင့္ကိုးကြယ္မႈမ်ားညစ္ႏြမ္းတတ္တယ္။
(၂) သိေတာ့ သိသားပဲ၊ အေတြးေခ်ာ္သြားလို႔ စဥ္းစားတာေတြ၊ ေ၀ဖန္တာေတြ
လြန္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ သံသယျဖစ္တယ္။ သံသယက ဘယ္လိုသူေတြ
အားႀကီးျဖစ္သတံုးဆိုရင္ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္လဲ သံသယျဖစ္တယ္။ အသိ
သိပ္လြန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ သံသယျဖစ္တယ္။ ဒီကေန႔ အမ်ားအားျဖင့္ ျဖစ္ၾကတာကေတာ့
အသိသိပ္လြန္တဲ့သူေတြ ဘုရား တရား သံဃာအေပၚမွာ သံသယျဖစ္တာ မ်ားတယ္ထင္တယ္။
သဒၶါနဲ႔ ဉာဏ္။ သဒၶါနဲျပီးေတာ့ ဉာဏ္လြန္ကဲသူေတြဟာ သံသယ၀င္တတ္တယ္။
ေနာက္တမ်ိဳးေျပာမယ္။
ယံုၾကည္ခ်က္က နည္း၊ ေ၀ဖန္စိစစ္မႈ လြန္ကဲရင္ သံသယေတြ ၀င္လာႏိုင္တယ္။
ဒီလိုသံသယ၀င္ရင္လဲ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းတယ္။
(၃) မိစၧာဉာဏ္တဲ့။ သိေတာ့ သိပါတယ္။ အမွားႀကီး။ ဘုရားအေၾကာင္း သိေတာ့
သိသားပဲ အမွန္မသိဘူး။ အမွားကို သိေနတာ။ တရားေတာ္အေၾကာင္းကို သိေတာ့ သိတယ္။
အမွန္မသိဘူး။ အမွားကို သိေနတယ္။ သံဃာေတာ္အေၾကာင္း သိေတာ့ သိတယ္။ အမွန္ကို
မသိဘူး။ အမွားကို သိေနၾကတယ္။ အမွားသိေနရင္လဲ ဒီသရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းတယ္။
သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္းရဲ႔ အေၾကာင္း ၃-ပါး။
အညာဏ-မသိမႈ။
သံသယ-ယံုမွားမႈ။
မိစၧာဉာဏ္-အသိမွားမႈ။
ရတနာ ၃-ပါး အေၾကာင္း မသိမႈရယ္။ သံသယ၀င္မႈရယ္၊ အသိမွားမႈရယ္ ဒီ
၃-မ်ိဳးေၾကာင့္ ေလာကီပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႔ သရဏဂံုသည္ ညစ္ႏြမ္းလိမ့္မယ္ဟူ၍
ဘုန္းေတာ္ ၆-ပါးသခင္ ဘုရားရွင္သည္ ေကာင္းစြာမေသြ ေဟာၾကား
ေတာ္မူခဲ့ပါေပသတည္း။
(၂၀၀၃ခုႏွစ္ေမလထုတ္ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္မွသီတဂူဆရာေတာ္သုရားၾကီး၏သရဏဂံုညစ္ညဴးေၾကာင္းတရားေတာ္မ်ားမွေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပပါသည္။)
ဂစၧာမိ-ဆိုတဲ့ သရဏဂံုဟာ တကယ္ပဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ ယံုၾကည္ရတယ္ထား။ ဘယ္အထိ
စိတ္ခ်ရသလဲဆိုေတာ့ ေသခါနီးအထိ စိတ္ခ်ရတယ္။ ေသျပီးရင္ ဒီသရဏဂံုက
ဟိုဘက္မလိုက္ေတာ့ဘူး။ ဟိုဘက္ဘ၀ သရဏဂံု မလိုက္ေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔သည္
ဟိုဘက္ဘ၀မွာ ဘုရား တရား သံဃာေတြနဲ႔ ေတြ႔ဦးမယ္ဆိုရင္ ဒီသရဏဂံုကို ထပ္ျပီး
ေဆာက္တည္ဖို႔ပဲ ရွိတယ္။ မေတြ႔ဘူးဆိုရင္ေတာ့ ဘယ္လိုေဆာက္တည္ရမွန္းကို
မသိေတာ့ဘူး။
ဒီေတာ့ ပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႔ ေလာကီသရဏဂံု ဘယ္ခါပ်က္၊ ေသတဲ့အခါပ်က္တယ္။
ေသတဲ့အခါပ်က္တဲ့ သရဏဂံုသည္ အျပစ္သင့္ေသာ ပ်က္စီးျခင္းလား-အျပစ္ကင္းေသာ
ပ်က္စီးျခင္းလားဆိုရင္ အျပစ္ကင္းေသာ ပ်က္စီးျခင္း ျဖစ္တယ္။ မေသခင္
သရဏဂံုပ်က္ရင္ေတာ့ အျပစ္ရွိတယ္။ မေသခင္ သရဏဂံုပ်က္လို႔ အျပစ္ရွိတာက
ဘယ္လိုတုန္းဆိုရင္ ညစ္ႏြမ္းတဲ့ဘက္ကစျပီး စဥ္းစားပါ။ ဘုရား တရား သံဃာ ရတနာ
၃-ပါးတို႔ရဲ႔ အေပၚမွာ မသိမႈေတြ ျဖစ္လာခဲ့တယ္။ ရတနာ ၃-ပါးအေၾကာင္း
မသိဘူးဆိုတာ အညာဏ၊ ဘုရား တရား သံဃာအေပၚမွာ ယံုမွားမႈေတြ ျဖစ္လာတယ္ သံသယ။
မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆေတြ ေပၚေပါက္လာတယ္ မိစၧာဉာဏ။
အသက္ရွင္စဥ္ ဘုရား တရား သံဃာကို ယံုူၾကည္ဆည္းကပ္ ကိုးကြယ္ပါ၏ဆိုတဲ့
သူေတာ္ေကာင္းတို႔သည္ ရတနာ ၃-ပါးတို႔ရဲ႔ ဂုဏ္သတၱိေတြကို မသိရွိဘူး။
နားမလည္ဘူးဆိုရင္ သရဏဂံု မပ်က္ေသးေပမဲ့ ညစ္ႏြမ္းတတ္တယ္။ ဘုရားအေၾကာင္း
တရားအေၾကာင္း သံဃာအေၾကာင္း။ တနည္း-ဘုရားဂုဏ္ တရားဂုဏ္ သံဃာဂုဏ္
အဲဒီေလာက္ကို ဘုန္းႀကီးတို႔ ပရိသတ္မ်ား မသိၾကဘူးဆိုရင္ သရဏဂံု မပ်က္ေတာင္မွ
ဒီသရဏဂံုဟာ ညစ္ႏြမ္းစရာအေၾကာင္း ရွိသတဲ့။ မသိလို႔ရွိရင္ ယံုၾကည္ခ်က္က
မျပင္းထန္ဘူးမဟုတ္လား။ ယံုၾကည္ခ်က္ မျပင္းထန္ေတာ့ သဒၶါ အားေပ်ာ့သြားတယ္။
သဒၶါအားေပ်ာ့သြားရင္ သမၼာဒိ႒ိလဲ အားေပ်ာ့ သြားတယ္။
အဲဒါေၾကာင့္ ဘုရားအေၾကာင္း သိေအာင္ ႀကိဳးစားၾကရမယ္။ အညာဏမွ လြတ္ေအာင္
တရားနဲ႔သံဃာတို႔ရဲ႔ အေၾကာင္းကိုလဲ သိေအာင္ ပို၍ ႀကိဳးစားေပးရမယ္။ ဘာအတြက္
ဒီလို တိုက္တြန္းစကား ေျပာရသတံုးဆိုေတာ့ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းမွာစိုးလို႔။
(၁) ဘုရား တရား သံဃာတို႔ရဲ႔ ဂုဏ္ကို မသိရွိၾကဘူးဆိုရင္
မသိနားမလည္တဲ့အညာဏေၾကာင့္ကိုးကြယ္မႈမ်ားညစ္ႏြမ္းတတ္တယ္။
(၂) သိေတာ့ သိသားပဲ၊ အေတြးေခ်ာ္သြားလို႔ စဥ္းစားတာေတြ၊ ေ၀ဖန္တာေတြ
လြန္သြားတဲ့အတြက္ေၾကာင့္မို႔ သံသယျဖစ္တယ္။ သံသယက ဘယ္လိုသူေတြ
အားႀကီးျဖစ္သတံုးဆိုရင္ မသိတဲ့ပုဂၢိဳလ္လဲ သံသယျဖစ္တယ္။ အသိ
သိပ္လြန္တဲ့ပုဂၢိဳလ္ေတြလဲ သံသယျဖစ္တယ္။ ဒီကေန႔ အမ်ားအားျဖင့္ ျဖစ္ၾကတာကေတာ့
အသိသိပ္လြန္တဲ့သူေတြ ဘုရား တရား သံဃာအေပၚမွာ သံသယျဖစ္တာ မ်ားတယ္ထင္တယ္။
သဒၶါနဲ႔ ဉာဏ္။ သဒၶါနဲျပီးေတာ့ ဉာဏ္လြန္ကဲသူေတြဟာ သံသယ၀င္တတ္တယ္။
ေနာက္တမ်ိဳးေျပာမယ္။
ယံုၾကည္ခ်က္က နည္း၊ ေ၀ဖန္စိစစ္မႈ လြန္ကဲရင္ သံသယေတြ ၀င္လာႏိုင္တယ္။
