ဒါနလွဴဒါန္းျခင္းဧ။္လိွဳ ့၀ွက္ခ်က္

သုမနသုတ္...

အခါတစ္ပါး၌ ျမတ္စြာဘုရားသည္ သာဝတၴိျပည္ အနာထပိဏ္သူေဌး၏ အရံျဖစ္ေသာ ေဇတဝန္ေက်ာင္း၌ သီတင္းသံုး ေနေတာ္မူ၏၊ ထိုစဥ္အခါ၌ သုမနာမင္းသမီးသည္ ရထားငါးရာ မင္းသမီးငါးရာ ျခံရံကာ ျမတ္စြာဘုရားထံသို႔ ခ်ဥ္းကပ္၍ ရွိခိုးၿပီးလွ်င္ တစ္ခုေသာ ေနရာ၌ ထိုင္ေနလ်က္ ျမတ္စြာဘုရားအား -

''အသွ်င္ဘုရား ဤသာသနာေတာ္၌ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ႏွစ္ဦးတို႔သည္ ညီမွ်ေသာသဒၶါ၊ ညီမွ်ေသာ သီလ၊ ညီမွ်ေသာ ပညာရွိပါကုန္၏။ တစ္ဦးသည္ ေပးလွဴတတ္၍၊ တစ္ဦးကား မေပးလွဴတတ္ပါ။ ထိုႏွစ္ဦးတို႔သည္ ခႏၶာကုိယ္ ပ်က္စီး၍ ေသၿပီးသည္မွ ေနာက္၌ ေကာင္းေသာလားရာ နတ္ျပည္ ေလာကသို႔ ေရာက္ကုန္ရာ၏။ အသွ်င္ဘုရား နတ္ျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခား ခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ'' ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း-
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
နတ္၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္း ဟူေသာ အေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ နတ္ျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ထိုနတ္ အျဖစ္မွ ေရြ႕ေလ်ာ၍ ဤလူ အျဖစ္သို႔ ေရာက္လာၾကပါမူ လူျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု ျမတ္စြာဘုရားသည္ မိန္႔ေတာ္မူ၏၊

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္းတူေသာ္လည္း -
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အသက္။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အဆင္း။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ ခ်မ္းသာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာ။
လူ၌ ျဖစ္ေသာ အစိုးရျခင္းဟူေသာ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။
သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ လူျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ လူ႔ေဘာင္မွ ထြက္၍ ရဟန္းေဘာင္၌ ရဟန္းျပဳၾကပါမူ ရဟန္းျဖစ္သူ ထိုႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါ၏ေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

''သုမနာ ျဖစ္ေကာင္း၏'' ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူေသာ္လည္း ငါးပါးေသာ အေၾကာင္းတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏။

၁...
အလွဴခံေတာ္မူပါဟု ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သကၤန္းကုိ သံုးေဆာင္ ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္မခံရဘဲ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္ သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ဆြမ္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ ေက်ာင္းကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

ေတာင္းပန္ခံရသည္ ျဖစ္၍သာလွ်င္ သူနာ၏ အေထာက္အပံ့ ျဖစ္ေသာ ေဆး အသံုးအေဆာင္ကုိ သံုးေဆာင္ရသည္က မ်ား၏၊ ေတာင္းပန္ မခံရမူ၍ သံုးေဆာင္ရသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

၂...
အတူတကြ ေနထိုင္ၾကေသာ သီတင္းသံုးေဖာ္တို႔သည္ ထိုေပးလွဴတတ္ေသာ ရဟန္းအား ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ကုိယ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

၃...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ႏႈတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊

၄...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္သာ ျပဳမူၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ စိတ္အမူအရာျဖင့္ ျပဳမူၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း၊

၅...
ႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္က မ်ား၏၊ မႏွစ္ၿခဳိက္ဖြယ္ ပူေဇာ္မႈကုိ ပူေဇာ္ၾကသည္ကား အနည္းငယ္သာတည္း။

သုမနာ ေပးလွဴတတ္သူသည္ မေပးလွဴတတ္သူကုိ ရဟန္းျဖစ္ျခင္း တူၾကေသာ္လည္း ဤအေၾကာင္း ငါးမ်ဳိးတို႔ျဖင့္ လႊမ္းမုိးႏိုင္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အကယ္၍ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔သည္ ရဟႏၲာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ၾကပါမူ ရဟႏၱာအျဖစ္သို႔ ေရာက္ကုန္ေသာ ထိုသူႏွစ္ဦးတို႔၏ ထူးျခားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ၊ ျခားနားခ်က္သည္ ျဖစ္ေကာင္းပါေသးသေလာ ဟု ေလွ်ာက္၏။