ဒီလိုသံသယ၀င္ရင္လဲ သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းတယ္။
(၃) မိစၧာဉာဏ္တဲ့။ သိေတာ့ သိပါတယ္။ အမွားႀကီး။ ဘုရားအေၾကာင္း သိေတာ့
သိသားပဲ အမွန္မသိဘူး။ အမွားကို သိေနတာ။ တရားေတာ္အေၾကာင္းကို သိေတာ့ သိတယ္။
အမွန္မသိဘူး။ အမွားကို သိေနတယ္။ သံဃာေတာ္အေၾကာင္း သိေတာ့ သိတယ္။ အမွန္ကို
မသိဘူး။ အမွားကို သိေနၾကတယ္။ အမွားသိေနရင္လဲ ဒီသရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းတယ္။
သရဏဂံု ညစ္ႏြမ္းျခင္းရဲ႔ အေၾကာင္း ၃-ပါး။
အညာဏ-မသိမႈ။
သံသယ-ယံုမွားမႈ။
မိစၧာဉာဏ္-အသိမွားမႈ။
ရတနာ ၃-ပါး အေၾကာင္း မသိမႈရယ္။ သံသယ၀င္မႈရယ္၊ အသိမွားမႈရယ္ ဒီ
၃-မ်ိဳးေၾကာင့္ ေလာကီပုထုဇဥ္တို႔ရဲ႔ သရဏဂံုသည္ ညစ္ႏြမ္းလိမ့္မယ္ဟူ၍
ဘုန္းေတာ္ ၆-ပါးသခင္ ဘုရားရွင္သည္ ေကာင္းစြာမေသြ ေဟာၾကား
ေတာ္မူခဲ့ပါေပသတည္း။
(၂၀၀၃ခုႏွစ္ေမလထုတ္ျမတ္မဂၤလာစာေစာင္မွသီတဂူဆရာေတာ္သုရားၾကီး၏သရဏဂံုညစ္ညဴးေၾကာင္းတရားေတာ္မ်ားမွေကာက္ႏႈတ္ေဖၚျပပါသည္။)
သာဓုေခၚရက်ိဳး
သာဓုေခၚရက်ိဳး
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါတြင္ သာ၀တၳိျပည္၌ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ
သူေဌးဇနီးေမာင္ႏွံ ရွိေလသည္။ သူတို႔သည္ ရတနာသံုးပါးအား အထူးပင္
ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးၾကေလသည္။ သူတို႔သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ မႀကီးလွေသးေခ်။
ေရွးပါရမီေကာင္းမႈကံ ေကာင္းမြန္သူမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဤဘ၀၀ယ္ မျငိဳမျငင္
တင့္တင့္တယ္တယ္ ေနၾကရေလသည္။
အခ်ိန္ကား လဆန္း ၁၄-ရက္ေန႔ ညတညတြင္
ျဖစ္ေလသည္။ ထက္ေကာင္းကင္မွ ေရႊလမင္းကား အသာႀကီးသာလ်က္ သာ၀တၳိျမိဳ႔ႀကီးကား
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ အသြင္ကို ေဆာင္လ်က္ေန၏။
တိုင္းသူျပည္သား
လူအမ်ားတို႔ေလ-
နက္ျဖန္ သီတင္းေန႔၌ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၀ယ္ ဘုရားရွင္
တရားေဟာေတာ္မူပါလိမ့္မည္။ နာၾကားလုိသူမ်ား ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသုိ႔
ဆက္ဆက္ၾကြၾကပါကုန္။
နိဗၺာန္ေဆာ္မ်ား၏ ေၾကညာသံကား သူေဌးဇနီး
ေမာင္ႏွံတို႔၏ နားသို႔ ရိုက္ခတ္သြားေလသည္။ ထိုအသံကို ၾကားေသာအခါ-
ရွင္မေရ-နက္ျဖန္လျပည့္ေန႔တဲ့။
ဘုရားရွင္ တရားေဟာမယ္ဆိုပါလား-ဟု သူေဌးေလးက ေျပာေသာအခါ-
ဟုတ္တယ္ေမာင္ရဲ႔-ေမာင္တို႔
မယ္တို႔လဲ နက္ျဖန္ တရားနာသြားရေအာင္ေနာ္-ဟု သူေဌးကေတာ္ေလးက
ခြန္းတုံ႔ျပန္လိုက္၏။
ေနရာကား ႀကီးက်ယ္ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏
ခန္းမေဆာင္တေနရာ ျဖစ္ေလသည္။ တရားနာလာၾကေသာ ပရိသတ္ႀကီးက
အုန္းအုန္းကၽြတ္ကၽြတ္ တခဲနက္ မ်ားျပားလွပါဘိသည္။ ထိုအခိုက္
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ လႊတ္လ်က္-
ခ်စ္သား
ခ်စ္သမီးတို႔ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္
ေကာင္းလွေပ၏။
ႏႈတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္လည္း ေကာင္းလွေပ၏။
စိတ္ျဖင့္
ေစာင့္စည္းျခင္းသည္လည္း ေကာင္းလွေပ၏။
အရာခပ္သိမ္း ေစာင့္စည္းမႈသည္
ေကာင္းလွေပ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ သံုးပါးကို
ေစာင့္စည္းၾကပါကုန္။
ထိုဂါထာကိုေဟာျပီးေသာအခါ သိန္းေသာင္းမက
မ်ားလွေသာ ပရိသတ္ႀကီး၏-သာဓု သာဓု သာဓု ဟူေသာ အသံႀကီးသည္
ပဲ့တင္ျမည္ဟီးသြားေလ၏။
ဤတရားပြဲ၌ အခ်ိဳ႔ ေသာတာပန္၊ အခ်ိဳ႔ သကဒါဂါမ္၊
အခ်ိဳ႔ အနာဂါမ္၊ အခ်ိဳ႔ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကေလကုန္၏။
တရားပြဲမွ
ျပန္လာေသာအခါ သူေဌးေလးသည္ သာသနာ့တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္လိုစိတ္ ေပၚလာေသာေၾကာင့္
ရွိသမွ်ပစၥည္းမ်ားကို သူေဌးကေတာ္အား အျပီးအပိုင္ အပ္ႏွင္းကာ သူေဌးမေလးထံ
ခြင့္ပန္၍ ပိ႑ပါတိက ဓုတင္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္တပါးအထံတြင္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔
၀င္ခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါ ရုပ္ေခ်ာ ဥစၥာေပါသည့္ သူေဌးမေလးအဖို႔
အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ တခုလပ္မေလး ဘ၀သို႔ ေရာက္ခဲ့ရ ရွာေလ၏။ အဆိုပါသတင္းကို
ၾကားသိေသာအခါ ပေႆနဒီ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ လင္မဲ့သူ သူေဌးမ ကေလးအား
သိမ္းပိုက္ေတာ္ေကာက္လိုက္ေလ၏။
နန္းေတာ္အတြင္း၌ ပန္းေတာ္ဆက္က ၾကာပန္းမ်ား
ဆက္သေသာအခါ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ မိဖုရားတဦးလွ်င္ ပန္းတပြင့္စီ ေပးကမ္းေလ၏။
သူေဌးကေတာ္ အသစ္စက္စက္ မိဖုရားေလးကိုမူ ခ်စ္စႏိုးသည့္အတြက္ ေန႔စဥ္ ၂-ပြင့္
၂-ပြင့္ ေပးသနားေလ၏။ အျခားေသာ မိဖုရားမ်ားက သူ႔အား မနာလိုၾကေခ်။
တေန႔သ၌
ၾကာပန္းေ၀ေသာအခါ မိဖုရားေလးသည္ ၾကာႏွစ္ပြင့္ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္၍
ေရွးဦးစြာ ျပံဳးေလ၏။ ျပံဳးုျပီးသည့္ေနာက္ မည္သို႔စိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ၊
ၾကာပန္းႏွစ္ပြင့္ကို အားပါးတရ နမ္းရႈပ္ကာ ငိုေၾကြးေလ၏။ ထိုအျခင္းအရာကို
ျမင္ေသာအခါ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ မ်က္မာန္ေတာ္ရွလ်က္-
ဟယ္ မိဖုရားငယ္။
သင္သည္ ျပံဳးတခါ ငိုတလွည့္နဲ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳဘိသနည္း။ သင္၏ ငိုျခင္း
ရယ္ျခင္း ဟူေသာ အျပဳအမူသည္ နန္းႏွင့္ မထိုက္တန္တကား။ ငါးအား မကြယ္မေထာက္
အမွန္အတိုင္း သံေတာ္ဦး တင္ေလာ့။ မတင္က သင္သည္ ႀကီးေလးေသာ အျပစ္ဒဏ္
ခံရခ်ိမ့္မည္-ဟု မိန္႔ေလရာ မိဖုရားေလးသည္ စီးက်ေသာ မ်က္ရည္တို႔ကို
ျမတဘက္ျဖင့္ အသာသုတ္ကာ-
မွန္လွပါဘုရား၊ အျခားေသာ မိဖုရားေတြမွာ
ပန္းတပြင့္စီ တပြင့္စီသာ ရျပီး ငါ့အဖို႔မွာေတာ့ အရွင္မင္းႀကီးက
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူသည့္အတြက္ ပန္းႏွစ္ပြင့္ပင္ ရပါကလားဆိုျပီး
၀မ္းသာမိသည့္အတြက္ ျပံဳးရယ္မိပါသည္ ဘုရား။ ဒီၾကာပန္းကေလးကို ျမင္ရေသာအခါ
ခံတြင္းက ဒီၾကာပန္းရနံ႔ပမာ ေမႊးပ်ံ႔ေသာအနံ႔ရွိသည့္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔
ေျပာင္းသြားသူ အခ်စ္ဦးကို အမွတ္ရ၍ ၀မ္းနည္းေသာ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
လြမ္းဆြတ္မိေသာေၾကာင့္ ငိုေၾကြးမိပါသည္ဘုရား-ဟု သနားစဖြယ္ ငိုေၾကြးကာ
သံေတာ္ဦး တင္ရွာေလသည္။
မင္းႀကီးသည္ မယံုသည့္အတြက္-
အဘယ္
မိဖုရားငယ္၊ လူ႔ပါးစပ္က ၾကာနံ႔ပမာ ေမႊးပ်ံ႔သည္ဆိုသည္ကို ငါ မယံုၾကည္ႏိုင္။
သင္သည္ ငါ့အျပင္ တဦးတေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပားလို၍သာ ေျပာတန္ရာသည္ မဟုတ္ေလာ-ဟု
စြပ္စြဲေမးျမန္းျပန္၏။
မိဖုရားေလးသည္ သံုးႀကိမ္တိတိ စကားမေျပာင္း၊
ေလမေျပာင္းဘဲ ေရွးနည္းအတိုင္းပင္ ေျဖဆိုေလ၏။ ဘုရင္ႀကီးသည္
သံုးႀကိမ္ေျဖေသာ္လည္း ယံုၾကည္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အက်ပ္ကိုင္သည့္သေဘာျဖင့္
သက္ေသေတာင္းေလ၏။ ထိုအခါ အားႏြဲ႔သူ မိဖုရားေလးက-
မွန္လွပါ အရွင္မင္းျမတ္၊
မယံုပါလွ်င္ နက္ျဖန္ ဤနန္းေတာ္၌ ဆြမ္းပင့္ေကၽြး၍ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ္မူပါ။
အကယ္၍ မဟုတ္မမွန္ပါလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမအား ေပးလိုေသာအျပစ္ကို
ေပးေတာ္မူပါ-ဟု အရဲစြန္႔၍ သံေတာ္ဦး တင္ရွာေလ၏။
ေနာက္တေန႔၌
မင္းႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္တို႔အား နန္းေတာ္သို႔ပင့္၍
ဆြမ္းေကၽြးလတ္ေသာ္ မိဖုရားငယ္ညႊန္ျပေသာ ကိုယ္ေတာ္ေလးအား တရားေဟာရန္
ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ အျခားသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔
ၾကြျပန္သြားေတာ္မူေလသည္။
တာ၀န္က်သူ ကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
ျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေသာ ဣေျႏၵျဖင့္ တရားေဟာရန္ မပြင့္တပြင့္ ခံတြင္းကို
ဖြင့္ဟလိုက္ေသာအခါ နံ႔သာျဖင့္ျပည့္ေသာ ဆင္စြယ္ၾကဳတ္ကေလးကို
လႈပ္လိုက္ဘိသကဲ့သို႔ နန္းေတာ္တခုလံုး ၾကာညိဳပန္းရနံ႔မ်ားသည္ ႀကိဳင္သြးေလ၏။
ထိုအခါ ဘုရင္ႀကီးသည္ အလြန္အံ႔ၾသျပီး-
ဤမိဖုရားသည္ မွန္ေသာစကားကို
ဆိုေပ၏-ဟု ၀မ္းသာအားရ ခ်ီးက်ဴးဟစ္ေအာ္ကာ မိဖုရားငယ္အား ေရွးကထက္
ေျမႇာက္စားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကေလးအားလည္း ပစၥည္းေလးပါးဒကာအျဖစ္ ခံလိုက္ေလသည္။
ေနာက္တေန႔သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ဘုရင္ႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ထံသြား၍-
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ
ျမတ္စြာဘုရား၊ ဤကိုယ္ေတာ္ေလးသည္ ဘယ္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔
ခံတြင္းမွ ၾကာညိဳနံ႔ပမာ ေမႊးႀကိဳင္ေသာရနံ႔ ထြက္ပါသနည္းဘုရား-ဟု
ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္သည္-
ဒကာေတာ္မင္းျမတ္ ဤကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
ေရွးေရွးအတိတ္ဘ၀မ်ားက တရားနာေသာအခါ ရိုရိုေသေသ နာယူျပီး သာဓု သာဓု သာဓု-ဟု
ေစတနာသဒၶါတရားျဖင့္ ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္ ယခုလို အက်ိဳးထူး ခံစားရေပသည္-ဟု
သာဓု၏ အက်ိဳးတရားကို ေဟာေတာ္မူေလ၏။
( မာဂဓီ-သာစည္ )
ေဂါတမျမတ္စြာဘုရားရွင္ လက္ထက္ေတာ္အခါတြင္ သာ၀တၳိျပည္၌ ၾကြယ္၀ခ်မ္းသာေသာ
သူေဌးဇနီးေမာင္ႏွံ ရွိေလသည္။ သူတို႔သည္ ရတနာသံုးပါးအား အထူးပင္
ယံုၾကည္ျမတ္ႏိုးၾကေလသည္။ သူတို႔သည္ အသက္အရြယ္အားျဖင့္ မႀကီးလွေသးေခ်။
ေရွးပါရမီေကာင္းမႈကံ ေကာင္းမြန္သူမ်ား ျဖစ္ျခင္းေၾကာင့္ ဤဘ၀၀ယ္ မျငိဳမျငင္
တင့္တင့္တယ္တယ္ ေနၾကရေလသည္။
အခ်ိန္ကား လဆန္း ၁၄-ရက္ေန႔ ညတညတြင္
ျဖစ္ေလသည္။ ထက္ေကာင္းကင္မွ ေရႊလမင္းကား အသာႀကီးသာလ်က္ သာ၀တၳိျမိဳ႔ႀကီးကား
တိတ္ဆိတ္ျငိမ္သက္ေသာ အသြင္ကို ေဆာင္လ်က္ေန၏။
တိုင္းသူျပည္သား
လူအမ်ားတို႔ေလ-