သုမနာ ဤအရာ၌ စင္စစ္အားျဖင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ႏွင့္ တစ္ပါး၏ ကိေလသာမွ လြတ္ေျမာက္မႈ 'အရဟတၱဖိုလ္' ကုိ အနည္းငယ္မွ်ပင္ ျခားနား၏ ဟု ငါမဆိုဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

အသွ်င္ဘုရား အံ့ဖြယ္ရွိပါေပစြ၊ အသွ်င္ဘုရား မျဖစ္ဖူးျမဲ ျဖစ္ပါေပစြ၊ အလြန္လွ်င္ ဤအလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္ေလ်ာ္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ပါေပကုန္၏ ဟု ေလွ်ာက္၏။

သုမနာ ဤစကားသည္ ဤအတုိင္း မွန္ေပ၏။

သုမနာ အလွဴဒါနတို႔ကုိ ေပးလွဴရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔ကုိ ျပဳရန္ သင့္လွသည္သာတည္း၊ ေကာင္းမႈတို႔သည္ နတ္ျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ လူျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူးျပဳတတ္ ရဟန္းျဖစ္သူအားလည္း ေက်းဇူး ျပဳတတ္ကုန္၏ ဟု မိန္႔ေတာ္မူ၏။

ဘုန္းေတာ္ႀကီးေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္ မူ၏၊ ေကာင္းေသာစကားကုိ ဆိုေတာ္မူတတ္ေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤတရား စကားကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူၿပီး၍ ထိုမွတစ္ပါး လူနတ္ ျဗဟၼာတို႔၏ ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူေသာ ျမတ္စြာဘုရားသည္ ဤစကားကုိ ေဟာေတာ္မူေလ၏။

''ေလာက၌ ေကာင္းကင္ခရီးျဖင့္ သြားေသာ၊ အညစ္အေၾကး ကင္းေသာ လမင္းသည္ အလံုးစံုေသာ ၾကယ္တာရာ အေပါင္းတို႔ကုို အေရာင္အလင္းျဖင့္ သာလြန္၍ တင့္တယ္ သကဲ့သို႔။ ထုိ႔အတူပင္ ေလာက၌ သီလႏွင့္ ျပည့္စံု၍ သဒၶါတရားရွိေသာ ပုဂၢိဳလ္သည္ ႏွေျမာ ဝန္တိုျခင္း ရွိသူအားလံုးကုိ စြန္႔ၾကဲျခင္းျဖင့္ သာလြန္ တင့္တယ္၏။ လွ်ပ္စစ္ပန္းႏြယ္ရွိသည့္ အရာမကေသာ တိမ္ထြတ္ တိမ္ေတာင္တို႔ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ မုိးသည္ ၾကည္းကုန္းေျမကုိ လည္းေကာင္း၊ ခ်ဳိင့္ဝွမ္းေျမကုိ လည္းေကာင္း ထစ္ခ်ဳန္းရြာသြန္းလ်က္ ျပည့္ေစ သကဲ့သို႔။

ဤအတူသာလွ်င္ ေသာတာပတၱိ ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္ ျပည္႔စံုေသာ၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ တပည့္ 'သာဝက' ျဖစ္သည့္ ပညာရွိသည္ ႏွေျမာဝန္တိုသူကုိ အေၾကာင္းငါးမ်ဳိးတို႔ ျဖင့္ လႊမ္းမိုးႏိုင္၏။ ထိုသူသည္ စင္စစ္ ေပးလွဴအပ္ေသာ စည္းစိမ္ ဥစၥာတို႔က တင္ပို႔အပ္သည္ ျဖစ္၍ အသက္ျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ အျခံအရံ အေက်ာ္အေစာျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ႐ုပ္အဆင္းျဖင့္ လည္းေကာင္း၊ ခ်မ္းသာျဖင့္ လည္းေကာင္း တမလြန္ ေလာကဝယ္ နတ္ျပည္၌ ဝမ္းေျမာက္ရေလသတည္း''။ 31

၁ - သုမနသုတ္၊ သုမနဝဂ္၊ ပဥၥကနိပါတ္၊ အဂၤုတၱိဳရ္ပါဠိေတာ္။


ကုသိုလ္ေကာင္းမႈ၌ သာဓုေခၚျခင္းသည္ ကုသိုလ္တခုျဖစ္ေပ၏။
သာဓု... သာဓု... သာဓု...။
ဗုဒၶဓမၼ ဦးေလာကနာထ

တရားအသိကိုေပးလွဴပါသည္
ခင္မင္ေလးစားတတ္ေသာ
ေရႊအိမ္စည္