နက္ျဖန္ သီတင္းေန႔၌ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၀ယ္ ဘုရားရွင္
တရားေဟာေတာ္မူပါလိမ့္မည္။ နာၾကားလုိသူမ်ား ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးသုိ႔
ဆက္ဆက္ၾကြၾကပါကုန္။
နိဗၺာန္ေဆာ္မ်ား၏ ေၾကညာသံကား သူေဌးဇနီး
ေမာင္ႏွံတို႔၏ နားသို႔ ရိုက္ခတ္သြားေလသည္။ ထိုအသံကို ၾကားေသာအခါ-
ရွင္မေရ-နက္ျဖန္လျပည့္ေန႔တဲ့။
ဘုရားရွင္ တရားေဟာမယ္ဆိုပါလား-ဟု သူေဌးေလးက ေျပာေသာအခါ-
ဟုတ္တယ္ေမာင္ရဲ႔-ေမာင္တို႔
မယ္တို႔လဲ နက္ျဖန္ တရားနာသြားရေအာင္ေနာ္-ဟု သူေဌးကေတာ္ေလးက
ခြန္းတုံ႔ျပန္လိုက္၏။
ေနရာကား ႀကီးက်ယ္ေသာ ေဇတ၀န္ေက်ာင္းေတာ္ႀကီး၏
ခန္းမေဆာင္တေနရာ ျဖစ္ေလသည္။ တရားနာလာၾကေသာ ပရိသတ္ႀကီးက
အုန္းအုန္းကၽြတ္ကၽြတ္ တခဲနက္ မ်ားျပားလွပါဘိသည္။ ထိုအခိုက္
ဘုရားရွင္ကိုယ္ေတာ္ျမတ္သည္ ေရာင္ျခည္ေတာ္ေျခာက္သြယ္ လႊတ္လ်က္-
ခ်စ္သား
ခ်စ္သမီးတို႔ အကုသိုလ္မျဖစ္ေအာင္ ကိုယ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္
ေကာင္းလွေပ၏။
ႏႈတ္ျဖင့္ ေစာင့္စည္းျခင္းသည္လည္း ေကာင္းလွေပ၏။
စိတ္ျဖင့္
ေစာင့္စည္းျခင္းသည္လည္း ေကာင္းလွေပ၏။
အရာခပ္သိမ္း ေစာင့္စည္းမႈသည္
ေကာင္းလွေပ၏။
ထို႔ေၾကာင့္ သင္တို႔သည္ ကုိယ္ ႏႈတ္ စိတ္ သံုးပါးကို
ေစာင့္စည္းၾကပါကုန္။
ထိုဂါထာကိုေဟာျပီးေသာအခါ သိန္းေသာင္းမက
မ်ားလွေသာ ပရိသတ္ႀကီး၏-သာဓု သာဓု သာဓု ဟူေသာ အသံႀကီးသည္
ပဲ့တင္ျမည္ဟီးသြားေလ၏။
ဤတရားပြဲ၌ အခ်ိဳ႔ ေသာတာပန္၊ အခ်ိဳ႔ သကဒါဂါမ္၊
အခ်ိဳ႔ အနာဂါမ္၊ အခ်ိဳ႔ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကေလကုန္၏။
တရားပြဲမွ
ျပန္လာေသာအခါ သူေဌးေလးသည္ သာသနာ့တာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္လိုစိတ္ ေပၚလာေသာေၾကာင့္
ရွိသမွ်ပစၥည္းမ်ားကို သူေဌးကေတာ္အား အျပီးအပိုင္ အပ္ႏွင္းကာ သူေဌးမေလးထံ
ခြင့္ပန္၍ ပိ႑ပါတိက ဓုတင္ေဆာင္ ရဟန္းေတာ္တပါးအထံတြင္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔
၀င္ခဲ့ေလသည္။
ထိုအခါ ရုပ္ေခ်ာ ဥစၥာေပါသည့္ သူေဌးမေလးအဖို႔
အသက္ငယ္ငယ္ႏွင့္ တခုလပ္မေလး ဘ၀သို႔ ေရာက္ခဲ့ရ ရွာေလ၏။ အဆိုပါသတင္းကို
ၾကားသိေသာအခါ ပေႆနဒီ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ လင္မဲ့သူ သူေဌးမ ကေလးအား
သိမ္းပိုက္ေတာ္ေကာက္လိုက္ေလ၏။
နန္းေတာ္အတြင္း၌ ပန္းေတာ္ဆက္က ၾကာပန္းမ်ား
ဆက္သေသာအခါ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ မိဖုရားတဦးလွ်င္ ပန္းတပြင့္စီ ေပးကမ္းေလ၏။
သူေဌးကေတာ္ အသစ္စက္စက္ မိဖုရားေလးကိုမူ ခ်စ္စႏိုးသည့္အတြက္ ေန႔စဥ္ ၂-ပြင့္
၂-ပြင့္ ေပးသနားေလ၏။ အျခားေသာ မိဖုရားမ်ားက သူ႔အား မနာလိုၾကေခ်။
တေန႔သ၌
ၾကာပန္းေ၀ေသာအခါ မိဖုရားေလးသည္ ၾကာႏွစ္ပြင့္ကို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္၍
ေရွးဦးစြာ ျပံဳးေလ၏။ ျပံဳးုျပီးသည့္ေနာက္ မည္သို႔စိတ္ကူးေပါက္သည္မသိ၊
ၾကာပန္းႏွစ္ပြင့္ကို အားပါးတရ နမ္းရႈပ္ကာ ငိုေၾကြးေလ၏။ ထိုအျခင္းအရာကို
ျမင္ေသာအခါ ေကာသလမင္းႀကီးသည္ မ်က္မာန္ေတာ္ရွလ်က္-
ဟယ္ မိဖုရားငယ္။
သင္သည္ ျပံဳးတခါ ငိုတလွည့္နဲ႔ အဘယ္ေၾကာင့္ ျပဳဘိသနည္း။ သင္၏ ငိုျခင္း
ရယ္ျခင္း ဟူေသာ အျပဳအမူသည္ နန္းႏွင့္ မထိုက္တန္တကား။ ငါးအား မကြယ္မေထာက္
အမွန္အတိုင္း သံေတာ္ဦး တင္ေလာ့။ မတင္က သင္သည္ ႀကီးေလးေသာ အျပစ္ဒဏ္
ခံရခ်ိမ့္မည္-ဟု မိန္႔ေလရာ မိဖုရားေလးသည္ စီးက်ေသာ မ်က္ရည္တို႔ကို
ျမတဘက္ျဖင့္ အသာသုတ္ကာ-
မွန္လွပါဘုရား၊ အျခားေသာ မိဖုရားေတြမွာ
ပန္းတပြင့္စီ တပြင့္စီသာ ရျပီး ငါ့အဖို႔မွာေတာ့ အရွင္မင္းႀကီးက
ခ်စ္ျမတ္ႏိုးေတာ္မူသည့္အတြက္ ပန္းႏွစ္ပြင့္ပင္ ရပါကလားဆိုျပီး
၀မ္းသာမိသည့္အတြက္ ျပံဳးရယ္မိပါသည္ ဘုရား။ ဒီၾကာပန္းကေလးကို ျမင္ရေသာအခါ
ခံတြင္းက ဒီၾကာပန္းရနံ႔ပမာ ေမႊးပ်ံ႔ေသာအနံ႔ရွိသည့္ သာသနာ့ေဘာင္သို႔
ေျပာင္းသြားသူ အခ်စ္ဦးကို အမွတ္ရ၍ ၀မ္းနည္းေသာ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္
လြမ္းဆြတ္မိေသာေၾကာင့္ ငိုေၾကြးမိပါသည္ဘုရား-ဟု သနားစဖြယ္ ငိုေၾကြးကာ
သံေတာ္ဦး တင္ရွာေလသည္။
မင္းႀကီးသည္ မယံုသည့္အတြက္-
အဘယ္
မိဖုရားငယ္၊ လူ႔ပါးစပ္က ၾကာနံ႔ပမာ ေမႊးပ်ံ႔သည္ဆိုသည္ကို ငါ မယံုၾကည္ႏိုင္။
သင္သည္ ငါ့အျပင္ တဦးတေယာက္ႏွင့္ ေဖာက္ျပားလို၍သာ ေျပာတန္ရာသည္ မဟုတ္ေလာ-ဟု
စြပ္စြဲေမးျမန္းျပန္၏။
မိဖုရားေလးသည္ သံုးႀကိမ္တိတိ စကားမေျပာင္း၊
ေလမေျပာင္းဘဲ ေရွးနည္းအတိုင္းပင္ ေျဖဆိုေလ၏။ ဘုရင္ႀကီးသည္
သံုးႀကိမ္ေျဖေသာ္လည္း ယံုၾကည္မႈ မရွိေသာေၾကာင့္ အက်ပ္ကိုင္သည့္သေဘာျဖင့္
သက္ေသေတာင္းေလ၏။ ထိုအခါ အားႏြဲ႔သူ မိဖုရားေလးက-
မွန္လွပါ အရွင္မင္းျမတ္၊
မယံုပါလွ်င္ နက္ျဖန္ ဤနန္းေတာ္၌ ဆြမ္းပင့္ေကၽြး၍ စံုစမ္းၾကည့္ေတာ္မူပါ။
အကယ္၍ မဟုတ္မမွန္ပါလွ်င္ ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးမအား ေပးလိုေသာအျပစ္ကို
ေပးေတာ္မူပါ-ဟု အရဲစြန္႔၍ သံေတာ္ဦး တင္ရွာေလ၏။
ေနာက္တေန႔၌
မင္းႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ သံဃာေတာ္တို႔အား နန္းေတာ္သို႔ပင့္၍
ဆြမ္းေကၽြးလတ္ေသာ္ မိဖုရားငယ္ညႊန္ျပေသာ ကိုယ္ေတာ္ေလးအား တရားေဟာရန္
ေလွ်ာက္ထားေလ၏။ ဘုရားရွင္ႏွင့္တကြ အျခားသံဃာေတာ္မ်ားသည္ ေက်ာင္းေတာ္သို႔
ၾကြျပန္သြားေတာ္မူေလသည္။
တာ၀န္က်သူ ကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
ျငိမ္သက္တည္ၾကည္ေသာ ဣေျႏၵျဖင့္ တရားေဟာရန္ မပြင့္တပြင့္ ခံတြင္းကို
ဖြင့္ဟလိုက္ေသာအခါ နံ႔သာျဖင့္ျပည့္ေသာ ဆင္စြယ္ၾကဳတ္ကေလးကို
လႈပ္လိုက္ဘိသကဲ့သို႔ နန္းေတာ္တခုလံုး ၾကာညိဳပန္းရနံ႔မ်ားသည္ ႀကိဳင္သြးေလ၏။
ထိုအခါ ဘုရင္ႀကီးသည္ အလြန္အံ႔ၾသျပီး-
ဤမိဖုရားသည္ မွန္ေသာစကားကို
ဆိုေပ၏-ဟု ၀မ္းသာအားရ ခ်ီးက်ဴးဟစ္ေအာ္ကာ မိဖုရားငယ္အား ေရွးကထက္
ေျမႇာက္စားေလ၏။ ကိုယ္ေတာ္ကေလးအားလည္း ပစၥည္းေလးပါးဒကာအျဖစ္ ခံလိုက္ေလသည္။
ေနာက္တေန႔သို႔
ေရာက္ေသာအခါ ဘုရင္ႀကီးသည္ ဘုရားရွင္ထံသြား၍-
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေတာ္မူေသာ
ျမတ္စြာဘုရား၊ ဤကိုယ္ေတာ္ေလးသည္ ဘယ္ကုသိုလ္ေကာင္းမႈကံေၾကာင့္ ယခုကဲ့သို႔
ခံတြင္းမွ ၾကာညိဳနံ႔ပမာ ေမႊးႀကိဳင္ေသာရနံ႔ ထြက္ပါသနည္းဘုရား-ဟု
ေမးေလွ်ာက္ေလ၏။ ထိုအခါ ဘုရားရွင္သည္-
ဒကာေတာ္မင္းျမတ္ ဤကိုယ္ေတာ္ေလးသည္
ေရွးေရွးအတိတ္ဘ၀မ်ားက တရားနာေသာအခါ ရိုရိုေသေသ နာယူျပီး သာဓု သာဓု သာဓု-ဟု
ေစတနာသဒၶါတရားျဖင့္ ေခၚဆိုခဲ့သည့္အတြက္ ယခုလို အက်ိဳးထူး ခံစားရေပသည္-ဟု
သာဓု၏ အက်ိဳးတရားကို ေဟာေတာ္မူေလ၏။
( မာဂဓီ-သာစည္ )
Sunday, May 9, 2010
''သား/သမီး တုိ႔၏ရင္ဖြင္႔သံ''
.အေမ
အေမတစ္ခု သား/သမီး တစ္ခုပဲရွိေတာ႔တဲ႔ဘ၀မွာ အေမနဲ႔အတူတူေနၿပီး
အေမရဲ႕ေႏြးေထြးမွဴေတြ အေမ႔ရဲ႕ေမတာၱေတြကို သား/သမီ အနီးကပ္လိုခ်င္မိ္တယ္
အေမ႔ အရိပ္မွာ ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္
အေမ႔ အရိပ္ေအာက္မွာေနၿပီး အေမ႔ ကုိသား/သမီး ၿပန္လည္ၿပဳစုခ်င္တယ္
အေမ႔ကိုၿပည္စုံမွဴေတြရွိေနေစခ်င္တယ္
အေမ
အေမ ေနထုိင္ေကာင္းရဲ႕လား အေမရယ္......
အေမရဲ႕အသံေတြပာာ အားနည္းခ်ိနဲ႔ ေနသလုိပဲ
အေမ
အေမ႔ရဲ႕ ကံအက်ဳိးေပးပာာ နည္းပါးခဲ႔လုိ႔ သား/သမီး ရ႕ဲဘ၀ပာာ မလွပခဲ႔ဘူးေနာ္
အေမ႔ အခုသား/သမီး ရဲ႕ဘ၀ လွပဖုိ႔အတြက္ သားၾကဳိးစားေနၿပီ အေရာင္ေတြလဲေတာက္ပလုၿပီ မေ၀းေတာ႔ဘူးအေမ........
အေမသား/သမီကုိ အမ်ားၾကီးေမွ်ာ္လင္႔ထားတယ္ဆုိတာ အေမ႔ႏွဳတ္ကဖြင္႔ မေၿပာေပမယ္႔ သား/သမီး သိေနတယ္
အေမ႔ရဲ႕ က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြ မွာ သား/သမိီး ပာာ သား/သမီး ေကာင္းတစ္ယာက္အၿဖစ္ရွိ ေနခ်င္တယ္
အေမတစ္ခုသား/သမီ တစ္ခုၿဖစ္ေပမယ္႔လည္း တစ္ကြဲတစ္ၿပားဆီေနာ္
အေမ
အခုအခ်ိန္မွာ သား/သမီး အတြက္ခုိလုံစရာ ရင္ခြင္ ပာာတစ္ခုတည္းပဲရွိေတာ႔တယ္ အဲဒီရင္ခြင္ပာာ အေမ႔ရင္ခြင္ပါ။
အေမၾကားႏွိင္ပါေစ
ေငြလ၀န္း ရ႕ဲအလင္းအိမ္ ေမွးမိွန္တဲ႔အခါရွိေပမယ္႔
အေမ႔ေမတၱာ သာေနမွာ အစဥ္ အၿမဲပါ
အၿမဲစီးတဲ႔စမ္းေရ ခမ္းေၿခာက္တဲ႔ အခါရွိေပမယ္
အေမ႔ ေမတၱာစီးစင္းေနမွာအစဥ္ၿမဲပါ
သုံးရာသီကပန္းေတြလဲ ညဳိးႏြမ္းတဲ႔ အခါရွိေပမယ္
အေမ႔ ေမတၱာ လန္းဆန္းေနမွာ အစဥ္ၿမဲပါ ။ ။ ။
အေမတစ္ခု သား/သမီး တစ္ခုပဲရွိေတာ႔တဲ႔ဘ၀မွာ အေမနဲ႔အတူတူေနၿပီး
အေမရဲ႕ေႏြးေထြးမွဴေတြ အေမ႔ရဲ႕ေမတာၱေတြကို သား/သမီ အနီးကပ္လိုခ်င္မိ္တယ္
အေမ႔ အရိပ္မွာ ေအးခ်မ္းခ်င္တယ္
အေမ႔ အရိပ္ေအာက္မွာေနၿပီး အေမ႔ ကုိသား/သမီး ၿပန္လည္ၿပဳစုခ်င္တယ္
အေမ႔ကိုၿပည္စုံမွဴေတြရွိေနေစခ်င္တယ္
အေမ
အေမ ေနထုိင္ေကာင္းရဲ႕လား အေမရယ္......
အေမရဲ႕အသံေတြပာာ အားနည္းခ်ိနဲ႔ ေနသလုိပဲ
အေမ
အေမ႔ရဲ႕ ကံအက်ဳိးေပးပာာ နည္းပါးခဲ႔လုိ႔ သား/သမီး ရ႕ဲဘ၀ပာာ မလွပခဲ႔ဘူးေနာ္
အေမ႔ အခုသား/သမီး ရဲ႕ဘ၀ လွပဖုိ႔အတြက္ သားၾကဳိးစားေနၿပီ အေရာင္ေတြလဲေတာက္ပလုၿပီ မေ၀းေတာ႔ဘူးအေမ........
အေမသား/သမီကုိ အမ်ားၾကီးေမွ်ာ္လင္႔ထားတယ္ဆုိတာ အေမ႔ႏွဳတ္ကဖြင္႔ မေၿပာေပမယ္႔ သား/သမီး သိေနတယ္
အေမ႔ရဲ႕ က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ အခ်ိန္ေတြ မွာ သား/သမိီး ပာာ သား/သမီး ေကာင္းတစ္ယာက္အၿဖစ္ရွိ ေနခ်င္တယ္
အေမတစ္ခုသား/သမီ တစ္ခုၿဖစ္ေပမယ္႔လည္း တစ္ကြဲတစ္ၿပားဆီေနာ္
အေမ
အခုအခ်ိန္မွာ သား/သမီး အတြက္ခုိလုံစရာ ရင္ခြင္ ပာာတစ္ခုတည္းပဲရွိေတာ႔တယ္ အဲဒီရင္ခြင္ပာာ အေမ႔ရင္ခြင္ပါ။
အေမၾကားႏွိင္ပါေစ
ေငြလ၀န္း ရ႕ဲအလင္းအိမ္ ေမွးမိွန္တဲ႔အခါရွိေပမယ္႔
အေမ႔ေမတၱာ သာေနမွာ အစဥ္ အၿမဲပါ
အၿမဲစီးတဲ႔စမ္းေရ ခမ္းေၿခာက္တဲ႔ အခါရွိေပမယ္
အေမ႔ ေမတၱာစီးစင္းေနမွာအစဥ္ၿမဲပါ
သုံးရာသီကပန္းေတြလဲ ညဳိးႏြမ္းတဲ႔ အခါရွိေပမယ္
အေမ႔ ေမတၱာ လန္းဆန္းေနမွာ အစဥ္ၿမဲပါ ။ ။ ။
သို႔/ ေမေမ ..........မွ/ အေ၀းေရာက္သား/သမီးမ်ား(အေမမ်ားေန႔ အမွတ္တရ)
.သူငယ္ခ်င္းအေပါင္းခင္ဗ်ာ
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီကဗ်ာေလးကို
ေက်းဇူးျပဳ၍ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ဖတ္ေပးပါလားခင္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္႔ ရင္ထဲက လာတဲ႔စာေတြမိုလို႔ပါခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ................
ေမေမ!! !!!သားေလယာဥ္ပ်ံ စီးၿပီး ခရီးေတြသြားေနေတာ႔ေလ
ေၾသာ္ ေမေမ႔ကိုလည္းစီးေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဘုရားပြဲေစ်းတန္းက ခ်ားရဟတ္အလွကိုပဲ
မွန္းစလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!!!!!
ေမေမ !!!သူမ်ားႏိုင္ငံက ေျဖာင္႔ျဖဴးေနတဲ႔လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ
ကားအေကာင္းစားႀကီးနဲ႔ မိုးပ်ံရထားခရီးေတြ စီးေနၾကေတာ႔ေလ
ေမေမ ကိုလည္း စီး ေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ သားတို႔ၿမိဳ႕က
ကားလမ္းေဟာင္းေလးေပၚမွာ ဆိုက္ၠားနဲ႔ျမင္းလွည္းရထား ေလးကို ပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!
ေမေမ!!!!!သူမ်ားနိုင္ငံက ပ်ိဳးေျပာင္္မိုးေထာင္ေနတဲ႔ အေဆာက္အဦးႀကီးေတြျမင္ေတာ႔ေလ
ေမေမ႔ကိုလည္း အဲ႔ဒီအထဲ air conခန္းနဲ႔ ၿငိမ္႔ေျငာင္းေစခ်င္ စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ေမေမ႔အိ္မ္ေဟာင္းေလးနဲ႔ ယပ္ေတာင္ေကာင္းေကာင္းကိုပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ`...!!!!
ေမေမ !!!!!!သူတို႔ေတြစားတဲ႔ မနက္စာ မ်ိဳးစံုေနတာ ျမင္ေတာ႔ေလ ေမေမ႔ကိုလည္း
စားေစခ်င္စားပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔သားကေတာ႔ ေမေမဖုတ္တဲ႔ ငါးေျခာက္ဖုတ္နဲ႔ ေမေမ ထုပ္တဲ႔
ေကာက္ညွင္းထုပ္ကို သာ မွန္းဆလို႔တမ္းတ ေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!!သူတို႔ေတြစားတဲ႔ ဟိုတယ္စာနဲ႔ပင္လယ္စာ တဲ႔
ေမေမကိုလည္း ပင္လယ္ခရီးထြက္ ဟိုတယ္ႀကီးတက္ၿပီး စားေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ အေမသုပ္တဲ႔ လဖၻက္သုပ္နဲ႔ အေမခ်က္တဲ႔ ငပိခ်က္ကိုပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိ တယ္ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!! သူတို႔စိီက တရုတ္တန္းတဲ႔ စည္ကားလိုက္တာမ်ား ေမေမ႔ကိုျမင္ေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ သားတို႔ အိမ္ေရွ႕လမ္းက ပြဲေစ်းတန္းကို ပဲ
မွန္းစလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!!သူတို႔ႏိုင္ငံက market ေတြန႔ဲshopping mallတဲ႔ ေမေမ႔ကို ေခၚၿပီး
ေစ်း၀ယ္ထြက္လိုက္ခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဗြက္ေတာထဲ က ေစ်းတန္းေလးနဲ႔ ရြက္ဖ်င္ shop
ေလးေတြကိုပဲ မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ အေမ...!!!!!
ေမေမ သူတို႕ေတြတစ္ႏွစ္တစ္ခါ လုပ္တဲ႔ mother'sdayမွာ ေမေမေတြက
ပန္းေပးၾကတယ္တဲ႔ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားအတြက္ေတာ႔ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ေမေမ႔အတြက္
သားဘ၀နဲ႔အလဲထပ္ၿပီး အေ၀းက ပဲ လုပ္ေကၽြးျပပါ႔မယ္
လို႔ကတိေပးပါတယ္ ေမေမ....!!!!!
ေၾသာ္ !!!!!
သားကိုလြမ္းရင္ မငိုပါနဲ႔ ေမေမရယ္ ....
တစ္ေန႔ၾကရင္ ဒါေတြအားလံုး သားတို႔တေတြ
ေမေမနဲ႔ ေမေမ႔လို ေမေမ ေတြအတြက္
အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ ယူခဲ႔ၾကဦးမယ္ေမေမ...ရယ္.!!!!!.......
အေမမ်ားေန႔အမွတ္တရ
written by aaboy(A Voy)
ျဖစ္ႏိုင္ရင္ ဒီကဗ်ာေလးကို
ေက်းဇူးျပဳ၍ ျဖည္းျဖည္းျခင္း ဖတ္ေပးပါလားခင္ဗ်ာ
ကၽြန္ေတာ္႔ ရင္ထဲက လာတဲ႔စာေတြမိုလို႔ပါခင္ဗ်ာ
ေက်းဇူးအထူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ................
ေမေမ!! !!!သားေလယာဥ္ပ်ံ စီးၿပီး ခရီးေတြသြားေနေတာ႔ေလ
ေၾသာ္ ေမေမ႔ကိုလည္းစီးေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဘုရားပြဲေစ်းတန္းက ခ်ားရဟတ္အလွကိုပဲ
မွန္းစလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!!!!!
ေမေမ !!!သူမ်ားႏိုင္ငံက ေျဖာင္႔ျဖဴးေနတဲ႔လမ္းမႀကီးေတြေပၚမွာ
ကားအေကာင္းစားႀကီးနဲ႔ မိုးပ်ံရထားခရီးေတြ စီးေနၾကေတာ႔ေလ
ေမေမ ကိုလည္း စီး ေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဖုန္ေထာင္းေထာင္းထေနတဲ႔ သားတို႔ၿမိဳ႕က
ကားလမ္းေဟာင္းေလးေပၚမွာ ဆိုက္ၠားနဲ႔ျမင္းလွည္းရထား ေလးကို ပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!
ေမေမ!!!!!သူမ်ားနိုင္ငံက ပ်ိဳးေျပာင္္မိုးေထာင္ေနတဲ႔ အေဆာက္အဦးႀကီးေတြျမင္ေတာ႔ေလ
ေမေမ႔ကိုလည္း အဲ႔ဒီအထဲ air conခန္းနဲ႔ ၿငိမ္႔ေျငာင္းေစခ်င္ စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ေမေမ႔အိ္မ္ေဟာင္းေလးနဲ႔ ယပ္ေတာင္ေကာင္းေကာင္းကိုပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ`...!!!!
ေမေမ !!!!!!သူတို႔ေတြစားတဲ႔ မနက္စာ မ်ိဳးစံုေနတာ ျမင္ေတာ႔ေလ ေမေမ႔ကိုလည္း
စားေစခ်င္စားပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔သားကေတာ႔ ေမေမဖုတ္တဲ႔ ငါးေျခာက္ဖုတ္နဲ႔ ေမေမ ထုပ္တဲ႔
ေကာက္ညွင္းထုပ္ကို သာ မွန္းဆလို႔တမ္းတ ေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!!သူတို႔ေတြစားတဲ႔ ဟိုတယ္စာနဲ႔ပင္လယ္စာ တဲ႔
ေမေမကိုလည္း ပင္လယ္ခရီးထြက္ ဟိုတယ္ႀကီးတက္ၿပီး စားေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ အေမသုပ္တဲ႔ လဖၻက္သုပ္နဲ႔ အေမခ်က္တဲ႔ ငပိခ်က္ကိုပဲ
မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိ တယ္ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!! သူတို႔စိီက တရုတ္တန္းတဲ႔ စည္ကားလိုက္တာမ်ား ေမေမ႔ကိုျမင္ေစခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ သားတို႔ အိမ္ေရွ႕လမ္းက ပြဲေစ်းတန္းကို ပဲ
မွန္းစလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ ေမေမ...!!!!!
ေမေမ!!!!!သူတို႔ႏိုင္ငံက market ေတြန႔ဲshopping mallတဲ႔ ေမေမ႔ကို ေခၚၿပီး
ေစ်း၀ယ္ထြက္လိုက္ခ်င္စမ္းပါဘိ ေမေမရယ္..
ဒါေပမယ္႔ သားကေတာ႔ ဗြက္ေတာထဲ က ေစ်းတန္းေလးနဲ႔ ရြက္ဖ်င္ shop
ေလးေတြကိုပဲ မွန္းဆလို႔ တမ္းတေနမိတယ္ အေမ...!!!!!
ေမေမ သူတို႕ေတြတစ္ႏွစ္တစ္ခါ လုပ္တဲ႔ mother'sdayမွာ ေမေမေတြက
ပန္းေပးၾကတယ္တဲ႔ ေမေမရယ္
ဒါေပမယ္႔ သားအတြက္ေတာ႔ ေန႔စဥ္ရက္ဆက္ ေမေမ႔အတြက္
သားဘ၀နဲ႔အလဲထပ္ၿပီး အေ၀းက ပဲ လုပ္ေကၽြးျပပါ႔မယ္
လို႔ကတိေပးပါတယ္ ေမေမ....!!!!!
ေၾသာ္ !!!!!
သားကိုလြမ္းရင္ မငိုပါနဲ႔ ေမေမရယ္ ....
တစ္ေန႔ၾကရင္ ဒါေတြအားလံုး သားတို႔တေတြ
ေမေမနဲ႔ ေမေမ႔လို ေမေမ ေတြအတြက္
အိမ္ျပန္လက္ေဆာင္ ယူခဲ႔ၾကဦးမယ္ေမေမ...ရယ္.!!!!!.......
အေမမ်ားေန႔အမွတ္တရ
written by aaboy(A Voy)
Saturday, May 8, 2010
ပမာနိဳင္းဆို မေျပာလိုဘူး ေမ့ေမ့ေမတၱာ လြမ္းေသာေႀကာင့္( ေမလ ၉ရက္ အေမ ေန႔ အား ႀကိဳဆိုလွ်က္ )
ပမာနိဳင္းဆို မေျပာလိုဘူး ေမ့ေမ့ေမတၱာ လြမ္းေသာေႀကာင့္
ကာလေရႀကည္ ပဋိသေႏၶ
အမိ၀မ္းေခါင္း ေအာင္းကာစပင္
ခ်ိဳခ်ဥ္ပူစပ္ မျပတ္ေရွာင္က်ဥ္
ေမြးဖြားသန္႕စင္ မ်က္နွာျမင္လွ်င္
နာက်င္မွဳ့ေပ်ာက္ ရင္၌ပိုက္ေထြး
္နုိ႕ဦးရည္တိုက္ ရွဳမညီးျပီ
ခ်စ္ခင္ယုယ ရင္၌ပိုက္ေထြး
အရြယ္မေရာက္ခင္ ေျခႏွင့္ကန္ေႀကာက္
သားနွင္႕ သမီးရွဳမညီးျပီ
လူလားမေျမာက္ခင္ လူရာ၀င္ေအာင္
ေစာင့္ေ၇ွာက္ႀကည့္ရွဴ လမ္းမွန္ျပညြန္
ဆုံးမသြန္သင္ အျပစ္ဟူသ၍
ျမဴမွ်မေတြ႕ အျပဳံးမပ်က္မမုန္းရက္ျပီ
သားဆိုး သမီးဆိုး မျပစ္ထားျပီ
အေတာင္မစုံ ခြဲခြာထားလည္း
ပူပင္မွဳအစုစု ရင္၌ျဖစ္တည္
အေတာင္စုံလို႕ခြဲခြာသြားလည္း
ေရႊေသြး ေမ့သား ေရႊေသြးေမ့ သမီး
ပူပင္မိသည္ တိုင္းတာမရ
ပူပင္မိသည္ နီးလည္းပူပင္
ေ၀းလည္း ပူပင္ မိဘေမတၱာ
တုႏွိင္းမရျပီ ေမ့ေမ့
လြမ္းလို႕ေမတၱာပို႔သည္
သားနွင္႕သမီးသိေစလိုသည္
စိတ္၀ယ္ပူပင္ လြန္းေသာေႀကာင့္
အသက္ေပးလို႕ေစာင့္ေရွာက္ခ်င္သည္
မိဘေမတၱာ မခမ္းေသာေႀကာင့္
ေ၀းေ၀းနီးနီး ခ်စ္ေနမိသည္
မိဘေမတၱာ မခမ္းေသာေႀကာင့္
မိဘေက်းဇူး ျမင္႕မိုရ္ဦးတဲ့
အထူးသိ ေစခ်င္ပါသည္
မိဘခ်စ္သူ ျပစ္မထားနဲ႕
မိဘေမတၱာ လြမ္းေသာေႀကာင့္
ပမာနိဳင္းဆို မေျပာလိုဘူး
ေမ့ေမ့ေမတၱာ လြမ္းေသာေႀကာင့္.....။..။
‘‘ အေမ ’’
‘‘ အေမ ’’
အေမဆိုတာ
ကြဲျပားျခားနားမွဳမရွိ
တသားတည္း ရွိေနမွဳဟာ
အေမေတြရဲ ့ ျမင့္ျမတ္မွဳတရား ၊
အေမဆိုတာ
ဘာသာေတြ ဘယ္လိုကြဲျပားျပား
အသားအေရာင္ေတြ ဘယ္လိုျခားနားနား
တိုင္းျပည္ေတြဘယ္လိုေ၀းေ၀း
အေမေတြရဲ ့ေသြးေတြဟာ
အနီေရာင္က အျဖဴေရာင္ျဖစ္
နို ့ခ်ိဳေတြျဖစ္ေစခဲ့တာ
အေမေတြရဲ့ေမတၱာ တရား ။။။
အေမဆိုတာ
ေမတၱာေတြ အနႏ ၱ
မရဏေသမင္းကို အန္တု
ရင္ေသြးေတြ ထုဆစ္
အေမေတြရဲ ့ ေမတၱာတရားဟာ
ႀကီးးမား မ်ားျပား
ငါတို ့၀တ္တြားဂုဏ္ျပဳၾကမယ္ ။။။
အေမဆိုတာ
ကမာၻေျမ ပ်က္သုဥ္းေပမယ့္
ဘယ္ေတာ့မွ မသုဥ္း
ဘယ္ေတာ့မွ မေၾက
ဘယ္ေတာ့မွ မေသ
အဲဒါ ငါတို ့ေတြရဲ ့အေမ ။။။
မွတ္ခ်က္ ၊ ၊ ဒီကဗ်ာေလးဟာ ၂၀၀၆ ေမလ(၁၄)ရက္ေန ့တြင္
နယူးေယာက္ျပည္နယ္မွာ က်င္းပတဲ့ကမာၻမိခင္မ်ားေန ့
အခမ္းအနားမွာ ရြက္ဆိုဖို စပ္ဆိုခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္
၂၀၁၀ ေမလ(၉)ရက္ေန ့ က်ေရာက္တဲ့ မိခင္မ်ားေန
့အတြက္ အမွတ္တရပို ့လိုက္တာပါ ၊
ခိုင္လင္း(ေမဃ၀တီ)
ထာဝရမိခင္မ်ားအား
ေလစားဂုဏ္ျပဳလွ်က္
ေကာင္းေသာေန႔ေလးပါ
အရာအားလံုးကံေကာင္းၾကပါေစ
ညီကိုေမာင္ႏွမေလးမ်ားအား
ထာဝ၇ေလးစားခ်စ္ခင္လွ်က္
Friday, May 7, 2010
အေမ..ဆိုတဲ႔.အေမမ်ားသို႔...........
*အေမ*
ဇမၺဴတိုင္းမွာ အေျဖညႇိျပရရင္
အပူလႈိင္းျဖာ ေဝဒနိကေတြနဲ႔
လူတုိင္းမွာ အေမ ရွိတယ္…။
မေရမရာ ပေဟဠိေတြေႀကာင့္
အေသအခ်ာ အေဖမသိေတာင္မွ
အေမ ရွိတယ္။
ခ်စ္သဒၶါ ေဝကဲ
ျပည့္တန္ဆာ အေမလည္း အေမ။
အေႄကြးႄကြယ္လွတဲ့
ေစ်းသည္မ အေမလည္း အေမ။
အေႀကာင္းတရား အေၿခမြဲ
သူေတာင္းစား အေမလည္း အေမ။
သမီးသားေတြ ႀကီးထြားေစေရာ့လို႔
စီးပြား အေထြေထြ
စိန္ ေ႐ႊ ပတၱျမား
အိမ္ ေျမ ကားနဲ႔
ေငြသား အေမြ
ေပးနိုင္မွ အေမ မဟုတ္။
ယိုင္နဲဲဲ႔နဲ႔ တဲအတြင္း
လဲွခင္း အိပ္ေနစရာ တိုးဖယ္ေပးခဲ့
အ႐ိုးဟင္း တစ္ဖဲ့စီေဝ
ထမင္းရည္ အတူတူေသာက္
ဗိုက္ေမွာက္ေတာ့ အတူတူ
ျခင္ေထာင္မရွိ ျခံဳေစာင္မရွိ
ခင္းအိပ္စရာ ဖ်ာလည္းမရိွလုိ႔
ျခင္ကိုေသြးလွဴ အတူတူ
ၾကမ္းပိုးေသြးလွဴ အတူတူ
အပူကို မွ်ေဝ
ဒုကၡကို ပိုမိုေလးနက္ေစ
ပညာအေမြ ေရႊအိုး
႐ိုးသားမႈ ဂုဏ္သိကၡာ
ေမတၱာ အၾကင္နာမွ တစ္ပါး
အျခားေပးစရာ
အေထြေထြမဲ့ေသာ္လည္း
အေမ ဟာ အေမ ပဲေလ…။ ။
ဇမၺဴတိုင္းမွာ အေျဖညႇိျပရရင္
အပူလႈိင္းျဖာ ေဝဒနိကေတြနဲ႔
လူတုိင္းမွာ အေမ ရွိတယ္…။
မေရမရာ ပေဟဠိေတြေႀကာင့္
အေသအခ်ာ အေဖမသိေတာင္မွ
အေမ ရွိတယ္။
ခ်စ္သဒၶါ ေဝကဲ
ျပည့္တန္ဆာ အေမလည္း အေမ။
အေႄကြးႄကြယ္လွတဲ့
ေစ်းသည္မ အေမလည္း အေမ။
အေႀကာင္းတရား အေၿခမြဲ
သူေတာင္းစား အေမလည္း အေမ။
သမီးသားေတြ ႀကီးထြားေစေရာ့လို႔
စီးပြား အေထြေထြ
စိန္ ေ႐ႊ ပတၱျမား
အိမ္ ေျမ ကားနဲ႔
ေငြသား အေမြ
ေပးနိုင္မွ အေမ မဟုတ္။
ယိုင္နဲဲဲ႔နဲ႔ တဲအတြင္း
လဲွခင္း အိပ္ေနစရာ တိုးဖယ္ေပးခဲ့
အ႐ိုးဟင္း တစ္ဖဲ့စီေဝ
ထမင္းရည္ အတူတူေသာက္
ဗိုက္ေမွာက္ေတာ့ အတူတူ
ျခင္ေထာင္မရွိ ျခံဳေစာင္မရွိ
ခင္းအိပ္စရာ ဖ်ာလည္းမရိွလုိ႔
ျခင္ကိုေသြးလွဴ အတူတူ
ၾကမ္းပိုးေသြးလွဴ အတူတူ
အပူကို မွ်ေဝ
ဒုကၡကို ပိုမိုေလးနက္ေစ
ပညာအေမြ ေရႊအိုး
႐ိုးသားမႈ ဂုဏ္သိကၡာ
ေမတၱာ အၾကင္နာမွ တစ္ပါး
အျခားေပးစရာ
အေထြေထြမဲ့ေသာ္လည္း
အေမ ဟာ အေမ ပဲေလ…။ ။
ဒါနလွဴဒါန္းျခင္းဧ။္လိွဳ ့၀ွက္ခ်က္
သုမနသုတ္...
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ သုမနာမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ မင္းသမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -
''အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ညီမွ်ေသာသဒၶါ၊ ညီမွ်ေသာ သီလ၊ ညီမွ်ေသာ ပညာရွိပါကုန္၏။ တစ္ဦးသည္ ေပးလွဴတတ္၍၊ တစ္ဦးကား မေပးလွဴတတ္ပါ။ ထိုႏွစ္ဦးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။ အသွ်င္ဘုရား နတ္ျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခား ခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း-
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ထိုနတ္ အျဖစ္မွ ေရြ႕ေလ်ာ၍ ဤလူ အျဖစ္သို႔ ေရာက္လာၾကပါမူ လူျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း -
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ လူ႔ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကပါမူ ရဟန္းျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
၁...
အလွဴခံေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သကၤန္းကုိ သံုးေဆာင္ ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္မခံရဘဲ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္ သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ေက်ာင္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေသာ ေဆး အသံုးအေဆာင္ကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
၂...
အတူတကြ ေနထိုင္ၾကေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ ထိုေပးလွဴတတ္ေသာ ရဟန္းအား ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
၃...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊
၄...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊
၅...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူၾကေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကပါမူ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
သုမနာ ဤအရာ၌ စင္စစ္အားျဖင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ႏွင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ကုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျခားနား၏ ဟု ငါမဆိုဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အံ့ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အလြန္လွ်င္ ဤအလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ပါေပကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
သုမနာ ဤစကားသည္ ဤအတုိင္း မွန္ေပ၏။
သုမနာ အလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏၊ ေကာင္းေသာစကားကုိ ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး၍ ထိုမွတစ္ပါး လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ ေဟာေတာ္မူေလ၏။
''ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သြားေသာ၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ လမင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတို႔ကုို အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္ သကဲ့သို႔။ ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္း ရွိသူအားလံုးကုိ စြန္႔ၾကဲျခင္းျဖင့္ သာလြန္ တင့္တယ္၏။ လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္ တိမ္ေတာင္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိ လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေျမကုိ လည္းေကာင္း ထစ္ခ်ဳန္းရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔။
ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည္႔စံုေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္ ႏွေျမာဝန္တိုသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ ျဖင့္ လႊမ္းမိုးႏိုင္၏။ ထိုသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာတို႔က တင္ပို႔အပ္သည္ ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျဖင့္ လည္းေကာင္း တမလြန္ ေလာကဝယ္ နတ္ျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္ရေလသတည္း''။ 31
၁ - သုမနသုတ္၊ သုမနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ
တရားအသိကိုေပးလွဴပါသည္
ခင္မင္ေလးစားတတ္ေသာ
ေရႊအိမ္စည္
အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ သုမနာမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ မင္းသမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -
''အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ညီမွ်ေသာသဒၶါ၊ ညီမွ်ေသာ သီလ၊ ညီမွ်ေသာ ပညာရွိပါကုန္၏။ တစ္ဦးသည္ ေပးလွဴတတ္၍၊ တစ္ဦးကား မေပးလွဴတတ္ပါ။ ထိုႏွစ္ဦးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။ အသွ်င္ဘုရား နတ္ျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခား ခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း-
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ထိုနတ္ အျဖစ္မွ ေရြ႕ေလ်ာ၍ ဤလူ အျဖစ္သို႔ ေရာက္လာၾကပါမူ လူျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း -
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ လူ႔ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကပါမူ ရဟန္းျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
၁...
အလွဴခံေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သကၤန္းကုိ သံုးေဆာင္ ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္မခံရဘဲ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္ သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ေက်ာင္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေသာ ေဆး အသံုးအေဆာင္ကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
၂...
အတူတကြ ေနထိုင္ၾကေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ ထိုေပးလွဴတတ္ေသာ ရဟန္းအား ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
၃...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊
၄...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊
၅...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူၾကေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကပါမူ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။
သုမနာ ဤအရာ၌ စင္စစ္အားျဖင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ႏွင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ကုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျခားနား၏ ဟု ငါမဆိုဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
အသွ်င္ဘုရား အံ့ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အလြန္လွ်င္ ဤအလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ပါေပကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။
သုမနာ ဤစကားသည္ ဤအတုိင္း မွန္ေပ၏။
သုမနာ အလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။
ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏၊ ေကာင္းေသာစကားကုိ ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး၍ ထိုမွတစ္ပါး လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ ေဟာေတာ္မူေလ၏။
''ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သြားေသာ၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ လမင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတို႔ကုို အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္ သကဲ့သို႔။ ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္း ရွိသူအားလံုးကုိ စြန္႔ၾကဲျခင္းျဖင့္ သာလြန္ တင့္တယ္၏။ လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္ တိမ္ေတာင္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိ လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေျမကုိ လည္းေကာင္း ထစ္ခ်ဳန္းရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔။
ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည္႔စံုေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္ ႏွေျမာဝန္တိုသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ ျဖင့္ လႊမ္းမိုးႏိုင္၏။ ထိုသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာတို႔က တင္ပို႔အပ္သည္ ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျဖင့္ လည္းေကာင္း တမလြန္ ေလာကဝယ္ နတ္ျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္ရေလသတည္း''။ 31
၁ - သုမနသုတ္၊ သုမနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။
ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ
တရားအသိကိုေပးလွဴပါသည္
ခင္မင္ေလးစားတတ္ေသာ
ေရႊအိမ္စည္
Myanmar Kyat Converter
